Ik denk dat je daar misschien wel een terecht punt hebt. Ik ben me gewoon heel erg bewust van het wonder dat gebeurt en wil dat ook gewoon waarderen voor wat het is, zonder me met triviale dingen als “uiterlijk” bezig te houden, maar merk dat vooral de lichamelijke veranderingen me zwaarder vallen dan misschien vantevoren gedacht. Terwijl je juist in het traject zelf ook al wel veranderingen hebt ervaren, maar daar had ik dan gevoelsmatig meer controle over, denk ik. Het is iig fijn om het hier even kwijt te kunnen en het ook weer in perspectief te zien; het hoort er immers voor veel vrouwen gewoon een beetje bij. En het mag naast elkaar bestaan; de emoties met betrekking tot het “verlies van mijn oude lijf” en de blijdschap dat hetzelfde lichaam mijn dochter veilig houdt. Hoe voelt iedereen zich verder? Los van het feit dat het voelt alsof januari 6 maanden duurt?
Naast alle veranderingen aan je lijf gebeurt er natuurlijk ook heel veel mentaal, heel je wereld veranderd gewoon enorm, dat is niet niks en hoe geweldig t ook is, t is tegelijkertijd gewoon best wel zwaar en dat is heel normaal ❤️ hier gaat t opzich goed, begin eindelijk mijn energie een beetje terug te krijgen maar merk wel dat ik niet teveel kan op een dag, dus ik doe t echt heel rustig aan en ben erg emotioneel wat me soms echt kan overvallen maar over t algemeen oke, kijk wel erg uit naar warmer weer, en naar de volgende echo, telkens zo benieuwd hoe t gaat met de baby en vind dat best moeilijk om t niet te weten
Pff.. die emoties overvallen echt hé? Vanmorgen reed ik langs een ongeluk wat net gebeurd was. En pffft daar kwamen de tranen. Dochtertje; ach lieverd wat is er? Politie doet niks hoor mama. De schat.. En wat ik ook super irritant vind is m'n stoelgang. De ene keer diarree en de andere keer obstipatie. Lekker onderwerp (sorry) maar dus ook last van aambeien..
Hier gaat t ook redelijk. Alleen word gek van het maagzuur. Ik kan ondertussen bijna niks meer drinken, bij bijna alles krijg ik of een vreselijke zure/zoete smaak plus plakkerig dik speeksel in mijn mond, of dus maagzuur. Dus nu maar de hele dag aan het water... Ik drink normaal nooit water hahaha maar gelukkig is de smaak nu wel oke in mn zwangerschap. Maagzuur had ik sowieso al wel snel last van, ook voor zwangerschap, maar da word nu wel steeds oncomfortabeler. Ik gebruik medicatie ( ook al voor mn zwangerschap) die heb ik al verhoogd, is echt net uit te houden nu. Als het nog erger word misschien maar over stappen op de omeprazol ( gebruik nu famotidine, is net ietsje lichter dan omeprazol)
Oh bah, dat lijkt me ook heel vervelend. Helpt een zalfje ofzo? En voor de ontlasting, misschien kun je is probiotica proberen?
Ik neem sinds kort probiotica voor zwangere vrouwen en wat een lifesaver zo’n verschil nu. Het emotioneel zijn is zo herkenbaar.. bij het minste waar ik naar kijk, heb ik alweer tranen in mijn ogen.
@Zuster9203 alweer 17+4 zie ik. Moet vast fijn voelen om verder te komen dan dat? Of hangt er musschien toch ook veel lading aan vast? Geen last meer van de operatie hoop ik?
Ja, vandaag is de termijn dat ik ben bevallen van mn zoontje dus er hangt wel een lading aan ja... Ik heb nu niet t gevoel dat het mis gaat maar blijft wel een spannende week ofzo. Nee niet echt meer last van de operatie. Al voel ik nu wel de baby op die hechting schoppen hahaha is een heel raar gevoel.
Aambeien zijn hier ook weer aanwezig, terwijl ik niet eens heel erg last van obstipatie heb. Tot nu toe geen enkele zwangerschap geen aambeien gehad, helaas.
Oef schoppen op de hechting lijkt me niet echt chill. Dat gevoel zal waarschijnlijk alleen maar sterker worden hoe groter de baby is?
Waarschijnlijk.. nynne lag met 16 weken al ingedaald en is nooit meer gedraaid dus die heb ik nooit echt zo voelen schoppen erop. Wel duwen en schuiven met haar hoofd maar geen trapjes.
Ik merk echt dat onze dame soms druk aan het trappelen is. Het voelt dan alsof er een soort ruis in mijn buik is of anders alsof er een vis langs zwemt ofzo, echt een hele aparte sensatie. Ik weet dat lang niet voor iedereen zwangerschappen leuk zijn, maar ik geniet echt enorm van alles. Natuurlijk zijn er ook nadelen zoals de vermoeidheid en banden pijn, maar toch wordt ik elke ochtend intens gelukkig wakker. Ben ook zo blij met hoe lief mijn man is, echt niets is teveel gevraagd. Mijn buikje is zo hard aan het groeien dat nu mijn ouders er soms spontaan aanzitten hahaha. Hopelijk kunnen jullie ook zo genieten ondanks alle ongemakken❤️ ps. Ben ik de enige die zich kapot ergert aan die banners hahahaha, de weken lopen nooit goed. Er staat op het plaatje dat ik al 20 weken ben en de tekst eronder loopt soms ook niet goed.
Gek gevoel hè? Die banners: klopt die van deze site lopen niet lekker door. Als je het bij de tickerfactory maakt dan gaat het wel goed.
Hier ook een druk schoppend ventje, soms idd ook van die schuif bewegingen. Hier ook wel echt aan het genieten, al vergeet ik het echt gewoon soms door die kleine druktemaker die al rond loopt hier… maar die momentjes dan ik dan ‘s avonds op de bank lig en mijn handen op mijn buik heb, heerlijk even “quality time” met de kleine. Hoe staat het bij jullie met namen? Ik vind jongensnamen zo moeilijk haha… voor meisjes een heel lijstje maar jongensnamen echt lastig!
Oh ik zie idd dat ik de datum van vandaag ingevuld heb. Maar ik heb em morgen. Dus nog een dagje geduld haha. Toch wel spannend hoor. T idee dat je wereld in een paar sec gewoon helemaal op z'n kop gezet kan worden..
Hier is t genieten nu ook wel begonnen, voel me energieker en durf nu ook wel te genieten al blijft t natuurlijk spannend..de kleine voel ik nu ook heel soms best goed, idd een soort vis die voorbij zwemt maar gisteren ook echt t gevoel gehad van een voetje die trapt, is natuurlijk wel een heel klein voetje nog maar t waren igg niet mijn darmen, weet door mijn doppler ook precies waar de kleine zit en soms leg ik mijn hand daar en voel ik iets van beweging, zo apart ❤️