Hier op zich weinig kwaaltjes. Ben wel al 2 kilo zwaarder, terwijl ik niet echt meer eet… of het zijn toch vakantiekilo’s. Af en toe wat nare menstruatieachtige krampen, maar volgens mij mag ik voor nu in mijn handen klappen.
Je houdt ook wat meer vocht vast, dus ik denk dat het dat is (evt icm vakantiekilo's ;p). Fijn dat je verder weinig kwaaltjes hebt!
Ja en onderschat toch ook alle groei van binnen niet! Je hebt sowieso al extra bloed in je lijf nu (met gemak een halve liter!) en je baarmoeder en borsten zijn ook hard bezig Maar goed, vakantiekilo's zijn óók wel een leuke reden, haha. Ben benieuwd waar ik na volgende week mee thuiskom
Ik heb een vraagje… Wanneer delen jullie het nieuws met familie/vrienden/collega’s? Wachten jullie tot na de echo? het liefst wacht ik tot na de 1e echo maar merk dat het toch lastig is om voor je te houden, zeker als je familie en vrienden vaak ziet. Ben benieuwd!
Niks móet he. Zo weten mijn ouders het al, en twee vrienden van ons die we heel vaak zien + weten van onze wens. En komend weekend vertel ik 't aan een vriendin die ik niet veel zie, maar dan vind ik 't leuker om het nu in persoon 't vertellen dan over drie weken via de app... Het zijn toch mensen waarmee ik het ook wil delen als het onverhoopt mis gaat, en ik vind 't ook prettig dat 't een iets minder groot geheim is Collega's komen voor mij echt wel pas na de 13 weken echo en NIPT.
Mijn ouders wisten het één dag na de eerste echte positieve test, idem voor een goede vriendin (die me toevallig die dag nog een kaartje met een knuffel stuurde) en mijn dansgroep. Twe collega's heb ik het de maandag erop verteld. Ik ben altijd extreem open geweest over ons traject, dus ik zag geen reden om het niet te delen. Als het vroeg mis was gegaan, had ik het ze óók verteld. De enige mensen die het bij ons nog niet weten is mijn schoonfamilie, omdat zij niet van ons traject weten (we hebben helaas redenen om aan te nemen dat ze ons daarin niet zouden steunen), dus daar wachten we wél tot na de (12/13 weken) echo. En mijn beste vriendin niet, aangezien zij ook in een traject zit en nu op vakantie is, en ik weet dat het voor haar heel moeilijk gaat zijn om te horen dat ik zwanger ben. Ik wil haar vakantie niet verpesten, dus ik wacht ook tot na de eerste echo over 1,5 week. Maar je moet vooral doen wat goed voelt! Als je het risico niet wil lopen dat mensen ernaar vragen als het onverhoopt fout zou gaan, kun je beter wachten. Maar in al mijn openheid heb ik eigenlijk vooral ervaren dat mensen graag steun willen bieden, en dat er juist een groot gevoelstaboe rust op het 'vroeg vertellen' terwijl dat eigenlijk in de praktijk helemaal niet zo is. Dus als jij het wil vertellen, gewoon doen
Mijn directe familie weet het nu allemaal en 1 dag voor de echo vertel ik het op werk aan mijn leidinggevende. Dan kan ik het in elk geval persoonlijk vertellen (mochten er toch nog kwaaltjes starten en ik ziek thuis moeten bellen met het nieuws, dat wil ik voorkomen). Mocht het nodig zijn heb je recht op extra betaalde pauze + ze mogen je niet zomaar ontslaan. Dus allemaal voordelen. Maar ik doe het vooral omdat ik het fijn vind dat er op werk iemand is die weet wat er speelt en snel begrip heeft voor het geval het minder goed gaat. Maar doe vooral wat je zelf prettig vind
Ik heb mijn vorige zwangerschap echt rond 6 weken heel veel klachten gekregen rondom het brein. Dus depri gevoelens, moeheid, niet kunnen concentreren en slecht informatie verwerken. Daarvoor heb ik mij toen bij de bedrijfsarts gemeld en gemeld dat ik zwanger was, en die heeft toen advies voor minder werken uitgebracht. En een geheimhoudingsplicht rondom de "oorzaak". Dus dat is ook nog een optie als je vanwege je zwangerschap tijdelijk minder kunt werken, maar je wil niet dat (al) je collega's het al weten. (Rond de 15 weken kon ik overigens weer volledig werken )
Ik heb het ook veel mensen al verteld, vooral omdat ze wisten dat ik in juli met ivf zou beginnen en ik het mega spannend vond, partner moest ook al paar x vrij nemen voor het traject. Ik zie Ergens tegenop om mensen te vertellen dat ik een miskraam heb (als ik er een krijg) maar persoonlijk praat ik liever openlijk over hoe ik in mijn vel zit Ben blij dat 70% van de mensen in mijn omgeving het nu al weten, en ook weten dat ik nogsteeds erg bang ben voor miskraam. ps: mijn borsten voelen ondertussen heel raar aan.. alsof er harde bulten/schijven in groeien, herkennen jullie dat?
Dank voor jullie reacties! Wij gaan volgende week een weekend weg met familie (ouders en zus/broer), voor ons een mooi moment om het dan te delen. Voelt anders ook gek om een heel weekend niks te zeggen en anders eten/geen wijntje bij het eten gaat dan toch ook opvallen (denk ik!)
Ja heb ik ook! En eerste dag vakantie en het overgeven is begonnen Vorige keer heb ik het heel snel aan iedereen verteld, met 6 weken al aan de eerste collega omdat ik zo beroerd was. Ik werk in de verslavingszorg en dan ruiken mensen soms nogal sterk naar wiet oid en dan ging ik per direct over m'n nek, was niet handig. Dit keer willen we het graag wat langer voor onszelf houden. Als alles goed mag gaan dan zal dit de laatste zijn en ik wil die bubbel een beetje houden. Maargoed dat hangt uiteindelijk ook maar af van kwalen en hoe snel ik groter word.
Borsten zijn wel gevoelig, met aanraking echt pijnlijk, maar ze zijn gelukkig nog wel soepel zo'n naar gevoel als ze helemaal op spanning staan, maar komt vast nog. Merken jullie al wat qua sporten? Werd net kotsmisselijk van m'n warming up, helemaal buiten adem Het lichaam is hard aan 't werk denk ik.
Borstvoeding van de eerste is heel erg pijnlijk maar ik blijf het nog wel doen voor de eerste. Hij haalt daar zoveel troost en liefde uit. Wil hem dat niet afnemen dus inwendig ga ik gevoelsmatig kapot maar van buitenaf knuffel ik hem maar terug ! Sporten nu al een paar weken niet gedaan. Ik kan de hitte ineens niet verdragen terwijl ik normaal met 30 graden denk: dat kan heter! Nu merk ik dat ik er misselijk en duizelig van raak. Een simpel rondje hardlopen van 30 minuten gaf mij laatst zo'n pijnlijke zijsteek voor een paar dagen dat ik nog even afwacht op koeler weer. Hopelijk word het dan weer verdraagzaam want ik sport eigenlijk heel graag. Bij de eerste liep ik tot 7 maanden 5 à 6 km met gemak. Deze lijkt iets anders maar het hoort erbij
Qua vertellen. Ik heb het alleen aan mijn moeder verteld. En aan mijn vriendin die ik bijna niet zie. Ik wil het ook liever persoonlijk vertellen als via app. Ze woont niet in de buurt dus ook geen kans dat ze haar mond voorbij praat en anderen het via via te weten komen. De rest mag echt wachten tot na de echo. Hopelijk valt het een beetje mee qua hoe snel mijn buik groeit. En anders heb ik mijn smoes al klaar. Sinds juni weet ik dat ik coeliakie heb. Dus ik kan altijd zeggen dat ik waarschijnlijk iets met gluten heb gegeten De rest mag wachten tot na de eerste echo.
Ik kom mij ook voorzichtig melden om mee te schrijven. Hoewel ik het nog heel erg eng vind mag ik hopelijk rond 24/4 ons kindje verwelkomen. Vandaag 4 weken en 4 dagen zwanger. Ik heb eerder een missed abortion gehad met 9 weken dus het is dit keer extra spannend allemaal. Dus extra fijn om met jullie mee te mogen lezen en schrijven
Welkom! Hopelijk blijft deze dit keer zitten en heb je rond 24 april een kindje in je armen! Begrijpelijk dat het spannend is!
Nou.. Hier horror. We zouden vandaag op vakantie gaan, maar onze vlucht kon niet landen en dus moesten we uitwijken.. En halverwege de vlucht begon ik te bloeden. Nu weet ik niet of ik nog steeds bloed (er staat zo'n rij voor de wc en we weten niet eens waar we nu naartoe moeten) maar waarschijnlijk wordt dit ook voor mij een miskraam..
Welkom @AuroraV Spannend als je een ma heb gehad. Hopelijk gaat het nu wel goed. Had je toen al een goede echo gehad? Of kwam je er bij de eerste echo achter? Oh nee @pingpongpcos! Hopelijk komt alles goed met de vlucht. Hoop vooral dat het bloedverlies niet op een miskraam duidt. Sterkte!