Jeetje waar ik jullie tot vervelends toe kwam pesten met mijn gemopper laat ik nu ineens niks meer horen. Ik voel me zo schuldig dat ik heb gedacht dat ik dit niet wou of kon. Ik begrijp nu pas wat ze bedoelen met moeder gevoelens en t cliché gebabbel over mama's. Wat een rollercoaster is dit zeg. Gisteren hebben we een echo gehad voor zijn niertje. Wat we al moesten vermoeden blijkt toch echt zo te zijn. Zijn goede nier doet wat hij moet doet en is groter ter compensatie. Zijn andere nier mag eigenlijk als niet bestaand beschouwd worden. Er is weefsel aanwezig en bijnier is zichtbaar maar vorm plek en cysten maken het een rommeltje. We krijgen een kinderarts toegewezen voor jaarlijkse controles tot 18 jaar rn daar krijgen we ook meer info over wat wij kunnen doen en waar we rekening mee moeten houden. Ik heb gigantisch gebruld ondanks dat je t weet hoop je dat ze ernaast zitten en dat t positief uitpakt. Helaas zullen we hier mee moeten leven en ga ik al mijn vragen opschrijven dat tegen de tijd dat wij bij de arts komen ik hem tot vervelends toe kan bestoken met alles waar ik geen antwoord op heb. J is momenteel vooral nog wat misselijk ik heb marathons met t kolf apparaat. We gaan zo lekker naar huis en dan kan ik lekker de hele dag moeder zijn. meiden die nog wachten... Ik hoop zo dat jullie kleintjes zich snel melden. Er is niks beters dan dit... ( dat ik dat zou zeggen! )
Dat schuldgevoel is voor mij heel herkenbaar van mijn tweede zwangerschap (volgens heb ik het ook weleens geroepen hier). Ook dat gevoel is normaal en echt onderdeel van het verwerken van een zwangerschap die mentaal zwaar was. Ik weet uit ervaring dat dat gevoel soms best wel heel erg overweldigend kan zijn (zeker als de kraamweek voorbij is en het ‘normale’ leven weer begint); mijn aanbod om er via PB verder over te kletsen - mocht je daar behoefte aan hebben - blijft natuurlijk staan, he! Wat rot dat de vermoedens over J’s nier bleken te kloppen. Het klinkt alsof jullie verder in hele goede handen zijn, dat is fijn! Super dat jullie naar huis mogen, geniet samen!
@hibiscusje, helaas is het niertje dus wel problematisch maar komen jullie onder hele goede begeleiding, dat is wel geruststellend. Tuurlijk beland je in een rollercoaster maar als ik lees hoe jullie ermee omgaan, wow, super man! Jullie kunnen dit , vindt je sterk hoor na alles wat je hebt doorstaan!
Baby's het is zo gezellig bij papa en mama! Komen jullie eens gauw knuffelen!!!! Meiden kom op die laatste loodjes, denk veel aan jullie! ❤
Hier nog stilte voor de storm, ga er nu maar vanuit dat deze madame gewoon heerlijk lui is en blijft zitten tot inleiding... Kan t alleen maar meevallen! <3
Ja ik morgen! Dan maken we een plan of we gaan inleiden, toch keizersnee, of kiezen voor afwachten. Ik denk dat ik het advies van de gyn maar ga volgen.
Nou idd wat een rollercoaster! Je komt als een oermoeder over. Volgens mij doe je het super! Ps ben nog steeds nieuwsgierig naar je bevallingsverhaal.
Het word nu wel heel spannend dames! Hier is alles nog een beetje te rustig, morgen weer controle bij de verloskundige. Als mijn favo verloskundige er is het maar eens over strippen hebben denk ik en anders misschien alvast een afspraak maken voor als zij er is en hopelijk mijn bevalling kan gaan doen. De vorige keer heeft ze het zo goed opgepakt allemaal.. En ik zal ook wel een afspraak mee krijgen voor de gyn als hij nog niet er is na het weekend. Oef wachten duurt lang..
O jakkes meid logisch dat je even flink hebt gehuild, want je hoopt zo dat ze het toch verkeerd hebben gezien he! Ik zie veel kindjes met afwijkende niertjes op mijn werk en vaak blijft het gewoon stabiel! Wat knap dat je gewoon aan het kolven bent, hopelijk stroomt de voeding snel in overvloed!
@hibiscusje het is ook allemaal niet niks natuurlijk, heel logisch dat je je emoties kwijt moet. Fijn dat je zo van het moederschap geniet, straks lekker naar huis en volop genieten van jullie kleine man!
@hibiscusje kan me goed voorstellen dat je enorm moest huilen, dat hadden wij ook na de geboorte van H toen bleek dat het echt een klompvoetje was en geen dwangstand en het ook nog een complex voetje bleek te zijn. Mocht je behoefte hebben om te praten mag dat altijd.
Ik denk toch een vaginale bevalling proberen. Liefst niet inleiden, maar wil denk ik wel rond de 39 weken uiterlijk bevallen ivm de grootte van het kindje. Keizersnee kan altijd nog.
@hibiscusje fijn om te lezen hoe goed je je voelt als verse moeder! Narigheid natuurlijk van het niertje, maar gelukkig kan de ander het goed overnemen en gaan jullie goed gecontroleerd worden.
40 weken vandaag. Niet gedacht dat die er nog in zou zitten.. Hopelijk laat die papa en mama niet te lang wachten nog. Nooit gedacht dat dat zo zwaar zou kunnen zijn. Hopelijk gaat jullie strippoging werken vandaag @Spectre @Banoe!