Ik ben nu gewoon echt heel boos omdat mijn man op de bank ligt te slapen (hij ademt echt heel zwaar) en ik te lui ben om boven sloffen te halen voor mn koude voeten
Ik had gisteren gebraden kip mee van de winkel voor mijn vriend. En hij wilde dat opwarmen in de microgolf met een ovenschaal ipv een gewoon bord. Hier werd ik ook boos om, die hormonen hé
Hahahahaha wat zijn we toch heerlijke wezens.... Ze moeten ook maar eens een beetje rekening houden met ons
Hahahahaha jaaa En ik ben ook boos op mn eigen lichaam... ene moment zegt het; je hebt heeeeeeel veel zin in koffie!! En een minuut nadat het op is moet ik er bijna van kotsen
Soms durf ik geen vertrouwen te hebben omdat ik gewoon bang ben voor nog tegenslag de laatste drie keer heeft er zo ingehakt .. Bah bah bah ben t zat vandaag !
heb je ook slechte ervaringen? Wat maakt het je onzeker he? Ik mag 29 september weer. Zal dan wel weer heel erg bang zijn! En jij?
Ja dit heb ik ook, ik wil wel vetrouwen hebben maar ik durf niet... stel dat mijn lichaam mij weer in de steek laat... nog twee weken.. dan hebben we meer zekerheid
Ow ik zie het in je handtekening al... en ik loop nu mezelf te quoten... Jeetje zeg... ik hoop echt voor je dat je weer een prachtige echo hebt. Wanneer was de vorige?
Jaa zo dit gevoel ! Ergens zit er een stemmetje die zegt kom op het zit echt goed .. maar tergelijk schiet ik weer vreselijk in de stress met De ja maar wat als ??
Vorige week .. ik mag gelukkig elke week al komen .. maar zodra ik een dag voor de echo zit word ik echt helemaal gek en praat ik alles slecht
Haha jij zegt zulke herkenbare dingen Ik ben ook stront-sacherijnig, vooral op mijn man! (Arme man) En ik vind het idd ook zo verwarrend dat je naar eten kunt verlangen maar tegelijkertijd er ook van kunt kokhalzen! Wat zal ik blij zijn als eten gewoon weer eten wordt! Heeeel herkenbaar dus!
Maar dat stemmetje zegt: het zit goed. Dat is het stemmetje wat ertoe doet. Daar geloof ik echt in. Bij mijn missed abortion had ik dat stemmetje niet... sterker nog, toen was ik 8 weken zwanger, en zei ik 5 minuten voor mijn eerste echo tegen mijn beste vriendin dat ik zo zenuwachtig was omdat ik niet het idee had dat ik naar mijn kind ging kijken... en dat klopte dus ook. Er was geen kind. Dat heb ik nooit gehad. En dit keer voelde het wel goed, ook al zit de angst er nu wel in en lijkt die angst soms heel erg op een voorgevoel... maar dat kleine stemmetje wat zegt: nee het is goed, dat heb ik nu wel. En die heeft gelukkig tot nu toe gelijk!
Oh wauw zo herkenbaar wat je zegt !! Ik voel me zo begrepen .. zo angst dat ik blijf overdenken en op een gegeven moment niet meer kan denken zo gek maak ik mijzelf dan , en dan vraag ik mijzelf af of ik mijzelf dan zo gek maak of dat het toch weer niet goed zit en het een voorgevoel is .. ik heb morgen me eerste gesprek op de pop poli , hopelijk helpt dat ! Wat goed dat jij er zo in staat ,Hou dat vol .. xxx
@MamaZijnIsDeBom dat gevoel heb ik dus ook twee keer gehad bij beide missed abortions, en nu ook jet gevoel dat het wel goed zit. Maar ik durf het echt nog niet uitte spreken.... beide keer nu ongeveer op het termijn dat het fout ging of dat we er s chter kwamen. Maarja de ene keer vliegt de tijd voorbij en de andere keer kruipt ie maar we komen vanzelf bij 26 september
@Ringeling mooie echo zeg! Super! @MamaZijnIsDeBom welkom hier! Wat een verhaal, erg naar allemaal zeg.. hopelijk nu van een mooi gezond kleintje zwanger! Ik heb niks te klagen qua geschiedenis, hier erg dankbaar om, ik weet hoe het ook anders kan, kijk naar jullie verhalen. Al heb ik van deze zwangerschap nog geen bevestiging gehad, daar is het wachten nog op.. duimen!
Maar jij ook volhouden hoor! Want kijk wat je al hebt meegemaakt. Natuurlijk ben je doodsbang. Maar dat maakt niet dat die angst ook werkelijkheid word. Wat is de pop poli? Ik vind het ook enorm eng om te zeggen dat ik vertrouwen heb hoor! Want soms denk ik ook ineens: he?! Ik ben al een uur niet zo heel erg misselijk.... het neemt af! HET NEEMT AF! En dan ben ik er van overtuigt dat het mis is.
Ohhhhh wat vreselijk herkenbaar zeg ... Ene momentum voel ik me iets misselijk of iets steken onderin me buik en dan ben ik gerust gesteld , tot ik korte tijd daarna niks meer voel en denk .. oh neee wat moet ik nu weer denken ? En dan gaan me hersens weer starten met gek worden Toch maar blijven geloven in het gevoel wat er niet was toen het mis was ..