Ohhh ja een badbevalling wil ik ook zoooo graag! Vorige keren mocht het niet omdat ik vanwege de inleiding steeds aan het CTG hing. Mijn ziekenhuis toen had geen draadloos CTG en dus kon ik niet in bad. Loop nu in een ander ziekenhuis en hoop dat deze wel een draadloos CTG heeft en ik bad kan en mag Lijkt me zo fijn.
Balen dat het dan niet kan hè maar wel heel fijn dat het nu wel kan. Hoor/lees er echt veel positieve dingen over
Ah dan kwam die bij mij verkeerd binnen, dacht dat hij een vriend had geregeld die het deed voor hem. Qua pijnbestrijding, bij de eerste heb ik lachgas gehad, dat mag nu bijna nergens meer. Bij de tweede een morfinepompje maar toen die eenmaal werkend was aangesloten (ze waren hem vergeten aan te zetten ) zat ik al op 10cm, toen ze me controleerde 6cm voor aansluiten. Maar kon mijn heup niet meer bewegen die was verkrampt door de weeën, dus heb toen 3 persweeën weg moeten puffen zodat ik 2 dosissen kon krijgen en mijn heup weer kon bewegen en dus ook mijn knieën naar me toe kon halen. Had tijdens de zwangerschap helemaal ingesteld op een ruggeprik, ook hulp gehad om over mijn angst daarvoor heen te komen. Maar bij de bevalling adviseerde ze het pompje anders zou ik bevallen op de verkoeverkamer uiteindelijk alleen de laatste 20 minuten echt pijn gehad doordat het zo snel ging. Dat was echt een immens verschil met de eerste. Dus we gaan het deze bevaling gewoon zien. Badbevalling zou hier niet mogelijk zijn omdat ik daar niet in of uit kan zelf. Ze hadden bij de jongste wel een speciale baarkruk geregeld en wat andere mogelijkheden om anders dan in bed te bevallen maar ging uiteindelijk zo snel dat ik vooral geen behoefte had om iets anders te proberen ben wat dat betreft nu ook wel overtuigd dat wanneer het zo moeizaam had gegaan als bij de oudste ik het met mijn man heel anders beleefd had en het een stuk minder zwaar was. Feitelijk deed ik de eerste bevalling gewoon alleen, staat ook in het dossier mijn ex was of roken (om de 10 min en dat stonk echt verschrikkelijk) of aan het bellen, spelletjes spelen etc alles behalve met de bevalling bezig. En dus echt 0 ondersteuning. Dat was in het begin van de corona echt mijn grootste angst, dat mijn man niet bij de bevalling mag zijn, dat maakte voor mij echt enorm veel verschil. Is ook met de vk besproken, al moet die in een compleet pak hij moet er echt bij zijn.
Wat een vreemd verhaal, ineens de steiger niet meer opdurven mss last van angststoornissen ofzo? Of iets psychisch
Dat zou heel goed kunnen maar we hebben geen zin om dat uit te zoeken om eerlijk te zijn. Dat zal hij voor zichzelf moeten gaan uitzoeken. Wij willen onze deadline gaan halen
Bij de eerste een ruggenrik gevraagd (puur uit onwetendheid en angst denk ik) ik werd namelijk ingeleid en de weeenopwekkers konden behoorlijk heftig zijn zeiden ze. Ik denk ook dat ik blij ben dat ik hem had. Het was een pittige bevalling, duurde lang en was gewoon niet wat mn lichaam wilde. Tweede bevalling was thuis, snel en eigenlijk helemaal niet zo pijnlijk. Ik had zoveel vertrouwen jn mezelf! Ik zou dus graag weer thuis willen. Maar sta niet negatief tegenover pijnbestrijding.
Hier nog heel misselijk trouwens, nu 14.5 week. Ik hoop toch echt wel dat het nog weggaat bij 16 weken.. trek het slecht nu het zo aan blijft houden probeer wel 1 dag per keer te bekijken, maar als ze allemaal hetzelfde blijven..
@hoop86, he wat naar zeg... hopelijk trekt het nog een beetje bij. Ik heb nog een filmpje van gisteren geüpload. Bij deze:
Wow wat is ze rustig in verhouding met de filmpjes die we hier hebben hier lag ze echt nog geen 2 tellen stil. Bij jou krijgen ze haar tenminste goed in beeld haha.
Ik ben de eerste keer ingeleid, en had echt een weeenstorm als gevolg daarvan, maar het duurde gelukkig maar 5 uur. Dus geen pijnbestrijding gehad. De tweede bevalling was thuis, duurde 4 uurtjes (waarvan de eerste 2 echt super easy waren), en was echt een droombevalling! Ik had zelfs heimwee daarna, haha. Het was niet super pijnlijk, en ik maakte alles heel bewust mee (de eerste weer was ik toch echt een beetje van de leg). Ik hoop dat het dit keer weer zo gaat. Ik ga geen cursus doen denk ik. Na 2 keer geloof ik het wel. Voor de contacten had ik het wel fijn gevonden, maar ik weet ook dat ik weinig lol beleef aan herhaling van informatie. Misschien dat ik nog wel zwangerschapsyoga probeer een tijdje, zodat ik daar wat contacten op doe.
Wat leuk 2 meisjes erbij op de lijst! Ik wil wel weer gaan starten met zwangerschaps yoga.. ik heb tijdens mijn bevallingen veel aan de ademhalingsoefeningen gehad. Hier 3 vlotte spontane bevallingen, zonder pijn bestrijding, geen knippen/scheuren. Bij de eerste duurde het 5 uur, bij de tweede 4 uur en bij de derde 2,5 uur. Wel alle 3 in het ziekenhuis vanwege een vastzittende placenta na de bevalling van mijn oudste. Hopelijk ‘mag’ ik deze keer wel thuis in bad!
Bij mijn eerste bevalling had ik aangegeven liefst zonder pijnbestrijding te proberen. Maar had erge rugweeën en uiteindelijk toen ik om pijnbestrijding vroeg had ik al te veel ontsluiting. Helaas wilde de uitdrijving niet vlotten en na bijna 2 uur persen was ik helemaal op.. gynaecoloog is er toen bij gehaald en m'n zoontje is middels knip en vacuümpomp geboren. Ik vond het best pittig en het herstel ook. De eerste paar weken ben ik doodmoe geweest, voelde mij net een zombie en had aan 1 kant allemaal gesprongen aders in m'n oog van het persen haha leuk gezicht ja. Dus heb nu zoiets, ruggenprik erin zodra ik rug weeën heb.. sta in ieder geval open voor pijnbestrijding en wil zeker weer in het ziekenhuis bevallen.