Ik ben blij dat de kinderen straks weer naar school mogen! Zo fijn voor ze. En hopelijk gaan ze ook weer snel verder met voetbaltrainingen, dat zou ze echt goed doen.
Fijn dat je eerder kon komen, maar begrijp ik het goed dat ze dat niet gedaan hebben toen je opgenomen werd? Succes vanmiddag?
Fijn @Ilse84 , dat geeft hopelijk iets meer geruststelling Hier ook ontzettend onzeker geweest. Bij de vroege echo zei ze: ooh dit is wel echt heel klein nog. wat logisch is op een termijn van 6.5 toen maar toch blijven die woorden dan in mn hoofd zitten. Met de doppler kon ik steeds niks vinden dus ik ging er bijna vanuit dat het was gestopt met groeien. Vanmorgen nog een keer goed gezocht en het hartje kunnen vinden! Nu kan ik het toch misschien wat eerder vertellen op het werk aangezien de kinderopvang weer volledig opengaat straks.
Ja ze hebben toen gekeken echt extreem kort. Ze sprak van een vitale zwangerschap maar toen ik vroeg of ze dan een kloppend hartje had gezien zei ze nee.... Dus hopelijk vandaag een kloppend hartje!
Oh dat is wel heel rot, terwijl juist die info je net even een steuntje in de rug kan geven als je je zo beroerd voelt. Op naar een mooi kloppend hartje en alsnog dat steuntje in de rug vandaag dus.
Ik twijfel heel erg of ik er blij mee ben. Aan de ene kant is het voor hem echt wel goed om weer naar school te gaan ter voorkoming van een terugval qua sociaal emotioneel. En qua ritme ook thuis zou het echt wel rust geven. Maar hij mocht in principe afgelopen weken ook een paar dagen komen en dat hebben we in overleg met school, juf en therapeut niet gedaan. Ik zit zelf in de risicogroep en de jongste sowieso ook, hij zelf is wel een risicogroep omdat hij nu de lichamelijke ontwikkeling heeft (verandering hormonen door pubertijd) waarop de epilepsie kan terugkomen en in het verleden kon hij niet zelfstandig uit een aanval komen, we weten wat dat kan doen met de juf, ons maar ook andere kinderen. Hij is nu sinds hij medicatie kreeg aanvalsvrij en sinds 2015 ook medicatie vrij. Maar hebben dus van de arts wel een seintje gekregen dat dit een trigger kan zijn in zijn geval en hij daarom een risicogroep is alleen wel minder dan ik en dochter. Als we opvang hadden had dochter niet gemogen is door de arts op het hart gedrukt. Dus vind het erg dubbel en weet dus ook nog niet wat we gaan doen. We hebben daar 6 mei even overleg met school over.
In jullie geval is het anders, dan zou ik er toch ook niet zo blij mee zijn. Maar je kan er dan zelf voor kiezen om je kind toch niet te laten gaan ivm dat hij in de risicogroep valt en jij ook toch?
@Maev Ik kan me het wel voorstellen dat het voor jullie dubbel is. Aan de andere kant kan het virus zomaar nog zeker een jaar rondwaren. Ga je hem dan ook een jaar lang thuis houden? Ik vind dat zelf wel lastig, net als het niet kunnen bezoeken van oude mensen. Ik zou zelf als ik oud was denken; ja liever nog een fijne kortere tijd met familie om me heen dan een langere eenzame tijd zonder ze. Maar goed, als ik zelf in een risicogroep zou vallen zou ik me er ook heel onrustig bij voelen hoor, snap dat echt wel dat dit geen fijne situatie is om mee te dealen!
Klopt, vandaar dat we ook gaan overleggen. Ik kan dan ouder zijn maar door het te overleggen kun je ook andere visies etc krijgen. Maar vind het dus wel heel erg lastig nu. Mede omdat ik niet overtuigd ben door de uitleg die er gegeven wordt, ze hebben vooral gekeken naar hoe het binnen een gezinssituatie verloopt waarbij de ouders de eerste waren die besmet waren en dua zoals ze zelf zeggen vervokgens immuun zouden zijn. Dus eigenlijk is er totaal niet gekeken naar hoe er besmet wordt buiten de gezinnen bijvoorbeeld op scholen.
Hier ook ja, irritant kwaaltje Hoewel ik vooral tegen de derde trimester kwaaltjes opzie... Beide keren erg last gehad van maagzuur en rusteloze benen
Dat is dus ook een beetje de dubio die wij hebben, want als we hem wel thuis houden hoelang gaan we dat dan doen. En wat voor gevolgen heeft dat dan op hem. Qua leren maak ik me daar echt niet druk om want dat gaat thuis net zo goed als op school. En hij is daar echt wel heel makkelijk in. Gelukkig. En tja een risicogroep zijn is 1 ding maar vind het ook geen optie om ons nog maanden op te sluiten. Zijn wat dat betreft blij dat de kaarten voor concert at sea geldig zijn voor volgend jaar en de oppas voor dan ook al rond is. Maar ik snak dus echt wel even naar een dagje ontspanning of dat nou met 2 een dagje spa is of een dagje efteling met zijn allen etc.
Pfft ja maagzuur, nam vaak maar een pak melk mee naar boven als ik ging slapen en hoofdeinde omhoog. Rusteloze benen heb ik in het begin van m'n 1e zwangerschap ook gehad, toen hielp magnesium wel. Tot nu toe valt het gelukkig mee.