Ik kan niet zo veel tegelijk eten omdat mijn darmen heel erg omhoog zijn gekropen, hele dikke buik telkens na het eten (of drinken). Echt vervelend. Vanavond ook maar een halve portie weg gekregen en voel me al weer beroerd daardoor. Ik eet door de dag heen steeds kleine beetjes maar kom ook gigantisch aan. Gelukkig heeft mijn vriend de weegschaal nu in de schuur staan (had hij ergens voor nodig) dus kan ik er niet telkens op gaan staan. Ben ook enorm bang voor de kilo's hoor maar ik weet dat het weer gaat gebeuren dus heb me er soort van bij neergelegd. Nou heb ik geen overgewicht, eerder randje ondergewicht, dus zou me er totaal niet druk over moeten maken maar ik zie er gewoon echt niet naar uit. Nee, ik weet het gewoon niet. Misschien ook wel de angst voor reacties maar misschien ook nog de shock, ik weet het niet. Merk dat ik excuses aan het verzinnen ben wanneer iemand hoort dat ik zwanger ben... "we hebben het meer dan drie jaar geprobeerd en ik had de hoop opgegeven, ben ook al oud, we dachten dat het niet meer kon..." etc. Zou ik niet moeten doen maar heb echt heel sterk het gevoel dat ik me moet verantwoorden terwijl het zo gewenst is. Daarnaast al drie met een fikse handleiding, wat als nummer 4 net zo lastig wordt? Ik kan het nu al amper aan en mijn vriend is gewoon heel veel van huis, ik vind het nu al zo zwaar... Deze zwangerschap is echt gewenst hoor, maar ik twijfel gewoon enorm aan mezelf. Ja dat snap ik, maar minder werken (bespreek het met de bedrijfsarts!) is ook een optie, je kan deels ziekgemeld worden als dat beter is voor jou en je kindje. Bespreek dit ook met je vk want die zal ongetwijfeld zeggen dat je minder uren moet gaan werken. Of dat nou prettig is voor je werkgever of niet, daar gaat het niet om, het gaat om jou en de baby!
Heel fijn maar soms voel ik me dan ook weer enorm bezwaard. Heb al gezegd dat hij niet elke keer mee hoeft maar voor nu staan er alleen maar echo's gepland tijdens de controles en hij wil heel graag meekijken Bij de eerste zaten we middenin een grote renovatie en wilde hij koste wat kost het huis klaar hebben voor de bevalling (niet gelukt uiteindelijk, verhuisd toen de oudste 3 maanden was). Het was voor hem ook een vlucht denk ik, ik was heel snel zwanger, ronde 4 geloof ik. Dat hadden we ook niet zo snel zien aankomen toen. Maar ik voelde me onder invloed van de hormonen echt in de steek gelaten. Tot nu toe gaat hij dus bij elk bezoek mee maar ondertussen vraagt hij niet hoe ik me voel bijvoorbeeld. Zo zit hij niet in elkaar maar ik mis dat deel wel. Ik vertel uit mezelf wel heel soms wanneer ik pijn heb zoals gister toen ik moest niesen, de cyste voel ik dan duidelijk en dat doet erg zeer, maar meer dan "oh echt, kan je dat voelen?" komt er dan niet uit. Hij is naar anderen toe ontzettend trots dat we nog een kindje krijgen en wil het het liefst de hele wereld vertellen, maar iets houd mij tegen. Heb vandaag dus ook gezegd tegen hem dat ik het helemaal niet prettig vind dat hij het te pas en te onpas vertelt.
Ach lieverd! Twijfel alsjeblieft niet aan jezelf. Jullie hebben met een reden hiervoor gekozen, en dat het dan even op zich heeft laten wachten betekend niet dat het dan minder geliefd is omdat je net wat ouder bent. De buitenwereld heeft toch sowieso overal een mening over. Voor mij luchtte het wat op toen ik het juist bekend maakte, voelde ik me sterker door omdat het echt vanuit mij kwam. Als nummer 4 ook een flinke handleiding heeft redden jullie je daar ook wel weer mee. Het komt goed! Stapje voor stapje…
Ik ben de laatste dagen ineens af en toe wat duizelig. Mijn bloeddruk is goed dus daar komt het niet door. Herkent iemand dit? Zat zelf te denken aan hb-gehalte. Die is normaal altijd top en ook toen ze bloed hebben geprikt maar misschien is dat ondertussen veranderd?
Ik heb zelf alleen praktische dingen gekocht, kinderwagen, maxi cosi etc. Dingen die persoonlijker voelen als kleertjes ben ik ook nog niet aan toe. Dus het klinkt helemaal niet gek dat je er nog niet aan toe bent hoor.
... en ik zat al te janken omdat ik net mijn kersverse nichtje had gezien maar nu jank ik nog vrolijk even door hoor. Wat een lieve reply! Ja, we redden ons er wel mee, we weten ondertussen wel hoe we met hoogbegaafdheid om moeten gaan en zitten hier al jaren in, dus voor ons wordt het er niet anders op, maar mijn energieniveau is laag want het vreet energie.. Maar het komt inderdaad wel goed. Heel lief van je!
Zou kunnen? Eet je wel goed? Hier ook een bloeddruk die nu goed is maar vooral bij het (plotseling of te snel) opstaan duizelig. Komt vaker wanneer ik moe ben aan het einde van de dag of wanneer ik even niet gegeten heb. Je kunt voor de zekerheid bij de huisarts je hb laten bepalen?
@Nummer4 wat lastig dat je er nog niet echt van kan genieten.. maar neem je tijd. Soms helpt het al om niet te hoge verwachtingen te hebben van de zwangerschap. Gedachten als: hét moet leuk zijn, ik moet op een roze wolk zitten ; helpen zeker niet mee. Niet te streng voor jezelf en het is oké als het allemaal even wat minder is. Liefs!
vraag: ik heb inmiddels al een paar dagen hoofdpijn. Niet extreem, maar wel van die irritante zeurende hoofdpijn, vooral achter m’n ogen. Ik heb dit normaal niet echt, dus dit heeft waarschijnlijk met de zwangerschap te maken. Iemand tips? Daar word ik heel blij van!
Hoi Dames, ik was even afwezig. Maar lees jullie verhalen nog bij. Blij dat het ondanks de kwaaltjes met iedereen goed gaat. Sommigen al 16 weken bijna. Leuk die foto's met nub. Spannende tijden! Hier na mijn miskraam al een MS gehad en nu op dag 20 alweer wat bruinverlies vanavond. Dus vermoed dan begin van MS na een korte cyclus? Lastig zo een onregelmatige cyclussen. En geen idee hoe lang dat kan duren? Iemand die een idee heeft of ervzring met korte cyclus?
Hai Fladder, wat lief dat je nog meeleest Fijn dat alles al weer op gang is gekomen, dat is een goed teken toch? Heb je misschien ook ovulatietestjes gebruikt? Spotting kan van een eisprong komen als je cyclus nog wat in de war is misschien? Of een innesteling (ik denk even heel positief). Hoe lang was je eerste cyclus en je cycli voorafgaand aan de MA? Mijn cycli waren de afgelopen jaren tussen 22-26 dagen met ei rond dag 11 - 1 uitschieter naar 29. Zelf heb ik nog nooit bruinverlies als aankondiging gehad of spotting voorafgaand aan de menstruatie, maar het kan van alles zijn als ik hier op het forum de ervaringen zo lees.
Wat vervelend dat je zo'n hoofdpijn hebt. Ik heb er de afgelopen weken ook last van, zo'n zeurende lichte hoofdpijn, maar dan neem ik 1 pcm en dan trekt het wel weer weg. Voor de zwangerschap heb ik veel hoofdpijn gehad en leefde ik dagen achter elkaar op pcm, dus dit is voor mij eigenlijk niks. Google vertelt dat in het eerste en derde trimester hoofdpijn een zwangerschapskwaal is. Als je het niet vertrouwt zou ik even de vk bellen voor advies. Misschien wil ze een check doen. Hoe is je bloeddruk?
Ik kreeg vanmorgen een melding op mijn telefoon, 15 weken... poeh... wat zijn we al een eind op weg! De baby is zo groot als een appel (of een donut, maar net welke app je opent ) Heel apart. Ik voel ook niks meer wat op plopjes lijkt ofzo. Benieuwd wanneer dat gaat gebeuren! Ik bedenk me net dat ik de vorige zwangerschappen telkens naar mijn buik keek in de spiegel, of buikfoto's maakte. Dat doe ik nu helemaal niet. Is dat gek?
Helemaal niet gek! Ik heb exact hetzelfde. Maar een gezin met 3 kids vraagt zoveel tijd en energie dat de tijd ook vliegt! Hoe staat het met de moestuin inmiddels?
Dat zal het wel zijn inderdaad, zat ik me ook al te bedenken toen ik het typte. Moestuin is ingezaaid. Elke dag de sproeier er op en hopen dat er veel opkomt. Gister in de kas nog nieuwe sla en andijvie gezaaid. De eerste sla kan al bijna geoogst worden zag ik!
Ow dat gaat lekker vlot! Als wij het huis kopen dan is het eerste wat ik doe een moestuin aanleggen. Hard werken, maar heel duurzaam en zo leuk om te doen. (Al herinner ik me ook zomers lang verplicht bonen haren!)
@Nummer4 Ha! Bij mij is het zo groot als een avocado of een donut Nu al week 15.. Bizar dat we al zo'n 11 weken weten dat we zwanger zijn! Enne.. je hoeft niet te twijfelen aan jezelf! Je doet het hartstikke goed! en wat Papallona zegt.. De buitenwereld heeft toch wel een mening, wat je ook doet. En de meest vervelende reacties zeggen meer over de persoon die ze maakt, dan over jou! Mijn gevoelens komen redelijk overeen met die van jou.. Het heeft tijd nodig denk ik.. En nee, ik heb ook geen buikfoto's of iets gemaakt...
@Papallona, vervelend die duizeligheid! Rustig aan doen en wellicht nogmaals je bloeddruk en ijzer laten checken. We dragen wel wat meer bloed met ons mee, dus wat duizeligheid mag wel denk ik. Maar niet als je er echt last van hebt! @LiefsvanIen ahhh hoofdpijn! Ik heb helaas geen andere tips voor je dan een paracetamol en naar je lijf luisteren. Rustiger aan doen? Eerder naar bed? Voetenbadje met magnesium en lavendel, voor de ontspanning? Ik hoop dat het snel beter word voor je! @Fladder38! Hé wat fijn om iets van je te horen! Zou het kunnen dat je lijf nog een beetje van slag is van alles? Onregelmatige cyclus is heel vervelend @Maan84 Goed naar je lijf luisteren hoor! Harde buiken betekent toch echt dat je op één of andere manier wat rustiger aan moet doen! Ik weet het.. Nee zeggen is heel lastig! Maar jouw kindje in je buik is belangrijker dan je werk!