Ha meiden! Met veel genoegen mag ik zeggen dat ik, 32 jaar, momenteel ongeveer 8 weken zwanger ben van ons eerste kindje! Ik voel me wel een beetje een oudje hier af en toe Daarom lijkt het me leuk om met andere dames te kletsen die ook pas na hun 30e aan de eerste beginnen. Zelf ben ik half april uitgerekend, het zou leuk zijn als er meer voorjaarszwangerschappen zijn, zodat we een beetje gelijk op gaan. Hier is het een combinatie van werk, m'n partner 'wat later' ontmoet en een late miskraam wat ervoor gezorgd heeft dat ik inmiddels al 32 jaar op de teller heb staan maar nog geen kleintje heb.
Ook 32 en zwanger van mijn 1ste kindje, een jongen! Maar ik krijg een winterkindje, 18 januari uitgerekend.
Ook 30+ en zwanger van ons kindje. Hier een bewuste keuze. Ik kan mijn kindje d.m.v. wat meer levenservaring (en ook financiële mogelijkheden) toch een andere opvoeding bieden dan 5 of 10 jaar geleden. We hebben zoveel samen beleefd, gezien en geleerd... De hele wereld rond gereisd en met zoveel situaties (zowel uit als thuis) gedeald dat we nu voor ons gevoel een thuis met wat bredere kansen voor ons kind kunnen creeëren, gewoon omdat je je eigen grenzen telkens hebt verlegd. We hebben er wel iets langer erover gedaan door een medisch traject (niet leeftijdsafhankelijk), maar ook (of juist) dat heeft ons veel geleerd. Ik zie nu al veel verschil met meiden om me heen die destijds jonger zwanger waren. Voor mij dan in positieve zin. Bovendien was ook voor mij een baan geen optie en koos ik ervoor de ladder te beklimmen en voor een carrière te gaan. Ik kan nu alleen maar heel gelukkig zijn met die keuze. Manlief en ik zijn wel al 10 jaar samen, waarvan nu 3 jaar als echtpaar. En hé, zo oud zijn we toch niet?! Ik schrijf trouwens in hetzelfde april-topic als jij. Wisten jullie dat er laatst een groot wetenschappelijk onderzoek is gepubliceerd dat mensen die iets ouder hun eerste kind krijgen het leven als gelukkiger ervaren? 35 vergeleken met 25 dacht ik. Belangrijkste oorzaken: meer levenservaring en daardoor makkelijker dealen met problemen (problemen als minder ernstig ervaren dan jongere ouders), meer financiële draagkracht en gelukkiger met hun dagelijkse werkzaamheden door een betere ontplooiing in hun werk voorafgaand aan het stichten van een gezin. Ik kan me er wel in vinden.
Gefeliciteerd allemaal dames! Ik was zwanger van ons eerste wonder toen ik 37 was. Ik was/ben dus ook zeker "30+". Hier ook een bewuste keuze. Inmiddels als meer dan 23 jaar samen met mijn vriend (inmiddels man). Nu zwanger van ons tweede wonder, wij zijn heel dankbaar dat ons dat toch nog gegund lijkt (eerst zien, dan geloven). Wat al eerder gezegd is herken ik heel sterk, ik sta (en stond bij mijn eerste zwangerschap) er toch best heel anders in dan de (hele) jonge dames die je hier vaak tegenkomt. Ik vond het toen ook heel fijn om toch contact te hebben met iets oudere dames (en ja, dan val ik wel al bijna in de categorie bejaard).
Dank je. Wij krijgen nog een zoon! Jij hebt aan je onderschrift te lezen ook een heftige tijd achter de rug . En nu dan toch zwanger! Wat geweldig.
Knuffel, wat leuk! Ben benieuwd of ze veel op elkaar zullen lijken. Ja we hebben aardig wat op ons bord gehad de laatste tijd. Maar goed, the greater the loss, the greater the victory. Het heeft ons ook veel gebracht. Morgen naar de vk (intake), ben heel benieuwd. Hoop dat we deze of volgende week nog een moment vinden voor de termijnecho. Hoe combineren jullie (straks) werk met kinderen? En hoe is de verdeling tussen partner en jou?
Wat een goed idee! ik klets ook graag mee! Ik ben 33 en verwacht in april ons 1e kindje na hiervoor twee miskramen te hebben gehad.
Zelf een topic starten en het dan verwaarlozen... Niet zo fraai van mij! Leuk dat zich een aantal dames verzameld hebben! Lotje; wat moeten jullie een hoop hebben meegemaakt en wat klink je sterk! Heb je je termijnecho al gehad inmiddels? Knuffel: leuk een tweede zoon! En inderdaad alweer over de helft, gaat toch hard allemaal he... Ik herken me ook erg in eerst m'n carrière op orde willen hebben voordat we aan een gezinnetje gingen beginnen. Ben heel blij dat ik het op die manier gedaan heb, zoveel energie als ik de afgelopen jaren in m'n werk geïnvesteerd heb zal ik niet meer kunnen doen als er eenmaal kids zijn. Maar de basis is gelegd en met waar ik nu sta en de perspectieven die ik nu heb ben ik ontzettend tevreden. Heb in de afgelopen jaren op zoveel vlakken geleerd, van mezelf, m'n partner en de wereld, dat ik trots ben op de bagage die ik door mag geven aan ons nageslacht! Ook hebben we financieel inderdaad wat meer keuzemogelijkheden, waardoor allebei fulltime werken geen 'moeten' is als de kleine er straks is. Wat dan wel weten we nog niet precies, maar we hebben keuzevrijheid en daar ben ik heel blij mee. Ik zou er zelf, zoals ik er nu naar kijk, best een jaar uit willen om voor de kleine te zorgen... Maar ik ben heel benieuwd of me dat in de praktijk gaat bevallen. Zoals ik het nu inschat zal ik denk ik ongeveer een half jaar thuis zijn (incl. zw. verlof) en daarna weer 2 dagen gaan werken voorlopig. Wil niet alle feeling met werk verliezen, maar wil er ook wel echt kunnen zijn voor en met de kleine. Manlief gaat waarschijnlijk tijdelijk naar 36 uur (vier lange dagen op kantoor + het nodige werk thuis) zodat we nog 1 dag opvang nodig hebben. Ik heb volgende week termijnecho. Voel me de afgelopen dagen ineens wat minder zwanger, dat beangstigt me soms wel maar probeer vertrouwen te houden.
hi, ik ben jacqueline 32 jaar en zwanger van ons eerste kindje! bewuste keuze, was er gewoon nog niet eerder klaar voor...mijn man wel maar ik niet. na een eerste MK nu weer zwanger, erg spannend. leuk om contact te houden met de 30+ groep. ik ben 17 mei uitgerekend.
Leuk topic, Poesta! Ik ben 32 en zwanger van onze eerste. 3 december uitgerekend, dus inmiddels ruim 31 weken zwanger. Bij ons ook een combi van werk en de juiste man wat later tegen komen dan ik in gedachten had. Toen we vonden dat een kindje welkom was, waren we gelukkig supersnel zwanger. Ronde 1 een miskraam bij 6 weken, maar ronde 2 gelijk geslaagd. Daar voel ik me wel heel gezegend mee. Zijn jullie ook zo'n beetje de laatste in de vriendenkring die aan kinderen beginnen? Of valt het mee?
Gefeliciteerd jacq! Ook lekker een voorjaarskindje op komst zie ik. En jij al een stuk verder op weg opnaarnr1! Hier heeft het zwanger worden ook niet zo lang geduurd, maar de eerste zs was een late miskraam (15 weken) en daarna stond hoofd er even niet naar... Toen we 'er weer voor wilden gaan' bleek ik ineens zwanger! Onder vrienden merk ik dat het heel divers is! We hebben wat vrienden die jonger zijn, daarbij zijn wij evengoed één van de eersten Bij de "wat oudere vrienden" (van onze leeftijd ) zitten ook veel mensen die wat later aan kinderen zijn begonnen. Pas toen vriendinnen zwanger werden begon het bij mij ineens ook te kriebelen!
Ja is het ook wel hoor... duurt zolang voor die kritieke periode voorbij is.... maar tegelijk gaat de tijd ook wel weer snel gelulkig
Ik ben 31 en als ik beval bijna 32 Ik was op mijn 28e wel met pil gestopt,maar het wilde maar niet lukken en toen ging mijn relatie van 14.5 jr ook nog uit. Rond mijn 31 verjaardag kreeg ik een nieuwe relatie waarbij ik heeel snel ongepland (maar heel erg welkom!) zwanger raakte. Bijna al mijn vriendinnen hebben al 1 of 2 kinderen met een heel ander leven,wat ik weleens jammer vond.. Maar ach,ik heb weer langer van het vrije leventje kunnen genieten.Lekker veel stappen,uit eten,weekendjes weg etc.
Hoi hoi. Ik ben 32 en zwanger van onze eerste een meisje en begin februari uitgerekend. Maareh 30+ is toch een hartstikke mooie leeftij om met kinderen te beginnen.