Vond het verschrikkelijk je doet het natuurlijk toch nooit helemaal goed... Het is gewoon oneerlijk dat het bij de een heel makkelijk gaat en de ander er zo voor moet vechten.
Goed dat je het verteld hebt Prj! Als ik kijk vanuit mijn situatie helpt het altijd enorm als mensen mij niet gaan ontwijken, maar een moment zoeken om het mij/ons te vertellen. Het doet heel pijn als de halve wereld het al weet behalve ik. Dus ik denk dat er er heel goed aan hebt gedaan het nu al te vertellen.
Zo dat was toch weer even spannend vanochtend. Ik was eigenlijk helemaal niet zenuwachtig omdat we paar dagen geleden nog een echo hadden, maar toen ik in het ziekenhuis naar het toilet ging had ik ineens wat doorzichtig slijm en een beetje bruin in mn broekje, het was heeeel weinig, maar toch! Gelukkig was alles goed, kleine is mooi gegroeid. Ze kwam bij de meting zelfs uit op 7+3! Ik ben zo blij, zou het dan nu eeeeeeindelijk goed gaan? O O O dat hoop ik zo! ❤️ Het ziet er in ieder geval voor nu super uit!
Ik mag aankomende vrijdag weer. Dan ga ik anderhalve week op vakantie dus zit er (voor mij) ineens weer een tijd tussen. Gelukkig mag ik voor ik weg ga nog een keertje komen spieken.
Ah fijn, Ik heb ook iemand in mijn vriendenkring die al veel jaren bezig is, en die ben ik van plan om met de vriendinnen die komen lunchen tegelijk te vertellen, twijfel nu alleen of ik het haar even afzonderlijk moet vertellen vooraf. Ze is emotioneel heel sterk, dus ik weet even niet waar ik beter aan doe. Haar eruit pikken of juist behandelen als de rest.
Hier dezelfde situatie vriendin die al bezig is sinds ik beviel van nr2. Nu ben ik zwabber van nr4 en zij staat nóg met lege handen. We gaan binnenkort ook met de vrienden samen eten. Ik ga haar wel van te voren het vertellen. Ze is bijv ook nooit op kraamvisite geweest van nr3 omdat haar dat teveel pijn deed en ze even afstand wilde.
Ik zou het haar persoonlijk vertellen. Al jouw andere vriendinnen gaan namelijk heel erg blij zijn, je omhelzen en feliciteren en dan is er wellicht wat minder ruimte voor haar emoties, want voor haar zal het dubbel zijn, leuk en ook heel verdrietig tegelijk. Feit dat ze emotioneel sterk overkomt hoeft ook niet te betekenen dat ze dat ook is, sommigen vrouwen laten het niet zien aan de buitenwereld. Mijn advies zou zijn haar vooraf alvast te informeren 1 op 1 zodat ze op haar manier kan reageren, je kan bespreken hoe het voor haar is en het in de groep later ook beter aankan (of zelfs ervoor kiezen niet te komen). Maargoed ik ken jullie vriendschap niet dus je kan daar vast zelf het beste een keuze in maken! Door haar eerder aan te spreken straal je ook uit: ik denk aan jou en dat vinden vrouwen in mijn positie heel fijn, dat er rekening wordt gehouden met hun gevoelens.
Ik ga op wintersport, ik houd het land ivm herkenning even voor mij. In doe dit al jaren, maar ga dit jaar niet de piste op, ik durf het risico niet te nemen, maar ben daar volledig oké onder. Ik vermaak me wel, neem allemaal leuke dingen mee!
Kan me voorstellen dat je inderdaad niet gaat skiën, maar lekker even rustig aan doen en genieten van de sneeuw is ook al erg fijn!
Dat doe je goed, ik denk dat ze dat enorm kan waarderen. Ik heb een keer midden in een groep op een feest gehoord dat iemand zwanger was (zelfde week uitgerekend als ik) en toen had ik net mn eerste mk achter de rug en ik ben in tranen uitgebarsten, heel gênant. Achteraf heb ik die mensen die van onze situatie afwisten het kwalijk genomen dat ze ons niet van te voren hadden ingelicht, zodat ik mij voor kom bereiden. De man had wel geprobeerd mijn man te spreken maar dat was niet gelukt en toen hadden ze het maar gelaten. We zijn een tijd later zelfs nog eens langsgeweest om er over te praten, nu is het weer oké. Ik heb ook een keer meegemaakt dat een vriendin het mij niet vertelde en het maar uitstelde. Uiteindelijk hoorde ik het in het tweede trimester en wisten allemaal mensen om mij heen het al die dan niets tegen mij konden zeggen. Woest was ik, dat heeft echt iets met mn vriendschap gedaan... En ik begrijp echt wel dat aan de andere kant staan ook heel zwaar is, vertellen dat hij gelukkig nieuws hebt terwijl een ander dat niet heeft is echt niet makkelijk. Maar de emoties in dit traject als je al zolang teleurstellingen en verdriet hebt te voortduren zijn zo intens...het is heel ingewikkeld.
Ik merk dat bij ons sowieso de vriendschap bekoelt is geraakt. In de vriendengroep is er 1 verder nog (bewust) zonder kinderen en verder en enorme babyboom. Het ongewilde kinderloze stel komt vrijwel nooit meer naar gezamenlijke situaties. Jammer maar ik snap het ook wel.