uitgerekend 1-31 mei 2023 - deel 2

Gelukkig is mijn verloskundige vol lof, ze zei zelfs dat ik altijd langs kan komen als ik m niet vind, maar dat is nog nooit aan de orde geweest. Het is toch super fijn voor je bewegingen voelt jezelf al te kunnen geruststellen.
Als ik mijn baby straks goed voel ga ik natuurlijk niet meer elke dag luisteren

 

Ik snap het wel dat veel verloskundigen er niet zo blij mee zijn. Hoe vaak zullen vrouwen het wel niet kunnen vinden en in paniek opbellen.

 

Ik luister ook bijna dagelijks.. bij mij zit die nu ongeveer 2 cm boven de haargrens ( vh schaamhaar) onder de navel maar soms ook aan de linker of rechterkant

 

Ik vind dat je er een beetje handigheid in moet hebben ik heb hem altijd binnen enkele seconden gevonden.. alleen moet je weten waar je moet zoeken.
Ik vind het zelf wel geruststellend.
Maar mijn man was er ook niet blij mee dat ik hem overnam van een klasgenoot..
Bang dat ik hem een keer niet zou vinden..
Nou ik denk dat ik dan inderdaad wel de vk ga bellen mocht ik hem niet kunnen vinden omdat ik weet waar ik moet “zoeken”.

 

Precies, dat is natuurlijk behoorlijk frustrerend voor een verloskundige, snap het ook wel vanuit hun. Maar nogmaals, ik vind het geweldig fijn

 

Bij mij inmiddels ook bijna heel mijn buik door, maar hoor de hartslag ook als ik nog niet helemaal goed zit galmen, baby is natuurlijk al een stuk gegroeid ❤️

 

Morgen eerst maar bellen met echo praktijk. Blaf als een zeehond en hopelijk kan de 20wk echo wel doorgaan. Dan maar met mondkapje oid.

 

Ja absoluut ik zou er ook heel blij mee zijn. Het is hetzelfde als de vroege echo’s die ook geen zekerheid geven.

Alleen de frustratie: ja straks voel je je baby elke dag en ben je niet meer zo onzeker. Nou ik ben volledig gefocust op elke beweging, elke dag weer.
En het blijft gewoon gek, eerst al weken lang de hele dag door. Nu al dagen gewoon niets.

 

Grappig hoe dat gevoel zo overheersend kan zijn he! Ben wel blij dat ik niet heb ervaren dat ik er faliekant naast zou zitten . Alhoewel het natuurlijk nooit 100% zeker is tot ze eruit komen.

Wel bijzonder dat je lijf dat zo aangeeft dan he. Ik heb voor deze zwangerschap een missed abortion gehad en hoewel dat pijnlijk was, heb ik mezelf wel altijd kunnen troosten met idee dat er dan wss gewoon iets mis was en dat mijn lijf me niet onnodig verder heeft laten gaan ermee. Ik geloof wel dat de natuur, hoe cru het ook is, zo goed geregeld is. In ieder geval in dit geval met een gezonde zwangerschap eerst en daarna een MA en nu weer een goede zwangerschap. Bij meerdere onverklaarbare miskramen is het natuurlijk anders.

Ik ben al tot de conclusie gekomen dat ik beter meisjes kan produceren. Deze zwangerschap veel minder misselijk geweest dan de vorige 2. Denk ook dat de vorige een jongetje was, dat was echt een kopie van de zwangerschap van m'n zoontje.


Wat betreft zorgen, ik ben ook niet zo snel met in de telefoon klimmen bij zorgen. Terwijl het eigenlijk soms wel beter is natuurlijk.
Voel ook verder niet de behoefte om iets aan te schaffen voor m'n eigen zekerheid. Ergens ook wel gek, want snap het ook wel heel goed. Maar het lukt mij nu verrassend goed om er vertrouwen in te hebben ofzo. Zwangerschap gaat ook veel sneller dan de 1e heb ik het idee. Geen idee waarom ik er nu zo in sta.


En nu we het geslacht weten, is ook de zoektocht naar namen begonnen... de hel

 

Zijn jullie ook al zo verwend door mensen om je heen? Ik krijg van begin af aan al allemaal cadeautjes en het stopt niet.. weet amper waar ik de spullen kwijt moet want we hebben natuurlijk nog geen kamertje. Super lief natuurlijk .. maar voel me soms ook best bezwaard en daarbij heb ik best een bepaalde smaak. Haha!
Ons meisje zou in ieder geval niks tekort komen.

 

Wat ontzettend lief ❤️ ik heb zeker wel al eea gekregen, maar wel het minste van alle andere zwangerschappen haha

 

Nou ik zit al een kwartier te huilen (geen idee waarom ik zo emotioneel huil normaal bijna nooit).

Belde direct om half 9 de praktijk met mijn klachten: heb al dagen hoofdpijn en voel het kindje dus al dagen niet.
Spreekuur zit de hele dag vol, de vk van dienst is bij een bevalling. Ik kreeg die laatste wel te spreken, ik moest me niet zo druk maken. Deze klachten waren volkomen normaal voor deze termijn. Waarop ik aangaf echt wel verdrietig te worden door de angst, juist omdat ik gisteren ook al niet durfde te bellen. Nee ze hadden echt geen plek en ik moest echt vertrouwen leren krijgen in m’n lijf. Ik heb best een flinke voorgeschiedenis (net zoals veel hier) met miskramen en een bbz. Dus vertrouwen in m’n lichaam heb in gewoon weinig.

Kortom ik kan pas donderdagavond terecht op m’n reguliere controle. En ik voel me echt weggezet als een zeurpiet.

 

naaajaaa wat onsympathiek zeg!!!! Zit je bij een grote praktijk ?

 

Nee voel je niet schuldig hoor. Uiteindelijk belde de assistent dat de dienstdoende ging proberen eind Vd dag tijd te maken. En uiteindelijk is er toch nog plek op het spreekuur gekomen vanmiddag.
Maar voor m’n gevoel werd ik echt niet serieus genomen.

 

Dit is ronduit schandalig eigenlijk hè!!!
Niet jezelf naar beneden praten meis, je mag voelen wat je voelt en dit uitspreken, hun gaan er alleen bijzonder slecht mee om!

 

Ik heb ook gebeld, ze willen een blaasontsteking uitsluiten, maar liefst ochtend urine..dus pas morgen ochtend in leveren.... Als het daarna nog aanhoud zeker bellen. Ik ben sinds zaterdagavond al onderweg met deze pijn. Vannacht was weer erger

 

Wat is groot, denk wel groot zon 5 verloskundigen.