Voor de dames die ook met de misselijkheid worstelen. Ik zei tegen mijn man nog ik ga mijn best doen om zonder medicijnen de zwangerschap door te komen. Maar ik functioneerde zo slecht doordat al het eten me tegenstond en constant wagenziek voelen. Nu ben ik op advies van VK toch emesafene en omeprazol begonnen, en op eigen initatief gembercapsules. En warempel oh vandaag voelt de wereld echt een beetje lichter weer! Het is niet weg, maar ik heb weer het gevoel dat ik echt wat kan doen. Wilde de ervaring toch even met jullie delen. De emesafene heb ik wel echt het idee van dat het opbouwend werkt, heb het idee hoe langer ik slik hoe beter het werkt. Denk dat je een spiegel ervan moet opbouwen.
Ik kijk het nog eventjes aan, maar wil als dit zo aanhoudt ook graag iets tegen de misselijkheid. Gember helpt me enorm, dus misschien dat ik sowieso overstap op gembercapsules. Maar die medicijnen, ga je daarvoor naar de huisarts of is dat iets wat je met de VK regelt? Ik kan daar namelijk pas in mei terecht.
De VK had me de namen gegeven voor de medicatie en me aangeraden de huisarts te bellen. Dus had de huisarts assistente gebeld dat ik zwanger was, misselijk en dat de VK het over deze medicijnen had. En toen kon ik het een uurtje later ophalen bij de apotheek. Heb de huisarts zelf niet hoeven spreken.
Hey meiden! Ik ben morgen 9 weken zwanger & ik vergeet soms dat ik zwanger ben. Heb enorm hard geworstelt met de misselijkheid die er zelfs met medicijnen op momenten doorkwam. Nu is die misselijkheid precies weg & heb ik er geen last meer van. Ook merk ik dat mijn borsten veeeel minder pijn doen. Dit maakt mij allemaal zo enorm onzeker. Ben dan meteen bang dat er iets mis is. Vorig weekend heb ik een pretecho gehad en het hartje klopte nog super goed dus zou me verbazen, maar toch... Maandag heb ik een echo bij de gynaecoloog dus dat gaat me ook wel geruststellen. Verder ben ik wel nog mega moe & moet ik vaak plassen, dus die dingen zijn er allemaal nog wel. Je maakt je meteen zorgen als er bepaalde symptomen afzwakken he... Gek toch allemaal... Hoe gaat het verder met jullie?
Gember thee, gemberlimonade, gingerale... Alles helpt in meer- of mindere mate. Ik heb het per ongeluk ontdekt toen ik de eerste dagen misselijk 's ochtends steeds automatisch naar de ginger ale in de koelkast greep. En op vakantie was er gelukkig heel veel ginger beer/ale te krijgen.
Hai! Net terug. Alles goed zoals t hoorde met deze termijn! ♡ 17mm, hartje klopte goed, vruchtwater aanwezig en nog t laatste restje dooierzak (als ik t me goed herinner) termijn lijkt overeen te komen (ik dacht 8w3d, zij mat 8w2d) krijg over 2 wk termijnecho voor de definitieve termijn. Datum volgt. Hoefde gelukkig niet vaginaal! Alles was al te zien via de buik. Scheelt weer... Gaan t de kids vanavond vertellen ♡
Vanaf welk punt is de medicatie 'het risico' niet meer waard? Wanneer levert het niks meer op, zeg maar? Vet vervelend joh, dat je er zoveel last van heb. Blij dat je even niet zo misselijk was - maar kan me niet voorstellen dat migraine helpt voor de misselijkheid (vaak tegenovergestelde). En nu ook weer volop terug... Dus sterkte!
Jaa wat super fijn! en fijn dat het niet meer vaginaal hoefde. Veel plezier vanavond met het vertellen, lijkt me heel bijzonder!
Ik begrijp net van de apotheker dat de dosering eigenlijk te laag is voor migraine. Op zich prima om voorzichtig te starten maar als het niks doet is het natuurlijk juist jammer. Dosering moet omhoog, de medicatie is in principe de meest veilige en mag ik de eerste twee trimesters gebruiken. Daarna is het afzien vrees ik. Ga weer met de arts overleggen. In elk geval zijn mijn zorgen omtrent al gebruikte medicatie redelijk weggenomen. Maar voelt toch heel naar dat je zoveel zooi moet slikken terwijl er een mensje van 1 cm in je groeit
We hebben ze iets eerder uit de BSO gehaald (gaan ze 1x per week heen). Ik had wat babyspulletjes (klein jasje, dekentje die ik bij alle3 heb gebruikt, een boekje over een baby, een babyknuffel, en de echo) klaargelegd op tafel. Ik had een raadsel gemaakt met hints, die allemaal samen de verrassing zouden onthullen: Ra, ra, wat ben ik? Ik ben heel klein, zo groot als een bosbes Weet jij wat ik kan zijn? Je kan mij nog niet zien Je kan mij nog niet voelen Weet jij wat ik ben, misschien? Ik ben niet alleen Ik heb drie bewakers Kan jij raden wat ik ben, zometeen? Ik woon in een klein, warm huis Het is er erg donker En in november kom ik thuis Ra, ra, wat ben ik? Mijn jongste had het VET snel door: het raadsel werd door de oudste voorgelezen. Toen bekeken ze de spullen (Hmmm.. het heeft iets met een baby te maken, zei de oudste). Toen nog een keer het raadsel en bij de 2e keer 'Ik heb drie bewakers" begon mijn jongste te stuiteren en te gillen "ik weet het, ik weet het!" en het klopte: hij had het goed "mama heeft een baby in haar buik" De andere twee hebben eerst 10 sec naar mij gestaart toen de oudste stamelde: "echt?" We hebben alles opgenomen, heel leuk. Ze vinden het erg bijzonder, en hadden het niet zien aankomen (we hebben het er nooit met ze over gehad per se, en ik ben al dik 7 jaar niet meer zwanger geweest, dus best logisch dat ze denken dat het gewoon zo hoort). Dus het was een leuke verrassing! Nog wat vragen, uiteraard. Dingen uitgelegd. Hadden het over data, mijn ziekenhuisbezoek, mijn fysieke gesteldheid etc. Was een bijzonder moment!
Ahhh wat geweldig leuk!! En wat ontzettend leuk gedaan ook!!! Hun reactie… lijkt me heel bijzonder om het te kunnen vertellen en dan langzaam te zien landen bij hen. In hoeverre zijn ze betrokken bij jouw ziekte? Hebben ze zich de afgelopen weken echt zorgen gemaakt of ging het toch een beetje langs hen heen? En denk je dat het ze lukt om het nog een paar weken stil te houden, of heb je zoiets van, we vertellen we het gewoon en klaar?
Mijn ziekte is dagelijks actief. De kinderen weten ervan, en kunnen mij op speelse manier (en nu ze groter worden ook steeds beter) helpen. Ze merkten dat er iets anders was, de laatste weken. Vaker en erger. Natuurlijk was dat niet van mijn ziekte, maar dat kon ik moeilijk zeggen haha. Ze hoeven het niet 'stil stil' te houden. Maar wel afgesproken dat we dit weekend even gaan kijken hoe we het de familie gaan vertellen. Dat willen we het liefste samen doen. Als ze zich op school verspreken, vind ik dat niet zo erg. Maar zaterdag zien we een paar broers van mijn man, daartegen moeten ze het nog even stil houden. Verder: ach... Ze zijn al best groot en de wereld is absoluut niet ten einde als ze zich verspreken. De komende 2 wk zullen we denk ik druppelsgewijs familie inlichten aan weerszijden.
@Skymar heb met een dikke glimlach op mijn gezicht jouw verhaal gelezen, heerlijk zeg!! Nu lekker met z'n 5en samen op jullie roze wolk
Wat een mooi moment hebben jullie er van gemaakt! En wat heerlijk dat de jongste het als eerste doorhad!
Ik voel me al ellendig door de zwangerschap, heb ik nu ook nog een lichte griep gekregen hartstikke verkouden, keelpijn, hoofdpijn, oorpijn en spierpijn. Ik voel me even heel zielig en ellendig vandaag