Met 41 weken ben ik toen gestript. Dus dat was ook wel omdat ik over tijd was hoor. Denk dat ze bij een eerste niet zonder goede reden gaan doen. Zolang het kindje het nog goed doet?
Spannend Samantha! Hier is er niet gekeken of ik ontsluiting heb. Doen ze volgens mij ook niet zomaar. Na de vorige bevalling niet echt een fijn gevoel aan over gehouden, dus als het niet nodig is, dan niet!
Ik heb geen idee hoe het allemaal gaat hoor ik vraag maar wat als jullie het zat zijn al die vragen moeten jullie het wel zeggen ben van nature nogal nieuwsgierig hihi
Haha geeft niet hoor. Snap wel dat je vol met vragen zit.. had ik ook bij de eerste Ik geloof dat ik ook best wel een makkelijke verloskundige heb haha
Daar ben ik weer.... Moet het toch even van me afschrijven allemaal. gisteren voor de zoveelste x deze week in het zkh geweest (poli) met een goed hartfilmpje en een goede echo deze keer. Kind is wel heel groot, p99, maar zit vlak tegen die bovenste groeilijn aan. Vruchtwater daarentegen was ook zoveel, p99, maar dat was ZOVEEL dat het ver boven de bovenste lijnen uitsteeg. Gesprek met de gynaecoloog was goed, behalve dat ik weinig leven voelde... Hij ging overleggen en dat duurde best lang. Hij kwam terug met de mededeling dat ik werd opgenomen, en dat ze in het zkh mijn suiker zouden stabiliseren en bij minder leven blijven voelen zouden ze hem halen, maar max bij 37.0. Nu is "suiker stabiliseren in het ziekenhuis" een soort waanidee voor een type1, bovendien doe ik het voor een type1 nu al heel goed. Als iets je suiker ontregelt is het wel een opname. Als iets belangrijk is voor de baby is het goede suikerwaardes... Ik stond in een spagaat.... Ik heb hier het idee dat de diab.verpleegkundige/internist en gynaecologie niet op 1 lijn zitten (niet perse mijn zkh). Maar goed, ik mocht naar huis om spulletjes in te pakken en terug te komen. Onderweg naar huis heb ik niet alleen gehuild, ik was compleet hysterisch (leuk die hormonen!). Ik weet niet of andere mensen in andere auto's me misschien gehoord hebben... Ik ben daarnaast qua energie echt helemaal op. Ziekenhuisopname vraagt veel van mijn lijf, en dat trek ik nu echt niet meer.... nog voordat ik thuis was (30min) had ik min of meer besloten "ik ga niet"! Dat was ook de enige manier om weer enigszins rustig te worden/te stoppen met gillen. Ik dacht ik ga anders wel 2x per dag heen voor een ctg ofzo. Mijn man kwam gelukkig ook direct naar huis (arme ziel, hij heeft wat te verduren met mij), en samen gesproken over hoe of wat. Het positieve van het verhaal was wel dat de baby nu opeens flink aan het schoppen was, waarschijnlijk ge-activeerd door mijn luide gebrul. Ik heb het ziekenhuis gebeld, dat ik niet opgenomen wilde worden, maar best wel wilde praten en 1 of 2 ctg's maar dat ik niet ging blijven slapen! Ze hebben gepraat als brugman, en ik heb ook wel wat nieuwe inzichten gekregen in waar de communicatie tussen de behandelteams misschien niet optimaal is, en hoe een gynaecoloog over suikerwaardes denkt (voor de baby). Ctgs waren iig goed.... 2 ctgs, een flink gesprek en 2u wachten op een dokter die nooit gekomen is (spoedje tussendoor) stond ik na 7u weer buiten, midden in de nacht... "vertrokken tegen medisch advies in". Helemaal gebroken, energie geleverd die ergens heel ver uit mn tenen moest komen.... Het argument dat "als de baby het slechter gaat doen, dan ben je alvast hier" heeft het niet gewonnen... Als ik slaap, dan checken ze het niet, dus of ik nu thuis ben of in het ziekenhuis, als de beeb het slechter doet dan merkt sowieso niemand het.... Vanmorgen wel heel fijn wakker geworden in mijn eigen bed, ipv op de houten plank met kussentje van het zkh (echt rotbedden daar!). Straks wel weer naar de poli voor mijn vaste afspraken die al stonden, dus ik zal wel op mn kop krijgen, maar die discussie ga ik wel aan. Ze mogen me wel opnemen als ze me vertellen me morgen in te gaan leiden of vandaag, nog beter! Positief puntje is dat ik sinds mijn gegil de baby weer wat beter voel! Sorry voor het veel te lange verhaal...
Jeetje meid wat een verhaal en wat een wending zo ineen willen opnemen vanwege js suiker uhm terwijl je daar bent vanwege minder leven voelen en dat je kindje te groot is wist je al dat was niet nieuw idd zou me ook niet zomaar op laten nemen ziekenhuis bezoeken drijven trouwens ook veel energie af van je hoor maar denk dat opname nog erger is wat slapen doe je dan al helemaal niet meer ! Ben benieuwd wat je vandaag te horen krijg dan hihi
Ohh dames maandag 30 graden pfff veel te warm zit te denken om mijn afspraak buj de vk om die reden te verzetten moet namelijk midden op de dag en het is daar zo warm geen airco pfff
Jeetje 1981mama wat heftig allemaal. Volgens mij zou ik ook gek worden. Fijn dat je man je zo goed steunt. Dat is volgens mij juist wat je nu nodig hebt: steun en begrip. Wil je even heel veel sterkte wensen in deze k*t situatie.
1981mama. Wat heftig zeg allemaal. Genieten is er nu ook bijna niet meer bij lijkt mij? Hoe is het vandaag gegaan verder? Nog een "fijn" gesprek gehad? Hoe is het met de rest? Vannacht volle maan! Kom maar op met die baby's haha..
Hier nog helemaal niet t idee dat t vannacht zou kunnen beginnen hoor dus doe volle maan is denk ik niet voor mij helaas begin t nu langzaam aan wel zat te worden om zwanger te zijn ze mag wel komen daar zou ik geen probleem van maken , maar ook wel weer een raar idee dat straks mijn buik leeg is en geen getrappel meer voel en de rest rommelt het al bij iemand ?
Ja dat is wel heel erg wennen inderdaad dat je dat getrappel dan niet meer voelt. Hier vanochtend toch wel dikke proppen beigeslijm verloren Slijmprop?(sorry voor de details haha) Maja dat wil niet zeggen dat de bevalling begint natuurlijk. Verder is de baby weer erg aanwezig. Maar nog niet echt krampen ofzo, dus hier zal het vannacht ook vast niet gaan gebeuren.
Nee zo te horen zit ze nog goed haha .... hier heb ik overigens vaak last van menstruatiepijn maar vooral s ochtends als ik nog in bed lig naja ik denk zomaar dat ik overtijd ga had eerder t gevoel dat ze eerder zou komen maar heb daar nu nog weinig vertrouwen in we wachten ongeduldig af
Ik weet niet of jullie dit ook ervaren maar slaap de afgelopen dagen echt geweldig in zo ver dat natuurlijk kan oke ik moet 4x mijn bed uit om te plassen maar val dan ook direct weer in slaap tot de volgende x plassen en het in slaap vallen lijkt ook beter te gaan en heb niets veranderd maar lekker is het wel , ik ga nog even verder slapen !
@samantha: oh als je je slijmprop verliest begint het meestal snel toch? @peetje: ja maandag weer warm helaas. Ik woon aan de kust en ben daar nog nooit zo blij mee geweest als nu. Helpt een zwembadje in de tuin? Ik heb ook al 2 dagen geweldig geslapen weer zou wel wat langer willen slapen zodat de tijd wat sneller gaat Hier rommelt het dus wel maar ik heb me uit laten leggen dat dat ook door de grote baby komt. Regelmatig uren lang (voor?)weeen van 30sec+ en gisteren had ik een soort trekkende pijn waar je banden zitten maar dan vanuit het midden (indalingspijn?). Verder is mijn kleine grote vriendje superdruk geweest gisteravond met die pijn... Ik hoop dat ie nu ingedaald ligt want ik ben nog altijd bang dat hij weer besluit een koprol te maken... Gesprek gister in het ziekenhuis was goed en niet zo goed. Ik kreeg iig wel bevestigd dat mijn suiker echt heel goed was, en dat het daar niet aan mocht liggen. Ik kreeg vervolgens uiteraard wel op mijn kop omdat ik niet was gebleven in het ziekenhuis, maar die discussie ben ik niet aangegaan. Als ik gisteren en vandaag maar weer een ctg liet maken en die goed was dan was het goed zo, zolang de suiker goed bleef én ik weer wat meer leven voelde. Wel werd ik nogal kwaad/overstuur dat hij het opeens had over 38 weken als alles goed zou gaan! Al weken word ik heen en weer geslingerd door onzekerheid, met als houvast die 37.0 en dan wordt het enige lichtpuntje wat je hebt opeens een week verschoven! Ik begrijp dat mijn baby met 37.0 ondanks zijn grootte iets minder ver in "rijping" is dan een gemiddelde baby (is zo bij diabetes), en dat dat kan leiden tot dat hij bijv nog moeite heeft met ademhaling. Maar het risico op dat hij zomaar kan doodgaan neemt ook toe en dat wil ik niet! Sorry voor al mijn geklaag vanmorgen weer positief punt is dat de strijdbijl met mijn moeder begraven is (voor nu, het zal niet de laatste botsing zijn) en dat we allebei blij zijn elkaar weer te zien. Als ik me vandaag goed genoeg voel ga ik mijn zinnen verzetten en koekjes bakken Echt al jaren niet gedaan Ik hoop dat jullie baby's ook snel komen! Ik kan me voorstellen dat je ook geen zin hebt om overtijd te gaan en langer door te moeten lopen
Kan me heel goed voorstellen dat je dat zeler niet wil horen dat het inee s verschoven gaat worden naar 38 weken dat is da wel veel gevraagd denk ik zo maar zou het zove verschil maken voor de baby? Ja miss heeft hij wat opstart problemen maar die kan hij ook hebben met 38 weken die week is geen garantie denk ik zo , maar de kans betaat ook nog dat jou placenta het miss wel begeeft als je langer door loopt dat risico zou ik ook niet willen nemen ! T is wel erg lastig kiezen tussen 2 kwade zou ik zo zeggen maar ikzelf zou er op hameren dat t toch 37 weken word omdat je ook vewl pijn hebt maar dat is mijn mening , ja een badje in de tuin zou lekker zijn alleen heb ik er geen en heb eigenlijk niet zoveel zin om er nog op uit te gaan , gisteren dan manlief zijn nieuwe fiets op gehaald met bobike zitje voorop hij was zo ontzettend trots hihi hij kan niet wachten op zijn dochter hij hoopt zo dat ze een papa, s kindke word hij zegt dan ook ohh straks gelijk douche als ik uit mijn werk kom uhh ik hoezo ? Ja dan kan ik lekker de hele avond knuffelen met mijn dochter ik zei ojeej ik ben dr s, avonds dus kwijt? Ja jij hebt haar de hele dag al denken jullie mannen ook zo?
Wat een domper zeg 1981mama. Ik weet niet of heg echt zoveel verschil maakt. Maar als je je steeds zo slecht voelt lijkt mij ook niet echt bevorderlijk voor de baby en de placenta enzo. Lastig zeg! Nachten gaan hier nog steeds waardeloos. Moet zeggen.. Als ik muziek ga luisteren, dan val ik wel redelijk snel in slaap.. Maja ben vet vaak wakker. Leuk hoe je man over de kleine praat! Mijn man is absoluut geen "baby"papa. Die vind de leeftijd van mijn dochter echt vele malen leuker. Mijn dochter is sinds haar 2,5 jaar ook echt omgeslagen. Eerst was t echt een mama kindje.. Maar nu kan mama bijna niks meer goed doen en is het papa voor en papa na haha.. Wel super leuk om te zien