@AKOEKKOEK Gefeliciteerd ! En heb je de uitslag al binnen? @MamaE88 kan me voorstellen dat de verrassing dat extra bijzonder is, heb het bij de eerste als verrassing gehouden.
Ben heel zenuwachtig aan het worden voor de uitslag van nipt Heb woensdagmorgend bloed geprikt dus kan nog lang duren tegen dat ik de uitslag heb..
Ik ben met vlagen ook zenuwachtig pfff. Vorige keer helemaal niet, maar nu toch weer drie jaar ouder, kans is dan toch weer groter....
Dankje! Nee helaas niet, dus zal maandag wel even bellen. Donderdag had ik het ineens heel benauwd bij het idee van de uitslag. Voor mijn gevoel stond er iemand op m'n schouders en op m'n borst. Brr.
Wat betreft libido, die is bij mij op het moment ook heeeel ver te zoeken en die jankbuien af en toe om niks het is eigenlijk hilarisch maandag weer controle bij de vk, heb er zin in! Het hartje weer horen na 3 weken
Oh wat fijn om te lezen dat ik niet de enige ben met 't libido van een aardappel Hopelijk komt 't straks weer wat terug haha! Lees ook dat veel nog wachten op de NIPT of de uitslag al binnen hebben. Ben ik volgens mij een van de weinigen die geen NIPT of combinatietest heeft laten doen....?
Ik laat het ook niet doen hoor. Mijn libido is echt op een laag pitje nu.. Vind wel beetje vervelend voor hem. Maar ik hoop dat het binnenkort weer terug komt!
Ik merk de laatste dagen dat ik me zo irriteer aan mn dochtertje haar gedrag en huilbuien.. ik wil soms echt het haar uit mn hoofd trekken haha Maar op die momenten krijg ik ook een superharde baarmoeder en moet ik echt gaan rusten want kan niet eens blijven rechtstaan zonder pijn echt irritant...
Hier ook geen tests laten doen, voor mij veranderd het niets en als er wel wat zou uitkomen zou ik me nu al zorgen maken.
Hier de nipt laten doen omdat wij bij een syndroom de zwangerschap wel laten afbreken. Dat zal voor sommige ondenkbaar zijn, maar dat is onze keuze. Sowieso bij patau of edwards overleefd het kindje de zwangerschap al niet en als het down zou hebben hebben ze vaak allerlei lichamelijke klachten en ernstige hartproblemen waardoor je vaak ziekenhuis in en uit moet. Mijn dochter is 1 keer geopereerd dat kostte al tien jaar van mijn leven ik zou het niet aankunnen als mijn kind constant geopereerd zou moeten worden. En ik heb meerdere klanten met kind met down die zitten allemaal in een zorginstelling en zijn alleen in het weekend thuis, lijkt me vreselijk. En mijn man is een keer aangevallen in een zorginstelling door iemand met down en de littekens staan nog op zijn rug daarvan. En ik weet ook dat de nipt niet waterdicht is en tijdens de bevalling kan het ook nog mis gaan en dan nemen we het zoals het komt, maar wij willen toch nu al iets van zekerheid.
Wij doen geen testen. Hier komt niks in de familie voor oid. Mijn man is genetisch getest vorige keer. Ook niks gevonden. Ik zou me alleen maar zorgen gaan maken en afbreken kan ik toch niet. Bij onze zoon ook geen testen gedaan. We laten alleen wel een GUO doen. Omdat ons zoontje een variatie op zijn hart heeft. Daar zijn ze met 20 weken achter gekomen. Dus dat wil ik nu wel even extra laten checken.
Ik sta daar echt helemaal hetzelfde in als jullie. En wat word je daar vaak naar op aangekeken door anderen valt mij op. Zelf vind ik dat zo jammer dat je blijkbaar je eigen gevoel hierin niet mag volgen bij velen. En dat je direct zo veroordeeld wordt. Loop jij/jullie daar ook tegen aan?
Grappig, ik ernaar juist het tegenovergestelde. Als ik vertel dat wij gekozen hebben om niet te testen dan heb ik het idee dat ik mij moet verantwoorden. De testen zijn er niet voor niets hoor ik dan...... dus tsja ik probeer het onderwerp te vermijden.
Ik heb hetzelfde gevoel idd. Ik vind verder dat iedereen het zelf moet bepalen. Zou zelf geen zwangerschap af kunnen breken maar zou een ander er niet op veroordelen en snap het ergens zelfs ook wel. Vind het zo jammer dat men elkaar soms niet in waarde laat en dat een andere mening soms moeilijk geaccepteerd wordt.
Hier sluit ik mij bij aan, om deze reden de NIPT laten doen. Wel zonder neven bevindingen gelukkig alles goed! Iedereen moet doen waar hij of zij zich goed bij voelt. Zowel wel als niet doen gaat over 1 ding: de liefde voor je kind. Afbreken omdat je jezelf, het kind en eventueel andere kinderen de moeilijkheden in het leven dan niet gunt en het op deze manier wil ontzien. En daarmee de moeilijkste keuze in je leven moet maken. Het kind juist houden omdat je er alles voor wil doen en je leven ervoor opzij wil zetten. Als ouder moet je bepalen wat je aan kan en zou willen; een kind heeft ook niks aan een ongelukkige ouder. Wat mij betreft hoeft niemand zich te verantwoorden waarom wel of niet!
Nou niet echt, ik twijfelde wel om het hier zo neer te zetten maar ik was toch benieuwd of er meer hier waren die er zo over denken. Op mijn werk met de meiden wel er over gehad en ook met degene die al moeder zijn en die staan er ook hetzelfde in. Ook hebben we een nicht die negen jaar geleden de zwangerschap heeft afgebroken na de 20 weken echo omdat hun zoontje een open rug had. Zij werkt zelf met mensen met down dus weet hoe heftig het kan zijn. En ik knip een jongen die heeft ook een bepaald syndroom weet niet welke maar zijn lichaamsbouw klopt niet en hij zit dan ook in een rolstoel, geestelijk is hij normaal. Maar zijn moeder zei tegen mij als ik dit destijds had geweten had ik het ook afgebroken. Ze weten niet hoe oud hij zal worden, hij is nu in de twintig. Maar hij heeft ook gezegd ik wil nooit kinderen krijgen want ik wil niet dat ze hetzelfde leven krijgen als ik nu heb. Hij dealt ermee maar het is wel heel zwaar voor hem. Overigens heb ik zeker respect voor ouders die er voor gaan en iedereen moet het voor zich weten. Alleen wij zijn er gewoon niet geschikt voor.