Op zich heb ik een best bescheiden buikje, beide bij 38+0 geboren dus dat scheelt natuurlijk ook wel. Ik groeide vooral hard vanaf 25 weken. Maar wie weet ontplof ik nu bij de derde met 15 weken al.
Ik draag thuis wel zwangerschapskleding maar niet in het openbaar nog want vind dat je het wel ziet aan shirts bijv dat het zwangerschapskleding is. Zwangerschapslingerie heb ik nooit gedragen bij mijn dochtertje, wat is het nut ervan?
Sorry Ik kom even met een heel negatief bericht. Ik zit de laatste dagen zo slecht in mijn vel. Heb echt gedachtes als ‘waar ben ik aan begonnen’ en ‘shit nu kan ik niet meer terug’. Jeetje wat is dit heftig zeg. Ik voel me helemaal niet blij, gelukkig. Voel geen binding met die dikker wordende buik. Vraag me af of ik hier wel goed aan heb gedaan Ik had echt nooit verwacht dit ooit op te schrijven, maar jeetje wat zijn deze gevoelens intens Ik weet echt niet wat ik moet doen.
hoe komt het dat je die gevoelens hebt? Tuurlijk kun je die gedachtes wel eens hebben. kan ook komen door een onzekerheid, redden we dit wel, kan ik dit wel? Enz enz. Ik heb ook af en toe dat ik denk zullen we het wel redden. misschien als het erger word even met de verloskundige overleggen?
Ik weet niet waar het vandaan komt. Ben nog niet superlang met mijn vriend samen en ineens vliegt het me aan. Ik irriteer me aan allemaal dingen van hem en begin me steeds sterker af te vragen of we wel bij elkaar passen. Ben ik mooi op tijd mee
Ik had laatst ook zo buikpijn snachts duurde niet heel lang Wat voor geloof hebben jullie ? Ja als je daar goed bij voelt Ik ben zonder geloof opgevoed en ik ben mij zelf er steeds meer in gaan verdiepen ik zou voor mezelf zeker weten of ik er een gevoel bij zou krijgen of juist niet Want voor iemand een ander geloof aannemen en praktiseren dat zou ik niet doen
Hier nog geen zwangere kleding Ik draag sowieso geen spijkerbroeken Ik draag(abaya) dat zijn langere jurken Wel allemaal verschillende kleurtjes en dan leuke gekleurde sjaal erop met jasje/colber En meestal leggings dus die rekken gewoon mee Lingerie wil ik dit keer wel halen merk dat wat nu heb niet zo fijn zit meer Met mijn kleding valt het dus nog niet op hhaaha Heb het op me werk ook nog niet verteld En ik denk dat de reacties niet zo positief zullen zijn omdat vele vinden bij 4 al van wow wat veel kinderen Dus ik wacht wel tot ze het zelf vragen
We zitten gewoon al over de 2100 berichten! Ben blij met jullie te kunnen kletsen allemaal. Ik hoop dat we allemaal gezonde babietjes krijgen. Wou ik even zeggen
Niet sorry toch.. Dit kan er evengoed bijhoren. Vind het zo'n onzin om alleen de positieve dingen te delen.. Wat vervelend dat je je zo voelt.. Ik denk dat hormonen in elk geval voor een deel hier verantwoordelijk voor zijn. De irritaties tegenover je nieuwe partner bijv. Waarschijnlijk zijn dat de hormonen. Of zijn het heel fundamentele dingen waar je tegen aan loopt en had je hier ook al last van voor de zwangerschap? En gedachtes als waar ben ik aan begonnen en shit nu kan ik niet meer terug zijn ook niet heel onlogisch denk ik. Want het is super heftig en groot, en de verantwoordelijkheid die je opnieuw aangaat en mannnn... En als je al kindjes hebt dan wéét je wat het inhoud. Plus die van jou zijn alweer groter en dan ga je het opnieuw doen. Ik kan me voorstellen dat dat je aan kan vliegen. Waarschijnlijk voel je je met een paar dagen of paar weken alweer heel anders. Een band ontwikkelen kan ook gewoon wat langer kosten als je al druk bent met zorgen voor andere kinderen. Ik zeg niet dat het per definitie zo is maar het is wel begrijpelijk.. Maargoed, hormonen kunnen natuurlijk ook zo uit balans raken dat je echt richting een pre-natale depressie gaat he. Ik hoop het absoluut niet maar het kan natuurlijk wel. Ik zou in elk geval met je vk overleggen dat je je zo voelt misschien zodat zij er van weet en een beetje in de gaten kan houden of het voorbij gaat of verergert. Heb je voor jezelf dingen waar je je vooral zorgen over maakt? Je hoeft helemaal niet te reageren hoor.. Of je mag reageren in een PB. Ik heb met vijf weken (midden tussen de dozen, net uit het ziekenhuis, enorm veel pijn en nul energie zonder iemand in de buurt die me kon helpen) echt even een inzinking gehad dat ik dacht: het is echt beter voor iedereen volges mij als dit kindje er niet komt. Maar met mijn man gepraat en die kon veel problemen van dat specifieke moment even in context plaatsen, en relatieveren, en de dingen die overbleven daar hebben we het over gehad, hoe we die konden veranderen om te zorgen dat ze geen probleem zouden worden. Ik wil gerust wat uitgebreider erover hebben in een pb maar vind het iets te prive om hier allemaal uit te typen haha. En een paar dagen later stond ik er alweer heel anders in.. Die dingen kunnen er gewoon bijhoren. Maar als je het idee hebt dat het erger wordt of niet meer normaal is dan zou ik zeker even met je vk praten, die maken dit veel vaker mee en die weten meestal goed wat je ermee kan doen.
Hahaha telkens als ik zwanger ben dan ben ik jaloers op moslima's omdat die abayas mogen dragen Ik zat net gister ofzo te bedenken dat ik eigenlijk ook zwangerschapslingerie wil deze keer (en dan bedoel ik niet die verantwoorde grote zwarte stretch onderbroeken haha). Weet iemand toevallig een leuk merk?
Hahaha ja serieus scheelt zoveel Bij me oudste 2 droeg ik die nog niet Toen had ik meestal leuke jurkjes aan van h en m die hadden veel leuke dingen En in winter kan ik gewoon een poncho aan ga ook geen jas halen Lingerie wil ik ook wel hebben gewoon iets wat lekker zit en qua bh draag ik altijd sport dat scheelt die rekken mee
Denk dat iedereen momenten heeft van oh straks weer gebroken nachten etc etc Maar vooral omdat ik er nu al een tijd uit ben bij de andere 3 ging het in 1 moeite door Maar ook speciaal die nachtelijke voedingen iedereen slaapt met jou kleintje heerlijk knuffelen Tuurlijk denk ik ook hoe doe k het straks met sporten zwemles en alles Maar ja overal is een oplossing voor Ik ben er super blij mee en dat telt