Hier ook echt flink buikpijn wat doortrekt naar mijn rug en bovenbenen. Ben hier helaas wel mee bekend bij mijn meiden ook gehad. Rond dit termijn kreeg ik ook bloedverlies bij mijn oudste dus vind het ook wel eng. Mijn mijn jongste met 10 weken een zware bloeding gehad. Wachten tot de echo’s en de 12 weken duurt echt zo lang voor mijn gevoel. De dagen kruipen voorbij.
Dankjewel❤️. Ahh ik snap zo goed wat je bedoeld! Dit is zenuwslopend en het maakt je zo onzeker... ik herken dat heel erg! Misschien hebben we inderdaad geluk dat we minder last hebben van kwaaltjes, maar wel goed zwanger zijn. Ik hoop het voor ons!
Oh wat fijn!! Super nieuws! Gefeliciteerd!❤️ Ik ben heeeeeel blij voor je! En zo vroeg al een kloppend hartje! Wat mooi!!
Ah het is zo spannend allemaal! Vooral met die flinke krampen. Ik had dat ook met mijn buitenbaarmoederlijke zwangerschap en nu soms weer, maar je leest dat veel vrouwen het ook hebben gehad tijdens een gezonde zwangerschap. Het is zo verwarrend allemaal omdat alles zo op elkaar lijkt. Ik probeer verder zo rustig mogelijk te blijven en hoop dat de tijd wat sneller gaat..
Ja ik heb volgende week een echo, maar puur om uit te sluiten of het geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap is. Volgens mij zie je normaal gesproken bijna niets met zo'n vroege echo. Of je moet geluk hebben, maar soms is het enkel vruchtwater of een dooierzakje. Dat zegt dan nog niet zo veel eigelijk. Ik hoop dat het op de goede plek zit.
Je weet in iedergeval dan of het goed zit en of het goed is ingenesteld toch.. lijkt mij al heeel fijn haha.
Hier heeft het te maken met eerdere buikoperaties en heb 2 kz gehad. Het is dan ook moeilijk vertrouwen hebben in je lichaam. Ik twijfel ook om anders volgende week contact op te nemen met het zk dat ze gewoon voor de zekerheid checken of het wel op de goede plek zit. Neem aan van wel volgens mij moeten testen dan toch niet mooi oplopen?
Jawel, de testen lopen ook met een buitenbaarmoederlijke zwangerschap mooi op. Ik heb in 2020 een zwangerschap van 8 weken in mijn eileider gehad. Hierbij werden mijn testen steeds donkerder. Op een gegeven moment kreeg ik veel buikpijn en toen bleek dat ik al liters vocht in mijn buik had. Dit duidde op een inwendige bloeding doordat mijn linker eileider was geklapt. Ze hebben toen met spoed mijn zwangerschap moeten beëindigen en mijn linker eileider verwijderd. De embryo groeide dus gewoon verder op de verkeerde plek. Alleen heeft het uiteindelijk geen overlevingskans en is het levensgevaarlijk voor de vrouw. Daardoor merk je het soms ook heel laat. Omdat je gewoon zwangerschapssymptomen krijgt en de testen positief zijn.
Wat verschrikkelijk zeg, denk dat je ook met spoed geopereerd bent dan ofnie Dan is het nu ook mega eng zo naar
Ja klopt, het ging allemaal super snel. Ik had in shock kunnen raken als ik niet snel genoeg werd geopereerd. Ik had al te veel bloed verloren. Was een hele nare en donkere periode. Door corona mocht er ook niemand bij me. En het schakelen van het moment dat je zwanger bent en na de operatie wakker wordt met wonden op je buik, wetende dat het weggehaald is en je ook een deel van je vrouwelijke voortplantingsorgaan mist kwam wel heel hard aan. Ik heb de periode daarna daar ook veel moeite mee gehad in mijn hoofd. Denkende dat mijn lichaam faalde ofzo. Er gaat zoveel door je hoofd, maar goed. Heb het gelukkig wel een plekje kunnen geven.❤️
Wat een heftige en nare ervaring zeg @Pindarotsje124 gelukkig heb je het een plek kunnen geven en hopelijk was het een geval van 1x nooit weer
verschrikkelijk heftig, Gelukkig dat je het wel een plekje hebt kunnen geven lijkt me niet makkelijk. Helemaal met Corona erbij dat niks mocht. mega onmenselijk.
Zo is het! Wat jij hebt meegemaakt is helemaal heftig en onbeschrijfelijk. Ik gun jou met alles in mijn hart een regenboogkindje. ❤️
Heel erg lief van je dankjewel! Het maakt een nieuwe zwangerschap allemaal nog spannender hè? En helemaal na die rottrajecten… dat het dan zou moet aflopen is zo onwerkelijk. Dat zal jij ook hebben na jouw bbz en trajecten denk ik. Eerst dat kloppende hartje en vervolgens geen heftige afwijkingen bij het kindje… dan durf ik pas te genieten denk ik haha. Tijd gaat zo langzaam
Dat is zeker zo! Precies! Ik begrijp je helemaal. Het is een soort angst op angst. Maar we proberen positief te denken. ❤️