Wat heerlijk @Basisuil! Lekker genieten zonder op de klok te hoeven kijken en zonder constant: Maaamaaaa! Fijn dat je 20 weken echo goed was @MKR! Die lage bloeddruk is echt vervelend. Altijd zoute dropjes op zak
Ik kom net, na ruim 1,5 uur, weer uit het ziekenhuis. Heb gesproken met een diabetesverpleegkundige, diëtist en internist. Mijn nuchtere waardes zijn steeds niet goed (dat wist ik al) en mijn waardes na het eten zijn uitstekend. Ze vinden het allemaal een beetje vreemd Het kan komen door stress, slecht slapen, hormonen, noem het maar op. Voor nu even aankijken wat mijn nuchtere waardes zijn en anders moet ik 's avonds een kleine dosering langwerkende insuline gaan spuiten zodat mijn lichaam 's nachts geen rare dingen meer doet. Ook met de internist gehad over het gebruik van ascal en heb eindelijk een serieuze uitleg gehad dus daar ga ik vanaf nu ook mee starten. Wel fijn om zo'n afspraak te hebben waarin je alles kunt vragen en alles ook duidelijk wordt uitgelegd. Ik ben tevreden.
Oh en, niet geheel onbelangrijk, ik heb toch maar de poli gebeld en gevraagd of ik een andere gynaecoloog mag. Ik moest sowieso bellen omdat ik nu pas over 6 weken de volgende afspraak heb in het ziekenhuis terwijl je gewoon om de 4 weken moet. Maar die gynaecoloog had gezegd dat het anders tekort op de 20 weken echo zou zijn terwijl de 20 weken echo los staat van alle controles. Dat vond de assistente die ik net aan de lijn had ook erg vreemd, dus nu heb ik gewoon netjes over 4 weken een nieuwe afspraak bij een andere gynaecoloog.
Toppertje! Goed bezig En fijn dat je met zo'n goed gevoel bent terug gekomen! Hopelijk valt het qua diabetes uiteindelijk allemaal mee
Toen we ons voorstelden heb ik iets gezegd over mijn man die een heftige depressie heeft gehad na de geboorte van onze zoon. Nu merkte ik al een tijdje weer wat signalen op dat het niet zo lekker ging, maar hij praat er niet zo gemakkelijk over en ik had gehoopt dat de vakantie goed zou doen. Gisteren belde hij me vanaf werk dat het inderdaad niet goed gaat. Hij vind het toch heel spannend dat er een tweede komt en kan niet echt blij zijn. Man, ik ben zo bang dat het weer helemaal de verkeerde kant op gaat en het maakt me ook zo verdrietig... Ik ben eigenlijk niet op zoek naar adviezen, maar wilde het gewoon even met jullie delen. Ik merk dat ik een beetje van mn roze wolk af ben gevallen en het me de laatste tijd niet lukt om te reageren op berichtjes. We komen hier vast wel weer doorheen, maar ik vind het op het moment gewoon best even lastig. Liefs
Ah nee wat naar! Kan hij niet alvast in gesprek met iemand hierover? Alvast het traject beginnen, zijn zorgen uiten enz? Sterkte! Lijkt me heel pittig om dat nu al zo te voelen, zowel voor hem, maar ook voor jou!
Poeh wat naar.... knuffels voor jou. Zwaar om zo de kar gevoelsmatig weer alleen te moeten gaan trekken. Ik herken dat uit m'n vorige relatie. Laat hem inderdaad op tijd hulp gaan zoeken en misschien kun je alvast zelf ook gaan kijken naar een klein vangnet om je heen voor na de bevalling? Een clubje familie, goede vrienden die de eerste tijd je wat uit handen kan nemen. Keertje oppassen, avondeten koken, huis poetsen etc Xxx
O geef ik toch adviezen je hoeft er niet op te reageren. Ik hoop dat je ook op jezelf let ♡ ik ben mezelf te vaak verloren in de ander. In liefde, maar raakte mezelf een beetje kwijt. Beetje veel
Ik snap het wel, dat geven van adviezen, geeft niet. Is toch vaak omdat mensen meeleven en willen helpen. Maar omdat het niet de eerste (of tweede, derde) keer is weten we eigenlijk de weg wel. Maar we moeten die weg wel weer afleggen, en dat is gewoon niet leuk en je weet niet of de weg dit keer kort is of weer heel lang en vol hobbels. Maar ik heb geleerd dat het delen belangrijk is. Dan hoeft en niemand goed weer te spelen en is de drempel laag om weer iets te delen of hulp te vragen als dat nodig is. Vandaar dat ik het met jullie mede mama's deel Fijn trouwens dat er in ons groepje zoveel respect is maar men ook eerlijk durft te zijn naar elkaar.
Ik wil je veel sterkte wensen. Een depressief partner is een van de zwaarste dingen die er is. En gelukkig kennen jullie de weg al wel, dat scheelt iig heel veel.
@cherrytomaatjes bah heftig indd. Knuffel voor jou en indd praten en open zijn is al een hele stap. Maar hoe dan ook nu is t genieten ff op on hold gezet door dit nieuws...
oh wat lastig ❤❤ Heeft hij iets van een psycholoog ofzo die hij nu in kan schakelen? Kan me voorstellen dat het lastig is, zo'n heftige depressie is niet niks en dan met een kleintje erbij enzo. Hopelijk is er een vangnet zodat het zo ver als kan voorkomen/opgevangen kan worden ❤❤
Hoe gaat het met jou trouwens? Had nog gereageerd in het topic wat je laatst opende, maar jouw route is momenteel toch ook behoorlijk hobbelig ❤ Al iets meer duidelijkheid of je vent het wel/niet ziet zitten allemaal? Hoop dat je snel in rustiger vaarwater zit met je kinders ❤❤
Vandaag weer goede echo gehad trouwens, kleine lag met zn rug naar ons toe en benen gesloten dus we konden niets van geen kanten bekijken haha. Maar was gewoon fijn om ff hartje te zien, en iets van leven zeg maar. Placenta idd weer aan de voorkant, vind ik aan de ene kant wel jammer met beweging voelen, had het wel geruststellend gevonden hem vaak te voelen. Maar aan de andere kant ook wel lekker veilig laagje tussen hem en de buitenwereld (en zn drukke grote broer die nog wel eens op me wil duiken haha)
Ja fijn is dat, alles mag gedeeld worden! Ik hoop dat alles gauw een beetje in balans raakt voor jullie ♡
@cherrytomaatjes oh sorry, ik zit ook meteen weer adviezen te geven. Sterkte komende maanden en een dikke knuffel! En hier luchten mag zeker altijd!!
Hè ik kom weer helemaal tot rust op deze vrije dag. Gisteren was weer een hele zware (halve) werkdag. Ik was zo moe en in de middag ben ik thuis bijna flauwgevallen toen ik opstond van mijn stoel. Het werd al zwart voor m'n ogen en zag sterretjes. Ben snel gaan liggen op de bank en viel niet weg gelukkig. Bloeddruk was niet laag... dus gek. Vandaag controle voor de oorontsteking, die was gelukkig op z'n retour. Huisarts noemde de kleine een soort parasiet wat ik goed begreep. De kleine pakt alles uit je lichaam en je blijft zelf met de zooi achter haha. Gelukkig volgende week nog maar 2 halve dagen. En als dat niet gaat, dan maar niet. Ik begin te luisteren haha. Morgen m'n 20w echo in de ochtend eens kijken of dat dwarse ding nu eens z'n piemel aan mij wil laten zien
O en ik ben maar eens probiotica begonnen te slikken. Dat had een vriendin al eerder aan geraden maar het is zo duur Huisarts zei trouwens ook dat de operatie en narcose van het begin van de zwangerschap nog best door kunnen werken in m'n lijf.