Oceanna, nummer 2 was ook nog niet helemaal gepland toch? Maar wel heel leuk! Mijn twee kinderen schelen 19 maanden, ik vind het heerlijk! Kwaaltjes hier is vooral groeipijn onderin mijn buik. Herken ik ook nog wel van de vorige zwangerschappen. En de hele nacht misselijk geweest maar dat kan ook nog een staartje van de buikgriep zijn die hier heerst.
Zo even wat gemist hihi Voor ons ook 2e kindje! Ons zoontje is van eind maart dus 8.5 maand nu! Mn miskraam was met 5 weken. Bij ons weten de ouders t dus al, en mn vriendinnen ook Ik ga ook mee doen met moeders voor moeders, en daar Meld ik me morgen even op mn gemak aan. Aangezien mn testen rond de 4.5 week al niet zo denderend opliepen de vorige x heb ik nu nog 2 doosjes kruidvat gehaald en had nog n digitale. Daarna stop ik echt hahah
inderdaad nummer twee was nog niet echt in de planning. Man en ik hadden besloten om pas in augustus 2017 weer te gaan proberen voor nummer 2. Maar een defecte condoom heeft anders beslist voor ons. In het begin van de maand dacht ik nog aub niet zwanger zijn, maar nu ik de positieve test heb ben ik er wel heel erg blij mee. En ben goed gaan nadenken over wat andere mensen erover zouden kunnen zeggen. Maar daar heb ik een goed antwoord op gevonden voor mezelf en dat antwoord is iets waar niemand over kan klagen of een inschatting over kan maken. Ik heb namelijk weke delen reuma, astma en ben slecht horend. Nu ben ik nog goed en kan ik nog veel. Twee kindjes is zwaar, maar nu weet ik dat ik dat nog kan. Misschien over 2 jaar dat ik geen baby meer kan tillen NU nog wel. plus daarbij zou ik nooit maar dan echt nooit een kindje kunnen weg laten halen alleen maar omdat het eventueel te dicht op elkaar zou zijn. zowiezo vind ik dat dit leven ons wordt geschonken en vind IK dat IK daar niet bij mag ingrijpen, het is een klein wondertje en dat moet het blijven. iedereen mag daar anders over denken maar dit is mijn mening.
dank je. ik probeer altijd vriendelijk te zijn maar toch duidelijk te maken wat ik vind. wat betreft mijn eerste zwangerschap. eerste drie maanden steeds misselijk de volgende 3 maanden gingen wel ondanks de verschrikkelijke verkoudheid en rauwe keel ( mocht geen enkele hoestdrank) en vanaf week 28/29 af en aan naar het ziekenhuis. bijna iedere twee weken wel 1 dag in het ziekenhuis geweest voor aan de ecg. Met week 32 een nacht moeten blijven ivm vroegtijdige weeën die gelukkig weer stopten. Week 34 een paar dagen moeten blijven ivm een blaasontsteking en van 36+2 tot week 37 in het ziekenhuis moeten blijven ivm een scheurtje in mijn vliezen waardoor ik vruchtwater lekte. de eerste 3 dagen op een bevalbed gelegen. en dus ook 2 nachten daarop moeten slapen. Toen bleek dat na 72 uur de bevalling niet opgang kwam (ondanks een middag met weeën) heb ik de rest op een gewone kamer gelegen in het moeder en kindcentrum. Af en aan veel pijn gehad. Heb toen ook een keer een spuit gekregen om te slapen (heb ik 3 dagen bijna niet van kunnen lopen wordt namelijk in je bovenbeen gezet). In die week meerdere keren gevraagd om hulp kreeg ik niet want ik was nog 37 weken pas met 37 weken mogen we wat doen mevrouw, kreeg ik steeds te horen. als u 37 weken bent gaan we u inleiden. dochter dacht daar gelukkig anders over en is spontaan op de dag dat ik 37 weken was gekomen. dus als antwoord op de vraag was het een pittige zwangerschap? mwa kan beter maar kan ook nog erger ik heb verhalen gehoord. en hoe was jouw vorige zwangerschap.
Ik heb ook niet echt de meest geweldige zwangerschap gehad.. Vanaf de positieve test kotsmisselijk, tot 12 weken bijna niks gegeten Van 12-18 weken buikgriep Mn lichaam was zo op, dwt ik alleen maar in bed lag en niet eens n blokje om kon lopen.. Daarna 2 werkjes 'goed gevoeld' Toen kwam de zwangerschapsichsias, een nierbekkenonsteking, bekkeninstabiliteit.. En harde buiken.. Dit werd steeds meer en pijnlijk, dus met 28 weken opgenomen met kans op vroeggeboorte. Gelukkig mocht ik met rust weer naar huis toe.. Ik ben dus erg benieuwd hoe het nu zal gaan..
Tjonge wat heftig om te lezen meiden.. Ik wens jullie nu echt een zorgeloze, fijne zwangerschap toe. Oceanna, wat verwoord je het mooi zeg. En heftig wat je hebt.. Lijkt me onzeker zeg, als je niet weet of je over 2 jaar nog je kindje kan tillen. Knuffel. Hier 2 fijne zwangerschappen gehad, ik duim dat deze net zo gaat zijn. Eerste bevalling met ruggenprik in het ziekenhuis en uiteindelijk vaccuum en de tweede heerlijk ontspannen thuis. Ik wil nu weer thuis bevallen als het mogelijk is. Ik merk wel dat ik me druk maar om wat mijn omgeving ervan vindt. Schoonzusje begon al meteen: nu al? Jullie blijven maar doorgaan he. Ouders en schoonouders reageren heel lief. Maar ik ben wel bang dat vrienden en collega's er een mening over hebben. Moet ik me niks van aantrekken, ik weet het.. Maar toch. En ik voel me ergens schuldig tegenover meiden die ik ken waarbij het minder soepel gaat.
Dank je voor jullie complimenten over hoe ik iets verwoord. Moet er van blozen. Schrijf ook vaak gedichtjes. Fijn dat je zulke bevallingen hebt gehad. Ik had ook ruggenprik. Voelde jij je benen toen? Ik snap dat je, je druk maakt over wat anderen zeggen. maar idd wat je zelf zegt laten praten is heel moeilijk daarom wil ik het voorlopig nog niet vertellen tegen ouders pas na de eerste echo ofzo. Ik begrijp ook je gevoel tegenover mensen waarbij het moeilijk gaat. Dat gevoel heb ik nu nog meer dan bij mijn dochter. Mijn zus heeft er een jaar over gedaan om zwanger te worden en iemand anders die ken wil het nog steeds niet bij lukken. Maar ook hier op het forum waar je leest van vrouwen dat ze al jaren bezig zijn voor een eerste kindje. En dan kom ik daar aan met het was niet gepland en een "ongelukje" ( zo'n hekel aan dat woord wat betreft zwangerschap maar bij gebrek aan beter).
Wat een verhalen zeg. Dan mag ik met de gevoeligheid voor licht misschien nog niet klagen. Alles deed ik met zonnebril en pet. Op een gegeven moment weet je je aan te passen aan de situatie. Ik heb wel twee keer een slijmbeursontsteking gehad aan mijn heup. Erg pijnlijk. En op een gegeven monent veel last van maagzuur. Over zwanger raken kan ik meepraten. Bij de eerste lukte het niet. Pco is er geconstateerd en toen hormonen geslikt voor het krijgen van een regelmatige eisprong. Het heeft 19 maanden geduurd voor ik zwanger was. Na mijn eisprong nu (dus niet gericht "geklust") zei mijn man dat hij wel een tweede wilde. Dus ik dacht: dat wordt vanaf december gerichter aan de slag. En ik maakte mij al zorgen hoe lang het nu zou gaan duren. En dan blijk ik gewoon al zwanger. Dat voelt zo "wow". Nog steeds. Dat dat dus ook gewoon kan. Een zwangerschap en uiteindelijk een gezond kindje in je armen blijft een wonder.
Dat blijft het zeker. En ik prijs mezelf gelukkig dat ik dat mag meemaken. Dit is de laatste test die ik doe het is duidelijk genoeg nu voor me .
Dit is mijn test van vanmorgen. Streepje is weer donkerder en duidelijker en was sneller te zien dan bij de andere twee testen.
Wat een verhalen meiden! Mijn zwangerschap was op zich een fijne. Ik was niet misselijk en had geen rare eetbehoeften oid. Wel had ik al vanaf 12 weken last van bekkeninstabiliteit die steeds heftiger werd. Later in de zwangerschap liep ik dan ook op krukken en de laatste week was lopen gewoon onmogelijk. Mijn man heeft me toen in blijdorp in een rolstoel rondgereden zodat ik er toch nog even uit kon. Na de bevalling kon ik nog steeds niet lopen en dus ook nauwelijks voor mijn kindje zorgen. Dat vond ik wel zwaar. Heeft zo'n 2 weken geduurd voor ik weer enigszins wat kon lopen. Nu ook weer onzeker. Net toch nog een testje gedaan omdat ik graag een knaller op de foto wilde. Nu is deze weer een stuk lichter. Echt een tuurstreepje weer. Wat moet ik daar nou van denken? Ben als de dood dat het nu dus weer mis is. Straks toch maar nog een digitale doen? Bah die vroege miskraam heeft toch wel voor een hoop onzekerheid en spanning gezorgd zeg.
misschien was je urine niet geconcentreerd genoeg of is de test niet zo goed als de vorige die je deed waardoor je een ander resultaat hebt. kan heel erg per test verschillen zelfs als je van hetzelfde merk hebt. Misschien droogt hij nog wat donkerder op. maak jezelf niet gek meid en anders zsm een verloskundige bellen en je onzekerheid uitleggen. Kan me niet voorstellen dat die je dan niet zal helpen. bekkeninstabiliteit lijkt me zo vreselijk. hoe lang duurde je zw vorige keer? lijkt me echt vreselijk als je vanaf week 12 daar al mee loopt en dan ook nog eens tot week 42 zou moeten bijvoorbeeld. hoop dat het je dit keer wordt bespaard.
Ook niet de meeste geweldige zwangerschappen dus.. Fotofanaat ; jeetje wat kut zeg! En als je hem wat langer laat drogen? En hoelang zat er tussen je laatste drinken/plassen en je test? Ik heb net ook getest en een cb. Op de 2e foto zie je duidelijk de oploop. Dus ik vertrouw er nu in. En juist door mn onzekerheid manlief gisteren nog 2x2 testen laten halen hahaha
Mijn zoon kwam bij 38 weken gelukkig al. De test was met ochtendurine, maar de donkerste test die ik had 2 dagen geleden was juist in de middag. Misschien vanmiddag dan nog maar een cb doen. Heb geen andere meer namelijk.
dan zou ik idd vanmiddag nog eens testen ben je gewoon een middag tester komt goed meid. adem in adem uit en vanmiddag komt alles goed. gelukkig idd al met 38 weken. is nog veel te lang lopen met die pijn. stom dat ze daar nog niets voor hebben gevonden.