Geen flauw idee, er is een marge denk ik. Ledematen mogen achterlopen maar volgens mij niet teveel. Ze houden een grafiek bij. Ik laat je even de grafiek zien. Dit is mijn grafiek, je ziet dat op sommige onderdelen hoofd en buik voorlopen en beentjes achter, maar niet buiten de grafiek vallen. Als het echt buiten de grafiek valt dan gaan ze onderzoeken waarom dat zo is. (FL zijn de beentjes, HC buik, en BPD hoofd dacht ik.
Het gaat om het geheel. Sommige kindjes hebben nou eenmaal kortere benen, of een kleiner hoofd bijv. Of zijn wat langer en dunner. Een gynaecoloog/ verloskundige zal vertellen of dit teveel afwijkt of niet. Het enige wat ik weet is dat als het buikje tov het hoofd en de benen heel erg achterloopt dit kan wijzen op een slecht werkende placenta omdat ze dan als eerste op hun buikje (vetjes) inleveren.
Zo ik zit momenteel op +10 kilo. Vind het toch wel heftig Ik hoop in het laatste trimester wat minder aan te komen eigenlijk en het tot max 15 kilo te beperken… ik eet ook echt teveel, heb hele dag zit in zoetigheid chocolade taart en snoep
Herkenbaar hoor! Ik vond het 10 kilo moment ook een dingetje maar daarna stagneerde het aankomen gelukkig. Ik eet nog steeds heel veel maar probeer de chocoladecravings een beetje in te dammen door een extra magnesium pil te nemen in de avond.
Oh goed om te horen dat het ook kan stagneren haha. Het gaat opeens zo hard! Logisch ook wel na de kerst. Zou je met magnesium daar minder zin in hebben? Ik slik al de hoogste dosering vanwege de harde buiken namelijk maar merk geen verschil in cravings
Mijn dochter woog precies 3000 bij 40+1. Met een lengte van 50 cm. Lijkt mij nu zeer onwaarschijnlijk dat de tweeling hier boven gaat komen, zou wel een heel goed teken zijn qua kilo’s zit ik inmiddels op 16, maar dat is ook wel te zien. Pfff groei echo enorm haha baby’tjes hebben trouwens hier ook beide korte beentjes. Is ook het enige wat iets achterloopt.
Zijn er hier ook mama's die een totaal ruptuur hebben opgelopen bij een eerdere bevalling? Ik merk dat ik me nu toch een beetje zorgen maak aangezien het hoofdje en buikje ruim een week voorlopen en ik heb geen zin heb in weer meer dan 50 hechtingen. Bang dat ik het weer scheur. Ik las dat sommige bij een 2e bevalling een keizersnede krijgen, maar dat wil helemaal niet. Iemand ervaring? Ja ik las het online ergens en in de praktijk om mij heen hoor ik dat ook regelmatig bij moeders.
In chocola zit (naast natuurlijk veel vet en suiker) best veel magnesium. Een hele sterke behoefte aan chocola kan betekenen dat je lichaam behoefte heeft aan meer magnesium. Bij mij helpt het om extra magnesium te nemen. Een mogelijke behoefte aan vet probeer ik op te vangen met noten en avocado.
Ja ik bij de eerste (mijn kleinste baby). De 2e woog een halve kilo meer en daar had ik nieteens 1 hechting bij nodig
Wow wat een verschil, en had je een sub totaal ruptuur of echt een totaal ruptuur? Ik las dat de kans bij een 2e de kans wel groter is het weer te krijgen. Had je er zelf trouwens geen last van of dat je bang was bij een 2e bevalling?
Hahaha gelukkig heb jij geen suikerziekte dan ik heb al weken geen chocola gegeten moet toch af en toe wel kunnen pakken?
Het komt bij 4 op de 100 bevallingen voor. Het betekend dat je helemaal uitscheurd ..ja je leest het goed, volledig van voor naar achter tot aan je darm toe. Kan komen doordat de baby te groot is of doordat je verkeerd perst. Ik zelf ben uiteindelijk na de bevalling onder volledige narcose gehecht, dus baby zag ik een paar uur later weer. Het klinkt heel eng en pijnlijk alleen het komt niet heel vaak voor en niet alle vrouwen houden klachten erna. Ik heb het geluk dat ik er weinig last van heb gehad ook al waren her enorm veel hechtingen. Was gewoon goed gehecht, maar als het weer gebeurd is blijvende schade groot. Ik merk dus helemaal geen verschil tussen voor en na de betaling. Trouwens tijdens de bevalling merk je daar helemaal niks van, ook niet van een knip. Ik ben 1 keer bevallen en het moment dat ik mocht persen had ik het gevoel alsof ik een beetje in brand stond. Alsof er sambal down under zat ofzo. Je moet een bevalling echt ervaren, bij elke vrouw is het anders. Maak je geen zorgen, op het moment dat je bezig ben heb je geen tijd om na te denken en achteraf ben je alles weer snel vergeten door de komst van je baby.
Goed verwoord. En idd je moet je echt niet druk maken over wat er allemaal fout kan gaan. Als het is ben je in het zh in goede handen en uiteindelijk komt alles wel weer goed Ik weet ook nog steeds niet wat ik wil, natuurlijke bevalling of keizersnede, want heel eerlijk, het is allebei niks
Bij mij was het sub totaal en daarnaast was mijn baarmoeder losgescheurd van mijn vagina zegmaar (binnen rondom losgescheurd) dus in had vanbinnen rondom een doorlopende hechting. Dit kwam omdat de vk steeds een randje weg duwde als ik een perswee kreeg en dit ervoor zorgde dat de weeën weggingen. Uiteindelijk was ik 2 uur aan het persen zonder resultaat en zonder echte weeën en toen ging ze me verdoven en trok ze de verpakking van de schaar open om in te knippen en daar raakte ik zo van in de stress (omdat ik dat absoluut niet wilde) dat ik hem er zondee weeën heb uitgeperst. Dus het was eigenlijk mijn eigen schuld. Vervolgens moest ik onder narcose omdat de placenta niet kwam en ben ik daar gelijk gerepareerd. Verder gelukkig nooit meer zo erg uitgescheurd maar dat kwam omdat ik bij de bevallingen erna heb aangegeven dat ik absoluut niet aangeraakt wil worden tenzij het echt noodzakelijk was. Alle bevallingen erna gingen ook een stuk sneller (#1: 8 uur, #2: 1 uur en 20 minuten, #3: 38 minuten)
Wow, wat zou dat leuk zijn als een tweede bevalling vlotter zou gaan! Mijn eerste bevalling duurde ook zo'n 8 uur. Geknipt en gescheurd, staartbeentje gebroken doordat hij met zuiger moest komen wegens sterrenkijker en 2 zakken bloed moeten krijgen nadien. Best heftig. Ik droom nu van een vlottere bevalling. Haha en hopelijk deze keer mijn staartbeen weer niet gebroken want daar heb ik 1,5 jaar last van gehad.
Er zijn ook nog wel positieve verhalen hoor hihi. Ik heb van mijn dochter een prima bevalling gehad. Had het wel graag thuis gewild, maar mijn bevalling begon met gebroken vliezen en daaruit bleek dat ze in het vruchtwater had gepoept dus we moesten naar het ziekenhuis. Ik vond de weeen al wel snel pijnlijk dus ben voor een ruggenprik gegaan bij 4 cm ontsluiting en daarna hebben we nog 2,5 uur ofzo geslapen. Daarna bleek dat ik 10 cm ontsluiting had zonder dat ik weeen voelde. Zelfs tijdens het persen voelde ik geen weeen ondanks weeenopwekkers maar de verpleegkundige drukte een beetje op m’n buik zodat ik wist waar ik naar toe moest persen en toen was m’n dochter er binnen 10 minuten. Zonder pijn, wel met een klein knipje dus moest wel 3 hechtingen.