Ik herken het helemaal van dat huilen ik was zo verschrikkelijk bezorgd en ik hoorde dat hartje en de tranen rolden over mn wangen.
@Fiona1, goed nieuws voor jou! Top! Hier was ik gisteren in de auto ook helemaal blij en tranen sprongen me elke keer in de ogen, toen ben ik langs een flitspaal gereden met 62 km waar je 50 mocht oepssie.... maar misschien deed ie het niet, hij flitste niet...
Oepsie... hier reed ik naar de mediamarkt van de week en toen ik de snelweg op reed had ik zoiets van wat rijden ze allemaal langszaam... oh wacht je mag geen 130 meer maar maar 100 gelukkig geen controle maar schrok toch wel even van mezelf, wat dat betreft echt een heilig boontje rij nooit te hard ook nog nooit een bon gekregen. Nou ja 2x gekregen en 2x kwijtgescholden omdat ze onterecht waren (1x parkeren op vergunningen terwijl ik de vergunning moest halen en dus binnen 2 minuten terug was, 1x voor door roodlicht rijden terwijl mijn auto op de camera van werk stond en dus netjes geparkeerd stond terwijl ik aan het werk was).
Daar moet ik ook echt wel aan wennen hoor. Inderdaad met name als je de snelweg op rijdt geef je toch wat meer gas. Ik vind de weg naar huis vanaf mijn werk nu ook oersaai nu je 100 mag. Ik zit nooit op mijn telefoon in de auto maar ik betrapte mezelf er wel op dat ik er aan dacht
ja je moet er idd even bij nadenken, mijn man rijdt alle dagen op de weg en ik niet zoveel, het is maar goed dat ik gisteren niet over de snelweg ben gegaan dan .
@Bloem4 en @mum2be2 ik rij vooral de laatste jaren veel minder, enkel langere afstanden en snelweg in de auto van man. Met mijn oude autootje durf ik dat niet meer maar kan het ook niet over mijn hart krijgen hem weg te doen (is in 2001 gekocht door mijn tante en die is 4 jaar geleden overleden) al denk ik dat ik er komend jaar wel aan moet geloven als nummer 3 er is althans volgens mij verkopen ze geen vervolgstoeltjes meer die met de riem vastgezet worden toch? De jongste is nog lang niet uit die van haar, althans die van de oudste. En mijn auto heeft geen iso-fix en niet de mogelijkheid om het in te bouwen (heb ik al nagevraagd)
Hoi allemaal, Kan ik mijzelf nog aanmelden? Ik ben zwanger van mijn eerste kindje. Waar ik de afgelopen week (sinds ik het weet) geen klachten had, begint de misselijkheid nu vorm aan te nemen. Ik merk dat ik eten niet meer zo goed kan verdragen en niet tot heel weinig honger heb. Mijn situatie is ingewikkeld en stressvol. Ik zit momenteel in een breuk met mijn ex nadat we jaren zijn samen geweest en hebben samengewoond. Ik ben dus onverwachts zwanger geraakt. Mijn ex is boos en wilt er niets mee te maken hebben en wilt zelfs dat ik het laat weghalen. Iets wat ik niet over mijn hart kan verkrijgen en ik niet wil. Als klap op de vuurpijl wordt onze eengezinswoning ook verkocht en moet ik op zoek naar andere woonruimte. Ik heb de verloskundige gebeld en ben 27 november uitgerekend. In de eerste instantie zou ik pas 23 april mijn echo hebben. Wegens de stress en de situatie waarin ik mij bevindt mag ik a.s. donderdag 16 april langskomen. Ik ben zo bang dat ik geen kloppend hartje gaat zien door de stress.
@Flowerbomb54 welkom en ik denk wel gefeliciteerd? Kan me voorstellen dat veel last hebt van de stress en spanning, het is zeker geen makkelijke situatie waar je in zit. Heb je iemand waar je mee over de zwangerschap, je zorgen en de situatie kan praten?
@Flowerbomb54, gefeliciteerd en pfff wat een heftig verhaal hopelijk heb je snel een eigen plekje en een goede echo, dan kun je je daarna focussen op een toekomst met je kleintje.
@Flowerbomb54 Welkom en gefeliciteerd met de zwangerschap! Wat een heftige situatie, heb je voldoende steun van je directe omgeving? Dat is wel belangrijk nu. Deel gerust hier wat je bezig houdt, hopelijk kunnen wij je een beetje supporten!
@Flowerbomb54 welkom hier en gefeliciteerd! Lastige en moeilijke situatie waar je nu in zit lijkt me.. goed dat je voor jezelf kiest en de baby
Misschien een beetje een stomme vraag, maar hebben jullie tips om wat energie terug te krijgen? Of is het gewoon een kwestie van de eerste weken uitzitten? Ik weet het echt niet meer van m’n eerdere zwangerschappen Ik ben 24/7 zo zo zo zo moe. Ik merk dat mijn energielevel echt beneden nul is. Heb daardoor moeite met concentratie op mijn werk, ben behoorlijk prikkelbaar thuis én op werk, stort 21.00 in slaap op de bank of in bed Ik heb - op vrije dagen - weleens geprobeerd ‘s middags even een uurtje te slapen maar daarna ben ik nóg gaarder de rest van de dag, dus dat doe ik maar niet meer. De Emesafene zal ook niet bijdragen (kan je wat ‘woozy’ maken) maar anders ben ik moe én 300% misselijk 24/7. Ik vind zwanger zijn ontzettend leuk en bijzonder, maar die eerste weken mogen we van mij wel even doorspoelen
Sorrie geen remedie daartegen helaas. Wel herkenbaar ook van de vorige zwangerschap overigens. Ook hier zwaar vermoeid en daardoor prikkelbaar etc. Krijg ook totaal niks uit mijn handen terwijl ik wel dingen in mijn hoofd heb die ik af wil hebben (daar wordt mijn humeur ook niet beter op). Overdag slapen werkt hier ook niet en in de avond na de laatste fles van de jongste ben ik te moe om in slaap te komen