voordeel misschien van ‘slecht voorbereid’ aan een bevalling beginnen. Al had het eerder gezegd geweest… had er nog nooit van gehoord, of snapte gewoon niet wat het was. Dus bang zou ik niet zijn geworden. Maar toen zo nadrukkelijk werd gezegd dat ik het goed had gedaan, en het snel was gegaan zeker voor een eerste en dan ook nog een sterrenkijker… en nog een arm erbij… Heb ik nog wat informatie opgedaan haha
Oh wat spannend allemaal om jullie verhalen te lezen! Dit is m’n eerste kind dus ben zoo benieuwd hoe het bij mij zal verlopen. Ik moet toegeven dat ik wel wat angst heb. De angst om ingeknipt te worden bijv en de angst voor pijn.. terwijl ik eigenlijk goed om kan gaan met pijn. Ik heb een medische indicatie en zal in het ziekenhuis bevallen al lijkt thuis me soms zo veel fijner..
Ik had in mijn omgeving vooral horror bevallingen gehad en ik was daarom heel bang. Maar ik heb die ervaring dus tot nu toe niet. Kan dus echt meevallen. Ik vond het wel pijn doen maar wel pijn die ik kon opvangen en die je, hoe gek ook, daarna echt wel soort van vergeet (of niet vergeet ik vond het niet leuk zeg maar, maar het ging voorbij ) Knip was ik ook angstig voor maar die zette ze in een wee en ik voelde het echt niet. Ik hoorde het wel dat vond ik niet zo… bij de tweede heb ik op een gegeven moment om een knip gesmeekt omdat zijn hoofdje 2 weeen moest blijven “staan”” omdat mijn weeen te zwak waren en om de 7 minuten kwamen. 14 minuten dus in “the ring of fire” Bii de eerste kreeg ik een knip dus dat hoofdje had nooit “gestaan” want ze zette de knip en hij kwam. Dus nu zei ik: mag ik een knip. Maar de verloskundige weigerde dit omdat ze dat bij een tweede liever niet doen als het niet nodig is. En het herstel was daarna sneller en beter. En dat klopte ook, ik was sneller genezen. Ik zou zeggen ga er zo open mogelijk in. Je kunt het toch niet op voorhand beïnvloeden behalve je voorbereiden. Komt goed!
Ook weer een keer fijn om zo een verhaal te lezen. Tuurlijk doet het pijn maar soms krijg ik echt horror verhalen. Ik weet dat ik eigenlijk niet te veel naar ervaringen moet luisteren, maar je wilt je ook weer enigszins voorbereiden. Ik laat het maar op me afkomen maar ik ga wel een bevalplan maken voor iig een leidraad
Ik kan je alleen meegeven dat je vriend de instructie moet hebben dat hij er voor jouw op staat dat ze komen als je dat wilt. En niet te afwachtend is, of zich laat afschepen. Ik heb bij de eerste lang moeten wachten met persweeën omdat ze van wacht aan het wisselen waren en het "druk" was. En de baby onvoldoende zou zijn ingedaald. Werd afgescheept met een stagiaire en verpleegkundige die kwamen kijken maar niks mochten en niets kon beoordelen, achteraf denk ik om tijd te winnen. Ze zeiden iemand te gaan halen, het heeft meer als een half uur geduurd voor er weer iemand tijd had. Ps ik had ruggenprik die was wel uitgezet om persdrang te kunnen voelen, maar ik kon mn onderlichaam nauwelijks bewegen, en voelde me behoorlijk hulpeloos bij de eerste daardoor. De tweede is met verloskundige en kraamzorg ter wereld gebracht. Totaal andere ervaring omdat ik niet hulpeloos hoefde te wachten maar iemand in de buurt had. Maar harde eis dat ik met medische overname niet meer ga wachten, mn vriend zal dan dus wat meer voor mij moeten opkomen
Dit is wel een goede tip. Je hoort wel vaker dat in het ziekenhuis er soms geen tijd voor je is… alsof je baby wacht tot het hen uitkomt. Snap dat het niet zo’n fijne ervaring is! Bij een eerste ben je (en je partner) vaak te afwachtend, je weet immers niet wat ‘normaal’ is. gelukkig een betere ervaring bij de tweede
Inderdaad, daarom. Mannen kunnen vooral daarin zich hard maken voor hun vrouwen. Het baren moeten wij doen en handje vasthouden kunnen ze allemaal wel, maar juist dat voor de vrouwen opkomen vinden sommige erg moeilijk. Maar daarin zijn ze super belangrijk tijdens de bevalling
Bedankt voor je uitleg. Dat herken ik heel erg. En is niet precies zoals de omschrijving op sommige websites, maar klinkt logisch! Al die bevallingsverhalen, ik heb het natuurlijk vaker gehoord en gezien op tv, maar ik vind het nog maar lastig voor te stellen dat ik er straks zo bij lig! Wel super interessant. Bleh, ik heb de afgelopen paar nachten slecht geslapen en heb veel last van brandend maagzuur. Maar ik had vanavond een controle bij de verloskundige (alleen bloeddruk en hartje) en alles gaat gelukkig nog goed! Ze kon het hoofdje echt vanaf de buitenkant voelen, en ik daardoor ook!
Ik heb hier al een hele poos niet gereageerd.. zal even van me laten horen! De tijd gaat voor mij echt supersnel. Zeker nu straks de zomervakantie ertussen zit.. straks na die tijd nog maar 3 weken werken. Hoop dat ik de 36 weken op mijn werk haal. Nu even de commode opknappen en een nieuw behangetje op de babykamer! Goed voor een bewuste voorbereiding op de komst van de baby. Merk dat het soms zo aan me voorbij gaat.. vindt ik helemaal niet leuk.
Wat een stilte hier, hoop dat het goed gaat met iedereen. Ik heb vandaag mijn eerste verlofdag alweer, de tijd vliegt echt voorbij zeg! Ook alvast begonnen met het wassen van de eerste kleding voor de babies. Ik voel me goed, merk dat ik sneller moe ben en dat m’n buik wel echt in de weg gaat zitten nu. Liggen is de meest prettige houding Helaas wel weer suikerziekte maar dat heb ik (nog) goed onder controle. Hunker nu wel nog meer naar lekkere dingen dan eerder! Over 2 weken wordt bekend wat het bevalplan zal worden, de onderste baby ligt nu steeds in dwarsligging dus het lijkt er op dat ik een ks zal krijgen. Ben benieuwd hoe het met jullie gaat!
Ik zit momenteel thuis omdat ik corona heb. Heb gelukkig milde klachten dus dat scheelt wel. Ben alleen wel super moe na de kleinste dingen dus probeer zoveel mogelijk mijn rust te pakken. Het gaat echt allemaal al opschieten zo met de beebjes
Wat gaat het hard he. Ik ben alweer in het 3e trimester. Bekkeninstabiliteit neemt helaas steeds meer toe waardoor we nu toch moeten kijken voor een bed beneden omdat traplopen steeds zwaarder wordt. Mede hierom gaan we binnekort bespreken of ik door ga lopen tot de baby zich meldt, of dat ze toch eerder gehaald gaat worden omdat mijn bekken zo slecht is.
Ik zit ook in het derde trimester en kan nu ook merken dat er weer wat klachten terugkomen zoals moeheid en wisselende emoties.. Maar wel fijn ook dat de vakantie er zo tussen zit, schiet het mooi op! Verder moeten hier nog wel wat klusjes gedaan worden voor o.a. de babykamer, merk dat ik hier echt haast mee krijg
Hi dames, Hoe is het hier met iedereen? Wij zijn dit weekend terug gekomen van vakantie na twee weken heerlijk relaxed. Had het echt even nodig om bij te tanken. De kleine is echt mega druk in de buik en kan soms flink pijnlijke trappen uitdelen. Maar wel super gezellig al die beweging. Merk wel dat het tweede trimester over is. Alles begint wat zwaarder te worden en veel sneller buiten adem. Op de babykamer moeten we nog wat schilderen en behangen zodat de kasten ingericht kunnen worden. Mijn hoofd wilt heeel graag maar mijn lijf niet echt
Heerlijk zo even weggeweest he. Nu inderdaad het kamertje nog afmaken. Ik merk zelf dat ik zulk soort klusjes vaak wel doe, maar dan daarna ook echt op ben. Is toch teveel gevraagd van m’n lichaam. oftewel, doe het… maar rustig aan en met zoveel mogelijk hulp. En anders wordt je gewoon vrouw de opzichter
Het is hier inderdaad rustig. Alles gaat hier z'n gangetje, dus ook wat minder om te delen. De tijd gaat nu wel ineens snel! Ondanks dat ik mij eigenlijk heel goed voel, merk ik ook dat het derde trimester is ingegaan: als ik gewoon doe wat ik altijd doe (wat lijkt te kunnen omdat ik mij goed voel), begint mijn lichaam halverwege de dag toch een beetje te protesteren. Dus moet leren mijn energie beter over de dag te verdelen. Afgelopen vrijdag was mijn laatste werkdag, nu heerlijk vakantie. Ik zit nu in de trein terug naar huis van een weekendje weg met een vriendin. Natuurlijk best vermoeiend, maar is mij nog wel goed af gegaan. Ik heb eindelijk voor het eerst babykleertjes gekocht! Ik probeer zoveel mogelijk leuke dingen aan het begin van mijn vakantie te plannen. Ik wil geen babyshower of iets dergelijks, maar vind het wel leuk om nog met vrienden af te spreken nu ik nog alle tijd heb. En komende woensdag gaan mijn vriend en ik een weekje kamperen. Veel mensen verklaren mij voor gek dat we nog met een tentje en luchtbedje gaan. Ik denk dat ik misschien wat hulp nodig heb om 's ochtends van dat luchtbedje af te komen, maar verder moet het denk ik wel lukken? @Melis94 Hoe gaat het nu? Hopelijk is het bij milde klachten gebleven van de covid? Ik was afgelopen donderdag bij de verloskundige en daar bleek dat dat baby hier ook in de dwarsligging ligt. Ik voel hem ook altijd super goed trappelen en bewegen. Hopelijk gaat hij nog draaien, anders wordt het sowieso een keizersnede. Over dwars kan hij er niet uit! Aan de babykamer moet nog veel gebeuren. Maar het begin is gemaakt. Vorig weekend al flink geschuurd en de laatste resten behang eraf gehaald. En ik heb nu allemaal proefjes verf en staaltjes behang in huis, om een keuze in stijl te kunnen maken. Morgenvroeg moet ik naar het ziekenhuis voor bloedonderzoek naar diabetes. Ik heb gelukkig geen klachten, maar mijn vader is diabeet, waardoor ik een kleine verhoogde kans heb. Onderzoek duurt ruim 2 uur! En 's avonds begint de zwangerschapscursus. Ik ben heel benieuwd, heb er zin in! Helemaal omdat vorige week de laatste les zwangerschapszwemmen was: in de vakantie is er 6 weken geen les.
Ja, ik heb er nog wel vertrouwen in. Maar tot nu toe lijkt hij het prima naar z'n zin te hebben over dwars. Is de onderste van jou al gedraaid? De Suikertest was gelukkig prima! Wij zijn nu aan het kamperen, gaat nog prima op een luchtbedje! Alleen moet er nu s nachts wat vaker uit naar het toilet, dat is toch iets meer een onderneming dan thuis. Hoe gaat het met iedereen?