Brr ik heb weer zo de kriebels. Ondanks de 2 goede echo's kan ik nog steeds niet genieten. Gelukkig morgen en woensdag werken en dan is het alweer bijna vrijdag.
Mijn moeder heeft dat ook. Ik ben met 30 weken geboren. Heb helaas geen broertjes of zusjes want ze durfde het ivm het risico niet meer aan. Sterkte! Gelukkig is de medische zorg ook steeds beter!
Ok bijzonder, wist ze dat van te voren? Het schijnt dat het meestal tijdens de bevalling werd ontdekt. Hier ook bij toeval ontdekt omdat het zwanger worden niet zo soepeltjes ging...
Naderhand eigenlijk pas bij onderzoek naar oorzaak vroeggeboorte. De bevalling ging zo snel dat het toen niet is ontdekt geloof ik. Ja voordat je met zwanger worden of zijn bezig bent kom je daar ook niet achter lijkt me. Of had je meer symptomen? Ergens denk ik toch dat het bij mij ook niet helemaal in orde is, maar een tweede bm of een onvolledig schot zouden ze toch allang gezien moeten hebben. Maar de gyn is er niet helemaal over uit. In familie komen meer bm afwijkingen voor. Mijn dochter groeide bijna niet meer na 32 weken. Dat zou mogelijk kunnen komen door te weinig ruimte, want de placenta bleek wel ok. Na bevalling groeide ze in no-time van -1 naar +1,5 op de lijn. Ze is nu ook echt een flink lange dame. Ze is in december 3 geworden en heeft maat 122, schoenmaat 28
Dat is zeker spannend! Gelukkig is jullie kindje uiteindelijk met een goede termijn geboren. Ik duim mee dat deze ook de 37 weken red Lijkt me wel lastig dat het zo zeldzaam is. Zo'n onderzoek zegt natuurlijk niks, dus het is maar afwachten. Fijn dat het vorige keer dus goed is gegaan.
Dat lijkt me dan nu ook wel weer een spannende zwangerschap. Maar ik neem aan dat ze je goed in de gaten houden? En dat heeft ze zeker ingehaald!! Mijn 5 jarige zit nog in 110/116 Wel dezelfde schoenmaat trouwens
Ja dat komt vast goed. Voor hetzelfde geld is er nu helemaal niks aan de hand. We waren laatst met dochter op basisschool gaan kijken en ze heeft meegespeeld met groep 2 en dat ging prima wat lengte betreft. Maar het mag nu wel wat minder hard gaan....ik koop nog steeds 3-4x per jaar nieuwe maat schoenen...pfff
Zou mooi zijn als je nu weer de 37 weken haalt! Maar wel spannend zeg! Doen ze ook wat extra om het in de gaten te houden of is het gewoon af wachten?
Ha meiden, wat is er veel gekletst!! Ik moet zeggen dat ik nu wel veel vertrouwen in ons kleintje heb. Zie alleen wel op tegen maandag, dan naar de gynaecoloog. Ben zo benieuwd wat voor plan er komt? Ascal of juist aspirine of helemaal niets of of of? Mijn man kan er helaas echt niet bij zijn, maar misschien vraag ik mijn moeder wel even mee... Misschien iets meer gemoedsrust en iemand die mee kan luisteren.
Oooh meiden ik ben toch zo onzeker ineens de laatste dagen. Gaat echt continue door mijn hoofd van: het zal wel een misser abortion zijn of een windei want die heb ik nog niet gehad Slaat toch nergens op?! Ben zo bang dat we weer slecht nieuws krijgen volgende week en sla mezelf ondertussen voor m'n kop dat ik niet wat meer geniet van het zwanger zijn met weinig/geen symptomen... Dus.. moest er even uit, sorry! Wat apart en spannend zeg wat betreft je baarmoeder! In het clubje van m'n zoontje zat ook iemand die een afwijkende baarmoeder had, hartjesvorm geloof ik. Is dat hetzelfde?
Wat je hebt meegemaakt is ook super heftig, dan is het niet raar dat je bepaalde angsten hebt toch? Nee dat is een bicornus volgens mij twee ruimtes binnen 1 baarmoeder. Dat komt wat vaker voor. Ik had alles dubbel, twee baarmoeders, twee baarmoedermonden, en een schot in de vagina. Dat laatste had ik achteraf gezien last van. Pijn met vrijen en tampons werkten niet, maar dan denk je niet meteen, o zal alles dubbel zijn. Vorige zwangerschap heb ik elke paar weken een echo en een baarmoederhals meting gehad. Dus het tuutje van de ballon meten. Vorige zwangerschap werden die waarden met 32 weken zorgelijk en met 33 weken werd ik opgenomen voor longrijping etc. Niki, jammer dat je moeder het niet meer aandurfde, een kindje met 30 weken krijgen is ook heel heftig, heb jij nog last van de vroeggeboorte?
Ik denk niet dat ik daar nu nog echt last van heb. Ik was als kind wel vaak ziek. Daarnaast zeiden artsen dat ik misschien wel nooit school kon afmaken ivm zuurstoftekort, maar leren was nooit een probleem. Ben universitair geschoold. Ergens heb ik er ook geluk mee gehad. Ik ben met 2 klompvoeten geboren en door de vroeggeboorte hebben ze mijn voeter sneller en beter nog recht kunnen zetten. Ik kan dus gewoon lopen en de meeste normale schoenen wel aan, behalve iets met hakken. Maar voor mijn ouders was het erg zwaar em artsen zeiden dat 30 weken wel echt de max was van wat mogelijk was.
Fijn dat het zo goed is gekomen! Onder de 30 wil je inderdaad echt niet, het liefst gewoon netjes 37. Duimen maar weer. Eerst de vermoeidheid en misselijkheid overleven tot de kleine weer te voelen is. Daar heb ik echt al zin in!
Ja inderdaad! Hopelijk netjes 37w! Ik kijk ook al uit naar het moment om de kleine voor het eerst te voelen!
Ik heb precies hetzelfde. Het idee van nog 4 weken moeten wachten op een echo werd me echt teveel. Zeker toen ik afgelopen zondagavond wat roze afscheiding had. Weer een nacht enorm liggen piekeren. Heb gister de vk gebeld om te vragen of het mogelijk was om eerder dan 4 wk een echo te krijgen. Probleem is alleen dat zij zelf geen echo's maken en een doorverwijzing moeten maken voor echocentrum in de buurt en ze niet echt een goede reden nu had. Maar, ze is zelf bezig met afronden van de echo-opleiding en wil samen met een vriendin al echo's gaan maken en ze gaat kijken of dat a.s maandag of die maandag er op kan. Zijn dan geen officiële echo's omdat ze de opleiding nog niet af heeft, maar kunnen wel een hartje zien, als die nog klopt tenminste.. Nog steeds niet vrolijk of blij, maar vond het wel een fijne en lieve oplossing. Gister heb ik het een collega verteld, maar het kwam er zo super niet enthousiast uit, dat ze vroeg: je bent er toch wel blij mee?? Nou, zo voelt het even nog niet nee, maar heb uitgelegd van de vorige keer en dat ik me gewoon erg veel zorgen maak. Na dit gesprek besloten écht nog te wachten om het te vertellen. Ik moet eerst zelf enthousiasme en geloof hebben, anders worden het bijna slecht nieuws gesprekken ipv leuk, bijzonder nieuws delen.. Dankjewel voor lieve reacties dat ik hier gewoon moet blijven schrijven. Denk dat de hormonen ook flink met mij aan de haal gaan en ik soms een beetje somber er van ben. @theeleut55 wat een bijzonder verhaal.. Ik hoop dat alles goed mag blijven gaan voor jou. En voor iedereen natuurlijk!! Tijd voor positieve echo's..wie is er aan de beurt?