ja hoor, niet echt dat het ineens minder bol is, maar het is al wel een aantal weken stabiel nu. Zijn gewoon opgezette darmen geweest in het begin denk ik.
Kan niet meer slapen, net een hele nare droom gehad dat de artsen vertelden dat ik eerder moest bevallen (had 1 dag om te verbeteren anders moest het nu meteen) en ik spullen moest zoeken voor de inleiding (bak voor de watermethode, een doek om de baby in te wikkelen, camera om foto's te maken etc etc) Zal vast mn angst zin om weer een kindje te verliezen maar deze droom was wel echt héél erg naar
@Flops wat een nare droom Ik kom net van de huisarts. Heb al vanaf 7 wkn zwangerschap erge "maag" pijn. Morgen een echo van de galblaas hopelijk geen stenen, anders moet ik geopereerd. De huisarts verdenkt wel stenen
Niet veranderd, dus dat is zo gek. Nu is het wel zo als ik de hele dag niks doe, is ie een stuk platter dan wanneer ik wat heb gedaan.
Waarschijnlijk je buikspieren dan die meer ontspannen/slap hangen als je meer doet? Als ik ga wandelen is aan het eind van de wandeling n m'n buik boller dan van te voren
Ja ik denk het, bizar dat het zoveel verschil geeft. Gister gewerkt en dan zie ik echt 's avonds weer mijn buikje.. die dag daarvoor veel gelegen en was helemaal plat zowat
Kan het misschien ook optisch bedrog zijn? Dacht vanmorgen jemig wat is m'n buik plat... ging meten en was zelfs 1cm dikker dan vorige week
Ooh vreselijk... Ik heb ook vaak heel nare dromen... Over dingen die mislopen met de zwangerschap, maar ook met m'n andere kinderen. En dan daarna inderdaad niet meer kunnen slapen. Of niet willen of durven, omdat ik bang ben om weer een enge droom te hebben
Ik vind dat m'n buik altijd wel wat "op en af" gaat Intussen wel een duidelijk buikje, maar soms lijk ik eerder 6 dan 3 maand zwanger, haha Ik heb ook wel veel last van mijn darmen. Nu ja, "last", toch dat ze duidelijk overhoop liggen. Ben makkelijk geconstipeerd tijdens zwangerschap, en makkelijk last van een opgeblazen gevoel etc; en dat heeft ook wel invloed.
Ja precies... t was ook zo realistisch met moeten winkelen voor een mooie glazen bak waar de baby in kwam en een kistje of mandje moeten zoeken pff... Hoop het nooit weer mee te maken dat ik een kistje of mandje moet uitkiezen voor een kind, ben nog steeds beetje van mn leg vandaag door die droom, steeds kijken naar mn buik en elk krampje of iets denken oh jee... net ook naar de wc gerend omdat ik iets dacht te voelen lopen (dacht bloed) bleek gewoon afscheiding te zijn
Ooh ik voel 'm ook heel duidelijk intussen! Voelde al wel langer "iets", maar dan was het zo nog twijfelgeval. Vooral nu als ik 's avonds in bed ga liggen, laat hij z'n aanwezigheid goed merken. Niet dat het al duidelijk stampjes zijn, maar eerder wat "gefladder". De pijnlijke stampen en je maaginhoud die eruit geschopt wordt zijn gelukkig nog niet voor nu
Ooh vreselijk seg... Kan het met voorstellen dat dit emotioneel erg moeilijk is. Ik ga nog regelmatig checken of ik geen bloed verlies eigenlijk... En heb niet eens ooit bloedverlies gehad deze zwangerschap en heb eigenlijk geen reden om te denken dat het mis zou gaan... Ik heb tijdens de eerste periode van de zwangerschap, voor en vlak na de vlokkentest, psychologische begeleiding gehad en zij had toen al wel gezegd dat die vreselijk onzekere periode waarschijnlijk zou blijven nazinderen en het sowieso heel wat tijd nodig zou hebben om te verwerken. Maar jouw situatie is nog helemaal anders natuurlijk!! Ik zou het niet willen vergelijken ofzo. Ik heb einde deze week weer een gesprek met de psychologe maar ga er nu wel mee stoppen. Ik merk het zelf ook wel, dat dit nog verwerking nodig heeft, maar denk wel dat ik dat zonder haar hulp verder kan. Afgelopen weekend heb ik wel twee immense huilbuien gehad, maar denk dat het goed was dat die er waren. Leek echt ontlading dat er even uit moest, en ik voelde weer even heel levendig de grote angst die ik al die weken heb gevoeld, maar dan nu wel met het besef waaraan we ontsnapt zijn. Ik voel me nog altijd niet helemaal veilig, maar probeer daar wel wat rationeel tegenin te gaan. Er kan zeker altijd nog iets mislopen nu, maar op dit moment ziet alles er gewoon goed uit en wijst alles erop dat ons kindje gezond en wel is (en we hadden ook een behoorlijk gedetailleerd chromosomenonderzoek dus er zijn best wel wat dingen die verkeerd zouden kunnen lopen, zelfs al uitgesloten, wat anderen niet eens hebben) en probeer ik daar heel hard aan vast te houden. Ik vrees dat jouw zwangerschap emotioneel toch ook heel beladen zal verder lopen, tot je die baby in je armen hebt. En zeker tot de termijn waarop het vorige keer fout ging...
Ja het stukje trauma verwerking duurt erg lang, zal voor jullie ook nog lang blijven. Rationeel gezien is de kans dat alles goed gaat (zeker op dit punt in de zwangerschap) gewoon veeeeeeel groter, maar toch.. die onzekerheid. Wij hebben vanuit het ziekenhuis contact met maatschappelijk werk die helpt met dit soort dingen, staat over 2 weken weer een afspraak. Voor we de termijn halen waar het de vorige keer mis ging duurt nog even (bloeding toen met 18+3, bevalling met 19+5), hun eerste jaardag zal zijn wanneer ik 22 weken zwanger ben, dus nog voor die "magische" 24 weken grens... t is lastig maar met volle angst vooruit, kinderkamer is inmiddels grotendeels klaar dus ben daar lekker bezig met alles op de plek zetten en kleertjes etc uitzoeken (wat we vorig jaar al hebben gekregen/gekocht)
Je kan ook niet echt meer doen dan gewoon afwachten en die onzekerheid "dragen" he... Je moet wel... En inderdaad ook leuke dingen doen met vooruitzicht op de komst van de baby! Ik voel daar vaak nog wel een rem, maar probeer dat bewust wat te negeren. Als het misloopt, doet het dat toch, en dan kan ik er maar beter nu toch plezier in hebben. Maar ja, dat kan je rationeel wel zeggen, maar je voelt ook maar wat je voelt. Praktisch is hier nog niet veel gebeurd Een kinderkamer maken wij niet (baby zal nog wel een hele tijd bij ons slapen, en heel onze zolderverdieping wordt verbouwd tot een verdieping voor de kinderen met hun eigen kamers daar en een badkamer voor hen; en denk dat kind 4 dan ineens naar daar zal gaan binnen een paar jaar). Babykleertjes en alle spullen liggen in dozen op de zolder maar dat is waarschijnlijk iets voor de zomervakantie om er dan door te gaan en te sorteren Ik ben wel veel aan het bekijken ivm de bevalling, en hoe we daar met de kindjes naartoe gaan leven. En wel wat leuke spulletjes aan het uitzoeken die niet echt "nodig" zijn, maar die ik leuk vind en gewoon wil. Er is hier in de stad een superleuk winkeltje voor baby- en kinderspulletjes! Dat er nog niet was toen de vorige kinderen geboren werden, maar ze hebben daar zoooooo mooie en leuke spulletjes en wil sowieso toch graag enkele nieuwe dingen.
@Flops wat een vreselijke droom, snap heel goed dat je je daardoor niet fijn voelt vandaag. Heel begrijpelijk die onzekerheid. Jullie hebben ook iets enorm heftigs/verdrietig moeten meemaken. Rationeel kun je het allemaal wel bedenken, maar emotioneel werkt dat toch wat anders.. snap ook dat hoe verder de weken vorderen je meer rust zal ervaren, maar er blijft vast altijd een stukje onzekerheid in de zwangerschap tot de kleine veilig en gezond in je armen ligt. Dikke knuffel! Wel fijn dat je al lekker kan aanrommelen in de babykamer
@Flops geheel begrijpelijk dat je angst er is, het is en blijft iets traumatisch wat jullie is overkomen. Hele dikke knuffel! @Fienemien hopelijk voel je je steeds wat zekerder. Zelf merk ik ook wel dat dingen er behoorlijk hebben ingehakt bij mij, het traject.. en daardoor ook de angst om deze kleine nog te verliezen. Het traject zelf was ook ontzettend zwaar voor mij, mentaal en lichamelijk. Nu nog steeds moeite dat sommige te pas en te onpas kinderen krijgen, al kan ik er iets beter mee dealen dan eerst.
oh die ziet er netjes uit!! Wij zijn ook op zoek naar zon ding, incl newborn schaal etc lijkt me super handig