Wie weet worden we wel buren in het ziekenhuis dan haha! Ja, ik woon ongeveer 15 minuutjes bij jou vandaan Ik heb HG en een prenatale depressie en ik denk dat het deze gedachtes juist meer triggert! Ik geniet dus sowieso niet echt van deze zwangerschap. Van mij mag het ook al wel over zijn zeg maar. Maar ik kan gelukkig wel weer relativeren dat een kindje met 23,5e week nou ook niet bepaald een goed idee is. Dat klinkt ook erg heftig zeg! Is de ex ook helemaal niet meer in het leven van je andere kinderen? Ja, dan snap ik dat het inderdaad 's nachts terugkomt. Overdag heb je te weinig tijd om er over na te denken, kun je het wegstoppen. Ik ken het inderdaad! Het wegstoppen dan he, niet de situatie waar jij je in bevindt. Dat lijkt me echt gigantisch zwaar als je dus en zwanger bent en er ook nog 3 kindjes rondlopen!
Hier nog een met een natte doos En het wordt vaak alleen nog maar erger, hoe verder je in je zwangerschap bent. Kan ook op het lijstje met ongemakken die mensen niet vertellen, als je zwanger bent.
Ik heb niet zo zeer last van een natte doos maar wel al urineverlies Vind het echt vreselijk, heb het idee dat ik helemaal naar de urine ruik soms
Als we buren worden kun je mij opvegen . 15 minuutjes is niet zo ver hiervandaan. Nu ben ik aan het denken welke kant op hahaha HG weet ik niet waar het voorstaat. Misschien als je het zegt zeg ik, ohhhh ja! Een depressie ben ik ook uiterst gevoelig voor en idd de hormonen triggeren het nog meer. Ik ga ook van 'sky high naar rock bottom'. Ik bespreek dit ook gewoon met mijn VK, SPV'er en Psychiater. Ik wil hier niet het hele verhaal neerknallen.. Maar ik begrijp je heel goed. Relativeren is fijn en erg belangrijk! Dat kan ik zelf ook en heerlijk oplossingsgericht denken. Even terug met de pootjes op de aarde. Is je depressie door de ZW gekomen? Of was je daarvoor ook gevoelig? Als dit je eerste kindje is kan ik het goed begrijpen hoor. Zelfs al is dit de '4de' ook ik heb angsten en het gevoel dat alles fout gaat. Je mag altijd een PB sturen hoor als je wilt kletsen o.i.d. Soms is het voor mensen namelijk niet te bevatten dat ondanks dat je zoiets moois draagt dat het ook heel moeilijk kan zijn en geen roze/blauwe wolk. Mijn ex, pff wat een ***! Maar goed... Het is een heel lang verhaal. Maar hij is idd niet meer in beeld. Mijn dochter kent hij amper. Ik was 34 weken zwanger van haar toen hij ervandoor ging (naja ik hem eruit trapte omdat hij me al 5 maanden bedonderde). Mijn oudste 2 zijn helemaal klaar met hem. En mijn jongste die heeft geen idee. Gelukkig kan ik dankzij mijn vriend weer in liefde geloven en zijn mijn kids stapelgek op hem en andersom. MIjn kids zijn best al zelfstandig. En ja, soms is het best zwaar (ik woon ook niet samen) maar ik ben zo trots op ze! En ze zijn behulpzaam en lief. Ik voel me dan ook echt wel 'heel speciaal' dat ik nog zo'n klein wondertje mag dragen en mag 'helpen' om op te groeien tot een volwassen persoon (zo nou hier zit ook een deel hormonen bij hoor normaal ben ik niet zo sentimenteel ). Het is even bikkelen die 40 weken als je een depressie hebt. Maar echt, het gaat het zo dubbel en dwars waard zijn!
@Jolicoeur Jup! Meerdere onderbroeken gaan er doorheen op een dag . We hebben net weer een hartecho van de baby gehad. Zag er top uit. Beter kan niet! De kans op een hartblok is het grootste tussen de 16 en 24 weken en die periode is nu dus voorbij. De kans dat het nu nog gaat gebeuren is echt heel klein. Voor de zekerheid staan er nog wel echo's met de 28 en 32 weken. Maar dat is dus echt voor de zekerheid.
Wij hebben hier ook een Alrijne, maar daar kun je niet bevallen. Misschien gaat er dan een lichtje branden? HG staat voor hyperemisis graviderum. Ernstige zwangerschapsmisselijkheid. Ik doe het momenteel zonder medicatie en ik spuug nu 2 a 3x per dag. Dat is te overzien. Maar mijn eetlust is niet je van het helaas. Ik loop nu bij de psychiater in het LUMC en binnenkort ook bij de POP-poli. Het is dit keer wel echt begonnen door de zwangerschap helaas. Dit is mijn 2e zwangerschap! De eerste keer had ik ook een beroerde zwangerschap, ook de hele zwangerschap misselijk geweest. Dat hetzelfde zou gebeuren bij een volgende zwangerschap, daar had ik mij wel op ingesteld, maar dat het zoveel heftiger zou zijn. Dat absoluut niet. Wat je zegt is helemaal waar. Ik heb veel te lang geroepen dat het goed ging, terwijl dat echt niet zo was. Nu ben ik eerlijk en zeg dat ik het echt niet leuk vindt. Je merkt dat mensen dat niet kunnen begrijpen. Dat is prima, maar ik ben het zat te zeggen dat het goed gaat! Wow wat heftig zeg! Wat een ontzettend dappere en stoere beslissing! Bizar dat hij je dochter amper kent en zonde dat hij het zo verpest heeft bij de andere 2.. mijn ouders zijn ook gescheiden doordat mijn vader mijn moeder hetzelfde flikte, mijn zusjes en ik waren al wel een flink stuk ouder. Heeft echt even geduurd voor er weer contact was, maar mijn vader heeft ondanks dat wij niet thuisgaven ons nooit laten vallen! We hebben nu zelfs weer contact. Maar dat heeft echt heel lang geduurd. Fijn dat je kinderen het nu zo goed kunnen vinden met je nieuwe partner en wat ontzettend spannend dat je toch het avontuur weer opnieuw aangaat! Gaan jullie straks wel samen wonen als de kleine er straks is? Ik denk ook oprecht dat zwanger zijn helemaal niks voor mij is. Ik moet gewoon een baby in mijn armen hebben. Echt zien waar ik het voor heb gedaan. Maar hierna doe ik het echt nooit meer!
@Robijn89 wat een ontzettende opluchting moet dat zijn zeg! En de 28 en 32 weken zijn ook nog hartecho's of ook groei echo's?
Nee dat zijn puur echo's voor het hartje. Groeiecho komt er nog los bij. Het is zeker een opluchting!
Wat heerlijk zeg die goede echo! Gefeliciteerd! Oeh zo'n fotograaf kan dus ook bij een keizersnede? Zal eens vragen in het zkh wat het beleid hier is.
Ik heb vals gespeeld en gegoocheld op Alrijne ik kwam locaties tegen waar ik het bestaan niet van wist haha. Maar Alphen? Ik ben een bekende bij de GGZ naast het LUMC. Ik slik nu medicatie om mijn stemming en slapen op peil te houden. Maar daar moet ik straks weer mee afbouwen en wie weet wordt het hier dan ook een bezoek aan de POP i.v.m. medicatie gebruik. Soms zeg ik wel gewoon dat het goed gaat. Ligt ook aan de persoon. Mijn vriend kent alle verhalen, mijn angsten en probeert het ook te begrijpen. Wat erg moeilijk is. Het zou zo fijn zijn als de taboe erop doorbroken word.. Zwanger zijn ervaar ik als mooi, maar ook heftig. En zeker in deze tijd waarin je maar moet presteren en het plaatje zo mooi en fantastisch moet zijn voor op social media Wat fijn zeg dat je vader ondanks jullie nooit heeft laten vallen. Ik praat niet slecht over mijn ex tegen mijn kids. Ondanks dat ze nog klein zijn (bijna 10, net 7 en 3,5) snappen mijn jongens het prima. Neemt niet weg dat ze verdriet hebben en flink beschadigd zijn. Ondanks dat ik een hoofdig gezag wil zeg ik niet dat hij ze nooit meer mag zien. Hij is en blijft de vader, ondanks dat het voor mijn kids anders voelt. En mochten ze ooit naar hem willen o.i.d. zal ik ze steunen en helpen. En het avontuur opnieuw aangaan... Oh oh oh wat heb ik mij vreselijk gevoeld. En tot op de dag van vandaag ben ik zo bang... Maar 1 ding weet ik zeker ik kan het alleen klinkt misschien heel stom. Maar mocht mijn lief ervandoor gaan ook, weet ik iig dat ik het kan! Deze ZW is totaal niet gepland. Mijn lief was al meer 2 jaar in de veronderstelling dat hem voor hem niet meer mogelijk was. En ik was klaar dus dat was een super match voor ons. Dus heel bijzonder. En blijkbaar moet het zo zijn en dat geeft me wel energie. Wij willen heel graag samenwonen, het liefst nog voor dit snuitje er is. Helaas zitten er wat haken en ogen aan. Op het zwanger zijn zelf ben ik ook niet heel dol hoor . Stuk ongeduld dat ik ben . En ik kan niet wachten tot het moment van 'de eerste ontmoeting'. Maar ik geniet. Het getrappel in mijn buik vind ik nu fijn. Straks ga ik ook vloeken als deze net zo hard trapt als zijn broer. Maar zodra hij geboren is ga ik het weer missen. Die misselijkheid waar je het over hebt lijkt me vreselijk. En het standaard 2 a 3 keer overgeven per dag ook. Dan is het ook behoorlijk heftig dat je nog een kleintje hebt. Voel je je niet enorm slap en futloos? Zeker als je ook nog is zo naar slaapt en droomt?
@Ritoy haha nee! In krimpen aan den IJssel. Of all places @Robijn89 wat fijn! Hele geruststelling Ik heb echt veel last van slijmerige afscheiding en bij elke lach/nies/hoest bui plas ik ook al in Mn broek Echt verschrikkelijk. Ik heb mezelf vandaag voor het eerst ziek gemeld. Afgelopen weekend 3 dagen achter elkaar gewerkt ( ik werk in de gehandicaptenzorg) en ik heb nu zoveel pijn aan mijn bekken. Ik baal wel een beetje omdat ik hoopte het zolang mogelijk vol te houden. Morgen naar de fysio maar ik denk dat ik ga voorstellen om voorlopig 16 uur i.p.v. 24 uur te werken. Waardoor ik tussendoor wat tijd heb om weer op te laden.
Dat klopt ja @Santastisch! Ik wilde absoluut geen antidepressiva. Ik slaap al heel veel en ze wilde juist iets geven waardoor ik nog meer zou slapen. Plus de bijwerking dat je er flink van aankomt. Dat zie ik niet zo zitten en ik voel me gelukkig beduidend beter dan een paar weken geleden! Mijn vriend is inderdaad ook degene tegen wie ik alles zeg. Maar ik krijg ook heel veel hulp en steun van mijn oma, tante en moeder dus dat is heel fijn! Ik heb dat hele social media gebeuren echt een beetje geblokt. Ik vind het zo ontzettend onzinnig dat je inderdaad alleen maar de mooie dingen te zien krijgt. Volgens mij ben je een hele sterke vrouw! Helemaal bijzonder dat je als je het biet verwacht toch nog zwanger raakt! En de kleine komt in een warm nest met zijn oudere broers/zussen! Het is natuurlijk heel anders als je als samengesteld zin gaat samen wonen denk ik.. Je hebt natuurlijk beide al zo je eigen leven opgebouwd! Ik had gekneusde ribben bij de eerste en ik heb het eerlijk gezegd nooit echt gemist. Ik denk oprecht dat ik het gelukshormoon mis hoor. Ik had een vrij heftige bevalling van 24 uur, maar het eerste wat ik zei was dat ik nog liever zo'n bevalling zou doen dan nog een zwangerschap. Maar ja, soms is de wens sterker he! Ik zit 100% in de ZW. Op dagen dat het redelijk gaat, ga ik voor 3 a 4 uurtjes naar werk! Gewoon om er uit te zijn en mijn collega's te zien. Dat doet heel vaak wel wonderen, al ben ik daarna echt niet meer vooruit te branden. Mijn 3-jarige die vraagt 's ochtends standaard of ik vandaag ook ga spugen. Mijn dagen zien er voornamelijk uit van bed naar bank en ik probeer dus 1 ding te doen, even boodschappen of de kleine van het kdv halen. Een hele dag met haar trek ik helaas niet. Dat voelt echt heel rot. Ik slaap gelukkig pas de laatste paar dagen slechter, maar normaal dus echt veel te veel.
@Lesliefje wat vervelend dat je het allemaal zo meemaakt. 2 a 3 keer spugen op een dag en ik ben ook depressief. Heb wat dat betreft niks te klagen en vind het dit keer soms niks aan zwanger te zijn. Denk dat je hierna wel klaar bent met kindjes als ik het zo lees? @Robijn89 wat fijn zeg. Enorme opluchting lijkt me!! @Lily94 wat heerlijk zeg. Geniet ervan! Even lekker bijkomen en lezen. Wat een genot. Hier volgende week ook naar de zon, kan ook echt niet wachten.
Waar kan ik (het liefst online) leuke baby kleding kopen voor een meisje?? Hou niet heel erg van kleurtjes. Dus liefst merkjes waar je veel neutrale kleding van kunt kopen.
Wat goed meiden dat jullie hier zo open zijn over waar je mee zit. Ik hoop dat dat jullie helpt. Ik herken het urine/vochtverlies, en ik draag dus standaard inlegkruisjes die ik regelmatig ververs. Bekken doet pijn als ik teveel zit achter mijn bureau, de tip van een vriendin helpt mij goed : in kleermakerszit zitten thuis op de bank. Dan heb ik meteen minder last als ik daarna opsta. Gelukkig kan ik veel thuis werken (op de bank in kleermakerszit dus). Dat scheelt een hoop. Ik kom uit de buurt van Amsterdam trouwens. Ben momenteel me aan het oriënteren op doula’s, aangezien ik alleenstaand ben en er gewoon iemand bij wil hebben die er verstand van heeft en me echt kan ondersteunen. Misschien dat ik ook nog een vriendin vraag. Of twee, zodat ze elkaar eventueel kunnen aflossen.
@Phloxie die tip kreeg ik ook maar voel mijn bekken dan juist meer zo gauw ik voorover beweeg bijv.. echt zo’n stekende pijn dan ineens.. fijn dat het voor jou wel helpt! & Hopelijk vind je een doula waar je een goede klik mee hebt!
Alphen is hier idd vlakbij! Mijn beste vriendin heeft daar een tijdje gewoond en ik heb er ook naar huizen gekeken in 2016! Anti Depressiva wil ik ook absoluut niet! Zullen we wat uitwisselen? Ik een beetje meer en beter slapen jij een beetje wakker blijven van mij . Ik had voor de ZW ook medicatie waardoor ik wat aankwam. Wel ook om mijn stemmingen op peil te houden maar vooral om te slapen. Dat mocht ik dus niet meer gebruik en nu heb ik helaas andere rommel. Ik heb geen keuze... En ik heb me er voor nu er even bij neergelegd. En bekijk het dat ik nu een goede moeder ben omdat ik ook aan de andere 3 denk. En uiteindelijk ook aan snuitje want ja, in zo'n gestrest en heel erg vermoeid lichaam is het ook geen fijn nest om te groeien. Super fijn dat je je beter voelt! Ik moet zegge dat ik me ook sinds een week rustiger en minder emo voel. Fijn dat je veel steun ervaart. Mijn moede ris overleden toen ik 10 was dus die mis ik elke ZW meer. Maar gelukkig kan ik met mijn beste vriendin goed praten en mag ik bij mijn vriend ook 'klagen'. Er zijn er meer die mij sterk vinden. In mijn ogen doe ik wat ik met doen voor mijn kids. Maar bedankt voor je mooie en lieve compliment . Een samengesteld gezin is idd niet heel makkelijk. Maar ook een origineel gezin moet tijd en aandacht aan elkaar geven. Ik vind het wel eng hoor om straks weer te gaan samenwonen. Ben zo gewend om het zelf te doen. En als je alleen jezelf hebt, heb je ook geen verwachtingen want in mijn ogen zijn verwachtingen teleurstellingen... Gekneusde ribben is wel heel heftig hoor. Dan ben je flink 'in elkaar getrapt'. En dat geluk hormoon bezit je echt wel. Ik denk alleen dat deze hormonen in de meerderheid zijn. Maar 24 uur is idd best heftig! Beetje stom om te zeggen maar; 'gelukkig ben je er bekend mee'. Zo kun je jezelf in de gaten houden en herken je signalen. Waardoor je wel een beetje een 'veiligheidsplan' kunt maken. 3 jaar is zo moeilijk uitleggen. Ze begrijpen zoveel maar toch zo weinig. In de eerste weken ben ik ook misselijk geweest en heb ik moeten spugen. Helaas altijd met toeschouwers. Maar ze bedoelde het goed Wel heel knap dat als het gaat je er even uit gaat naar je werk! Daarom heb ik vrijwilligerswerk, 2 dagen in de week. Ik heb door de psychische problemen nog vrijstelling van de sollicitatieplicht. Wil wel graag werken maar het lukt me helaas niet. Ik probeer nu wel via het UWV een garantiebaan te krijgen na mijn 'verlof'. Het is fijn dat je kindje naar het KDV kan. Het is echt een begrijpelijk rot gevoel dat je een hele dag niet trekt. Zeker als je je zo rot voelt. Ik heb op een gegeven moment ook een verplichte plek voor mijn dochter moeten nemen op het KDV. Nu probeer ik er soms van te genieten als ik een klein momentje voor mezelf heb en mij dan niet schuldig te voelen.
Oh kleermakers zit, ik ben jaloers is zit zo het liefste maar kan dat nu echt niet meer. Dan sta ik helaas niet meer op. Ook als ik op mijn zij in bed lig doe ik een kussen onder mijn bovenste knie anders lijkt het wel of alles over elkaar heen schuift en dat doet zo'n pijn! Mijn laatste bevalling was ik ook alleen. Ik wilde ook alleen bevallen. Dit heb ik uiteindelijk niet gedaan. Hoe moeilijk ik het ook vond. Mijn beste vriendin is erbij geweest. Ik werd wel ingeleid dus zij hoefde niet stel op sprong wel o.i.d.. Ik vond het haal raar met haar omdat je toch je comfort zone uit gaat. Uiteindelijk wel heel erg blij. Ik kan het nog steeds met haar erover hebben. Ook net na de bevalling was dat erg fijn. Zij heeft uiteindelijk ook mijn dochter aangegeven omdat zij bij de bevalling was. En als je er niemand bij hebt dan moet de VK of iemand van het ZH het doen. Omdat de persoon die aangeeft getuige moet zijn geweest.