Wat een mooie foto's @Fraser en @Loveischocola !! Hoe is het verder met iedereen? Grootste deel van de kwaaltjes al weg? En buikjes en progress?
@Kirzy hoe ben je hier achter gekomen als ik vragen mag? Zijn er mensen in je familie bij wie het wel tot uiting is gekomen?
@Bollebelle Dankje wel! Hier nog steeds misselijk.. en sinds vandaag ook met zakjes voor me darmen begonnen hopelijk helpt dat wat! Buikje groeit goed! Hoe gaat het bij jou?
Ik ben erg somber, erg moe, kan niet veel eten of drinken en lust bijna niets. Ook heb ik (wat ik herken als) vaak harde buiken op een dag, wist niet dat het kon met 16 weken.. Het is allemaal totaal niet wat ik ervan had gedacht ik heb hulp gezocht inmiddels.
Wat naar! Heel goed dat je gelijk hulp hebt gezocht. Ik krijg ook begeleiding van de POP-poli ivm postpatrum depressie vorige zwangerschap. Het kan super zwaar zijn als het niet is wat je verwacht. Bij mijn eerste had ik een hele fijne zwangerschap, de tweede was enorm zwaar en viel enorm tegen waardoor ik mij steeds slechter ging voelen, na de bevalling barstte de bom en ging ik door een heel diep dal. Hopelijk helpt het jou en kom je zo door de zwangerschap heen. Dikke knuffel, soms is het ook gewoon rot, hoe gewenst de zwangerschap ook is.
Ooh die zakjes... bekend iets. Krijg je die weg? Hier krijg ik die echt niet weg, dus ik heb van die kleine klysma’s. Ook niet geweldig, maar de rest krijg ik niet weg. Mijn medicatie voor de misselijkheid heeft als bijwerking obstipatie... Hopelijk helpen die zakjes bij jou.
@Bollebelle, blijft bijzonder die echo’s. Hier gaat het op en af, de HG is zeker niet weg, maar ik nu soms wat dagen die wel te doen zijn. Ik kan tenminste weer redelijk eten en drinken en overgeven is een stuk minder. Buikje groet lekker, gaat toch harder bij de derde. Ik voel de baby sinds kort bijna elke dag bewegen, zo leuk! Hoe is het met jou?
@Fraser Zit een heeeeeeel licht citroensmaakje aan.. die ik dan lekker op boer haha.. @Cobon Goed dat je hulp zoekt, het is niet altijd 1 grote roze wolk helaas. Harde buiken kan idd al wel vroeg in de zwangerschap de ene baarmoeder is wat sneller geprikeld dan de andere. Hier heb ik ze ook al
Sorry voor al mijn berichtjes haha, fanatiek vandaag. Ik kwam er dus gisteren achter dat mijn placenta nu achter ligt, terwijl bij mij andere zwangerschappen lag hij aan de voorkant. Bij die zwangerschappen voelde ik ook pas laat beweging. Nu sinds een week al echt duidelijk en regelmatig beweging van de baby te voelen. Ben er zo verbaast over, omdat ik dat helemaal niet ken al zo vroeg (bij dochter pas na de 20 weken en bij zoon ook pas rond de 20 weken) Nog meer die ook al zo vaak wat voelen? Ik vind het erg fijn, helpt wel in mijn onzekerheid na de miskramen. Hopelijk vind ik het op het einde ook nog leuk, want nu mis ik mijn airbag aan de voorkant
Dankjewel voor je lieve en open reactie ❤️ wat naar dat je dat mee hebt gemaakt. Gaat het deze zwangerschap beter, ondanks hg? Ik hoop het voor je!
Graag gedaan, als je er over wilt praten, mijn inbox staat voor je open ❤️ Deze zwangerschap heb ik er een beter gevoel bij, ik heb veel geleerd door de intensieve hulpverlening toen, die ervaring helpt nu enorm. En al optijd hulp, dat zorgt voor een fijne ‘stok achter de deur’ Mijn verwachtingen zij nu ook gewoon anders, ik kan beter accepteren dat het geen roze wolk is. Toch grijpt het mij aan dat jij je zo voelt, ik hoop echt dat hulp je gaat helpen en het straks wat beter gaat.
@Cobon wat vervelend dat je niet lekker in je vel zit Al zal zo'n verhuizing ook niet echt helpen denk ik. Goed dat je aan de bel hebt getrokken! En diezelfde gedachten zijn de reden dat ik hier tijdens de vorige zwangerschap een account heb aangemaakt. Ik had ook echt geen roze wolk terwijl ik weinig klagen had en voelde me hier zo schuldig en ellendig over. Er kwam gelukkig heel veel herkenning hier op het forum. Wees in elk geval niet te hard voor jezelf, het ís ook gewoon niet allemaal leuk. @Loveischocola herkenbaar, de noodzaak om de macrogol-zakjes Afgelopen maandag nog een hele 'ontlasting-episode' gehad. Ik had de zakjes al even niet genomen, omdat het eigenlijk wel goed ging. Nou dat heb ik geweten Mijn man zei zelfs nog dat mijn bevallingen sneller gaan dan mijn ontlasting tijdens de zwangerschap. En dat terwijl ik op dochter dik twee uur heb lopen persen! Kan je nagaan. @Fraser Ik heb de placenta ook weer aan de voorkant. Soms denk ik wel iets te voelen, maar dan twijfel ik ook weer of het toch niet mijn darmen zijn. Zou wel fijn zijn inderdaad om dagelijks wat te voelen, dan zorgt toch echt wel weer voor wat geruststelling! Verder vrees ik hier een beetje voor bekkeninstabiliteit. Ik heb regelmatig last van mijn onderrug en mijn liezen voelen dan ook echt beurs Maar verder gaat ie goed!
Wat goed en knap dat je dat nu beter kan accepteren, al lijkt het me toch altijd wat steken. Ik weet het allemaal dondersgoed, maar het schuldgevoel en de enórme zorgen over wat ik (niet) ga voelen als ze geboren is overheersen. Toen mijn dochter geboren werd brak zo'n magische periode aan, ik heb nu zo sterk het gevoel dat het dit keer helemaal mis gaat. Ik snap het niet; ik ben super gepland en gewenst zwanger en toch voelt het steeds en steeds meer als een hele grote fout (en dat zeg ik met tranen in m'n ogen, ik ben daar vooral héél erg bang voor dan dat het een reële angst is). Pff, moeilijk en eng om dit allemaal uit te spreken.
Echt heel rot dat je je zo voelt een hele dikke digitale knuffel. Ik heb na mijn 1e zwangerschap een postnatale depressie gehad. Tijdens zwangerschap niks aan de hand, en direct toen ik was bevallen kwam ik in een groot diep zwart gat. Snapte er niks van; ik wilde zo graag een baby en was er totaal niet blij mee. Voelde ook niks voor de baby. Vond dat echt vreselijk. Hulp gezocht en antidepressiva gaan slikken, toen ging het na 2 weken ineens weer goed. Kon ineens genieten van ons kindje. Daarna afgebouwd met de antidepressiva, werd ik weer zwanger, en kreeg ik weer dat rotgevoel. Ook niet blij met zwangerschap, terwijl het wel gepland was. Wat een hel is zo'n gevoel. Heb met de huisarts en gyn overlegd en ben weer gestart met antidepressiva. Voel me nu weer goed. Maar ik weet hoe slecht je je dus kan voelen, eigenlijk zonder reden. Ja, door die rothormonen. Ik vind het heel knap dat je hulp hebt gezocht. Mij gaf het altijd veel steun dat er blijkbaar heel veel vrouwen dit soort gevoelens hebben. En dat het echt beter wordt uiteindelijk. Heel veel sterkte ❤
Pff ook al zo heftig! De herkenning is voor mij héél fijn maar ik vind het wel erg en sneu dat zoveel vrouwen zich zo voelen. En dan vaak ook nog een beetje in stilte, want oh wat is het genieten.. ik hoop dat de periode na de bevalling nu heel anders gaat bij je ❤️
Nee verhuizen heeft zeker niet geholpen! Ik voel me echt vreselijk ondankbaar; heb alles wat een hartje maar kan begeren maar gelukkig zijn ho maar.. Was het bij jou goed/beter na de bevalling, of eerder, of later? ook jij bedankt voor je reactie ❤️
@Cobon ik zag je privé berichtje, dus daar ga ik even verder in op je berichtje. ❤️ Zoals je ziet helaas, ben je niet de enige en herkennen veel dit. Hopelijk kun je hier ook een beetje je verhaal kwijt.
Wat vervelend dat je je zo voelt, en fijn dat je het deelt met ons. Is zeker niet iets om je voor te schamen. Super goed dat je hulp hebt gezocht! ♡
Tuurlijk mag dat. Bij familie in het hoge noorden kwamen veel hartproblemen voor. Ook al iemand die een transplantatie heeft gehad. En een jonger iemand die een hartstilstand kreeg. En was iemand die onderzoek deed naar de cardiologische problemen en kwam er dus achter dat veel mensen de zelfde mutaties droegen. Zo is het balletje langzaam gaan rollen en is de familie opgetrommeld met de vraag of we ons wouden laten testen. Blijkt bij 1 van onze voorouders vandaan te komen. Ik sta er eigenlijk nooit zo bij stil. Zolang ik me goed voel is het prima