Een versie doen ze meestal in week 36 idd. Als je al vaker zwanger bent geweest proberen ze het soms ook later nog omdat je baarmoeder dan wat meer uitgerekt is waardoor het makkelijker gaat en dus ook later nog wel lukt. Zelfde geldt eigenlijk voor spontaan draaien. Eerste kindjes doen dat vaak tot een week of 35/36 (er zijn altijd uitzonderingen natuurlijk). Hoe vaker je zwanger bent geweest, hoe langer ze nog kunnen draaien. Soms ook weer de verkeerde kant op Ik las hier vorig jaar nog van iemand dat haar (derde) kindje de hele zwangerschap in stuit had gelegen, twee mislukte versies gehad, en toen bij 41 weken nog spontaan gedraaid!
@Donna1993, bij mijn oudste stond de versie gepland bij 36+iets, maar die besloot geboren te worden met 35+6 (met keizersnede, want onvolledige stuit) Mocht dit kindje niet goed liggen, weet ik nog niet of ik een versie wil proberen. Ik heb bij m'n oudste wel gedacht dat het zo heeft moeten lopen. Maar de gyn die ik toen had die de versie uitlegde was ook echt een botte hork, dat hielp niet mee.
@JupitR Ik schiet helemaal in de stress bij de gedachte dat de baby ook nog eerder kan komen. 35+6 is hier al over minder dan 6 weken! Nesteldrang laait meteen op, ook al is de kans klein
Door de vroeggeboorte van m'n oudste was ik er bij mn tweede vanaf 34 weken al klaar voor, haha. Dan voelt de periode tussen 34 en 38+2 ook heel lang
Haha, nee, beloofd! Moet wel zeggen dat we gisteren een hele ladekast hebben leeggeruimd en ik nu dus allemaal extra ruimte heb voor baby spullen. Heel vervelend
Ja een twijfel gevalletje.. met de 20 weken echo lag hij genoeg vanaf de uitgang, en een dag later tijdens de guo lag hij opeens te dichtbij Dus als ik die guo niet had gehad had niemand het er meer over gehad. Maar laat ze maar checken hoor, en groeiecho moest toch, dus dan maar tegelijk!
Buh, man deed steeds veel in huis om mijn rug te ontlasten, maar hij is de laatste weken zó druk op zijn werk dat er niks meer van iets in huis doen terecht komt.. ben er zelfs bang voor dat ik straks een lief baby’tje heb en een man met een burn-out maar goed, nu doe ik het dus allemaal zelf, om hem ook te ontlasten en loop ik nu alweer krom van de rugpijn..mooi optijd om 10:38
Ik herken dit heel erg. Ik trap er elke keer weer in om toch iets te doen als ik me weer redelijk goed voel. Om er daarna weer veel last van te hebben. Stom hè! Het is ook zo irritant om bij alle dingen hulp te moeten vragen. Heb je nog anderen in je omgeving die je eventueel om hulp kunt vragen? Gisteren heeft iemand bijvoorbeeld mijn ramen gezeemd en onkruid weggehaald, zo fijn! Wat dat betreft kijk ik er wel echt naar uit om straks m’n lijf weer terug te hebben hoor. Heb je de rest van de dag wel een beetje rustig aan kunnen doen?
Wat vervelend! Ik herken het wel deels. Moet er nog veel gebeuren? Helpt het om samen een soort planning te maken en elke keer een beetje te doen, zodat het wat overzichtelijker en behapbaarder is? Hier moet er ook nog best wat gebeuren en dat gaat ook nog niet meteen, maar het helpt mij (en mijn man) wel om dingen in stapjes te doen en dat ook echt in te plannen. Pas op jezelf in ieder geval, en kijk idd of je van iemand anders uit de omgeving nog hulp kan krijgen.
Ojee, dat klinkt niet fijn. Zowel voor jouw man als voor jezelf niet Is er geen vriendin/familielid die af en toe een uurtje kan helpen? Snap ook wel als je daar niet op zit te wachten maar soms breekt nood wet!
Oe oe denk om jezelf hoor En je man ook om zichzelf. Ik herken het wel, hier hebben we taakverdeling sinds een aantal weken. Ik doe de lichtere klusjes, het eten koken, de was en afstoffen. Mijn vriend stofzuigd, doet de toiletten (ook vanwege bleekmiddel) en de boodschappen. Binnenkort dweil ik nadat hij stofgezuigd heeft. Het onkruid doet hij binnenkort een keer met mooi weer en wij hebben glazenwassers die 1x in de 2 maanden langs komen. Misschien kun je hier iets mee? Zodat jullie beiden niet overbelast raken.
Ik had toch weer wat bijzonders.. Afgelopen vrijdag ben ik geprikt op de rhesusfactor D + ijzer. Nu had de verloskundige wel vandaag de uitslag van het ijzer, maar niet van de rhesus. Dus ik belde zelf naar het lab in het ziekenhuis dat ik het vreemd vond dat niet beide uitslagen binnen zijn en of zij het na konden kijken. Het blijkt dat de uitslag van de rhesus er wel is.. maar dat het misschien niet goed is doorgekomen bij de verloskundigen. De uitslag mocht hij zelf niet aan mij bekend maken. Ik moet zelf de verloskundige hier voor opnieuw bellen en dat als ze de uitslag toch echt niet binnen heeft moeten zij contact opnemen met het ziekenhuis. Alle gegevens had de beste man van mij gekregen maar hij mocht me niet zeggen wat dus de bloedgroep van mijn baby is. Het zal het protocol wel zijn.
Thanks dames, ben vanmiddag verplicht wezen tulpen plukken met dochter, had ik haar nog beloofd Het zijn geen grote klussen, gewoon een kastje opruimen, commode inrichten, wasje ophangen.. maar alles bij elkaar resulteert toch gelijk weer in rugpijn. De vloer is bijvoorbeeld (in mijn ogen) nu nog een rotzooi maar krijg het gewoon niet voor elkaar om de stofzuiger nog te pakken. En man komt straks weer oververhit thuis en gaat ook zitten. Ik snap hem helemaal, maar lastig is het wel.
Is ook heel lastig! Misschien een tip, wij hebben een dyson en dat werkt voor mij wel prettig. Die kan ik er makkelijk even bij pakken en gebruik ik dus ook meerdere keren per dag. Hoef ik niet voor te bukken en kan ik het bijhouden zodat man het niet meer hoeft te doen. Sowieso ideaal met kinderen!
Ja heel vreemd dit! Heb ik ook gehad toen ik in het begin hcg moest laten prikken (via de huisarts) van Gent en het niet op tijd binnen was, ook nog eens op een vrijdag natuurlijk. Ik zat zo in de stress toen, omdat ik mogelijk medicatie moest gebruiken om een miskraam te voorkomen op basis van die uitslag. Echt een raar beleid!