Zijn er vrouwen die deze zwangerschap mee doen aan Centering? Ik heb het de vorige keer niet gedaan omdat mijn man overal mee naartoe kon. Maar nu was dat onhandig met Lotte, dus daarom doe ik wel mee. Wel leuk om lekker met vrouwen in dezelfde fase over alles te kletsen
ik heb vrijdag een intake bij een vroedvrouw, in haar praktijk kun je naar t hartje luisteren en begeleid zij de zwangerschap naast de controles bij de gynaecoloog, ze bied dan ook fysio en yoga, en ook in groepsverband krijg je yoga en voorbereiding op de bevalling. Het is de eerste keer dat ik dit ga doen maar t lijkt me heel fijn omdat ik er dit keer gewoon heel anders insta door mijn miskramen en heb echt behoefte aan begeleiding en voorbereiding op de bevalling. Ik weet nog niet wat ik me er precies bij moet voorstellen maar ik ben heel benieuwd.
Nee ik niet… vind het niks voor mij haha! Vind het fijn om met dames in dezelfde fase te kletsen, maar niet op verplichte tijden haha
Ik ook niet, zou wel kunnen naast mn gynaecoloog traject maar ik vond het niks. Heb het bij mn zoontje een paar keer gedaan maar je moet het ook maar treffen met de groep. Verder zat er bij mij toen ook een heel zweverige coach bij waar ik echt totaal niet mee kon vinden hahaha.
Ik ben voor mijn gevoel al 3 maanden 16 weken zwanger. De tijd staat echt stil, bizar. Januari is ook echt zon slepende maand......
ik heb hetzelfde gevoel op dit moment, telkens dat wachten op die echo’s en geen idee hebben hoe t gaat met de kleine en de kou maakt t ook niet makkelijker, ik kijk echt uit naar warm en mooi weer, nu zit ik veels te veel binnen
Uitgerekend Juli 2025♡ 30 juni EvievdB - 40 jaar - 3e kindje 3 juli Tevreden - 36 jaar - 5e kindje 6 juli Isa95 - 29 jaar - 2e kindje 8 juli Tali - 29 jaar - 2e kindje 9 juli Zuster9203 - 31 jaar - 2de kindje 11 juli Denise - 24 jaar - 1e kindje SuzyCQ - 35 jaar - 1e kindje 12 juli Meysss - 35 jaar - 2e kindje GezelligZwangerWorden - 30 jaar - 1e kindje 13 juli Happywife - 30 jaar - 2e kindje 15 juli Missdjeem- 34 jaar - 4e kindje 16 juli Josje1004 - 34 jaar - 2e kindje 20 juli Delacour - 33 jaar - 3e kindje 23 juli Nixter - 35 jaar -4de kindje (5e) 24 juli WardaRose - 41 jaar - 3de kindje Ariel123 - 35 jaar - 2e kindje ☆ Bee80 ☆ Patty86 ☆ SNB ☆ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Jongen (5) Meisje (7) Verrassing (4) - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Afspraken: - 29 jan - controle vk - Denise - 3 feb - 20 weken echo - EvievdB - 6 feb - controle VK - Nixter - 11 feb - controle vk- EvievdB - 12 feb - even spieken - WardaRose - 13 feb - 20 weken echo - Isa95 - 13 feb - 17 weken echo - Ariel123 - 17 feb - 20 weken echo - GezelligZwangerWorden - 17 feb - 20 weken echo - zuster9203 - 17 feb - 20 weken echo - Tali - 18 feb - 20 weken echo - Denise - 18 feb - 20 weken echo - Meysss - 19 feb - 20 weken echo - missdjeem - 21 feb - 20 weken echo - Josje1004 - 26 feb - controle vk - GezelligZwangerWorden - 28 feb - 20 weken echo - Delacour - 13 ma - 20 weken echo - Ariel123 - 17 ma - 24 weken echo - Tali - 17 ma - controle vk - Meysss
Vandaag controle gehad bij de vk, even mijn frustratie geuit, ben alleen maar ziek. Eerst buikgriep vorige week en nu normale griepklachten, wordt er gek van. Wel heel normaal volgens de VK omdat je een stukje dna van je partner draagt nu waardoor je immuunsysteem plat ligt, meestal wordt het na de 20 weken wel wat beter. Verder het hartje mogen horen, was weer een flinke klus want meneertje trapte iedere keer op de plek waar de vk het apparaatje zette Hier geen centering pregnancy, niets voor mij , heb daar in tegen wel veel aan dit groepje
Oh haha ik vind juist dat de tijd voorbij vliegt haha. Maar heb 2 kleintjes nog thuis, dus ik denk dat dat ook scheelt. Alhoewel ik wel echt naar het voorjaar verlang!
Vandaag t hartje gehoord met een angelsound, vond t meteen en voelde wel heel apart om t zelf te vinden en horen veel beterschap voor alle zieken! Hier ook niet heel fit, hoofdpijn en veel niezen, hopelijk zet t niet door tot een griep.
De buik begint nu wel echt te groeien en toen ik vanmorgen in de spiegel keek, zag ik iets dat lijkt op striae. Moet dus wel fanatieker gaan smeren met olie/bodybutter maar het lijkt erop dat ik hier weinig aan ga kunnen doen. Wel bizar, want ZÓ heftig/snel groeit m'n buik nou ook weer niet. Merkte dat ik er wel een beetje 'verdrietig' van werd, terwijl ik tegelijkertijd ook zo dankbaar ben voor wat mijn lichaam aan 't doen is. Beetje gekke waas van hormonen misschien ook. Iemand nog tips hiervoor?
begrijpelijk dat dat niet leuk is maar t hoort er idd bij, zelf geen striae gelukkig na 2 zwangerschappen en hopelijk dit keer ook niet. Ik heb zelf bij mijn vorige zwangerschappen en nu doe ik dat ook 2 keer per dag gesmeerd met amandelolie, of dat echt de striae heeft voorkomen durf ik niet te zeggen want ben ook erg slank dus daar kan t ook aan liggen. Maar laat t je zeker niet te verdrietig maken! Je kan t altijd nog na de bevalling weg laten halen met allerlei behandelingen
Volgens mij is bewezen dat het erfelijk is of je striae krijgt of niet. Dus er is niks wat echt helpt. Weet je zeker dat het striae is? Dat is echt paarsrood in het begin. Je lijf gaat erg veranderen, en dat hoort erbij, maar is toch niet altijd leuk. Alleen doe je er weinig aan. Het is voor een goed doel! Betekent wel dat je meisje lekker aan het groeien is Ik vond het achteraf heel heftig, keizersnede erbij ook. Omdat ik me zo mooi voelde tijdens m'n zwangerschap, zo heftig vond ik mijn lijf erna, nog steeds kan ik het lastig vinden. Er was toch iets meer striae dan verwacht, waardoor mijn buik een beetje hangt en daaronder het litteken, maakt dat er echt een afdak is. Maar ik probeer ook te bedenken dat mijn lijf me mijn hele leven al draagt en nu ook het huisje van mijn kinderen mag zijn. En alles volgens het boekje doet (behalve mijn bevalling). Ik probeer wel bewust lief te zijn voor de spiegel. Maar ik kan goed begrijpen dat hormonen zorgen dat die rationele kijk niet zo goed lukt.
Ja dit is ook wel écht hoe ik 't (rationeel) zie: het is hartstikke fijn dat mijn lichaam deze veilige omgeving creeërt voor mijn meisje en dat't precies doet wat het moet doen, dat ik me goed voel, etc etc. Daarom was ik zelf ook een beetje verbaasd over de (negatieve) emoties erbij denk ik? Sowieso heb ik wel wat meer moeite met het veranderende lichaam dan vooraf gedacht? Maar ik geef ook hormonen wel de schuld want die zijn ook wel echt peak level, merk ik. Dus fijn om te weten dat ik niet de enige ben!
Aan striae doe je niets. Het is je bindweefsel, onder je huid. Mogelijk dat je iets kan doen tegen eventuele jeuk of roodheid, maar voorkomen kan niet. Ik heb ik mijn puberteit al veel striae ontwikkeld. In de zwangerschap kwam er weinig bij. Gek genoeg heb ik 2x juist striae gekregen vlak na de bevalling, hoe dat nou kan, weet ik nog steeds niet. Misschien dat het er vlak voor de bevallig wel zat, maar pas vlak erna 'uitbarstte' ofzo. En ja, het is niet perse mooi. Maar, gelukkig wordt het witter en minder opvallend als de tijd verstrijkt.
volgens mij is het bewezen dat het iets is wat je gewoon wel of niet krijgt, smeren helpt niks helaas… ik heb het zelf niet gekregen na mijn eerste zwangerschap. Maar mijn buik zit al wel vol met littekens van een (geknapte) blindedarmontsteking + operatie buiten baarmoederlijke zwangerschap dus als ik het deze keer wel krijg, is het ook maar zo…
Het is in weze toch ook een soort van rouw proces omdat je lichaam nooit meer zal zijn zoals hij was, en daar is denk ik niks mis mee. Ik heb er eigenlijk nooit bij stilgestaan want ben sowieso nooit zo met mijn lichaam bezig. Zolang je maar gezond bent en of je dan 60 of 80 kg weegt littekens of niet hebt maakt niks uit. Maar het is toch een hele verandering wat buiten onze macht nu ligt en daar moeten we aan wennen❤️
Dit had ik ook. Het leken tijdens mijn zwangerschap hele kleine streepjes, alleen onder mijn buik. Maar erna is je buik een soort leeggelopen ballon en toen bleken die strepen veel groter. Of we zijn in de laatste dagen nog 'geknapt'. @SuzyCQ En dat mag er ook zijn he, je kunt hartstikke blij zijn en dit ernaast voelen, of het zwanger zijn helemaal niet leuk vinden bijvoorbeeld. Wat GezelligZwangerWorden ook zegt, het is een enorme gigantische transformatie en dat mag je ook klote vinden, ookal wilde je het zo graag. Ook als je het emotioneel minder 'leuk' blijkt te vinden terwijl je het zo graag wilde. Ik heb wel van meer vrouwen gehoord die juist heel lang bezig waren, dat het dan extra zuur is als het ergens tegen valt, omdat daar een schuldgevoel bij komt ofzo. Weet niet of dat bij jou zo is, maar dat vind ik ook helemaal geen gekke reactie. Je mag het kut vinden en toch blij zijn. Net als dat ik mijn peuter soms lastig vind, maar nooit zonder haar zou willen.