echt!! Ik denk dat ik misschien toch maar een afspraak voor een geslachtsbepaling ga inplannen Ik zou het dan over 2 weken kunnen inplannen want ik wil het vanaf 16 weken, maar dan denk ik ja dan 2 weken later heb ik die 20 weken echo al is het trouwens nou ook zo dat ze met 20 weken echo het geslacht niet mogen zeggen?
@WinMom90 met hoeveel weken en dagen had jij je geslachtsecho? Wij hebben hem vandaag gehad en daar kwam meisje uit maar om de een of de andere reden ben ik gewoon echt niet overtuigd. 13+5 vandaag, maar obv eigen berekeningen pas 13+3 of +4…
13+3, ik had hetzelfde gevoel erbij hoor haha! Maar onze jongste zoon is met 14 weken overduidelijk vast gesteld. Ik had de echoscopiste nog gevraagd of het echt mogelijk was, en was geen probleem haha
Hahaha ja dat had ik ook hetzelfde @WinMom90, ons zoontje was met 13.5 echt meeeeeeer dan duidelijk. Wat denken jullie?
Denk idd wel meisje.. lijkt niet op de piemel van m'n zoontje haha al was die echo toen wel een week later dan jouw echo!
Wij hebben morgen de 13 weken echo.. en pas laat in de middag voel de zenuwen nu al zitten haha Ben ook echt heel benieuwd of we de nub nog gaan zien (of gewoon het geslacht) Door al dat gepraat over het geslacht krijg ik het dus ook extreem op de heupen hahahaha
Ik ben wel een beetje jaloers op jullie hoor Ik kreeg afgelopen donderdag ineens een mail van mijn verloskundigen praktijk met een herinnering voor mijn volgende afspraak. De geslachtsbepaling stond gepland op maandag 27 juni. De vk die de echo op 16 mei maakte, zou deze afspraak eruit halen, maar dat is dus niet gebeurd. Ik hen meteen gebeld en de assistente heeft wel meerdere malen haar excuses aangeboden. Tja, zulke dingen kunnen gebeuren, heb ik haar ook gezegd.
Weet iemand dat over de 20 weken echo? Of ze het geslacht dan wel mogen vertellen? Or is dat net zoals 13 weken dat ze het dan niet mogen zeggen
Met de 20 weken echo wordt bijna altijd gevraagd of je het geslacht wil weten, dus dan ga ik ervan uit dat ze het ook mogen vertellen.
Dit was bij ons.. beetje onduidelijk, snap er zelf niets van, maar bij ons jongste zoontje was toen volgens mij rond 14w echt al een piemeltje zichtbaar haha
Meiden! Ik ben afgelopen dagen zo ontzettend moe en emotioneel.. moet overal om huilen en alles is te veel. Moest gisteren nog huilen omdat ik een te schattig wildvreemd baby’tje zag in de stad .. maar moet dus ook huilen als ik aan m’n werk denk, de lange dagen in de kinderopvang. Dat ik dat niet trek. En wil eigenlijk alleen maar slapen, terwijl ik snachts vaak wakker wordt en dan niet lekker verder kan slapen.. en ook moeilijk inslaap.. Hebben andere hier ook last van? Heb het momenteel echt even zwaar met mezelf..
Ik herken het wel, vanmiddag intake gehad en hartje gehoord voor de eerste keer. Hartstikke mooi. Maar een uur later word ik er pas emotioneel van… IN DE SUPERMARKT Ik weet momenteel ook niet of ik moe ben van hormonen of nasleep Corona. Heb vanmiddag op bed gelegen. Kijk er tegenop weer naar m’n werk te gaan en zat vandaag al vacatures te kijken (as if dat nu handig is). Ik ben altijd een optimist maar voel me nu eerder depressief. Lekker die hormonen. Anyway, mijn B12 zat op 302 met bloedprikken (wat goed is), maar mijn verloskundige raadde me aan een kleine dosis (hoeft dus niet die van 1000mg) van lucovitaal bij te slikken. Dat helpt tegen vermoeidheid. Kan jou dat ook een beetje helpen? En verder: waar word je blij van? Een babywinkel bezoeken? Een film kijken? Een boek lezen? Met een kruikje op de bank? Even goed aan zelf-zorg doen.
Intake was goed, ze vinden de geboortegewichten van m’n kinderen wel hoog. Ik wil graag thuis bevallen maar dat moet wel verantwoord zijn, ze gaan het bespreken (ben 2x thuis bevallen). Ik moet dus op dieet, zelfde dieet als bij zw.diabetes. Ben hartstikke slank overigens (nouja heb een opbollende buik), maar moet dus echt minderen met koolhydraten en suikers. Ik was al begonnen maar kan nog wel beter.
Ik herken de gevoelens maar ik merk wel dat ik er geen ruimte aan geef. Probeer dan toch het weer om te draaien terwijl je het natuurlijk ook gewoon mag voelen wat misschien nog wel beter is, want dan is er daarna weer ruimte voor goede gevoelens. Denk wel dat het er een beetje bij hoort. Heb er zelf wel nu meer last van dan de andere keren. Miss hangt het in de lucht Was je ijzer wel goed? Ineens bedenk ik me dat mijn verloskundige me daarop ging prikken als ik dit soort klachten vertelde aan dr dat ik niet zo goed kon uitleggen hoe ik me voelde maar gewoon sippig
ik vind dit soms een beetje onzin. Omdat ze met protocollen werken wordt dit dan aangegeven maar je moet er zelf natuurlijk ook goed bij voelen. Wat was het geboorte gewicht bij je andere kinderen?