vervelend dat je je zo voelt! Je lichaam doet echt zijn best om met de hormoonwisselingen te dealen en niet vergeten je lichaam werkt super hard om een heel baby mensje te maken daarbinnen! Maar vervelend en lastig is het wel. Ik hoop dat je ook in de fase een bepaalde rust kan vinden.
Ah @Caramel3, wat een stress weer. Ik blijf het zeggen: zolang het weinig is, geen krampen, incidenteel, hoef je je normaliter geen zorgen te maken. Ik weet dat we dat allemaal zouden doen (heb op 3 verschillende dagen klein beetje bruin bloedverlies gehad tussen 3w6d en 4w4d en zorgen maken doe je automatisch...). Maar wil het wel nogmaals gezegd hebben!
Oeh ik kan snappen dat je weer wat meer context wil bieden voor je korte lontje, maar inderdaad misschien nog eventjes goed over hebben. Maar snap je wel heel goed. En alle anders symptomen echt ontzettend herkenbaar. Lukt het een beetje om je rust te pakken en te ontspannen ondanks de symptomen ?
https://www.moedersvoormoeders.nl/ Een initiatief waarin je urine van jezelf (als zwangere) opvangt en die dan wekelijks wordt opgehaald door de instantie MvM. Zij halen er de hcg-hormonen uit, waar ze andere 'moeders' mee kunnen helpen. Hun uitleg: "Moeders voor Moeders is onderdeel van het farmaceutische bedrijf Aspen API en zamelt urine in van pril zwangere vrouwen, waaruit het hCG-hormoon wordt gewonnen. Dit hormoon wordt door verschillende farmaceutische bedrijven gebruikt voor het produceren van medicijnen die worden gebruikt bij humane vruchtbaarheidsbehandelingen. Als zwangere vrouw kun je dus andere vrouwen helpen om ook zwanger te worden."
wat naar! Ik kan me voorstellen dat je denkt oké dit is het en vervolgens voelt het alsof de grond onder je voeten verdwijnt als je wat bloedverlies hebt. Het hoeft inderdaad ( zoals hierboven benoemd) echt niks te betekenen. Maar het laat wel eventjes alle alarmbellen afgaan. Hopelijk kun je terug naar het gevoel van vertrouwen.
Rust pakken is altijd lastig met een jong gezin en werk (ik werk 32/u per week). Maar ik doe mijn best om af en toe even wat kalmere momenten in te bouwen en 's avonds plan ik eigenlijk niks meer privé voorlopig. Tis niet te doen
oh jee! Zou ik ook van schrikken. Gelukkig heel weinig - hoeft echt niks ergs te betekenen. Ik duim dat het snel stopt xx
Bedankt allemaal!! Echt een hart onder de riem hoor!! Ik reageer snel op de rest. Moet heel even landen, ik zit echt te trillen van de stress… jullie berichtjes helpen iig enorm!
Oh nee, lieve meid, ik snap dat je je zo'n zorgen maakt! Je zal wel flink geschrokken zijn! maar een klein beetje en geen kramp, heeft niks te betekenen hé. Veel zwangeren hebben dit. Ook al worden we er allemaal ontzettend onzeker van misschien morgen even de verloskundige bellen als je je echt druk blijft maken? Misschien mag je eerder komen?
Dit klinkt alsof je hormonen al lekker door je lijf gieren! hier ga ik mn borsten ook voelen inmiddels. Irritant is dat als je met je man niet op 1 lijn zit hé? Ik wil onze 4jarige pas na 12 weken inlichten, maar mijn man vind dat zij het als eerste moet weten en dus al met 8 weken. Dus dat word nog even verder discussiëren
Ik heb wel gezegd: ik vertel het de kids pas als de rest van de wereld het ook mag weten (familie en vrienden) en het niet vervelend voelt als bijv. het gedeeld wordt aan klasgenootjes oid. Ik vraag hen niet om dingen geheim te houden, dat is niet eerlijk (in mijn ogen, ze zijn nog echt te jong daarvoor - 7,8,10). Maar er zijn voor ons nog zoveel spannende momenten in de zwangerschap, dat ik mezelf eigenlijk niet wil beperken of daardoor wil laten leiden. Ik kan niet alles uitstellen, afwachten met delen, voor het geval het alsnog niet goed is. Ik hoop dat we het vertrouwen vinden dat het na een eerste goede echo goed mag zijn/blijven. Anders trek ik het de rest van de zwangerschap ook niet Er blijft een kans dat het fout kan gaan, klopt. Maar met de week wordt de kans groter dat het goed gaat! P.s. Ja, de hormonen beginnen aardig te gieren Ik ruik ook constant dingen die anderen niet ruiken - mijn man zat mij al blikken te sturen dit weekend toen ik bij familie constant aan het zeuren was of 1 van de kleintjes geen 'poepbroek' had, want ik rook constant iets. Zo van: "schat, hou je klep. Straks vermoed iemand iets.." hahaha. Maar ik had pas na 3x door dat ik de enige was en het gewoon door de hormonen kwam toen bleef ik maar stil ^^
@Skymar Dank je wel♡ Vanochtend het zh toch maar weer gebeld. Maar helaas er wordt geen eerdere echo gemaakt. Verloskundige legde uit dat ze nu heel erg zouden moeten zoeken wat dus inwendig moet en met ws een hoop druk. Wat natuurlijk de kans vergroot op toch een mk. Dus afwachten tot de 11e. Zij maakte zich geen zorgen om de bloeding aangezien het zonder kramp gepaard gaat en echt alleen maar oud bloed is geweest. Achteraf denk ik nu dat mijn misselijkheid echt te maken had met nerveuziteit ipv hormonen. Sinds de bloeding begonnen is, is die nerveuziteit weg en ook de misselijkheid vertrokken, nu enkel mijn eetlust nog terugvinden. Wel voel ik me vol en moe. vooral mijn darmen zitten vol... borsten zijn nog steeds gevoelig, de ene dag veel meer als de andere. Kan er goed over praten met mijn man, moeder en vriendinnen. Mijn moeder kan zich niet heugen dat ze van zowel mij als mijn broers last heeft gehad van zwangerschapkwaaltjes. Dat geeft mij dan ook weer wat geruststelling dat ik mogelijk daarom (vind ik hoor) maar weinig klachten heb. We kijken uit naar de 11e en zijn er tegelijkertijd bang voor. Maar we lachen weer, maken weer geintjes met elkaar en maken grapjes over als ons kleintje er wel zit ze het ons nu al lastig maakt en er nog niet eens is!.
Dank je wel, superlief!! Ik heb net nog even gebeld. Er is nog niks over te zeggen, bloed zonder krampen is positief. Ik voel nog niks en heb na net ook niet nog een keer bloedverlies gehad. Inderdaad zakt de grond letterlijk onder je voeten weg, je probeert je meteen aan te passen aan een ander toekomstbeeld. Het is gewoon enorm schrikken. Ik lees dat er veel mogelijke oorzaken hiervoor kunnen zijn… afwachten is het enige wat we kunnen doen, het is nog te vroeg voor een echo helaas.
Heel bekend. Bij mij hetzelfde verhaal helaas idd wachten tot de echo. Hoop dat alles snel weer rustig is bij je!
@Skymar dat van die borsten dat herken ik wel! Als er al een zuchtje wind langs komt heb ik er al last van Hopelijk zakt dat snel een beetje. Dat van de kinderen later willen vertellen dat begrijp ik wel, zal inderdaad onwijs onmogelijk zijn voor hun om het voor zich te houden. Tegelijkertijd lijkt het me knap ingewikkeld om je niet te verspreken en niks te laten merken! Ik zou het echt lastig vinden. Oh @Caramel3 wat onwijs schrikken!! Ook al hoeft het waarschijnlijk helemaal niks te betekenen is dat toch echt een rotgevoel als je dat ziet Hou hoop zolang het een beetje is en zonder krampen is het waarschijnlijk heel normaal. Het is ook niet gek, het is nogal een verbouwing daarbeneden, verbouwen gaat nooit zonder rotzooi. Fijn dat je inmiddels ook de bevestiging hebt gekregen van de VK @Oddepotje12 Inderdaad wat @Skymar zegt, je vangt je urine op tussen week 6 en week 16 als je veel HCG aanmaakt en daar maken ze medicijnen van voor vrouwen die met een medisch traject zwanger moeten worden. Voor ons ging zwanger worden makkelijk, ik wilde graag wat betekenen voor degenen voor wie dat niet vanzelfsprekend is. @MaaikeLS Wat een rollercoaster zit je op, zou het dan toch kunnen dat de kwaaltjes dan enkel weg zijn door dat de nervositeit is gezakt? Zo fijn dat jij zo super support om jou heen hebt van mensen waarmee je lief en leed kan delen hierover. Ik hoop toch op goed nieuws voor jullie op 11 april Oh ik denk dat we inmiddels allemaal wel even de tijd zouden willen doorspoelen tot de eerste echo... Ik in ieder geval wel! Ik weet niet wat erger is, het wachtbankje na je ovulatie of dit
Ohhh voor mij dit... zekerweten dit Wij hebben deze maand er wel een beetje op gemikt maar ik ging er niet vanuit dat het meteen raak zou zijn dus stond daar totaal niet bij stil tot ongeveer 2 dagen voor ik ongesteld zou moeten worden. En als dan die bevestiging er is door de tekst duurt het zoooooooooo lang eer je voor de echo mag. En qua kwaaltjes is bij mij de misselijkheid weg maar vind veel dingen momenteel zout en is water nog steeds mijn go to drankje (drink ik normaal amper) verder nog steeds gevoelige/hele trage darmen, een stel behoorlijk gevoelige borsten en wat vermoeidheid. Soms ben ik er zeker van dat t kleintje er zit en andere keren twijfel ik en denk ik nee ik heb "te weinig" kwaaltjes om echt wel zwanger te zijn
Dank je wel! Helemaal geen krampen gehad en het is qua bloedverlies hier ook bij gebleven. Zo stom, als het al zo minimaal moet zijn, kan het dan gewoon geen bloedverlies zijn alsjeblieft? Pfff wat kan je je gek maken. Ik ga er toch vanuit dat, als het mis zou zijn, ik inmiddels wel wat meer ervan zou merken. Maar wat een gedoe! @Skymar snap je helemaal bw de kids vertellen. Doen wij ook zeker nog niet. Ik weet gewoon dat ze het nog niet stil kunnen houden, en als ze het al zouden kunnen, dan met heel veel moeite. Wil ik ze niet aandoen. We wachten tot de termijnecho, dat scheelt voor hen in totaal toch ook weer een paar weken wachten tot de kleine er is… maar eerst maar eens zien dat alles goed is, voorlopig vertel ik precies niemand meer iets