Jeetje zo'n lang bericht en dan ben ik er nog niet! Voor wat betreft slapen, we doen inderdaad veel contact naps en dan gaat het redelijk. Ik heb nu ook een proefperiode van de app Napper die je vertelt wat de optimale tijd is voor elk dutje. Daarin houden we nu slaap- en wakkertijden aan en dat geeft ons gelukkig veel inzicht. Niet elke dag gaat goed, en ik zou hem graag wat meer zelfstandig laten slapen, maar hij slaapt toch best wat uur, kwamen we zo achter. En dus minder stress van onze kant! Maar over drie weken heeft hij zijn eerste wendag op de kinderopvang, en daar knijp ik 'm wel een beetje voor. Weten jullie dat, is het een probleem als hij dan nog niet zelfstandig kan slapen? Of zijn ze dat gewend en komt dat vanzelf goed?
lekker focussen op je gezin Was gezellig om de mee tijd met je te delen op het forum en wens jullie ook al het goeds toe!
Jeetje wat vlieg Hoi! Jeetje dat gaat rap hè ?! Fysio of osteopaat is zeker aan te raden. Hier lopen wij momenteel ook, door de voorkeurshouding werkt 1 kant niet voldoende meer waarschijnlijk waardoor er ook veel lucht tijdens het voeden naar binnenkomt en weer darmklachten geeft. De oefeningen zijn ook wel echt leuk om te doen en wij merken al verbetering. Ook hebben we voor de krampjes tips gekregen van mijn schoonzusje en zwager en die konden de krampjes er mooi bij hem uit fietsen. Je kan wellicht beginnen met de fysio en altijd nog verder de stap maken naar een osteopaat. Je moet je er wel goed bij voelen. Inmiddels maat 44 voor de rompertjes alweer weggelegd en moeten we echt aan maat 50 gaan geloven. Het heeft ook wel weer wat, ik heb al zoveel leuke setjes gekocht en heel veel nieuwe kleding gekregen van vrienden en familie. De oei ik groei heb ik een boek van wat ik volg. Echt interessant om te lezen. Tot nu toe loopt hij elke keer voor met alles en lezen we vooraf al alles voor het volgende sprongetje om hierop voor te bereiden voor zover het kan haha. Heerlijk om hem te zien en te horen lachen. Die handjes staan niet stil en hij is er maar druk mee. Hoe gaat t verder met jou?
Zo, alweer bijna een maand verstreken sinds mijn laatste keer hier haha. @Koekjesmonster het gaat goed hier, bij jou? Is ze al uit maat 50 gegroeid? We hebben 1 bezoek van de fysio gehad en daarmee de voorkeurshouding voor zo'n 80% opgelost. We blijven oefenen en hem lokken naar de andere kant, maar die spieren zijn inmiddels sterker en geactiveerd en daarmee wel het vertrouwen dat het goed komt. Qua slapen, tja. Als hij in een sprongetje zit is dat gewoon het eerste wat 'fout' gaat en hij slaapt nog steeds dutjes van max 50 minuten. Maar kwam gisteren bij de opvang (eerste dag!) wakker weggelegd wel zelf in slaap, dus de stress is er een beetje af. We moeten wel nog echt werken aan het koppelen van slaapcycli. Net sprong 3 gehad, dus daar lijkt het nu wel een geschikt moment voor. 's Nachts gaat gelukkig wel goed. We genieten enorm van onze kleine man en zijn af en toe ook echt sip als we zien hoe snel het allemaal gaat. Ik vond dat zo'n cliché ding wat ouders zeggen, maar snap nu pas hoe waar dat dat is! Hopelijk gaat met iedereen hier, thuis en natuurlijk in de eerste plaats de babietjes goed!
Zo, hier heb ik ook al eeuwen niet meer gepost zeg.. Komt beetje doordat de blauwe wolk niet echt gekomen is. In een notendop; na 5 dagen werd ons zoontje ineens erg ziek en bleek hij een hartafwijking te hebben. Dit zou makkelijk op te lossen zijn met een openhart operatie. Ze wilden paar maanden wachten totdat hij sterk genoeg was, maar helaas ging zijn hart steeds wat achteruit. 2 weken geleden heeft hij dan ook zijn open-hart operatie gehad. Gelukkig herstelt hij erg goed! Helaas zijn hier de zorgen absoluut nog niet mee weg. Hij heeft al sinds 2 weken oud een sonde, helaas is hierdoor het zuig reflex weg gegaan. We hoopten dat na de operatie, de sonde eruit kon en hij zelfstandig kon drinken maar helaas. Verder is gebleken dat zijn VSD (gaatje in hart) niet alles is. Zijn hart knijpt niet goed samen en z'n kamers zijn vergroot. Ze hoopten heel erg dat dit na de operatie zou herstellen, maar tot nu toe helaas niet. Ook is zijn bloeddruk te hoog. Ze denken nu dat hij een andere hartafwijking heeft en eventueel een syndroom. Dit gaan ze komende maanden onderzoeken. Dus dit is een hele grote schok voor ons, we dachten dat het na de operatie allemaal wel klaar zou zijn. Ik leef nu dus al 3 maanden in onzekerheid en spanning en vind het erg heftig. We weten dus nog niks over zijn gezondheid en zijn toekomst of levensverwachting
Wat fijn om te horen!! Zelf vond ik de fysio afspraken ook leuk, is echt een speel uurtje eigenlijk. Hoe gaat het bij de opvang? Lastig gehad om de Kleine daar te brengen? Wij zijn van de week voor het eerst uiteten geweest en we kregen logees, dus voor het eerst oppas gehad voor de kleine man, hebberd enkel bij oppas voor het eten gelaten, had het hier al lastiger mee als verwacht en uit logeren is echt nog een stap te ver haha. het gaat allemaal zo snel.hij brabbelt de hele dag en ook ‘s nachts lekker door tegen ons en de knuffels. Kan inmiddels nu met 11 weken al pakken en naar zijn mondje brengen en hij steekt zijn tongetje uit wanneer ik dat ook doe. Zo trots! inmiddels zien we ook al de eerste 2 tandjes doorkomen. Dus even kijken hoe we deze tijd het beste door kunnen komen. heeft het 3e sprongetje lang geduurd?
Oh Joylynn wat verschrikkelijk voor je. Ik ben in elk geval blij weer iets van je te lezen, ik heb me vaak afgevraagd hoe het met jullie ging. Zo'n grote operatie bij zo'n kleintje lijkt me zenuwslopend, dus goed om te lezen dat hij daar goed van herstelt. Maar verdrietig om te lezen dat daarmee te problemen nog niet opgelost zijn. Is hij wel thuis met jullie? Lukt het in de tussentijd wel ook om mooie momenten te hebben met z'n 4en?
Nee opvang ging me heel gemakkelijk af eigenlijk haha, de dames daar probeerden nog tijd te rekken om ons met een gerust hart weg te laten gaan maar dat was voor ons totaal niet nodig. Ik denk toch, daar weten ze wat ze doen, beter dan wij zelfs haha. Bij de opa's en oma's vind ik dat in sommige opzichten lastiger omdat hij daar maar moeilijk slaapt. Toen ik hem ophaalde was hij een beetje timide en daar was ik bezorgd over... Mijn hoofd direct: "Heeft hij het wel leuk gehad?" Maar later die dag was er in zijn dagboekje geschreven dat hij zo gezellig aan het babbelen was, dus direct opgelucht. Uit logeren zie ik overigens ook totaal nog niet zitten hoor, moet er echt niet aan denken Sprong 3 duurde bij ons 1-1,5 week denk ik. Best even pittig maar daarna weer zo veel leuke nieuwe vaardigheden. Ik ben me wel mentaal aan het voorbereiden op sprong 4, die klinkt pittig. Hoe is het temperament van jouw zoon? Veel last tijdens sprongetjes of zoeft hij er geruisloos doorheen? Hij is in elk geval snel met de tandjes! Maar volgens mij is zodra je ze ziet zitten het pijnlijkste deel geweest. Nu maar hopen dat de volgende eventjes op zich laten wachten... Veel fijner als ze zelf een bijtspeeltje vast kunnen houden enzo.