Had ook nog maar eens getest. Nu wel het gevoel dat het zogoed als gelijk loopt met de controlestreep - ga dus maar even stoppen. Misschien in het weekend nog een CB om 3+ te zien
Pfff, ik vind deze periode toch echt lastig niemand weet nog iets, soms voel ik iets maar bij vlagen ook zo weinig dat ik me echt even afvraag of ik nou überhaupt echt zwanger ben?! En ja, als ik naar mijn buik kijk duidelijk wel maar soms vliegt het mij echt even aan. Het enige wat je hebt is een tweede streep. Bizar eigenlijk, toch?!
Echt he! Zo straal je want je hebt de bevestiging van een streepje en snel daarna twijfel je aan alles. Zat net met m'n man in de auto... vond m'n maag niet echt een groot succes. Niet dat ik echt moest spugen maar een beetje wagenziekte leek het wel. Eerst morgen goed en dan heb ik mijn 2e overwinning binnen. De 1e was überhaupt weer zwanger worden
Nou een middagje knutselen en de shirts zijn af! Vanavond gaan we naar de schoonouders en dan geven we ze allebei een pakje en dan mogen ze het zelf open maken en conclusies trekken. Ik denk dat ze het absoluut niet verwachten. We maken zowel mijn ouders als de ouders van mijn man opa en oma, dat voelt wel heel bijzonder Het voelt ook wel raar om te vertellen dat ik zwanger ben omdat ik me op het moment helemaal niet meer zwanger voel . Maar dat gaat vanzelf weer komen (hoop ik)
Nou echt ja! Goed, en echt even misselijk zijn ofzo vind ik ook altijd een goede bewustwording van ‘Ohja, ik ben echt zwanger!’ Maar als je dus echt helemaal niks voelt… ellendig! Idd ja, feel you! Hier duurde het zwanger worden even (heb nog nooit een miskraam gehad maar het duurde elke keer best lang…). Dan heb je de positieve test en ben je even volmaakt gelukkig. Vervolgens leef je naar NOD toe, naar wat persoonlijke mijlpalen (in onze omgeving heeft iemand laatst een miskraam gehad van de vierde, met 6 weken. Dus dat is voor mij een mijlpaal…) en dan de echo etc… zoals hiervoor al 100x gezegd, het blijft spannend!
Naaaaa wat leuk!!! Echt geweldig!! Ben benieuwd naar hun reactie, laat je het even weten hoe het ging?
Ik had vorige maand een vroege miskraam en was al aangemeld bij de verloskundige. Zij heeft me toen meerdere keren gebeld als steun en 2 weken geleden voor het laatst. Toen zei ik "ik krijg vanmiddag een terugplaatsing, dus over 2 weken meld ik me weer aan hoor" en ik kon me idd weer aanmelden ze belde gelijk en het was zo'n leuk gesprek! Ik heb 11 april een echo in ziekenhuis, maar mag 16 april ook al naar haar komen dus dat is lekker snel achter elkaar
Ja t zegt niks! Denk dat iedereen vooral moet doen waar je je fijn in voelt. Ik kon tot 34 weken mijn eigen kleren aan, toen toch maar 2 broeken gekocht en een panty voor zwangeren. Stiekem vond ik het wel lekker om niet alleen in zwangerschapskleding te lopen want ik vind weinig mooi van die collecties haha.
Oh wat onwijs fijn dat het allemaal bij dezelfde verloskundige is die je dan al een beetje kent en de strijd die jullie al doorgemaakt hebben. Zo fijne warme zorg met een bekend gezicht kan je dan wel gebruiken. En heel leuk om dan weer goed nieuws te kunnen brengen zeg
Het was een groot succes bij de schoonouders, zijn een hele boel tranen gevallen ze waren heel erg blij Ze gaan morgenochtend 4 weken op vakantie en hadden het al gelijk over dat ze nog wel ruimte hadden voor baby kleertjes om in de koffer mee terug te nemen Zodra we de ingepakte shirts uit de tas trokken hadden ze al door hoe laat het was, haha, is dan toch moeilijk om een pokerface te bewaren hé Dit weekend gaan we het aan mijn ouders vertellen, ik moet snel weer aan de knutsel dus want er moeten nog twee shirts gedrukt worden
Oooh klinkt super leuk! Speciaal moment lijkt me! ik wil het in het weekend tegen de ouders vertellen. Ze weten wel al van onze terugplaatsing en vragen continu of ik al wat weet dus helemaal onverwachts gaat het niet meer worden.. heb ook wel ergens een gevoel van ‘druk’, omdat zij het ook allemaal zo graag willen.. wil niemand teleurstellen als het toch mis zou lopen
Ik snap jouw gevoel helemaal! Ik heb nu gezegd dat wij deze maand geen TP kregen, maar nu vraagt m'n moeder hele tijd wanneer ik weer naar ziekenhuis moet maar lieve meid, je stelt echt niemand teleur als het mis loopt want het is echt niet jouw schuld en je kan er dan echt niks aan doen! Ik herken je gevoel helemaal, maar het is echt niet nodig. Maarja,, dat is makkelijker gezegd dan gedaan
Heel herkenbaar hoor en ook normaal denk ik... Maar je kan er echt absoluut niks aan doen als het misloopt, en ik denk dat als het zou gebeuren dat ze het alleen maar fijn vinden om te weten en er voor je te kunnen zijn. Maar we gaan er gewoon vanuit dat alles gezond is en goed blijft plakken en jullie een heerlijke zwangerschap tegemoet gaan!