Fysio is dicht hier. Dus dat gaat helaas niet lukken. Maar stress voor corona situaties heb ik niet eigenlijk. Ik slaap vanaf week 16 al met een voedingskussen die doe ik ook tussen mijn knieën maar helaas helpt dat niet meer. Net bij de vk geweest en die gaf ook aan je doet eigenlijk al alles wat kan dus toch proberen nog rustiger aan te doen zover dat kan met drie kids. Ik geniet wel van de schopjes en duwtjes. Ook de hik vind ik super schattig om te voelen.
Precies het gesprek dat ik gisteren met de kraamzorg had: geen idee wat je qua kleding in huis moet hebben. Tot de conclusie gekomen gewoon vanalles was. Buiten dat het afhankelijk is van het weer is de maat van je kindje nog onzeker en ook hoe goed je kindje zichzelf warm kan houden. Zeeman heeft nu veel betere kwaliteit dan 8 jaar geleden. De collectie wisselt ook regelmatig. Basic rompers zijn super daar. Heb een paar dure setjes van noppies enzo en voor de rest zie ik het wel tegen de tijd dat ik het nodig heb. Online bestellen en met een dag of 2 in huis en anders zus of schoonmoeder even langs de winkel om bij te halen.
Dat zij onze kraamzorg ook inderdaad. Over bepaalde dingen. Dat het zo gekocht is als we het nodig blijken te hebben. Ipv super veel onnodige setjes te kopen.
Precies! Dus ik heb nu van alles wat en dan lekker goedkoop. Is het te weinig of past ze net zoals ikzelf binnen een paar weken al in maat 62 dan hebben we zo weer wat er bij gehaald.
Vanacht een rot nacht gehad. Heel de nacht weer oefenweeen gehad. Maar verder is er niks gebeurd en het gaat nu weer beter. Baal echt omdat het zo herken van bij onze zoon rond dit termijn. 7 mei weer een afspraak en geef het dan zeker aan. Het probleem nu was/is denk ik dat ik naar mijn opa en oma ben gelopen met mijn man en ons zoontje gisteren avond. Hebben met z'n alle op 1.5 meter afstand van elkaar zijn verjaardag Kado gebracht. Hij werd 70 en we wilde het niet ongemoeid voorbij laten gaan. Hij kreeg een Electric fiets van mijn tanten en haar gezin mijn ouders en ons. Hij was helemaal in shock toen ze hem naar buiten gelokt hadden bij het raam. Mijn gevoel zeg dat dit kindje ook weer te vroeg geboren gaat worden en het gewicht van de buik Inc alles gewoon te veel is en mijn lijf daarom. Nu zo begin te @%)#. Hopelijk heb ik het niet goed. Mijn cardioloog vergelijkt het bij onze zoon met een auto en caravan. Als die caravan te zwaar geladen is houd de auto er ook mee op of koppel je de caravan af. @PlainJane onze zoon gaat weer van kwart over 8 tot kwart over 2 naar school hele dagen. Alleen anders ophalen dus bij de poort en afzetten bij de poort. Maar al voor de sluiting hebben ze ouders al geweerd zodat ze minder kans op besmetting hadden. Dus in die zin veranderd er weinig. Zieken kindjes mogen niet komen of worden naar huis gestuurd en de ouders gebeld en bij twijfel worden kinderen getempratuurd. Is er een kind met corona klachten word er contact op genomen met de ggd en word het kind getest. Indien de ouders het goed vinden.
Oh @Maan14 wat lijkt me dit toch een vreselijk gevoel. Die spanning en afwachten en dat alles weer naar boven komt qua angsten van je vorige zwangerschap. Ik hoop dat de baby nog zo lang mogelijk blijft zitten! Hopelijk kom je aan meer rust toe nu je zoontje straks weer een aantal uur per dag naar school gaat. Wat een mooie verrassing voor je opa! Super lief.
Vervelend dat je zo’n last hebt van die oefenweeen! Ik hoop voor je dat dit kindje langer blijft zitten. En niet twijfelen om de VK te bellen als het je dwars zit! Wat lief wat jullie voor je opa hebben gedaan, mooi kado!
33 weken dansje! Gisteren iets te veel gedaan voor wat m’n lijf aan kan, nu last van m’n rug. Ik had twee grote, volle kartonnen dozen met speelgoed/prul van m’n dochter wat weg kan. Ze was bij haar vader gisteren, dus geen tegenspraak met opruimen. Heerlijk! Nog nooit zo’n lege kamer gezien Wel gelijk de dozen dicht geplakt en op zolder gezet, voordat ze er in gaat neuzen.. Wanneer de tweedehands winkel hier in het dorp weer open is, breng ik het daarheen. Dromen jullie ook zo veel? En levendig? Ik droomde vannacht dat de baby er al een aantal dagen was, hij had veel en zwart haar, en ik was borstvoeding aan het geven (wat goed ging, dus laten we hopen op een voorspellende droom ) terwijl ik mij ineens bedacht; goh, zal ik eens mensen gaan bellen om te laten weten dat de baby er is? Niemand wist het blijkbaar nog.
@PlainJane ja haha. Gisteren had ik ook zo een droom. Dat ik was bevallen van een gezonde zoon van 6,6kg
@PlainJane Lekker bezig! Dat ruimt op. Zo fijn om dat soort dingen nu te doen... Heb toevallig vd week gedroomd over haar! Ze lag in de wagen met blond haar haha!
Net 20 foto's besteld op de timelapp app. Kostte 8,50 euro dus wilde het wel eens proberen! Wat foto's van mijn telefoon geplukt van de zwangerschap. De opnames in het ziekenhuis, de sondevoeding, het groeiende buikje, de lieve vrienden en familie die de babykamer hebben geverfd en de meubels in elkaar hebben gezet. Had via etsy een foto album besteld met zwarte bladzijdes die ik wil gebruiken voor de zwangerschap. Ook leuk voor mijzelf om er in terug te bladeren. Heb nog de bandjes van het ziekenhuis en een leuke kerstkaart van mijn thuiszorg team. Dat soort dingen wil ik er ook in plakken. Heb ik nu nog lekker de tijd voor. Heb ook zo'n berg echo's dus daar ga ik er sowieso ook een paar van in plakken!
Wij hebben hier ook van alles wat, ik vind het ook lastig, maar ik denk inderdaad maar zo, als we iets te kort komen dan is dat zo weer bijgehaald. Je wilt super goed voorbereid zijn, maar ik bedacht me dit weekend dat je voor je gevoel wel nooit helemaal perfect voorbereid bent. Wij zijn al een heel eind met voorbereidingen, maar toch blijf ik continu in mijn hoofd bezig 'hebben we alles' 'hebben we wel genoeg rompertjes' 'moeten we niet nog een pak luiers kopen' 'is het beddengoed voldoende en goed genoeg' 'is het kamertje niet te warm' 'hebben we genoeg hydrofiele doeken' 'is het huis wel opgeruimd genoeg' 'is het allemaal wel overzichtelijk genoeg om een kindje op te voeden' etc etc. Ik kan aan de gang blijven, maar als ik echt realistisch nadenk en naar mijn lijstje van to do en 'nog te kopen' kijk, denk ik dat we het ook wel redden als de baby nu al zou komen, dus ik moet ook gewoon maar niet te veel stressen. Maar goed, zal wel normaal zijn haha. @Maan14 Wat shit dat je die oefenweeën blijft houden zeg! Wat iedereen zegt: dat de kleine nog maar even lekker blijft zitten. Maar ook heel belangrijk: dat jij het nog een paar weken goed kan volhouden. Iedere week is er weer een extra. Leg je ook wel eens een warme kruik op je buik als je die krampen hebt? Dat wil bij mijn vrouw nog wel eens helpen... Maar zij heeft het niet zo heftig, bij haar zijn het denk ik echt normale indalingskrampen. Hoe zijn jullie partners nu? Zijn zij veel bezig met de zwangerschap en de komst van de kleine? Ik probeer zelf zo betrokken mogelijk te blijven voor zover ik dat kan doen. Kinderkamer inrichten, klussen, overzicht houden van wat we nog in huis moeten halen, helpen met het dieet en consequent prikken, geboortekaartje maken, wasjes draaien, etc. En gisteravond heb ik haar een pedicure en lange voet/kuit massage gegeven. Volgende week zijn we 9 jaar samen en als cadeau heb ik een schilder op nummer (jeugdsentiment voor haar) en een legpuzzel gekocht, zodat ze zich niet hoef te vervelen tijdens haar verlof (nog 2 weken). Ik vraag me af of andere partners er ook zo mee bezig zijn, of sla ik soms een beetje door?
Wat ontzettend lief ben je voor je partner! Mijn vriend is helaas niet zo. Nooit geweest. Hij doet vooral praktische dingen, ontlast mij fysiek met bepaalde klusjes in huis. En nu vooral met onze oudere kinderen doet hij wel meer. En dat is al ontzettend waardevol als je 2 peuters hebt rond hobbelen. Ik doe vooral het "denkwerk" zoals babykamer, kleren uitzoeken, geboortekaartjes, etc etc etc
Ik kan me hier bij aansluiten @sjallie. Voor ons is dit de eerste. Mijn partner ontlast me met zwaar tillen, hij doet het stofzuigen en dweilen sinds de vk zei dat ik dat niet meer mocht en andere zwaardere huishoudelijke taken etc. Nu we hier aan het verbouwen zijn (badkamer en toilet) mag ik amper in de buurt komen omdat hij echt niet wil dat ik til/veeg/in rare houdingen ga zitten ej mijn rug belast. Ik doe ook al het denkwerk, babykamer heb ik voornamelijk gedaan, kleertjes ook, geboortekaartjes komen ook meer van mij. Maar ik doe ook alle lichtere huishoudelijke taken nog gewoon, koken. wassen, strijken etc. Ik heb het liefst alles zo lang mogelijk 'gewoon' moet ik wel bekennen. Voel me soms net een patiënt in plaats van een normale vrouw. En ik roep dan dus ook heel hard ik ben alleen zwanger, niet ziek. (heb echt 0,0 kwaaltjes ook) En dan erachteraan dat er in Afrika in the middle of nowhere ook gezonde kinderen geboren worden. Dat die van ons dus écht niets zal oplopen als ik soms wel iets til/stofzuig etc.
@sjallie Hihi nee mijn vriend houdt zich juist bewust wat afzijdig met dat soort dingen. Hij heeft er wel een mening over maar zegt: Ik weet hoe leuk jij het vindt om die dingen te bedenken en te beslissen dus ik gun het je. En daar heeft hij gelijk in. Als ik wel echt ergens zijn mening over wil, dan vraag ik het... Maar verder vind ik het heerlijk om zelf dingen te beslissen en te nestelen.. Ik probeer wel naar hem te luisteren als hij zegt dat ik rustiger aan moet doen maar ben daar zo slecht in. Daar komt bij dat ik al sinds oktober vast zit aan huis en binnen zit... Dus ik hou het gewoon niet meer zo goed. Nog 7 weekjes!
Ik ben jaloers op je vrouw @sjallie ! Bij mijn vorige zwangerschap was mijn man ook heel betrokken, geïnteresseerd, behulpzaam, meedenkend en ga zo maar door. Deze zwangerschap totaal niet. We hebben nu samen een eigen bedrijf wat veel van zijn tijd kost, de maatregelen rondom Corona zorgen ervoor dat als hij al mee zou willen naar een echo of afspraak het op dit moment toch niet mag en ergens lijkt het hem ook minder te interesseren. Heel jammer. Ik hoop dat dat gauw omslaat als mini er is. Wat fijn dat je voor haar meedenkt wat ze in haar verlof kan doen. Wie was er nou niet gek op schilderen op nummer. Heerlijk. Ikzelf ben weer aan het naaien geslagen. Voelt goed jezelf zo creatief te uiten! Hier is de rust tussen dochter en mij gelukkig beetje teruggekeerd zonder de stress van het thuis lesgeven. Na de vakantie gaat ze ma en do naar school en woensdag om de week. Wel balen dat ik dan nog steeds 2 a 3 dagen moet bekvechten om huiswerk. Maar gelukkig niet meer zo overweldigend als hele weken. Moet goedkomen. Gisteren lekker kunnen nestelen thuis. Kijk wel uit naar mijn verlof. Dan ga ik wel uitgebreid de keukenvloer boenen enzo voor de kraamverzorgster komt. Mijn indicatie voor kraamzorg was geloof ik iets van 48 uur verdeeld over 8 dagen. Viel mij alles mee. Las bij de pasbevallen dames dat het druk was en je gekort kon worden op je uren. Ik heb liever dat ik in overleg zeg dat ik haar niet nodig heb als het te veel voelt dan dat ze niet kan komen en je dit wel graag zou willen. Beginnen jullie ook zenuwachtig te worden voor de bevalling? Het is mijn tweede en ik knijp hem toch wel een beetje. Bij Quinn kwam de placenta niet vanzelf. En hoewel ik daar nooit nare gevoelens en gedachten bij heb gehad in die 8 jaar breekt het me nu toch wel op. Pijnlijke spuiten in mijn bovenbeen. Het bloedverlies. Het mega harde drukken van de gynaecoloog op mijn buik. En dan ritje o.k. voor het handmatig verwijderen. Gelukkig toen ook meteen gehecht. Maar nu. Wat als dit weer gebeurt? Wat als hij nu wel komt en ik uit scheur en op de kamer gehecht moet worden. En nog 100 wat als momenten hahaha. Help.
Het idei dat ik er een baby hoofd uit moet gaan persen geeft me lichtelijk paniek. Zou bijna toch voor de geplande kz gaan  maar nee we gaan er gewoon voor.