Het leed dat 'eerste trimester' heet. Voel me vanochtend best goed. Ook het fietsen ging wel lekker en ik was niet volledig uitgeteld. Nu al een tijdje niets gegeten en nog steeds niet misselijk. Super fijn! Zou je denken.. ik ga me er dan alleen maar weer zorgen over maken of het nog wel goed is. Ben blij als ik zometeen lekker in week 15 ofzo zit.
Zooooo herkenbaar dit! Ik ga beter op misselijk zijn dan niet, puur omdat ik dan denk bevestiging te hebben. Hoeft ook niks te zeggen, maar toch.. iedere keer als het een dagdeel weg is maak ik me zorgen, dood vermoeiend haha!
Ik begin nu voor het eerst last te krijgen van mijn banden. Heeeel lichtjes een beetje zeurend gevoel heel af en toe. Terwijl mijn buik voor m’n gevoel al 20 weken verder is
Herkenbaar ja! Wel fijn dat je je wat beter voelt maar idd de twijfel slaat dan toe. Ik had het vandaag ook even; voelde me beter dan de afgelopen weken, nog niet helemaal top maar wel een verschil. Maar de misselijkheid slaat weer zo hard toe dat het wel weer duidelijk is hoor. Ik had vandaag ook een buik! Haha niet te verbergen hoor
Precies dat! Ook zo'n bobbel! Alleen is bij mij ook de bovenkant van m'n buik opgezet.. en niet alleen de onderkant. Bij mijn dochter was wel alleen de onderkant maar nu helemaal.. Voel me echt dik.... en niet mooi baby buikje dik maar echt opgeblazen 25 weken zwanger dik xd Mooi buikje btw
Ik heb ook echt al een buik die niet meer te verbergen is. Het is dat het onder m'n werkkleding wat minder opvalt, maar iemand die me thuis ziet lopen zou ongetwijfeld vragen hebben Over 2 weken heb ik termijnecho en dan wil ik het bekend maken (al zijn er ondertussen al best wat mensen die het weten), maar ik vraag me af of het uberhaubt nog te verbergen valt tot die tijd
Mooie buikjes allemaal!!! Die van mij is einde dag (zoals nu) echt vreselijk opgeblazen. Echt oncomfortabel. Ook altijd in avond geobstipeerd. ‘s Ochtends daarentegen first thing loop ik zo’n beetje leeg (tmi? ) en is m’n buikje nog redelijk klein. Plat wil ik niet zeggen want dat ben ik al maaaaanden niet meer geweest.
Ooooh dit ben ik! Serieus, dit heb ik dus precies zo. Dan kan je dus ook niks nemen om te verhelpen, want moet je nou stoppen of smeren? 's Ochtends ben ik dus wel helemaal plat. Na de miskraam nog wat afgevallen dus ben op m'n dunst ooit. Weet dus ook zeker dat die buik de rest van de dag geen lieve baby is, maar toch echt wat anders
Inderdaad, wat een mooie buikjes al! Mijn buik wordt op dit moment gevormd door mijn volle darmen en mijn vetjes, dus is nu niet echt mooi te noemen. Morgen ligt voor mij gelukkig de Lactulose klaar bij de apotheek, de Movicolon kreeg ik namelijk echt niet weg (ging iedere keer weer over mijn nek) en het hielp ook onvoldoende. Hopelijk helpt dit wel.
Aan het lijstje te zien heeft iedereen nu de eerste echo gehad. Kunnen jullie na zo’n eerste echo wat meer genieten van de zwangerschap of voelen jullie nog steeds die onzekerheid? Na het zien van een kloppend hartje heeft mijn vriend er het volste vertrouwen in dat het helemaal goed komt, maar ik voel dat nog niet zo sterk haha. Nu alweer zenuwen voor de volgende echo en die heb ik pas over ruim twee weken. Hoe zorgen jullie ervoor dat je wat minder bezig bent met het zwanger zijn, het wachten op… etc?
Herkenbaar hoor. Direct na de echo wel even goed genoten en echt een boost van vertrouwen. Dat neemt per dag vlot af zegmaar. Vind het echt wel spannend nog deze weken. Ben me er heel erg van bewust dat de kansen wel kleiner zijn dat het mis gaat, maar nog steeds aanwezig. En dan voel en zie je ook nog eens niets, hoe weet je of het wel goed zit? Ik snap je helemaal! Wij hebben het inmiddels aan een deel van de ouders/broers/zussen verteld en de rest komt komend weekend. Kan daar wel naar uit kijken, ook al vind ik het spannender dan afgelopen weekend. Maar ze zijn al helemaal enthousiast hun zolders aan het afstruinen naar kleding en andere dingen dus ze helpen me wel met enthousiast blijven
Precies dat! Na de echo heb ik er ook even intens van genoten, maar van dat gevoel is vrij weinig over haha! Jammer, was fijn geweest als we dat gevoel wat langer konden vasthouden. Ik ben mij daar ook wel bewust van, en probeer mij daar dan ook aan vast te houden, maar dan is er toch ook weer een stemmetje die dat tegenspreekt: wat als het hartje al gestopt blijkt te zijn met kloppen? Geen hele fijne gedachte. Ik denk dat het ook wel een stukje zelfbescherming is, voor in het geval dat… Onwijs leuk dat je het steeds meer gaat vertellen aan de omgeving! Doe je dat ook op een speciale manier of hoeft dat van jou niet zo? Ik kan mij ook wel voorstellen dat het dan steeds meer “echt” gaat voelen. Ik kijk in ieder geval echt uit naar dat moment.
Heeft mijn tip om het te mixen met raak multivruchten limonade niet gewerkt? Bij mij haalt dat het hele kokhalzen compleet weg! Gaat er zo in.. doe ik al jaaaaaren haha!