Ja dat is inderdaad jammer... Nu ik zelf zwanger ben voel ik voor het eerst de gevoelens van 'de zwangere kant'. Tot nu toe voelde ik het regelmatig van 'de onvervuldekinderwenskant'.......... Vaak was ik ergens wel heel blij voor de zwangere, maar vooral woest, gefrustreerd en intens verdrietig dat ik het zelf nog steeds niet was... Ik kreeg het na al die jaren met wisselend succes goed voor elkaar om mijn blijdschap voor die ander te tonen... ik ben de laatste jaren een paar keer niet op kraamvisite geweest omdat ik van binnen verscheurde bij het zien van zo'n schattige wolk en de liefde van de ouders... Ik heb het nu een klein beetje met mij eigen schoonzus. Ze is 5 jaar ouder dan ik (dus veertigplus) en ondanks dat hij duidelijk geen kinderen wil, toch 2 jaar geleden getrouwd met deze liefde van haar leven. Een bewuste keuze, die betekende dat ze dus ook nooit kinderen zou krijgen. Nu wij dan eindelijk in verwachting zijn, vind ik het lastig om haar te peilen. Ik hoop echt dat ze wel kan genieten van haar tanteschap.... Onvervulde kinderwens is echt iets verschrikkelijks. Het accepteren is echt een soort rouw. Je sluit heel definitief een deur. En het kost jaren om die stap te zetten. Maar ik begrijp jou nu ook heel goed @Anouk. Ik zou het ook wel van de daken willen schreeuwen....... Geef het tijd. Geef het ruimte. Hopelijk komt het dan vanzelf goed.
Ik snap zulk soort gevoelens wel heel goed hoor! Maar als je van superveel contact ineens die deur helemaal dichtflikkert zonder iets te zeggen, dat vind ik echt een ander verhaal.
Ik kan me goed voorstellen dat zij nu even geconfronteerd wordt met die innerlijke strijd. Van blij willen zijn maar ook woest en verdrietig zijn. Geef het tijd. Geef het ruimte. Hopelijk komt het dan vanzelf goed.
Jammer dat je schoonzus zo reageert. Ik heb ook jaren in traject gezeten en snap wel dat je het moeilijk vind maar ik bleef ook altijd wel intresse tonen voor de ander en had ook altijd heb liever dat ze me vertellen dan voor zich houden en niks vertellen. En dat wisten mensen in mijn omgeving. Gaf ook aan dat ik het moeilijk vond
Ja ik snap het ook echt wel. Maar het is niet leuk om het keer op keer weer naar voren te brengen. Ik toon interesse in haar ziekenhuisbezoek en in plaats van de “vraag hoe is het nu met jou?” Zegt ze dat ze erg verdrietig zijn en lekker even met z’n 2en zijn zonder alles om zich heen. En dat steekt me maar neemt niet weg dat ik hun niet begrijp. Heb me in het begin ook erg schuldig gevoeld en dat wil ik niet. Ik was blij en voor hun was het een verdrietige maand en doordat ze dat telkens weer naar voren bracht voelde ik me bezwaard om iets te zeggen en ben ik dat daardoor ook niet meer gaan doen.
Dat vind ik een veel betere manier. Natuurlijk mag je het moeilijk vinden, maar als je dat gewoon aangeeft en iedereen rekening met elkaar houdt is het toch goed Schoonzus gooit gewoon de deur dicht en laat Anouk zich schuldig en naar voelen, dat vind ik echt jammer. Je hebt al genoeg onzekerheden met een prille zwangerschap, hoeft zoiets niet ook nog bij.
Ja zo denk ik er ook over. Ze gaf zelf vorige maand aan dat ze niks zei omdat wij alleen blij moeten zijn, maar ze kan toch begrijpen dat juist door niks te zeggen ik me alleen maar rot ga voelen en denken tja komt door mij dat ze niks meer zegt want het is ons wel gelukt. We zullen zien hoe het gaat lopen. Tot nu toe ook gene behoefte om haar zelf te benaderen. straks bij het bekendmaken van het geslacht wilden we met de familie bij elkaar komen en een revealballon regelen maar ook dat zie ik niet meer gebeuren met de hele familie en dat is jammer.
Daar moet je je toch niet door laten tegenhouden, het is toch jouw zwangerschap. Nodig ze uit en laat het aan hen, of nodig ze lekker niet uit. Maar ga lekker genieten met je familie
Ja heb je gelijk in! Het is idd wat wij willen en is het aan hun of ze er wel of niet bij willen zijn. Gelukkig zijn mijn ouders en zus wel heel blij en geïnteresseerd Haha.
Nee ik voel ook volledig met je mee hoor!! Helemaal met je eens en je zeker niet verstoppen. Het is aan haar om hiermee te dealen. Je hebt zeker genoeg interesse getoond!! Nog geen idee hoe wij het op Facebook gaan zetten en of wij ook een geslachtsfeestje gaan geven... Ik heb wel al heel leuke ideetjes gezien op Pinterest (heerlijke site!) Zou goed kunnen dat wij het geslacht lekker voor ons houden
Ik wacht op het geslacht en dan gooi ik het op facebook. Nu wel aan een paar mensen verteld, en de rest ziet het wel op facebook
Ja dat is ook leuk!! Maar ken mezelf ik wil het toch delen Haha. We gaan mijn moeder en schoonmoeder vragen of ze mee willen naar de echo 19 feb. Als ze het geslacht weten krijgen zij de envelop en blijft het voor ons een verrassing tot we samen zijn.
Ja net zo makkelijk idd!! Ik moet het wel eerst m’n baas vertellen.... Lullig als ie het via via hoort
Ik wilde in het begin ook voorzichtig zijn en allerlei zaken afwachten voordat ik het op Facebook zou gooien. Toen kwam de hematoom en ging ik anders denken. Ik ben nu gewoon zo blij dat ik het met iedereen wil delen en dus ook op Facebook. Ik hoop dat ze maandag gaan zeggen dat ik de week erna mag komen voor de termijnecho. Daarna maak ik een schattige foto van 1 van de honden en dan is het zover. Ik kijk ernaar uit!
Als jij het graag wilt, dan moet je het gewoon doen!! Ga je alsjeblieft niet schuldig voelen daarover. Straks heb je spijt. Het is een lastige situatie. Maar jij bent ervoor haar. Ze had ook aan kunnen geven dat ze even afstand wilde nemen. In dat geval had je waarschijnlijk alle begrip voor haar gehad. Maar zo vanuit het niets, niets meer laten horen is niet leuk.
1 van de redenen waarom wij onze zwangerschap zo lang mogelijk voor onszelf willen houden is omdat er iemand in de schoonfamilie vreselijk jaloers is op elke stap die ik maak in m'n leven en doet mij het liefst elke stap na. Zelf is ze nu hoogzwanger, ondanks dat zal ze het mij alsnog niet gunnen. Dit zijn ook geen waanideeën, zijn al meerdere geëscaleerde ruzies van gekomen. Vind het wel rot, ze hebben letterlijk mijn namenlijstje overgenomen, maar ze moeten maar doen waar ze blij van worden
Nou aanstaande maandag geslachts echo ben zoooo benieuwd ze zei 95% juiste uitslag dus we wachten af . Vandaag met zoontje naar oog specialist geweest gewoon -3,25 omg arm jong dus met spoed glazen besteld en alles ligt aanstaande maandag klaar ! Zou een wereld voor hem opengaan ( hebben het nooit zozeer bij hem gemerkt, heeft zich altijd "aangepast" voel me zo slecht dat ik het niet eerder zag ! Ook op school kwam hij met veel weg *zucht*