O dat is inderdaad grote mijlpaal! Ik ook bijna paar dagen nog. Ik moet rust, rust, rust (hoge bloeddruk, veel en lange harde buiken en als ik veel doe bloedverlies) dus zou blij zijn als ik ook 24 weken bereik. Dan hoop ik dat ze minstens zo lang als mijn peuter blijft zitten (35 weken). Maar voor de rest voel ik me goed. Heb wel nog steeds medicijnen tegen misselijkheid, hopelijk ook snel afbouwen. Meer die dat nog steeds nodig heeft, en anders hele dag overgeeft?
Aiii dat lijkt me echt heel naar, nu nog zo misselijk. Net als een hoge bloeddruk en de stress die dat weer opleverd. 24 weken! Wat fijn Lerana en de dames die nog meer (bijna) 24 weken zijn. Ik tel de dagen ook af. Van alle mijlpalen Is dit voor mij toch wel de belangrijkste, de leeftijd dat ook de medische wereld voor je kindje zal knokken als er onverwachts wat gebeurt. Al moet je er niet aan denken dat je kleintje voor de 30 weken geboren wordt, of hoe dan ook veel te vroeg. 35 weken Is ook vroeg, voor zover ik het me kan herinneren zijn er best wat vrouwen die de vorige bevalling te vroeg zijn bevallen. (Hier trouwens met 36 weken) En zijn er verder nog vrouwen die na de komende uk de keuze gemaakt hebben dat het gezin compleet Is? Wij stonden in eerste instantie nog open voor een nummertje 3, maar nu ik /wij zien hoe deze zwangerschap gaat qua bekkeninstabiliteit en weer zwangerschapsdiabetes enzo.. Ben ik veel tevreden en blij als dit kindje gezond op de wereld komt. Dan Is het wel goed.
Hier zal ik ook blij zijn als ik de 24-weken heb bereikt. Inderdaad dat de medische wereld ook voor mijn kindje zou knokken als er onverwacht wat gebeurt. Niet dat ik er vanuit ga, maar nu heeft ze nog geen schijn van kans als ze zou komen. Volgende week wel tenminste. Maar het liefst mag ze tenminste tot de 37 weken blijven zitten. En maximaal tot de 41 weken het liefst. Omdat dit ons 1e kindje is en de zwangerschap tot nu toe zonder al te veel problemen gaat, is de kans groot dat hierna nog een kindje gaat komen hier. Maar we zijn nog aan het bedenken hoeveel we ongeveer (als alles meezit) tussen de kindjes willen hebben dan. Maar sowieso eerst maar eens zien hoe het ons af gaat zodra we straks écht een kleine hebben om voor te zorgen.
Wij hebben echt absoluut besloten dat met twee kindjes ons gezin compleet is. Mijn zwangerschappen zijn niet super. Eerste prenatale depressie en deze is lichamelijk niet echt makkelijk. Dus wil straks echt geen 2 kids dit aan doen. En met 2 kids is het gewoon voor ons prima. Ben daar straks blij en gezegend mee. Maar mocht ooit ongepland gebeuren, dan is altijd welkom. Maar we gaan ons best doen om dat niet te gebeuren.
Wat vervelend dat je nog zo misselijk bent en t bloed verlies en harde buiken ook niet fijn! Vind dit zelf ook de belangrijkste mijlpaal dat je kindje nu iig een kans krijgt mocht er iets gebeuren waar je totaal niet op hoopt natuurlijk maar toch.. Aan gezien ik nu alleen ben is dit met de situatie nu de laatste x dat ik zwanger zal zijn denk ik. Vind t wel heel erg jammer. Maar 3 kindjes alleen vind ik toch anders dan 2. Dus hoe de situatie nu is zal dit me laatste zwangerschap zijn en vind dat best een lastig idee! Vind t zo enorm bijzonder! Ondanks de enorme bekkenpijn. Vind t ook best rot dat alles nu vooral om klussen enzo draait en ik daardoor voor mijn gevoel te weinig geniet van het nu. Ben alleen maar aan t denken oh t moet af en ik moet nog dit en nog dat.. als ik denk dat ik over 16 weken uitgerekend ben word k al gek bij t idee omdat het veel te kort klinkt nog hahah ookal duurt t nog een hele tijd! Maar mocht ik wel ooit toch een relatie krijgen en dit toch echt goed zitten enzo zou ik best open staan voor nog een kindje, maar zie die optie niet zo snel gebeuren!
Ik kan ook niet wachten op de mijlpaal van 24 weken. Het zal iets meer rust geven weer. Wetende dat er hulp is wanneer het nodig mocht zijn. Maar daar gaan we allemaal niet vanuit. Met dit kindje erbij is het gezin écht compleet. Huisje vol , auto vol en daarbij denk ik dat ik dit mijn lichaam niet nog eens moet aan doen. De eerste zwangerschap ging redelijk qua klachten, de 2e was een regelrechte ramp en de 3e was fantastisch, tegen alle verwachtingen in. Daarmee iets te voorbarig deze achtbaan ingestapt en roept me lichaam me toch vaker tot halt, helaas. Het voelt af en toe tot falen, maar ik moet gewoon op de rem om niet weer in de situatie te komen uit et verleden. Dus..nee hierna is het klaar en genieten we, ondanks alle ongemakken, van de laatste maanden zwanger zijn ooit
Goeiemorgen! @Soullady Ik ben ook nog steeds misselijk. Maar gelukkig alleen in de ochtend en niet meer zo extreem als de eerste 18 weken. Man... ik dacht dat het nooít over zou gaan. Lievelings ontbijtje nu is een schaaltje vers fruit (kiwi-banaan) en een rijstwafel erbij. Dan gaat de misselijkheid wel over. @Mom86 ohh als ik jou laatste zin zo lees springen de tranen in m’n ogen (hormonenennnnnnn ) Bij ons is het ook de vierde kindje en deze zwangerschap is by far de zwaarste (fysiek dan), een zwangerschap waar geluk en verdriet nog nooit zó dicht bij elkaar hebben gelegen. Ik heb zo’n verschrikkelijk lieve en behulpzame man getroffen. Werkt hard, klust hard en maakt tijd voor mij en ons gezin vrij. Ik voel me regelmatig gewoon schuldig als ik wéér met m’n (inmiddels extreem dikke) reet op de bank plof na het avondeten, en hij met een “nee liefie, blijf jij maar lekker daar” de kids op bed legt en daarna beneden komt en me wegstuurt uit de keuken, waar ik dan tóch naartoe ben gewaggeld .. Ik weet dat hij ook goed probeert te maken wat ik voorgaande drie keren zo heb gemist. En dat doet hij geweldig! Ik zit dan dus ook te denken om, als verassing, een cadeautje aan hém te geven na de bevalling i.p.v. andersom. (Onder onze vrienden/familie is het geven van een “push-present” aan de mama na de bevalling wel gebruikelijk). Hij heeft het zo verdiend! Als jullie nog suggesties hebben, iets baby/papa/gezins gerelateerd, hoor ik het graag ! Anyway.. om terug te komen op de laatste zin van @Mom86 .. “ondanks de ongemakken genieten van de laatste zwangerschap ooit” komt bij mij écht wel binnen. Zou dat dan betekenen dat ons gezin nog niet compleet is...? Dat er toch nog een 5e ooit komt...? Als het aan manlief ligt, komt die er wel.. maar mijn lichaam is gewoon op. Ik zie het niet zitten om VIJF kids overal mee op sleeptouw te nemen , alles wordt onbetaalbaar, de auto is inderdaad vol en ik sta straks op m’n 50e nog stééds op het schoolplein. Nee dank je. M’n hart is er groot genoeg voor, en we hebben nog ruimte zat thuis.. maar vijf... nee (en dan zal je zien dat dat dan per ongeluk een tweeling is ). Dus ook voor mij, met een lach en een traan.., de laatste zwangerschap ooit.
Pfff erg idee eigenlijk he als je denkt dat dit de laatste keer is dat je dit allemaal mee maakt! Weet helemaal niet of ik dat wel wil! Maar hoe de situatie nu is kan t niet anders.. Maar toch ach al die hormonen nu.. eerst dit kindje maar laten groeien en eruit persen haha
Ja de laatste zwangerschap ooit.. Dat gezellige gerommel, de voorbereidingen, dat mooie zwangere buikje, dat ga ik ook missen. En dan dat unieke persoontje die er dan nooit zal komen. Wij hebben wel de ruimte voor 3 kinderen, ook wel 4. Ik kom zelf uit een gezin van 5 en het was eigenlijk altijd wel een geweldige gezellige boel thuis. De band onderling is ook hartstikke goed, credits voor mijn ouders. Maar ik zou niet weten hoe ik het moet doen met twee kinderen en vanaf een bepaald moment in de rolstoel. Dus het Is goed zo, nu genieten van de laatste zwangerschap ooit. Wat een lieve man @debjuh86, heel leuk een cadeau. Wat dacht je van een fotoshoot met de kleine of met het gezin ? En dan de mooiste foto ergens in graveren of op glas of... Of iets wat hij dagelijks nodig heeft waar je dan de namen van je Kids in laat zetten. Wij zijn helemaal niet van de tatoeages, hebben er beide geen, maar mijn man heeft ooit gezegd dat als hij een tatoeage neemt het de namen van zijn kinderen zijn. Ik zit te denken aan zoiets.
Wat lastig allemaal als je weet dat dit de laatste zwangerschap is die je mee zult maken, en straks ook al die babydingen voor het laatst. Maar het klinkt wel allemaal heel goed afgewogen, En ik denk dat je dan deze zwangerschap misschien ook weer heel anders mee maakt. Geen idee eigenlijk, maar sterkte allemaal met de hormonen . Hier zijn we straks nog niet compleet denk ik. Wij hebben alletwee een gezin met 3 kinderen voor ogen mocht het ons gegund zijn. Maar ook dat weet je nooit zeker van tevoren.
Bij 2 stop ik tot ik of een nieuwe partner op of mijn woning groter is en een betere baan ,Of ik 2 genoeg vindt weet ik eigenlijk niet ik weet alleen dat een baby en zwanger zijn zo mooie ervaring en belevenis is dat ik dat ga missen maar dat is niet genoeg reden om elk jaar opnieuw zwanger te worden maar ik ben bijna 28 dus hoef nog niet te weten of deze meid mijn laatste word.
Meiden ik gun jullie alle kindjes op de wereld. Hoop echt dat als jullie dat verlangen naar nog meer kindjes houden jullie de middelen vinden om die droom te zien uitkomen!
rolstoel?! oh lieverd, wat heb ik nou weer gemist? ik heb ook vaak zo'n "ohh, hoe zou de volgende combinatie van hem en mij eruit zien-gevoelletje", het blijft gewoon bijzonder. er bestaan eindeloze, unieke, variaties van jou en je liefde! fotoshoot vind ik idd heel leuk!! wij hebben allebei wel een tatt (hij twee in Hebreeuwse letters, erg mooi vind ik zelf. en ik eentje, de naam van mn eerste dochter. maar daar ben ik niet super tevreden over dus dat wil ik een keertje over laten doen, en dan moet natuurijk heel mn gezinnetje vertegenwoordigd worden. maar wel op een unieke manier, ik ben niet zo van de tribal of andere standaard dingen ) haha dingen die hij dagelijks nodig heeft...hmm, nou zn macbook, iPhone en EarPods. zou natuurlijk kunnen overwegen om met een merkstift zn laptop te bewerken gepersonaliseerd telefoonhoesje is wel leuk, bedenk ik me net!
Rolstoel hoeft nu nog niet hoor, maar bij de vorige zwangerschap zat ik met 32/33 weken in de rolstoel wegens bekkeninstabiliteit, en deze keer begint de instabiliteit vroeger dus ik verwacht dat die rolstoel (tijdelijk) een beetje onvermijdelijk is. Geen drama, maar met minder mobiliteit en misschien straks 2 stuiterballen in huis (mijn dochtertje Is heel energiek ) ben ik dolgelukkig. Oh ik ben niet anti tatoeages hoor. Ik zou zelf ook best iets willen, mits ik het zelf ontworpen heb en het iets unieks is met een diepe betekenis. Wat voor tatoeage heb jij? De naam van je dochter of? Waarom ben je er niet tevreden over? Goed plan, ik zou denk ik zo'n mooie permanente stift aan je newborn geven en dan (met een beetje hulp) de eerste tekening op het beeldscherm van je man zetten. hij krijgt vast tranen in zijn ogen
Wat is het rustig hier? Hoe gaat het met alle waggelende dames? Hier begin ik soms ook al te waggelen hoor, zeker als ik al een tijdje gestaan of gelopen heb (zeg maar na 5 minuten haha. Merk ook dat ik er steeds langer over doe om een bepaalde afstand te lopen, ook omdat ik eindelijk doorheb dat ik mijn snelheid moet aanpassen omdat ik anders harde buiken krijg (ik ben soms een beetje hardleers )
Petje af voor die lichamen ze geven exact aan wanneer we teveel hebben gedaan. Hoe gaat het verder met jou naast het mooie gewaggel? Wel gezond en met de kleine ook alles goed? Hier morgen 24 weken! gisteren en vandaag een erg pijnlijke buik, maar dat Is ook echt mijn eigen schuld. Dochtertje Is bijna jarig en ik wil het huis netjes hebben. Lees: alles moet schoon, de kastjes moeten ook uitgesopt vind ik en direct alles uitgezocht en wat we niet gebruiken weggegooid. Ik heb gisteren ook al de babyspullen gesorteerd en in bakken op mijn kamer klaargelegd. De taart voor mijn dochtertje is helemaal voorbereid en hoeft vrijdag alleen nog maar in elkaar gezet te worden, cadeautjes zijn gehaald, morgen dagje ziekenhuis, ik word er een beetje onrustig van. we maken het ons wel een beetje makkelijk die dag zelf. Tafel met eten en drinken in de woonkamer en zelfbediening. Ik kan niet iedereen de hele dag bedienen. Nou interessant he Hoe is het met de rest en hebben jullie ook al opruimstress?
Ik ben vanaf week 10 aan het opruimen en ordenen maar dat was opzich ook wel nodig ik was hier heen verhuist toen ik hoog zwanger was van mijn zoontje en ik heb een aantal inbouwkasten dus die stonden gewoon volgepropt moet er nog 1 reorganiseren ondertussen wel bij 2 andere weer spullen bij geduwd die er niet horen . Waggelen merk ik nog niks van en ik zit echt heel goed in me vel en de baby kamer is wel al weken af wil alleen nog wat muur versieringen @hoop28 alvast gefeliciteerd! En zelf bediening helemaal prima toch deden we hier ook weleens alles op de tafel zelf een koelbox
Gaat goed, dankje! Ik ben heel lang echt sú-per moe geweest, maar nu sinds een paar weken eindelijk beter. Dus wel aan ‘t genieten nu. Verder niet zoveel kwaaltjes. En met jou?