Hier de woon kamer inrichting helemaal veranderd. Heb mijn man aant werk gezet. maar zo is het ruimer opgesteld.
Oeh vandaag samen voor de geboortekaartjes gezeten en eentje gekozen waar we even een proefdruk van hebben besteld. Ben benieuwd!
Nou het lijkt erop dat wij eindelijk de knoop hebben doorgehakt voor de naam! Man man man. Geen naam waar we allebei smoorverliefd op zijn maar wel eentje die bij ons past en waar ik een warm gevoel bij krijg en ook echt het idee heb dat dit bij het kindje past. Hopelijk groeit het nog wat meer totdat hij er is Nu snel geboortekaartjes uitzoeken haha!
Pff ik word echt gek van mijn eigen. Ben momenteel heel onrustig en dus de helentijd bezig net nog de speelgoedksst en knutsel dingen van onze zoon uitgeruimd. De voegen van de tegelvloer geschrobt etc. Het gevoel dingen te zoeken om te doen omdat gewoon geen rust vind als nu in bed ga liggen. Voor tv te kijken ook geen concentratie trouwens. Iemand tips om toch wat rustiger te worden?
Haha echt niet te geloven he. Had dit bij onze zoon ook zo erg. Maar nu weer net zo hard echt alles moet gedaan worden. Lig in bed gewoon dingen te verzinnen en boos dat ik op mijn man word als die niet wil helpen.
Ja het is echt een instinct of zo. Voel me zelf echt zo'n vogeltje die driftig de juiste takjes aan het zoeken is voor het nest haha. En idd die emoties... Ik zit nu helemaal in tranen op de bank omdat morgen anders mijn babyshower was geweest en dat nu dus niet door gaat. Heb al mijn vriendinnen amper of niet gezien doordat ik zo vreselijk ziek was afgelopen half jaar.. Echt niks van waar ik die 2 jaar van had gedroomd terwijl we telkens maar zwanger probeerde te raken, is gelukt.. Geen fotoshoot, geen babyshower, geen baby shoppen, geen kraamvisite, geen bolle buik op het werk etc etc. Sommige vriendinnen hebben mij nog niet eens gezien sinds ik zwanger ben. Vorig jaar augustus voor het laatst.. Weet dat er ergere dingen zijn en ben super dankbaar dat het meisje in mijn buik gezond is maar pfff. Kan de tranen even niet bedwingen.
Aah lieverd toch, kan het me zo goed in denken. Ik had nu graag een shoot gehad en een baby shower. De vorige keer werd onze zoon geboren in de week dat deze beiden gepland waren. Voor ons is dit nu zeg maar een afsluiting en was het de bedoeling het een keer 'normaal' mee te maken. En dan krijgen we deze gekken corona. Kan dus helemaal begrijpen dat je er verdrietig om bent. Ik merk dat hier soms ook de emoties van het traject los komen. Vandaag nog tegen mijn man. Wat nu als ze de foute terug geplaats hebben. Echt ze letten zo goed op bij icsi he maar opeens de angst dat er een Chinees kindje uit komt of een negroïde en het dan alsnog niet van ons is. Zo onzinnig on gegrond maar die hormonen he
Jaa je gaat er van uit dat het goed gaat maar kan me wel heel erg voorstellen dat zulke gedachten door je hoofd schieten. Tot nu toe gaat alles goed met ons meisje maar durf nog nergens van uit te gaan... Alles loopt zo anders dan je denkt. Ik neem niks als vanzelfsprekend. Ben nu gewoon erg verdrietig en teleurgesteld maar hoop zo dat als ze straks veilig op mijn borst ligt, dat al het andere nietig lijkt.
Had me deze zwangerschap ook helemaal anders voorgesteld.. niemand die je kan zien met je dikke buik, niemand om eens een tasje koffie te gaan drinken met stukje taart, niet slenteren door kledij en babywinkels, etc... We zullen deze zwangerschap nooit vergeten denk ik
Daar kan je vanuit gaan hoor, dat dat gebeurd! Als je baby er straks is, is al het andere daar niets bij. En joh, dan heb je geeneens tijd meer om na te denken over wat er wel en niet gebeurd is, dan heb je het veelste druk met kroelen, voeden, verschonen en slapen
32 weken dansje! Met week 36 moet de ziekenhuis tas al klaar staan volgens de kraamzorg, dus over 4 weken mag hij al komen. Uhh...
Dat hoop ik echt! Het is voor mij allemaal de eerste keer en het is allemaal zo anders dan normaal. Maar kan niet wachten om haar te ontmoeten. Oeh ja die vlucht tas klinkt erg dichtbij haha! Nog 4 weken idd.. Maar eens gaan nadenken over de inhoud.