Dag allemaal! Ik ben Lynn en ik ben 26 jaar oud en ben nu voor de eerste keer zwanger. Sinds mijn 20e weet ik dat ik endometriose heb. Hier ben ik op mijn 22e aan geopereerd. Maar door de endo toch een risico dat het allemaal wat minder vanzelf zou kunnen gaan. Maar al na 4 maanden proberen is het raak! Vorige week heb ik een test gedaan op de dag dat ik ongesteld zou moeten worden. Deze was negatief. Maar hij bleef maar uit, dus afgelopen woensdag weer getest, en deze was positief! We zijn echt super blij, maar ik voel me soms ook wel wat onzeker of het allemaal wel goed gaat. De kwaaltjes die ik heb zijn hoofdpijn, slapeloosheid en af en toe een beetje lichte krampen in mijn buik. Is dit normaal? Dinsdag 5 oktober heb ik de eerste echo! En volgens de berekening ben ik uitgerekend op 16 mei!
Nee joh niet stom! Ik heb er al een stuk of 10 gedaan maar nu ze op zijn en ik nog tot 1 okt moet wachten denk ik er ook over om nog wat cheapies te bestellen online haha.
Herkenbaar hoor! Ik vind deze fase altijd zo lastig ook... Je hebt weinig kwaaltjes (tenminste ik echt zo goed als 0), maar je voelt (logisch) ook de baby nog niet bewegen en ik merk nog niets aan mijn lijf (buik is nog zo plat als het maar zijn kan). Ik vergeet echt met enige regelmaat dat ik zwanger ben Ik zei vanochtend letterlijk tegen mijn man: ik heb geen bloed, dus het zal nog wel goed gaan Dus ja, ook hier onzekerheid. Toch probeer ik te vertrouwen op mijn lichaam. Ik doe dit weekend nog één test, de wekenindicator van CB en dan is wachten, heel lang wachten..., op de eerste echo. Onmenselijk En niks mis mee toch, om er nog een testje tegen aan te gooien? Houd wel echter rekening met het hook-effect (dus dat de test lichter uitslaat omdat er gewoon teveel hcg is) Haha ik houd overigens ook mijn hart vast voor een tweeling hoor. Ik zou ook direct aan het zuurstof moeten Maar het zit gelukkig niet in onze familie Wij denken nog na of we het geslacht willen weten. Ik was bij allebei mijn zwangerschappen overtuigd dat ik zwanger was van een jongen. Dus het was goed dat wij het toen wel hebben gedaan. Kon ik letterlijk mentaal omschakelen naar een meisje en daar had ik echt even tijd voor nodig. Wij hebben nu ook zoveel meisjes kleding en spulletjes, als het jongetje is deze keer zou dat wel sneu zijn Tenminste als ik het niet zou weten zou ik niet veel erbij kopen, dat zou ik toch een beetje zonde vinden. Want stel het is weer een meisje (daar gaat man trouwens al helemaal van uit ) Dus ik denk, zoals ook @Rapunzel zegt, dat wij uiteindelijk zwichten, hoewel mij de verrassing dus ook super leuk lijkt, is het weten waar wij aan toe zijn en waarop wij ons kunnen voorbereiden gewoon wel zo fijn en praktisch. Ha @Lynn1994 Welkom en gefeliciteerd! Zet je jezelf op de lijst?
Ik zie net jouw banner, mijn jongste is ook bijna 2! (van eind november) Van welke maand is jouw eerste?
@Rapunzel Het is zo'n heerlijke leeftijd. Vind het zo leuk om te zien wat ze nu weer voor nieuwe dingen geleerd heeft en bewust grapjes maken enzo vind ik echt geweldig. Het wordt echt een eigen persoontje. @BB83 Ik voel me wel echt zwanger (lang leve de misselijkheid, hoop zo dat het niet weer zo erg gaat worden als de eerste keer. Toen heb ik tot zo'n 25 weken gekotst. Dat is echt mijn nachtmerrie nu) maar toch ben ik ook nog reuze onzeker. Denk dat we allemaal gewoon snel die eerste echo moeten hebben gehad... en dan de termijnecho, en dan de 13 weken echo, dan de 20 weken echo en misschien dat we dan een klein beetje vertrouwen krijgen Wat extra testen doen kan altijd. Alleen niet schrikken bij een licht streepje! Als je hcg te hoog is pakt hij het niet meer. Dan eerst verdunnen en nog een keer testen voor je in paniek raakt @Lynn1994 welkom en gefeliciteerd!
Thanks voor jullie wijze woorden @Primerose @Enigma en @MamaAlice030 Dat hook-effect lijkt me dan ook weer niks, ik heb het alweer uit mijn hoofd gepraat die testen hoor. Het is toch ook weer anders dan de eerste zwangerschap en daarom denk ik dit soms ook, maar is lastig vergelijken. Ik moet het toch afwachten, het is ook niet zo dat als ik zou testen ik een eventuele miskraam kan tegenhouden. Als het niet goed zit, zit het niet goed en heeft het een reden dat het misgaat. Hoe verdrietig ook. Deze vlaag van onzekerheid zal nog af en toe voorbij komen en erbij horen, precies pas echte geruststelling na die 20wkn echo denk ik *kijkt op kalender wanneer dat ongeveer is* Edit: tussen kerstdagen en nieuwjaar…. Dus
Ik heb gisteren de resultaten van de bloeduitslag gehad. Hcg 682 wat overeenkomt met de zwangerschapsduur van 4 weken. Ik zit wel met een ander probleem... Ik ben negatief voor toxoplasmose en cmv. Mijn vriend kan niet dagelijks de kattenbakken verschonen.. Dus ik doe dat met handschoenen.. En zondag moet ik naar een doopfeest, dus veel kids. En ben bang voor dat stomme cmv virus wat nu?
Gefeliciteerd!!! En welkom hier, gezellig Klinkt als hele normale klachten, dus so far so good. Fijn dat het al vrij vlot gelukt is bij jullie!
Fijn van je bloedwaarden! ik denk mbt toxoplasmose en cmv, voorkomen door vaak je handen te wassen, geen eten delen met kleine kinderen en kus je oudere kindje (maar niet van toepassing) niet op de mond. Gewoon opletten net zoals we dat ook al ruim 1,5 jaar doen vanwege Corona en dan zit je goed. Als je er echt niet goed bij voelt toch maar afzeggen? Zeg je dat je niet lekker voelt, ziek bent ?
Helaas ben je als je wel positief zou zijn voor cmv niet beschermd, het kan heractiveren of een andere versie kan je oplopen. Je kan wel proberen kinderen te vermijden maar de meeste volwassenen dragen het ook bij zich (zijn wel minder besmettelijk) maar advies blijft dus het zelfde voor iedereen positief of negatief, oppassen met speeksel van kinderen, geen lepels delen, kusjes op de mond vermijden, goed handen wassen na verschonen.
Aah, dat wist ik niet dat volwassenen het ook nog bij zich konden dragen (maar niet meer besmettelijk zijn?) ja was zowieso van plan om goede handhygiëne te doen en mondmasker zoveel mogelijk op te houden. Klinkt misschien belachelijk, maar ach. Ik ben eigenlijk nog wel een voorstander van dat masker. Ben niet meer verkouden geweest sinds 1,5 jaar en anders ben ik zeker 4x per jaar verkouden..
Qua kattenbak moest ik dat natuurlijk ook gewoon zelf doen. Kan moeilijk elke keer iemand vragen Met handschoenen aan en een mondkapje voor was dat geen probleem. En mondkapjes genoeg in huis nu, dus dat moet lukken.
Ooo leuk! Mijn eerste is van eind oktober, echt een wijsneusje haha Oei over dat cmv wist ik ook niet, ik weet inmiddels wel dat ik alles waar ik op ben getest heb gehad (behalve de soa's dan he haha), omdat ik op een kdv werk moest dat natuurlijk uitgesloten worden ivm de gevaarlijke kinderziektes maar ik begreep toen van de verloskundige dat cmv ook niet meer gevaarlijk is als je het hebt gehad dus ik was nergens meer bang voor.. hmmmm toch oppassen dus! Ik heb sinds 15dpo geloof ik geen test meer gedaan maar de spanning is hier ook niet mals haha, nou heb ik echt mega last van gespannen borsten... dat waren echt theezakjes geworden haha maar nu weer helemaal back in business!! Verder af en toe wat krampjes maar dat is denk ik logisch als je een groeiende baarmoeder hebt. Gelukkig tot op heden nog niet misselijk, mijn vorige zwangerschap was op dat gebied wel echt terror. Ik herken de gespannen borsten ook niet van de vorige keer dus misschien nu een jongetje????? Maar dat zien we in mei wel haha
Ik heb alles gelezen maar het blijft even niet hangen sorry miss lukt het vanavond wat uitgebreider te reageren @Lynn1994 welkom!
Ben ook zo vergeetachtig, jij ook @Rapunzel ? Welkom Lynn! Ik heb ook ontzettend slapeloosheid. Elke dag om 4u wakker. Maar slaap daardoor ook steeds vroeger 's avonds, dus mn uren maak ik inmiddels wel weer, maar nu dat ritme nog normaliseren
In onze mmm vorige zwangerschap zijn we door het ziekenhuis gechecked en voorgelicht over (wat voelt als) 10 miljoen scenarios, en daar gaven ze aan dat het net als griep is. Verschillende versies, herbesmettingen, reactivaties enzo. Ik werk ook op een kinderdagverblijf en het maakt me wel nerveus nu. Na wat we allemaal meegemaakt hebben ben ik sowieso wat nerveuzer. Ben nog niet helemaal aan het werk maar denk dat ik voorlopig nog wel even ondersteunende werkzaamheden doe en nog niet vol op de groep. Het was met niet opgevallen haha De pregnancy-brain ging over in een mom-brain na mn eerste zoontje, daarna weer pregnancy-brain, over in een rauwend-brein en nu weer zwanger. Ik leef al 4 jaar als een vergiet die geen idee heeft wat er gebeurd Welkom @Lynn1994
oooh meiden ik ben zo bloed chagerijnig in eens Echt totaal onredelijk hormonaal boos om helemaal niets.. Dat worden 9 zware maanden voor mn man
Precies dit heb ik ook, en het is normaal om dit zo te voelen, die onzekerheid. Natuurlijk kun je testjes bijhalen! Maar het is ook normaal dat klachten komen en gaan blijft de komende 9 maanden af en toe een paniekaanvalletje komen