De afspraak die ik maandag nog zou hebben, gaat niet door. Wat mij betreft mag het nu dan ook wel gebeuren. Dan hebben we het maar gehad, zeg maar. Niet dat ik het gehad heb met de zwangerschap. Enige waario erg last van heb is het vocht in mijn voeten. Doet gewoon pijn met lopen. Heb helaas weer een nieuwe verkoudheid te pakken. Is het ene net over, krijg ik het volgende weer. Zucht. Met iedere hoestbui verlies ik urine.... Mijn buik steekt echt veel verder naar voren dan met de zwangerschap van onze zoon. Ben erg benieuwd wanneer het komt en wat het is. Veel nieuwsgieriger dan de vorige keer.
Vanmiddag om 14:33 trotse ouders geworden van Jace Milas, roepnaam Jace! Alles gaat goed en hij is erg tevreden en slaapt veel
Dankjewel! Gaat goed met mij! Wel veel last van na-weeen en de wond. Heb nog morfine en krijg paracetamol maar helpt niet heel goed. Maar dat zal vanzelf minder worden! De kleine maakt alles weer goed!
Gefeliciteerd @meikelynn met de geboorte van jullie zoontje jace♡♡♡♡ fijn dat hij zo een goede start heeft.
@ hier I.lias is een rustig tevreden mannetje. Drinkt goed aan de borst overdag om de 3 uur in de nacht om de 2-2.5 uur dus dat is best wel zwaar maar hij heeft het nodig . . Officieel was ik morgen natuurlijk pas 39 wkn en hij is morgen alweer 14 dagen oud!! Hij slaapt nog wel veel ( de nachten is meneer goed wakker ) Zijn zussen zijn super trots op hem en verzorgen hem goed.. de jongste moet ik goed in de gaten houden want die deelt haar eten maar al te graag met haar broertje Hij is nog niet naar buiten geweest omdat hij nog steeds wel 1 a 2 kruiken nodig heeft om goed op temp te blijven. Willen morgen proberen een klein blokje om te lopen. Met mij gaat het redelijk van de week flinke koorts gehad dus dat was wel even schrikken maar het ging "gelukkig" om een flinke blaasontsteking waar ik nu voor behandeld word. Mentaal gaat het op en aan .. ben erg huilerig en heb soms moeite met het feit dat alles gewoon door gaat .. hij is er en iedereen om mij heen is de ellende vd zwangerschap direct vergeten terwijl het er bij mij nu pas uitkomt.. Ben een moeilijke prater dus dat is soms wel eens lastig. Maar al met al ben ik een super trotse mama van 2 pracht prinsessen en een zoontje De komende tijd aan mezelf werken en dan hopelijk rust in ons gezin En dan stuur ik nu wat weeën jullie kant op want ik wacht vol spanning op baby nieuws!! ♡♡♡♡
@Mariahh , fijn dat je zoontje het goed doet! Hopelijk gaat het snel met jou ook de goede kant op en voel je je snel weer wat beter! Ik word hier nu echt wel wat ongeduldig.. volgende week vrijdag pas 40 weken maar heb er nu wel genoeg van, van al dat wachten! Heb echt het idee dat ze later geboren gaat worden.. Gisterenavond wel voor eerst last gehad van een druk naar onder en steekjes in me onderbuik, Lies en van onder. Nog nooit pijn op iets gehad dus hopelijk is het een teken!
Fijn dat het goed gaat met je zoontje @Mariahh Krijg je helemaal geen hulp om de zwangerschap af te sluiten? Heeft de kraamhulp het ook niet verder doorgesproken? Daar waren ze hier juist heel happig op bij de vorige 2. Ik hoop in ieder geval, dat er wel nog aandacht aan wordt besteed en anders, dat je ook je troost uit ons kan halen. Ondanks dat we jou geen echte knuffel kunnen geven, we zijn graag een luisterend oor.
Heel stom misschien, maar volgens mij ben ik de enige dat totaal niet klaar is om te bevallen (emotioneel gezien). Terwijl het toch echt al flink aan het rommelen is. Gisteravond harde buiken en flink duizelig etc. Toen ben ik gaan slapen en zakte alles weer af. Nu ben ik alweer een tijdje wakker en beginnen de harde buiken ook weer en worden ze steeds pijnlijker. En het enige dat ik kan denken "nee aub niet! Ik wil niet" gisteren toen ik echt dacht dat het begonnen was, kon ik ook alleen maar huilen en riep ik "ik wil niet" maar ja.. Ik zal toch moeten.. Ik schaam me er ook kapot voor, ik had dit bij de vorige 2 ook niet en nu wel.. Misschien komt het, omdat er zoveel op mijn bordje is gekomen. Ik snap het niet. Ik weet alleen dat het voelt alsof er iets met mij of mijn kind gaat gebeuren tijdens de bevalling en dat gevoel wordt met de dag sterker. Het spijt me dat ik het zo raar opschrijf misschien.. maar anders kan ik het ook niet verwoorden.
Is niet raar hoor. Heb ik ook lang gehad. Wil je niet omdat de zwangerschap dan voorbij is? Of de angst dat er iets gebeurt? Bespreek je angst met je vk! Het rommelen op zich zegt niets. Kan heel lang rommelen zonder dat er iets gebeurt.
Ik Heb een angststoornis. Ik heb nu 3x psychologische hulp gehad, maar het wordt niet beter, eerder slechter. Ik wou mede hierdoor ook geen kinderen meer. Toen ik bij mijn vriend kwam, was hij wel heel duidelijk dat hij wel (eigen) kinderen wou. Ik ben gek met mijn kinderen en ik wil ook niet dat de angsten mij in de weg gaan zitten, dus ik dacht, hier zet ik me wel overheen. Mijn VK weet van de angststoornis af, de vorige keer had ik het ook, maar lang niet in deze heftige vorm als nu. Misschien komt het ook, omdat ik weet waar ik doorheen zal Gaan, de vorige bevalling ging ook niet vlekkeloos en ik weet wat er allemaal kan gebeuren nu. Ook het feit dat er lichte zwangerschapsvergiftiging is geconstateerd werkt niet bepaald mee. Mijn VK heeft gezegd dat ze bij mij zal blijven tijdens het proces en de weeën, maar dat zij ook niet meer kan doen. En dat begrijp ik ook.. Ik had gewoon zo graag gehad, dat ik in mijn vingers kon knippen en dat ik net zo relaxed erin kon gaan als anderen.
Ah lieve @Jaroly , wat ontzettend naar zo! Met een angststoornis is het een heel heftige vorm van angst, hè. Ik ben momenteel ook onder behandeling voor GAS (met overbelasting als gevolg), dus snap je heel goed. Heb je op dit moment een psych? Is er een psych die je mag benaderen? Misschien zou het je helpen om nog even, telefonisch bijvoorbeeld, het hele proces door te spreken, al je gedachten etc, en die samen met cognitieve gedragstherapie te relativeren? Zijn er gedachten die je helpend vond op het moment dat je besloot voor een kindje te gaan? Misschien helpt het je om een rijtje van dat soort gedachten te maken en steeds te lezen. Bijvoorbeeld: de kans op moedersterfte bij een bevalling in Nederland is uiterst klein. Of: het zal best even zeer doen maar de kans dat alles goed gaat is vele malen groter dan dat het verkeerd afloopt.
Ik herken het wel hoor. Toen ik ziek thuis zat, ben ik behandeld voor angst, dwang en depressie. Heb heeeeeel veel meer dan 3x hulp gehad i.c.m. medicatie. Zwanger geworden en dus gestopt met medicatie. Na zwangerschap postnatale depressie gehad. Dus zo relaxed ga ik er ook niet in. Ik heb er heel erg tegenop gezien. Maar dat levert me niets op. Kijk er niet naar uit, wil het nu maar z.s.m. achter de rug hebben zodat het voorbij is.
Probeer vooral NIET te denken dat het realistisch is dat jou of de baby iets overkomt, als een soort voorgevoel. En voel je ook niet schuldig. Je hormonen nemen het nu even van je over, en die versterken je angsten.
We zijn wel een stel zeg met zn allen. Ik heb net een "behandeling" afgerond voor mijn angst- en paniekstoornis. Ik heb ook een mindfullnesstraining doorlopen waar ik erg veel van geleerd heb en ik heb net een cursus zwangerschapsyoga afgerond. Ik hoop dat ik nu voldoende handvatten heb voor de bevalling. Ik heb er in elk geval mee bereikt dat ik er nu niet tegenop zie.... Ook ik snap je dus aardig... Maar...we redden het wel!!
Wat "fijn" dat jullie het ook hebben en of hebben gehad In mijn omgeving voel ik me vaak onbegrepen. "Zet je eroverheen" "dan had je niet zwanger moeten raken" als "je gaat er ook veel te negatief in, je zit jezelf in de weg" Dat laatste is ook zo. Daar ben ik het ook volkomen mee eens, alleen ik heb er geen grip op. Ik ben nu een jaar geleden gestopt met psychologische hulp, juist omdat ik niet voelde dat het beterschap bracht. @MVJX Wat is een douala?
Dan zou ik andere psychologische hulp zoeken. Een doula is een ervaringsdeskundige die jou op je gemak gaat proberen te stellen en je door dr bevalling heen loodst.
Wat zusje zegt. Iemand die je er mentaal door heen helpt. Niets medisch dus. Misschien is het iets voor je.