Uitgerekend 16 t/m 30 november

@Pyaar wat fijn zeg!!!

@Amara fijn dat jullie het hebben kunnen vertellen! Hulp is zeker fijn in jullie situatie!

@Friesje203 hier ook 0 energie. Kan mn hobby bij de paarden gelukkig nog wel elke dag uitvoeren maar verder ben ik gelijk gebroken. En elke dag misselijk helaas! Moet veel eten om te functioneren maar kom helaas ook echt aan zie ik. Mn strakke buik is verdwenen

 

Die strakke buik was hier al weg na de bevalling van nr 1

 

Wij gaan het ook met pasen vertellen en dan met een chocolade ei waar een kind uit komt! Mijn neefjes zijn de dag ervoor jarig en krijgen dus allebei eerst een eigen cadeau en daarna eentje die ze met iedereen moeten delen. Ben zooo benieuwd naar de reacties❤️

 

Nog even om ook goed nieuws te delen na de ellende van een paar dagen terug. Heb met vriend gesproken en hij brak echt even. Allebei flink gehuild en hij gaf aan dat hij het allemaal niet meer wist en wel blij wilde zijn om ons wondertje maar dat hij tegelijk ook bang was als het mis zou gaan omdat alles al misgaat. Maar hij zei ook dat hij er echt spijt van had dat hij zo onaardig was geweest van en dat hij dat niet meer wil dus dat hij meer zal praten of gewoon knuffelen. En dat doet hij. We knuffelen nu meer en vallen eindelijk weer in elkaars armen in slaap. Hij stuurt me ineens weer hartjes via de app, zomaar, dus ik ben heel erg opgelucht. Eindelijk weer de man die ik ken en die het nog moeilijk heeft maar erover praat! Ik ben trots op m.

 

Ik ook idd.. en ook niet al het gezonde kan ik eten want smaakt totaal niet.. zal wel weer 20 kilo aankomen dit keer..

 

Heel fijn dat je het toch al kon zeggen. En neem inderdaad maar alle hulp aan die je krijgt, het allemaal alleen willen doen is voor niets nodig, vooral met twee zo'n kleintjes.

Ja, en nog een migraine-aanval erbij vandaag ahja, doorgaan maar hé

@Ready2loveU wat fijn dat het weer beter gaat tussen jullie. Jammer dat je vriend zo onzeker is, je zal zien na de eerste echo dat hij meer zal openbloeien.

 

@Ready2loveU dat is echt super nieuws.
@Friesje203 20 kilo os echt mijn nachtmerrie. Weet nu al 95 bij 173 cm dus officieel echt veel te zwaar. Hoop het echt bij 10 kilo te houden. Let enorm op wat ik eet. Eigenlijk niks snoepen op was chipjes na soms of een ijsje als toetje. Ga mezelf niet alles ontzeggen maar wel niet meer zoveel snoepen als ik deed.

Kan helaas de gele Poesjes stof niet gebruiken als eerste outfit. Geen erg in gehad dat de stof moest rekken. Ben dan ook een uurtje geleden begonnen de stoel waar ik vroege rop zat en daarna alle katten op hebben gelegen (en gaten in hebben gemaakt) nieuw leven in te blazen. Was misschien niet helemaal het makkelijkste werkje om mee te beginnen maar wel leuk. Denk dat ik de resterende delen gebruik voor een lapjes deken in de box, en misschien wat stoffen randjes in mandjes.
Stof voorin zit trouwens een vouw in die ik eruit moet strijken

Nu lekker richting bed, lange nachten helpen zo in me gewoon goed voelen overdag.

 

Zo, weer even bijlezen . Ja het is niet leuk om ziek te zijn als je er kleine kinderen bij rondlopen hebt! @Amara

Mijn man doet al haast niks in huis, en dat was tijdens mijn allergische reactie niet anders.. terwijl er 2 kinderen aandacht nodig hebben.. Ik kan dan zo uit mijn vel springen.. en ook dat helpt niet.. Gelukkig woont mijn behulpzame familie dichtbij.

Spannend zeg, dat bekendmaken van de zwangerschap! Wat een leuke ideeën zeg, met Pasen vertellen en het vullen van die eieren! Ik heb vrijdag 12 april de eerste echo, dat wacht ik eerst even af. Ik heb een buitenlandse echtgenoot dus de schoonfamilie 'ver weg' weet het al... Maar Ik weet niet wanneer ik het mijn familie ga vertellen... Onze tweede vonden ze al verrassend.. Ik was toen bang dat er negatief gereageerd zou worden. Maar ze waren gelukkig positief toen... Maar nu vind ik het helemaal lastig met de aankondiging van de derde. Ik zou niet willen dat mensen denken dat deze derde een 'ongelukje' was.. Het is namelijk erg gewenst! Het liefst stel ik het zo lang mogelijk uit..

 

Ja, 9 en 12 april zijn drukbezet, hopelijk van iedereen goeie berichtjes

 

Ik wil even klagen om het klagen. Mag ik ff losgaan?

 

Natuurlijk

 

1. Ik erger me kapot aan het feit dat mijn man niks ‘extra’s’ lijkt te doen nu ik zwanger ben. Voor de tweede keer na zo’n zwaar traject. Ik hoef niks bijzonders, maar bied me ooit een keer drinken aan ofzo of maak een keer een lekker ontbijt. Dat hij gisteren eieren ging halen was dus omdat ik het hem gewoon nadrukkelijk vroeg. Kom op. Ik draag je kind. Gedraag je dan ook zo.
2. Ik ben met 7 wk zwangerschap ong 1.5 kg aangekomen. Prima, ik kwam de vorige keer ook relatief snel aan in het begin omdat ik ook serieus meer honger had. Nu weer. Maar ik zie dat extra vetlaagje alweer op mijn heupen en buik verschijnen. Eigenlijk niks mis mee, want na de bevalling verdwijnt het weer, maar ik kan er toch slecht aan wennen. Ik houd niet van mijn zwangere lichaam. Nooit gedaan (wel van de inhoud haha).
3. O was vandaag behoorlijk drammerig en ohhhh wat zou ik hem dan graag gewoon een tablet geven en in een hoekje zetten. Kind, ga je zelf een uurtje vermaken. Alstublieft.
4. Ik weet dat we er nu goed bij zitten ondanks dat we pas een week verhuisd zijn. Er is al enorm veel gedaan. Maar dat boeit me niet. Ik zie alleen wat nog moet gebeuren. En dat is veel. Enorm veel. Ik denk niet dat het ooit af komt. Ik word al bekaf als ik eraan dénk.
5. Ik heb geen zin om morgen te werken. Ik wil gewoon een hele dag rust. Een hele dag op de bank met Netflix zonder man en kind. En het werk kan me gestolen worden. Ze kunnen allemaal een dikke krijgen.
6. Ik wil wat kopen. Voor mezelf. Kopen om het kopen. Ik was in maart jarig en we hebben mijn verjaardag bewust nu niet gevierd. Wilde ik niet. Want verhuizen. Met resultaat zeg. Ik heb geen enkel kadootje gekregen. Ja, een knutsel ding van O van het kdv. Als ik erover nadenk vind ik het best wel stom. Stiekem had ik toch gehoopt op een bos bloemen of een heel klein gebaar van mn man. Verschuil je niet achter mijn woorden omdat ik heb gezegd dat ik het niet wil vieren. Man up. Tuurlijk hoop ik stiekem dat je er heel even bij stil staat. Maargoed. Weet ik gelijk wat ik bij zijn verjaardag moet doen. We zijn dan op vakantie, maar daar moet meneer het maar mee doen. Punt. Ik ga denk ik dus maar wat voor mezelf kopen gewoon.
7. Ik heb een enorme puist. Je weet wel. Zon onuitknijpbare rode, onderhuidse, jeukend maanlandschap. De maan schijnt vruchtbare grond te hebben. Man man man, ik geloof het direct. Wat er allemaal op mijn gezicht groeit. Allejezus, gelukkig heb ik nog een lotion van de dermatoloog die ik gebruik. Helpt op zich wel, pluspunt.
8. Stiekem mis ik mn wijntje ook. Ik ga nog heeeeeeeeel lang zonder moeten doen. Wat moet dat moet. Maar ik weet wel wat ik op de geboortedag van mijn tweede kind ga doen. Juist: een glas wijn drinken!
Dit was ‘m. Voor nu!

 

@Nina Sanders jij hebt gewoon heel veel last van je hormonen. Mannen blijven mannen, het feit dat je zwanger bent verandert niet dat je nog altijd je wensen heel duidelijk en precies moet uitspreken hier gelukkig wel veel hulp van mijn vriend. Ik kan me er nog echt in ergeren dat hij nooit zijn blikken/tassen opruimt, maar hij gaat dan uit zichzelf stofzuigen en met E. spelen als ik me niet goed voel. Dus eigenlijk geen klagen van hem, juist heel tevreden, was vroeger wel anders ik heb geen last van puistjes, normaal wel zeker 2x per maand zo'n onderhuidse puist, maar nu (en met E.) helemaal geen last van. Probeer genoeg rust te nemen waar mogelijk, over een goeie 32 weken is het voorbij

 

@Rian89 @Krily @Nvd @Roetje08 heel veel succes en plezier met de echo vandaag!

 

Ohh is morgen pas, oeps
Veel plezier morgen dan

 

@Nina Sanders super herkenbaar.

Ik vier al jaren mijn verjaardag niet en vraag altijd om een kaartje of iets. Krijg het nooit. In de 10 jaar samen 1 x een bos bloemen gehad. Heb de moed maar opgegeven en dit jaar voor het eerst niks met zijn verjaardag gedaan. Maar het voelt een beetje als mezelf opgeven als.ik daar mee stop. Vind het altijd leuk om mijn best te doen iemand blij te maken. Gisteren vertelde hij dat ik mn cadeau dit jaar een week later krijg. Het.heeft blijkbaar met de baby te maken en hij kan het niet laten bezorgen zonder dat je iets op de doos ziet staan. En aangezien we de voordeur delen met mijn ouders is dat geen optie. Vind het een goede reden en ben al lang blij dat er een fysiek cadeautje verzonnen is.

Qua helpen in het huishouden het zelfde verhaal. Meneer klaagt steen en been dat het een troep.is maar ik ben net al ene half uur bezig geweest met al zijn troep op te ruimen. Lege doos dropjes, fles cola, half uitgepakte pakketjes, brieven op de bank noem maar op. Heb al 10duizend keer gezegd dat als hij dat nou eens bij Zou houden ik zo goed als gelijk kan stofzuigen en dat het huishouden daar zoveel leuker van zou worden.

Soms ben ik doodsbang voor wat er gaat komen, ga ik het huis en kindje helemaal alleen runnen of gaat hij wel helpen. Of gaat hij dan lekker spelen terwijl ik de kut klusjes moet doen....

En nee dit zijn niet de hormonen dit had ik altijd al. Dus ja ook voor ik zwanger werd en toen had ik die twijfels ook. Dus bewust gekozen om een 2de kind te nemen naast mijn man

 

Mijn vriend was ook zo voor E. Ik mocht alles alleen doen en nog eens al zijn rommel opruimen. Ik had gewoon dubbel zoveel werk. Ik mocht zoveel klagen en ruzie maken als ik wilde, het hielp helemaal niets. Ik heb het dan wat losgelaten en we zijn er zo ingerold dat hij nu ook veel meer doet. Ik zie dat hij z'n best doet en dat is wel fijn. Hij zegt zelf dat het gegroeid is met volwassen worden.. tips heb ik niet, maar ik vind het wel lef hebben dat hij klaagt dat het huis rommelig is, terwijl het zijn eigen rommel is.. als je een pasgeborene hebt, kun je gewoon niet alles alleen doen..