Wat fijn dat jullie zo op elkaar ingespeeld zijn! Lekker genieten. Hier twee en halve week verder. Ben gestopt met borstvoeding omdat G geen zuigreflects krijgt van mijn tepel. Met tepelhoedje wel maar was eeuwig bezig. Eerst aan de borst, bijvoeden en kolven. Ga veel naar buiten. Is hier kermis en betrapte mijzelf erop dat we daar 2,5 uur zijn geweest. Moet zeggen dat lopen goed gaat. Hechtingen laten nu los dat geeft ook verlossing. Gisteren 2 rosetjes gedronken, dat voelde heel gek haha. Daarna 5 uur gewacht en 1 keer gekolft en weg gegooid. Wij zijn heerlijk aan het genieten. Is alsof hij er altijd al is geweest. Is een zoet mannetje en mogen zeker niet klagen.
Hier nog steeds een tevreden ventje (oké tijdens de afgelopen twee (regel)dagen alleen als ie bij papa of mama lag ). Mijn herstel doe ik bewust heeeel langzaam, veel rusten, nu dag 11. Maar opzich gaat dat goed. Ik heb wel een forse verzakking vermoed ik, en ben daar heel bang voor om 't erger te maken. Vanochtend een bekkenfysio gemaild om hier hopelijk wat meer rust in te krijgen, want dit speelt mentaal gewoon parten. Verder zijn wij onze tijd en energie vooral aan de peuter kwijt. Die moet erg wennen maar lijkt ook langzaam te landen. Haar nachten zijn alleen erg rommelig, maar dat neemt m'n partner gelukkig op zich, terwijl ik de baby doe. Vind de overgang van 1 naar 2 pittiger dan ik verwacht had, maar opzich gaat alles goed. Eind van de dag heeft iedereen een gevulde maag en gaat iedereen tevreden naar bed... Wat wel makkelijker is bij de tweede; berusten in dat alles tijdelijk is. En dat 't wel losloopt (als je kindje een keer meer voeding vraagt, bijvoorbeeld...) En de eerste meltdown van 't besef dat dit zeer waarschijnlijk onze laatste keer met een newborn is, is ook achter de rug...
Ohh dat laatste herken ik. Heb enorm zitten huilen dat we nooit meer een kraamweek zullen hebben, ik niet meer zwanger zal zijn etc. Terwijl we ook echt geen derde willen maar het voelde toch even heel heftig . Hier de overgang van 1 naar 2 ook wel pittig, ondanks dat veel dingen ook gemakkelijker voelen en we ons minder zorgen maken en in algemeen wat zekerder voelen. Wat heftig van mogelijke verzakking. Hoe weet je dat je dat waarsch hebt? Zou fijn zijn als je dan inderdaad zsm naar een fysio kan om het te onderzoeken en hopelijk wat herstellen.