Hoi hoi allemaal, Even niet gevolgd omdat het in de vorige groep al niet zo druk was, en omdat ik het even erg druk had op m'n werk. Maar hier ben ik wel graag weer bij. Uitgerekend op 18/12 en dus nu 16 weken ver. We hebben deze week een eerste afspraak met de vroedvrouw (werkt in Belgiê tikkeltje anders dan in NL) en op vrijdag ook nog een controle bij de VK in het ziekenhuis waar ik ga bevallen. Ik hoop stiekem met echo, maar geen idee. Sinds 13 weken gaat het met de vermoeidheid STUKKEN beter en dat is goed ook want het was niet fraai. Al merk ik dat ik de laatste week wel heel onrustig ben. Veel kleine pijntjes aan m'n buik en rug, het gaat alle kanten op. De weegschaal is stuk en er is duidelijk 'een buik' maar ik heb het gevoel dat ik afgevallen was. Ugh. De eerste zwangerschapsbroek en -bh is een feit, dat was een opluchting zeg. En ik blijf bang dat het toch 'mis' gaat zonder dat ik het doorheb, hoewel ik mijn baarmoeder duidelijk meer plaats voel innemen. Mijn vriend vind me dan weer wat dramatisch. Ik probeer bij mezelf te bedenken dat ik in mijn vorige relatie een erg lang fertiliteitstraject heb gelopen, zonder succes, en dat het dus logisch is dat ik nu wat meer angsten heb, zelfs als alles nu vlot en normaal lijkt te gaan. Nog iemand die het allemaal een beetje eng vindt? :S
dank je!! Ik kijk nu heel erg uit naar de 20-weken echo. Hopelijk is alles goed en dan kunnen we weer lekker uitgebreid naar de kleine kijken. ik ben ook nog een beetje zoekende in welke sport nu wel/ niet goed is. Ik ben net verhuisd dus moet alles opnieuw uitvinden hier. En heb de eerste maanden door de operatie en moeheid niks kunnen doen. Maar nu weer begonnen met yoga. En ga vanavond een combi van yoga en pilates proberen. Ik geef gewoon telkens wel aan dat ik zwanger ben en krijg dan soms wel variaties op oefeningen. Denk dat nu het belangrijkste is dat je zelf goed voelt wat wel of niet fijn is voor je lichaam. En je moet geen crunches of twists doen volgens mij. maar ik ga binnenkort een Zwangerfit cursus doen. Dan ga je sporten met een fysio, veel bekken en rug oefeningen. Dat lijkt me ook wel fijn. En zwemmen! Dat is toch ook altijd goed? Ga ik misschien ook weer ns doen af en toe. hoe gaat ie verder met jou @Faith22?
ja ik begrijp je helemaal.. na 3 miskramen en moeilijk zwanger worden voelt het iedere dag nog onwerkelijk. Ben nog steeds bang dat dit geluk me weer word afgenomen.. Wat mij helpt is wel wat vaker echo te laten maken of het hartje te luisteren bij de VK. Dat laatste kan zonder extra kosten bij ons. heel veel succes! En laten we toch proberen er zoveel mogelijk van te genieten!
Ik herken het stukje angst wel hoor.. als mijn omgeving het heeft over “later met de baby” ben ik nog zo voorzichtig.. al neemt het bij mij wel steeds iets af die angst..
Heel herkenbaar (alsook de partner die het maar dramatisch vindt, haha)! Sowieso niet gek dat je angsten hebt, maar zeker niet gezien het traject dat je eerder gevolgd hebt. Na elke echo ben ik zelf wel weer een aantal dagen gerustgesteld, maar na een week beginnen de zorgen weer. Voel je je kindje al? Dat helpt misschien ook wel mee straks!
Over twee weken heb ik pas weer de 20 weken echo.. dan heeft er ruim 7 weken tussen de echo’s gezeten. Ik vind dat zo lastig. Zeker omdat ik hem dus nog niet voel. Vorige week bij de vk wel zijn hartje horen kloppen, maar toch. Het liefste plan ik nu een pretecho in, maar mijn partner vindt dat echt onzin. Vinden jullie dat ook zo lastig om vertrouwen te houden tussen de echo’s door?
Pfoe dat kan ik me wel voorstellen ja, heel knap dat je het al zover hebt volgehouden. Ik heb as vrijdag nog een pret echo ingepland maar vooral om het geslacht. Dan 4 weken later de 20 weken echo. Lastig dat je partner er wat dat betreft makkelijker mee om gaat.
Ik had vanmorgen ineens erge pijn/steken in mijn rug/heup flank/nier gebied. Ik maakte me echt ontzettend veel zorgen en heb net direct urine ingeleverd. Hier is niks uitgekomen maar ben er echt even van slag van geraakt want ik was aan het werk en het ging echt even niet. Ben maar naar huis gegaan. Iemand die dit herkent? Kan dat dan ook van de banden oid zijn?
Ja… het is voor hem natuurlijk z’n derde kindje, dus misschien dat dat toch anders is. Wat spannend vrijdag! Heb je een voorgevoel?
Wat vervelend! Kan me voorstellen dat je je dan zorgen maakt. Ik denk toch ook bandenpijn. Kan echt pijn doen!
Ja.. het gebeurd allemaal in jou’n lichaam dus je wilt er na alle toestanden toch een gerust gevoel bij hebben. Vind dat echt logisch dat je tussentijds bevestiging wil hebben en tegenwoordig kunnen ze zo makkelijk een echo maken. Ja we denken een meisje maar ik heb me ook uitgeleefd bij de NUB pagina’s en daar hadden ca 25 mensen dat aangegeven dus ik denk daardoor
Oh dat is heel vroeg vanaf 13 weken, helemaal als de placenta voor zit. Maar super fijn, dat geeft toch een soort geruststelling. Wat vervelend van de pijn. Maar gaan ze dit nog verder onderzoeken of is het gewoon afwachten?
Eens met wat de andere dames zeggen, die onzekerheid blijft bij mij ook. Ben ook bang dat ik straks toch nog teleurgesteld wordt. Het wordt wel steeds iets minder na elke echo, maar weg gaat het zeker niet. Aan de andere kant probeer ik ook steeds meer te genieten. Straks is de zwangerschapsperiode voorbij en heb ik er helemaal niet van genoten. Het klinkt makkelijker dan het is, maar ik probeer het wel.
Ja ik kijk ook uit naar de 20 weken echo. Nog 1 nachtje slapen voor mij Ja yoga en zwemmen ben ik ook van plan te doen, maar dacht over een paar weken pas.. misschien kan ik dat toch eerder oppakken. Ben bang dat de bodyshape te zwaar is. Probeer het nog een paar keertjes en anders stop ik daarmee. Verder gaat het redelijk goed! Onzekerheid gaat niet helemaal weg. Vergeet ook niet het verhaal van de vrouw van je collega (volgens mij ). Maar probeer het wel meer los te laten. En ik heb last van m’n bekken. Later een afspraak, ze had het over het rechtzetten van m’n bekken! Het klonk eng en pijnlijk, maar we gaan het zien. Los van bekkenpijn, sneller moe zijn en niet zoveel meer kunnen achter elkaar op een dag, voel ik me goed! Ben deze week ook begonnen met reintegreren, dus hoop dat dat ook allemaal goed gaat verlopen.
Ik begrijp je helemaal hoor! Ik had tussen de 13 en 20 weken echo ‘slechts’ 4 weken zitten en daarom besloten geen pret echo te doen. Ik zeg wel slechts, maar dit voelt als een eeuwigheid. Heb wel twee weken terug naar het hartje geluisterd, anders kwam ik de 4 weken niet door. Maar als ik 7 weken ertussen had zitten, had ik persoonlijk wel een pretecho erbij geboekt. Dus ik begrijp je helemaal helaas. Ik voel die kleine nu af en toe, maar ook niet continu. En als ik dan even die bevestiging nodig heb en bewust ga voelen enzo en ik voel niks, een paar uur achter elkaar, word ik ook weer ongerust. Dus ik denk dat dit soort van gaat blijven. Dacht eerst ook als ik het kindje voel, ga ik minder onzeker zijn, maar merk dat ik nog steeds onzeker ben dus.
Oh wat heftig! Nee ik herken het niet. Maar begrijp dat banden pijn echt pijnlijk kan zijn en bij iedereen anders. Is het nu helemaal over?
Jajoh de spanning en angst had ik ook heel erg. Nu ik hem voel is dat minder geworden omdat ik dan gewoon weet dat hij leeft. Mijn vriend vond de pret echo’s ook onzin maar dat maakte me helemaal niks uit en ik heb hem gewoon mee gesleurd . Ik ging voor om de twee weken een echo en dat is vanaf 6 weken tot aan nu gelukt! Maar de vorige pret echo vond ik eigenlijk al niet meer nodig omdat ik hem dus voel. jeetje wat eng en naar als je veel pijn ervaart! Ik duim dat het niks ernstigs is!
Nu gelukkig geen last meer hoor maar heb dan ook verder niks meer gedaan vandaag.. ook drukke dagen achter de rug, misschien heeft dat toch wat invloed op alles..
Ow wat heb je aan je bekken dan? Loop je bij een bekken fysio? Sterkte daar mee. Hoop dat oefeningen je ook kunnen helpen dat scheelt al een hoop. Ja dat verhaal van m’n collega en z’n vrouw is ook bizar heftig.. sorry dat ik je daar mee op heb gezadeld. Ik word er op werk telkens mee geconfronteerd omdat we vrij nauw samenwerken. Mensen vragen dan aan mij hoe het het mij gaat en vervolgens hoe het met hem gaat.. ben vandaag ook een keertje extra wezen hartje luisteren omdat ik toch weer onzeker werd. Maar dat was gelukkig weer goed dus kan er weer een paar dagen tegenaan. denk ook echt dat het voor ons (als MMM’ers) moeilijker accepteren is dat het nu wellicht echt een keer goed gaat na al die teleurstellingen. goed dat je aan het reintegreren bent! Dat geeft ook weer fijne zingeving aan je dag en afleiding! Ik werk nu sinds kort 100%, merk dat me dat wel goed doet. Voel me weer wat nuttiger haha.
Heb je de verloskundige nog gebeld ofzo? Wellicht kan die je een beetje geruststellen? Het klinkt idd als banden pijn.. daar heb ik soms ook wel last van. Maar als het heel heftig is kan me voorstellen dat je toch n beetje schrikt.