Hier ook heel koud! Dat terwijl ik dacht na de laatste zwangerschap het weer wat warmer te hebben als ex-koukleum. Nou ja.. dat was een fijne gedachte. Rollen zijn weer omgedraaid, ik heb het constant koud, manlief juist warm haha. En obstipatie begint langzamerhand weer te komen helaas. Altijd al een lastig dingetje maar tijdens zwangerschap helemaal.
Jaaaaaa, echt vreselijk! Nu zijn mijn darmen altijd al ellendelingen, maar ik had het juist het afgelopen jaar weer goed onder controle en kon echt met enige regelmaat naar de WC. Nou, onder invloed van de hormonen, zijn ze weer pontificaal stil gaan liggen, en schreeuwen moord en brand als er iets van ze gevraagd wordt.... Pfff, zo ellendig! Zou bij mij ook best eens kunnen komen omdat ik zo veel minder koffie drink...
Alleen de suikervrije... En nee, nooit bijwerkingen gehad. Nog niet een enkel hartkloppinkje... Het áfkicken echter, kolere wat was dat een hel. Ik zeg wel gekscherend “junkie”, maar ik kan me zo voorstellen dat dit wel degelijk in de buurt kwam bij wat een échte junk voelt als hij gaat afkicken.
Obstipatie: echt vreselijk. Slik in overleg met gyn ook gewoon met regelmaat laxatia. En zelfs dán kan ik hooguit eens per week. Maar heb dan ook al m’n leven lang PDS met chronische verstopping. Zonder medicatie kan ik gerust twee weken niet. Dan zie ik er dus uit (ook niet-zwanger) alsof ik ruim zes maand onderweg ben. Nu ook een leuk buikje haha. Deels opgezet door wat er hormonaal gaande is natuurlijk, maar voornamelijk PDS en feestdagen. Maar nu mag het.
Oh ja, obstipatie... normaal door PDS juist het tegenovergestelde en nu al een paar dagen amper... @RE080219 is dat nu? Zo lijk je inderdaad al even heen!
Was gisteren... Ik heb trouwens een (geheime) facebookgroep aangemaakt voor de liefhebbers. Hoeft niet, als er onvoldoende animo is of als er leden zijn zonder Facebook dan verwijder ik ‘m gewoon weer. Dus.....interessepeiling. Meningen?
Hier ook zo'n koffieverslaafde. Omdat het meteen opvalt op het werk als ik het niet meer drink, neem ik het nog af en toe, maar genieten doe ik er niet van. Gelukkig had ik al als goed voornemen om te minderen, dus het valt niet direct dat ik opeens aan de thee zit. Misselijk, duizelig, moe, chagrijnig.... die horrormonen zijn niet mis dit keer. Ook heb ik nu al last van mijn bekken, iets wat ik in de zwangerschap van mijn dochter nooit heb gehad. De eerste keer dat ik mijn bekken voelde was een dag na de bevalling (en ik liep 3 dagen later alweer in het dorp om een boodschap te halen en papa thuis was bij onze dochter). Vorige keer was ik vooral moe. Zelfs zou erg dat ik bij 27 weken 50% ben gaan werken omdat ik op instorten stond door de vermoeidheid. Ik hoop dat dat mij nu bespaard gaat blijven.
Leuk ik vind het leuk/makkelijker om iets te delen, maar vind ik. Maar inderdaad als er meer animo is, is dat natuurlijk veel leuker. @Twinkle81 alsnog knap tot week 27! Ik was met 16w al bekaf en 100% ziektewet. Dat hoop ik deze keer toch echt te voorkomen. Ik ga dus niet meer in de avond werken zolang ik me moe voel (iom met mijn fantastische leidinggevende)
Ik had het ooook kouddd... Maar daar was dan wel een uur trainen in stortbuien aan vooraf gegaan hihi, nat tot op mijn onderbroek!!!
Facebook leuk!! Kou hier ook sinds ik zwanger ben, nooit bij stil gestaan dat dit door de zwangerschap kon komen! We hebben nu lekker de houtkachel aan.. Obstipatie ja hier ook sinds de zwangerschap! Libido nope geen zin in nu .. Normaal wel!
Net samen mijn zorgverzekering bekeken en aangepast. Nog meer dames die dit hebben gedaan (en anders wellicht de tip om alsnog te doen)? Dwingt wel ineens om in dit vroege stadium al om na te denken over wat we zouden willen..een ziekenhuisbevalling wordt het sowieso..en de eigen bijdrage voor de kraamzorg hebben we ook verzekerd nu. Maar bijvoorbeeld nadenken over prenatale diagnostiek is nog echt wel beetje ver van m'n bed..dit wordt alleen uit de basisverzekering vergoed bij medische indicatie heb ik gelezen. Iemand hierover een mening (wel/niet doen) als er geen medische indicatie voor is?
Buiten alle fysieke kwaaltjes om, merk ik ook dat ik een ontiegelijke emotionele bom ben, nu al. Een goede vriendin van mij, was tegelijkertijd zwanger. Ze zei al dat ze maandag bloedverlies had en ongesteldheidskrampen. Gisteren een echo gehad en ze reageerde niet. Ik wist al hoe laat het was. Vandaag hoorde ik helemaal nog niks en stond op het punt om naar haar toe te rijden. Toen stuurde ze eindelijk een berichtje. Verdrietig voor haar zeg. een andere goede vriendin van mij (die haar ook kent) is ook zwanger. 1 weekje verder dan dat ik ben. Ze weten het van elkaar niet, wat delen ook moeilijk maakt. Vanochtend nogal chagrijnig, vanmiddag bezorgd en vanavond verdrietig haha. Konden die hormonen maar even dimmen
Ik heb besloten daar zeer last minute naar te kijken als maandag de echo goed is haha. Prenatale screening wel laten doen bij de vorige 2 zwangerschappen. Zelf betaald ook. Als er iets is/was met ukkie, wil(de) ik dat zo vroeg mogelijk weten. Maar dat ben ik natuurlijk, ik weet graag waar ik aan toe ben. Ik snap waarom er genoeg vrouwen zijn die daar niet voor kiezen.
Koud: ja! Nu ben ik sowieso al best een koukleum, maar nu loop ik in huis gewoon met 4 lagen aan. Koffie kan ik wel missen. Dronk meestal 1 bakkie na het eten maar dat vind ik nu vreemd ruiken. Seks: nope. Arme man. Eerst keihard zijn best gedaan en nu niks meer. Voelt een beetje alsof ik heb gekregen wat ik van hem nodig had en hem nu weer links kaat liggen (letterlijk). Hij klaagt er overigens niet over maar ik voel me best schuldig. Hopelijk komt het wel weer binnenkort. Obstipatie nog geen last van. Vorige keer wel dus zal nog wel komen.
Wat heb je al vroeg een echo! Wat fijn zeg! En inderdaad handig voor je zorgverzekering. Ik wilde ook wel graag iets eerder maar daar werd niet in meegegaan. Mag nu pas als ik bij op 9 weken zit..17 januari. Dat duurt nog best lang.
Ach jakkes..dat is toch ook verdrietig. Dat je hier verdrietig, boos, bezorgd om bent lijkt me heel gezond. Heel naar voor je vriendin zeg!
Wel fijn maar daarnaast moet het ook helaas.. ik moet zsm na het kloppen van het hartje starten met anti stolling spuiten, dagelijks en met 10w beginnen met aspirine. Ivm bloedstollingsproblemen jaren terug maar grotendeels vanwege het verlies mijn eerste zoon en problemen met de placenta doorstroming zien te voorkomen. 17 Jan duurt zeker nog even helaas ook echt niet prettig nee. 9 weken is anderzijds natuurlijk wel normaal, maar dat duurt gevoelsmatig nog zo lang.