Hier is de misselijkheid heel erg afgenomen. Wel behoorlijk zeurende borsten en enorm veel boeren maar zolang ik mn boeren kwijt raak wordt ik niet echt misselijk. Was 2 dagen geleden wel.andera. ben benieuwd hoe het morgen gaat. Vriendin van mij heeft extreme zwangerschapsmisselijkheid met wel.20x overgeven. Wat voor haar heel.goed werkt is kleine hapjes, ijsthee en vooral extra slapen. Dus als het echt niet te doen is zou ik toch kijken naar meer rust en een thuiswerkdag ofzo.
@Nvd vermoeidheid is killing voor alles. Ik was van de week ook erg vermoeid en niet vooruit te branden. Afgelopen nacht 8u geslapen en voelde me vandaag echt stukken fitter!
Vermoeidheid is ook een ding, maar helaas hier ook een fact of life. Zeker aan het eind van de week ben ik, ook zonder zwangerschap, gewoon op. Extra zwaar nu dus. Bedankt voor jullie tips meiden, de vanillevla ga ik eens proberen. Kwark, yoghurt en skyr krijg ik niet weg, dus ben een beetje huiverig voor vla. Noten gaan hier ook niet. Het blijft diep ademhalen en hopen dat alles binnenboord blijft. Tot nu toe gelukt, maar dit soort grappen schijnt te pieken rond de tiende week, dus ik houd mijn hart vast...
Oh noooo. Ik heb vanavond aardige woorden gehad met mijn man: ik schoot echt enorm uit mn slof om wat dingen die hij zei + hoe niet serieus hij me vervolgens neemt als ik boos word. Nu kunnen die woorden me gestolen worden want morgen is alles weer goed maar ik heb dus wel de hele avond erg stress gehad. Dat móet ergens toch ook wel bij de baby terecht komen? Straks doe ik onze baby iets aan omdat ik 2 uur lang boos ben geweest en stress heb gehad! Ik kon mijn man wel afschieten..
Bij E. heb ik een paar weken in zware stress gezeten, ze heeft er niets aan over gehouden.. stress is inderdaad niet goed voor de baby, maar van 2 uurtjes gaat er echt niks erg gebeuren. Sommige mensen doen veel ergere en schadelijkere dingen hoor.. niet van wakker liggen
2 uurtjes is echt niet erg, zal amper stress zijn en vooral boos. Bij stress was je bang dat het morgen niet goed kwam en je schrijft verder erg luchtig. Dus is meer boosheid. Ik ben jaloers op jouw 8 uurtjes slaap. Dat is voor mij echt het minimale wat ik moet hebben om me goed te voelen. Misschien is dat het ook wel heb de afgelopen dagen wat meer rust gepakt en voel me echt goed. Soms denk ik gebeurd er nog wel wat daar binnen voel me super. Maar mijn moeder heeft ook nooit ergens last van gehad voelde haar borsten alleen met rennen, dus wie weet heb ik gewoon super veel geluk.
Vervelend dat je woorden had met je man, maar zou me niet druk maken om de stress. Denk dat er weinig vrouwen zijn die in 40 weken zwangerschap geen enkele stress ervaren...
Dat is ook wel zo haha. Oehhh ik mag bijna (half 10). Net uit bed, ga me zo klaar maken en dan hop hop in de auto. O gaat mee (ik heb even geen oppas) dus ik hoop dat ie zich een beetje rustig houdt
@Nina Sanders heel veel plezier met de echo vandaag! @Leanneke succes vandaag, ik duim voor je voor een wonder!
@Nina Sanders wat rot van de ruzie maar ik denk ook echt niet dat 2 uur kwaad kan. Ik wil er wel met schaamte op inhaken maar ik moet het ergens en dan liever anoniem kwijt. Ik ben bijna alleen maar gestresst op het moment en al een paar weken. Mijn schoonmoeder die huidkanker heeft blijkt uitzaaiingen te hebben en ze gaat nu immunotherapie krijgen. Slaat dit niet aan, dan is er geen andere behandeling voor deze vorm van kanker. Dit drukt zo zwaar op mijn vriend dat hij nergens meer blij om is en nergens van kan genieten... dus ook niet van het feit dat we een kleintje op komst hebben. Het maakt me verdrietig en machteloos en ik wil voor hem sterk blijven maar op mn werk heb ik het ook al zwaar. 16 kinderen die samen een hele pittige groep vormen, waar we continu politieagentjes moeten zijn (wat echt niet in mijn aard ligt), kwalen verbergen en dan thuiskomen om vervolgens alleen maar te horen dat ik irritant ben omdat ik “zo laat zien dat ik last heb” (ik ben dan vaak heel moe en zie tegen het koken op vanwege de geuren icm de misselijkheid maar doe het dan wel) pfff ik hou zoveel van de kleine en wil zo graag kunnen zeggen dat we allebei zo naar m uitgekeken hebben en dat ie ons lichtpuntje in de duisternis is, maar dat geld dus nu niet voor ons beiden. Ik zeg steeds dat komt wel mop, laat het maar toe, maar dan zegt hij weer dingen als: dan maakt het ons kapot, je ziet dat nu al...Ik probeer mijn vriend te laten weten dat ik er voor hem ben, hem te knuffelen en te zeggen dat ik van hem houd en zijn pijn en angst begrijp (mijn moeder heeft ook 5 keer al kanker gehad) maar hij wil geen aanraking, zegt dat ik hem niet kan helpen en zegt niet: ik hou ook van jou...om vervolgens toch aan het einde van de nacht als ik bijna slaap mij te omhelzen. Ik ben dan zo blij en opgelucht dat hij nog wel om mij geeft maar die emotionele rollercoaster... dat kan niet goed zijn voor de kleine...
P.s ik wil mijn vriend zeeeker niet zwartmaken maar weet niet hoe ik met het feit om moet gaan dat hij zichzelf niet is en mij niet toelaat hij is zo lief en ik ben zo blij dat hij de papa van ons kleine is en het verscheurt me dat hij daar niet van kan genieten en ik hem niet meer blij kan maken
Jeetje wat een stressvolle situatie. Heel begrijpelijk dat alles rondom je schoonmoeder stress oplevert. Ik zou het iig bespreken met je vk, zodat die wel op de hoogte is van je stress. Daarnaast zou ik zoveel mogelijk hulp vragen uit de omgeving om jezelf en je vriend even te ontlasten (familie vragen om te koken en helpen met huishouden oid) hoe moeilijk dat misschien ook is en misschien ook even een stapje terug doen op je werk als dat mogelijk is. Leven en dood staan nu ineens erg dicht bij elkaar, heftig hoor. Ik vind de reacties van je vriend erg ongepast, maar snap wel waar het vandaan komt. Kan hij met niemand praten? Lotgenoten misschien? Denk wel goed aan jezelf en de kleine in je buik! Heel veel sterkte, hoop dat de therapie van je schoonmoeder aanslaat en jullie snel kunnen gaan genieten van de zwangerschap!
Lief, dankje! Ik hoop het ook! anderen om hulp vragen is lastig omdat we hier echt alleen zijn moeder hebben. Mijn ouders wonen een uur hier vandaan en mn enige vriendin is ook behoorlijk zwanger haha. Toch heb je mij aan het denken gezet. Ik kan natuurlijk gewoon op een goede dag “vooruit” koken. Ik hou zoveel van hem en gun hem ook gewoon zo iets blijs. Ik hoopte zo dat dit ook een lichtpuntje zou zijn voor hem. Het goede nieuws dat hij nodig had. Voor zijn moeder is het ook zeker zo, zij geniet er al van gelukkig en zij staat er ook positief in. Maar ik snap het heel goed, het is zijn moeder! Ik zit hier op de bank en heb mij per nu ook voorgenomen om wat vaker gewoon naar mijn ouders toe te gaan en op mijn vrije dag ook leuke dingen voor mezelf te doen zodat ik er de andere dagen beter voor hem kan zijn én mijn stress minder wordt voor de kleine in mijn buik. Ik hoop gewoon echt dat als hij de eerste echo ziet, het voor hem meer gaat leven en toch dat lichtje aanwakkert!
@Ready2loveU wat een moeilijke periode voor jullie. Ik hoop dat je schoonmoeder terug gezond mag worden en dat je vriend dan gelijk bijdraait. Zou dit zeker met de vk bespreken, gezien je geschiedenis..
Hier 8 weken en m'n buikje steekt toch al meer uit dan ik dacht. Zullen wel darmen zijn, maar was in de veronderstelling dat je er echt nog niets aan zag. Alleen jammer dat m'n striemen terug duidelijker worden.. Gelukkig nu een druk weekend. Vanavond komt er een tuinman langs voor een offerte en gaan we gaan eten, scampi's en ribbetjes á volonté . Morgen met mijn zus, haar vriend, mijn vriend en E. naar Plopsaland en we blijven slapen in hun buitenverblijf aan zee. Dan is er enkel nog maar maandag dat ik iets zal moeten verzinnen om me bezig te houden.
@Ready2loveU jeetje wat een nare situatie voor jou en jullie! Ik hoop zo dat je schoonmoeder op gaat knappen! En denk inderdaad zo af en toe aan jezelf en het wonder in je buik. Neem soms je rust en leuke dingen doen waar je blij van wordt! @Nina Sanders en en.en?!!!!
Zo'n buikje heb ik ook ik vind 'm nog vooral darmen, dus draag zo veel mogelijk wijde broeken. Jeetje, wat een drukte en ook nog eten Hier is de maag nog steeds niet in orde en dit weekend vier ik ook nog mijn verjaardag. Hopelijk hoef ik zelf niet al te hard aan de taart en toastjes, zie er nu al tegenop