Klinkt leuk, maar wat moet ik me er een beetje bij voorstellen? Wat zou ze jullie nu op laat kunnen aanbieden?
Dat we niet per se continu in gaan op signalen dat de bevalling begint, verschillende stadia van ontsluiting, ademhalingsoefeningen en bevalhoudingen. Dat weet ik nu allemaal wel. Maar dat we mijn wensen en eerdere ervaringen juist meenemen in de consulten. Ik heb bijvoorbeeld behoefte aan wat extra ontspanning, 1 op 1 tijd met partner en de coach, stukje aandacht voor mijn fobie (emetofobie wat ik toch wel weer heel spannend vind), het voorbereiden op weer een ziekenhuisbevalling (met kans op inleiding), en ook wat aandacht voor de rol van partner. Ik weet dat hij wat gereserveerder is in groepsverband en zich snel opgelaten voelt. Maar hij is echt wel emotioneel heel betrokken bij de bevalling zonder dat hij dat echt laat merken van te voren. Zo was ik stomverbaasd dat hij de jongste zelf aanpakte tijdens de bevalling. Had ik echt never nooit verwacht en achter hem gezocht. Dat soort dingen!
En wij gaan 100% zeker weten voor N. als naam. Hij blijft terugkomen en de reden 'we hebben hem al gedeeld met de buitenwereld omdat dit de dochter-naam voor jongste zoon was' vind ik feitelijk niet echt goed genoeg meer. Jammer idd, maar we vertellen nu niet dat we die naam weer hebben en die naam voelt gewoon echt goed.
@Nina Sanders kan ik het een beetje zien als “bewust zijn van het bevallen ipv alleen maar ondergaan”? Ja helemaal met je fobie is dat stukje voorbereiding ook wel belangrijk. Enne N. I love it!!! Gewoon doen net als mijn jut en Jul naam haha
Denk het wel. Klinkt stom maar ik denk dat 2 eerdere ervaringen echt wel mee spelen in hoe ik het nu ervaar. Ik ben totaal niet onzeker. Ik wéét dat ik het kan. Hell yeah en wat voel ik me daarna trots. Mijn tengere lijf produceert een baby en perst die er nog uit ook. En wat is het fijn dat ik daarna gewoon mijn lichaam weer terug heb en gewoon dezelfde avond in bed schandalig kan genieten van 1 glas wijn (ik ben 2x in de middag bevallen en op tijd weer thuis, voelde me hartstikke goed door de adrenaline) en de volgende dag mijn man de opdracht kan geven om biefstukpuntjes met gevulde tortellini te maken. En dan de kraam die je was wegwerkt en zonder pardon je visite weggestuurd heeft omdat je er geen zin in heb. Maar er blijft dan toch een stukje grijs gebied. Gaat het nu allemaal weer zo goed? Wat als het te snel gaat en ik geen epidurale krijg? Wat als ik dan idd letterlijk ziek word van de pijn? Wat als ik zó in paniek raak dat ik als een hysterische koe ga klagen dat het allemaal niet lukt? En hoe kan mijn man daar een rol in spelen? En hoe blijf ik dan positief? Hoe blijf ik sowieso positief? Hoe bereiden we ons dan toch maar weer optimaal voor en kunnen we daar dan misschien een beetje van genieten? Het is fijn om daar samen met een coach die je al kent even bij stil te staan!
Ik denk dat praten over je angsten altijd goed is. En helemaal als je prettige ervaring hebt met je coach. Elke bevalling is anders idd, dat stukje waar je geen controle over hebt. Het is ook een wonder dat hele kind op de wereld zetten proces (op wat voor manier dan ook). ik heb alleen maar traumatische bevallingen gehad dus ik ga deze keer voor de optimale ervaring. Geplande ks, kom maar op! Ik krijg dus via de pop poli, ook een stukje: hoe laat ik m’n partner toe om er voor me te zijn. Ik ben nogal van het: ik heb jou hier niet voor nodig, ik keer in mezelf omdat ik wel weet hoe ik mezelf er doorheen moeten slepen maar totaal geen puf meer over heb om dat ook nog voor een ander te doen. slecht nieuws gesprekken, zwangerschapstesten, eerste echo’s ik doe ze liever alleen.
Is het zo dat als je hem eenmaal een x voor heb gehad. de kans groter is dat je hem weer voor krijgt? Dit is voor mij namelijk ook al de 2e x! Wel jammer. Voel het dan ook echt alleen helemaal onderin. Later pas door mn hele buik. Ga jij sowieso voor een ruggeprik?
Volgens mij maakt dat echt niks uit en is dat afhankelijk van de plek van innesteling. Jep, sowieso weer voor een epidurale. Dat is echt het enige waar ik een beetje 'rust' van krijg. Voor mij draait bevallen helaas in eerste instantie om de kans op ziek / misselijk worden te minimaliseren. En dat is wanneer ik 1) rustig en kalm blijf en 2) met pijnstilling. Want dan kan ik me meer ontspannen en ga ik veel relaxter de bevalling in. Toen me tijdens de bevalling van de tweede werd verteld dat het na het breken van de vliezen ook wel eens zo snel kon gaan dat er niet eens tijd voor de epidurale zou zijn, flipte ik wel even. Want ik wilde echt niet zo'n K*T pompje. Had namelijk ook gelezen dat mensen daar erg misselijk van werden. Mijn schoonzus moest daarvan braken. NO WAY dat ik dat zou doen. Ik raakte toen echt in paniek even. Ik weet heus dat ik echt niet alles in de hand heb maar vond dat wel heel moeilijk. Gelukkig had ik een hele lieve gyn die mijn angsten begreep en er ook alles aan wilde doen om mij zo relaxed mogelijk de bevalling in te laten gaan. Op voorhand wilde ze me niet al een ruggenprik geven. Begrijpelijk. Wel heeft ze vast een 2e infuus (met enkel vocht) aangelegd dat mocht het idd tijd worden voor de ruggenprik, het infuus al was gezet en ze enkel nog de medicatie hoefden toe te dienen. Dit zou het proces versnellen. Dat was wel fijn. Want gelukkig had de anesthesist meteen tijd en zat ie er dus zo in. Het klinkt zoooo stom als ik dit zo typ maar die fobie is gewoon zo vervelend. Ik heb er in het dagelijkse leven niet meer zo'n last van, maar bij stress of op hele spannende momenten (tsja, een bevalling bijv) speelt het toch weer op. Het is dan in elk geval wel fijn dat je een arts hebt die naar je luistert en ook open staat voor je wensen. Ik had raar staan kijken als ik een botte boer had gehad die zei 'Sorry mw. [...], zo gaan we het doen.' Ik denk dat ik die mijn glas appelsap naar zijn hoofd had geslingerd. Maargoed. Ook iets wat ik dus tijdens de coachings weer even wil aanhalen. Want ondanks dat dit een grote rol heeft gespeeld bij beiden bevallingen, kijk ik wel met een ontzettend positief gevoel terug op beide ervaringen. Ik kon me heel goed ontspannen en zeker de bevalling van de jongste was een droombevalling. Van moment van vliezen breken tot baby was slechts 3 uurtjes. Het persen duurde maar 26 minuten.
♡ Uitgerekend 16 - 31 augustus 2021 ♡ ♡ 12 augustus ♡ Avdsx - 27 jaar - 1e kindje - meisje ♡ nadine001 - 26 jaar - 2e kindje - jongen ♡ 14 augustus ♡ MarloesK85 - 35 jaar - 2e kindje ♡ 18 augustus ♡ Robsss - 28 jaar - 2e kindje ♡ Noa1987 - 33 jaar - 2de kindje - verrassing ♡ 19 augustus ♡ Anar91 - 29 jaar - 3e kindje ♡ capo - 35 jaar - 2e kindje ♡ 21 augustus ♡♡ Beertje29 - 34 jaar - 3/4e kindje ♡ 22 augustus ♡ Isabella2020 - 31 jaar - 4e kindje ♡ Anna2406 - 26 jaar - 1e kindje ♡ 24 augustus ♡ Rachje20 - 34 jaar - 4de kindje - jongen ♡ annemariew89 - 31 jaar - 3e kindje ♡ Barbsan - 25 jaar - 3e kindje ♡ 25 augustus ♡ Flexi - 33 jaar - 2e kindje ♡ 26 augustus ♡ Nina Sanders - 30 jaar - 3e kindje ♡ xDoo - 28 jaar - 3e kindje - meisje ♡ Sapphire30 - 31 jaar - 1e kindje ♡ 29 augustus ♡ Nuna4 - 33 jaar - 1e kindje ♡ lievemandie - 33 jaar - 2e kindje ♡ 30 augustus ♡ Silvia1980 - 4e kindje - jongen ♡ 31 augustus ♡ grietje77 - 36 jaar - 3e kindje - jongen ☆ Sterretjes ☆ Marinda1988 Tioman nooompje Aapie88 Mir123 Aline2021 Muzieknootje86 Nikka DaisyVA Afspraken maart: 8 maart - Flexi - Geslachtsbepaling (15+5) 9 maart - xDoo - 16 wk controle 9 maart - Nadine001 - controle vk 9 maart - Nuna4 - controle vk (15+2) 11 maart - Nina Sanders - 16 wk controle vk (16 wk) 11 maart - Nina Sanders - geslachtsbepaling (16 wk) 11 maart - Anar91 - controle verloskundige 11 maart - Mandie - geslachtsbepaling (15+4) 15 maart - Sapphire30 - controle vk (16+4) 16 maart - Nuna4 - geslachtsbepaling (16+2) 17 maart - Beertje29 - controle gynaecoloog 17 maart - Nadine001 - Guo gyn (18+6) 17 maart - Anar91 - 20 weken echo 18 maart - Avdsx - 20 weken echo (19w) 22 maart - Noa1987 - 20 weken echo (18+5) 19 maart - Anna2406 - geslachtsbepaling 23 maart - Beertje29 - 20 weken echo (18+3) 24 maart - Robsss - 20 weken echo (19w) 24 maart - Mandie - 17 wkn controle 26 maart - Rachje20 - 20 weken echo (18+3) 29 maart - Beertje29 - Controle gynaecoloog 30 maart - Anna2406 - 20 weken echo (19+2) 30 maart - capo - 20-wekenecho (19+5) 31 maart - annemariew89 - 20 weken echo (19.1w) 31 maart - xDoo - 20 weken echo (18+6) Afspraken april: 1 april - Mandie - 20 wkn echo (18+4) 6 april - Nina Sanders - 20 weken echo (19+5) 6 april - Nuna4 - 20-wekenecho (19+2) 19 april - Noa1987 - controle vk ------------------------------------------ jongen (4) | meisje (2) | verrassing (1)
Lijkt me ook hele lastige angst. Hier juist angst voor medische ingrepen zoals prikken knippen hechten.. Vandaar mijn wens op thuis bevalling. Ondanks dat dan ook mogenlijk kan zijn om geknipt en gehecht te moeten worden of nood ziekehuis in. En eerste heb tegen al mn verwachting een ruggenprik genomen. Ik had al prik gehad om te kunnen slapen. Waardoor ik niet meer de weeën kon opvangen. Viel elke keer direct in een medicijnen slaap en werd wakker tijdens de pijn waardoor niet meer wist hoe wat waar. Op dat moment was dat zo erg dat mn angst totaal naar achtergrond verdween.
Tipje: maandboxen pampers aanbieding bij bol.com. Zojuist 2 maandboxen luierbroekjes maat 4+ besteld v €64,00. Kunnen weer even vooruit!
En ik doe m’n 16 weken dansje vandaag! Eindelijk 16 weken... van 12 naar 16 weken ging ineens best snel gelukkig.
Snap inderdaad je keuze wel. En als het goed werkte zo bij je vorige bevallingen. Zou ik echt niks veranderen! Ik kijk wel hoe het loopt. Als ik op dat moment een ruggenprik wil vind ik het prima. Het idee geeft ook een soort rust wel. Dat er altijd nog plan b is. Bij de vorige uiteindelijk zon pompje gevraagd. En dat was wel een beetje mn redding! Prikken ben ik weer niet dol op, dus denk dat de voorkeur sneller naar het pompje gaat.