De harde buiken blijven nu steeds komen en gaan. De krampen zijn niet zo heftig meer, maar voel me niet helemaal zoals ik me anders voel... Ik kijk het nog maar even aan... Heb zaterdag m'n schoonzusje gezien en zij was besmet met het noro virus. Dus misschien heb ik dat ook wel te pakken, alleen ben ik nog niet aan de sch**t
Succes morgen madivi. Hopelijk is het netjes stabiel allemaal. Jeetje sterretje, dat is wel schrikken. Ook voor jou hoop ik dat het allemaal weer rustig word van binnen en niets blijkt te zijn. Bij twijfel kun je altijd even overleggen met je vk. Ik zit er momenteel echt even doorheen. Ga er niet te veel over uitwijden want mijn bloeddruk kan dat echt niet aan... (Was vandaag ook voor eerst aan de hogere kant, maar niet te hoog nog) Vandaag weer telefonisch overleg gehad met de diabetes verpleegkundige en had vanmiddag weer een controle bij de gyn staan. Maar in plaats van antwoorden en duidelijkheid krijgen, zitten we nu thuis met nog veel meer vragen, frustraties en zelfs echt boosheid en nog meer afspraken op andere afdelingen waar we juist niet om gevraagd hebben en die we ook helemaal niet willen! En moet ik weer bloedprikken voor iets wat ze nog "vergeten" waren! Zowel ik als mijn partner stonden echt depri en boos buiten bij het ziekenhuis elkaar aan te kijken van dit kan echt niet! Ja echt we zijn eerst naar buiten gelopen om bij te komen voor we zijn betalen, bloedprikken heb ik ook niet gedaan, dat komt een ander moment wel. Nu moeten we woensdag weer in het ziekenhuis zijn (een afspraak die ze al schijnbaar ingepland voor ons hadden zonder overleg met ons) en vrijdag weer... Ik ben er zo klaar mee. Vandaag was mijn bloeddruk dus voor het eerst wat hoger voor mijn doen ( zit altijd heel erg laag) en ik ben idd wat afgevallen de afgelopen 4 weken, niet veel gelukkig maar ook niets bij. En dit werd compleet genegeerd, weg gewimpeld en zelfs weg gelachen door de gyn. We werden gewoon buiten gezet. Echt het was gewoon zo bizar bij de gyn, dat ik en mijn vriend al flabbergasted buiten in de gang stonden en we zijn toch echt wel wat gewend....in de auto stroomde gewoon de tranen over mijn wangen... Maar goed... Tijd voor rust nu... Woensdag komt het bommetje vast wel weer boven vrees ik....
Fenne, ik zal misschien wel betweterig of bemoeizuchtig ofzo overkomen; maar ik heb ook in een soortgelijke situatie gezeten waarbij het ziekenhuis VEEL meer onderzoeken wilde dan ik en ik voor elk wissewasje langs mocht komen en weer mocht bloedprikken en tig afspraken had staan om helemaal niks bijzonders - en soms ook meerdere keren per week langs moest komen - maar ik heb 1 ding wel geleerd; je mag ook weigeren. Je kunt weigeren. Ze kunnen je niet verplichten om bepaalde onderzoeken uit te voeren. Je mag ook zeggen: en nu is het genoeg. Nu is het klaar en afgelopen. Zijn jullie nou helemaal gek geworden? Voet stijf houden en op je strepen blijven staan. En als je je mond open doet en protesteert, beginnen ze over het welzijn van je kind. Een heleboel onderzoeken zijn namelijk overbodig; maar omdat het ziekenhuis toch wel declareert, voeren ze het allemaal lekker uit al is er een kans van 1 op 1 miljard 394033224943% dat er iets mis is; dan gaan ze het nog lopen testen. Vergeet alsjeblieft 1 ding niet; het is ook voor het welzijn van het kind om de moeder niet over de zeik te helpen. Snap je? Als je er doorheen zit en je bloeddruk stijgt vanwege het ziekenhuis (zoals het bij mij deed gedurende de laatste loodjes) dan ben je veel beroerder af. Het ziekenhuis kan je soms zo op zitten naaien en juist onbedoeld enorm veel stress geven. Dan kun je beter je partner inzetten om over jou te waken. Ik heb de vorige zwangerschap te lang doorgelopen met al die onderzoeken en heb in week 40 nog afspraken gecancelled en stennis geschopt. Ze hebben een verloskundige uit de buurt langs gestuurd met de wijkverpleegkundige omdat ik helemaal uit mijn doen was en ik over de telefoon had gezegd dat ik nog liever 'het kind in de bosjes zou werpen' dan dat ik in dat ziekenhuis zou bevallen Nou, ik had het dus al ergens rond week 20 aan moeten geven dat het teveel was. Want het was echt teveel. Misschien heb je er wat aan; als je je er niet goed bij voelt - weiger de afspraken. Het is niet voor het eigen bestwil van het kindje als jouw bloeddruk stijgt en je jezelf helemaal zit op te vreten omdat ze weer eens iets willen testen. Dan kopen ze maar een cavia om op te testen. Basta Gewoon het hoognodige om de gezondheid vast te stellen en te garanderen en daarna klaar. Wat ik doe is ook alles op dezelfde dag plannen zodat ik maar 1x vrij hoef te nemen. Als het niet allemaal op dezelfde dag gepland kan worden; kunnen ze wat mij betreft de boom in. Dat ben ik namelijk niet meer van plan. Bij een medische indicatie neemt het ziekenhuis namelijk al gauw je héle zwangerschap over alsof je niks te zeggen hebt. En dat is zeker niet zo. Je mag gerust zeggen dat je het er niet mee eens bent en je dingen niet wil doen. Alleen omdat ze artsen zijn, wil het niet zeggen dat ze alles voor het zeggen hebben.
Ik zal morgen een nieuwe foto maken, want m'n buik is écht ontploft hihi! Sterretje, als je je zorgen maakt, aarzel niet om je verloskundige even te bellen, al is het maar om je gerust te stellen... Ik hoop dat alles gauw tot rust komt van binnen en het niet het Noro virus is! AnneRose, wat leuk dat je eruit bent qua naam! Dat gerommel is wel heel bijzonder hè. Soms is één baby zo druk bezig, liefste zou ik dan even mee gluren om te zien wat ie aan het doen is haha. De ander lag laatste echo met z'n billen tegen het hoofd van z'n broer, haha. Fenne, wat rot dat je zo'n slecht gevoel hebt bij hoe je behandelt wordt. Wat Joycey zegt, je mag weigeren, maar je mag óók ervoor kiezen om naar een andere arts of ander ziekenhuis zelfs te gaan! Het lijkt me belangrijk dat jullie dit wel aankaarten... Je moet straks deze mensen genoeg vertrouwen om er bij te bevallen en de eerste zorg aan je kleintje te verlenen. Vind het echt rot voor je, terwijl je al zoveel medisch gedoe hebt!
Thnx joycey voor je verhaal. Ik snap goed wat je schrijft Wij zijn dus na het afkoeling momentje buiten naar de afdeling gelopen waar we vrijdag de afspraak hebben staan om deze te cancelen, maar dat wilde de receptioniste dus niet doen! Dan moest ik eerst toestemming krijgen van de gyn of na de afspraak van woensdag blijken dat ik de afspraak af mag zeggen. Ik werd dus weer terug gestuurd naar de gyn die natuurlijk alweer iemand anders in de spreekkamer had zitten en dus niet zo 123 aanspreekbaar is. Daarnaast had ik direct al bij haar aangegeven dat ik niet snap waarom of logica van in zag om die afspraak te maken... Dit is alleen een andere gyn dan mijn behandelaar en zei: het staat hier op mijn briefje dat je die afspraak hebt en dat ik het alleen moet doorgeven, ik weet er verder ook de ins and outs niet van, ik voer alleen uit. Terug naar de gyn had dus geen enkele zin! Dus nu de afspraak woensdag maar aangaan en daar gaan we idd ons op voorbereiden en op onze strepen staan. Het hele ding ( zal het toch maar even benoemen want het heeft weinig met medisch te maken) gaat over dat ze vanuit het ziekenhuis ons willen filmen bij/na de bevalling (geen commerciële doeleinde ofzo hoor). Iets wat ons een aantal weken geleden tussen neus en lippen door is mede gedeeld als zijnde dat zij (een heel team die er achter zit van gyn, psycholoog, maatschappelijk werk, kinderarts,) vinden dat wij dat moeten doen. Ze hebben dit echter nog nooit met ons persoonlijk besproken, ons over geïnformeerd noch verteld hoe het in zijn werk gaat en wat ze willen bereiken met filmen... Oftewel ze hebben het een keer benoemd maar thats it! Nu vinden hun dat wij hier dus maar in mee moeten gaan omdat een team dat achter onze rug om heeft besloten. Dit willen ze nu woensdag aan ons gaan uitleggen, waar we vrijdag ook al een afspraak voor hebben staan, alleen bij een ander persoon.... Maar wij hebben helemaal nergens om gevraagd, toestemming gegeven of wat ook. Die houding bevalt ons totaal niet. Goed bedoeld of niet, zo ga je niet om met zo iets intiems en persoonlijke gebeurtenis.
Oef..... Zo wilden ze mij dus in een groep mensen stoppen die 2x per week naar het ziekenhuis moest om mijn steentje bij te dragen aan vrouwen met een te korte baarmoedermond om te kijken OF en wat de relatie was tot een vroegere bevalling. Nou, daar ben ik ook tig keer voor geweest en heb uiteindelijk gezegd toen er nog iets was (weet nou niet meer of dit om medicatie ging of over iets anders): weet je wat? NEE. Zoek het je uit. I Quit! En dat zou ik dus woensdag ook zeggen Dat ze hun onderzoeken of beeldmateriaal maar bij een ander gaan halen waar ze hopelijk wel lief tegen kunnen blijven. Pfffffffff.
Waaaat!!! M'n mond valt hier open van verbazing Fenne! Hoe durven ze! Zou ze morgen zeggen dat ze maar een andere kijkdoos moeten zoeken maar dat jouw theater gesloten is! En respecteren ze die keuze niet, adios amigos! Dan wordt het tijd voor een andere gynaecoloog en misschien zelfs wel een ander ziekenhuis. Hier is het buikje weer rustig en heb gelukkig goed geslapen. Gelukkig, want werd gister al een beetje bang. Stel dat alle toeters en bellen nu al zouden beginnen... Ben daar nog helemaal niet klaar voor! Mannetje moet nog even lekker blijven zitten
Fijn te lezen sterretje dat het weer rustig is van binnen. Kan me voorstellen dat je erg schrikt. Hopelijk blijft het nog wat weekjes rustig en heb je nog even de tijd voor de voorbereidingen Bedankt joycey en sterretje voor jullie reacties. Moet wel lachen om je beschrijving sterretje Wij willen best open staan voor ideeën vanuit het ziekenhuis. Zeker als wij hier zelf ook iets aan hebben. Maar wat mij erg tegen de borst stuit is vooral dat ze schijnbaar hier al lang met een team mee bezig zijn geweest, wij dus ook al "besproken" zijn en zelfs de "indicatie" vanuit het team hebben gekregen voor opnames te maken. Terwijl wij nergens van weten of uberhaupt inspraak tot nu toe over hebben gehad. 5 weken geleden kregen wij helemaal aan het eind van een gesprek (terwijl we al afscheid aan het nemen waren) even snel mede gedeeld wat wij een indicatie hadden om te filmen. Toen ze zag dat wij hiervan schrokken en direct 1000 vragen hadden, zei ze: owh jullie weten nog van niets? Nou dan zetten we een nieuwe afspraak neer zodat ik het jullie dan kan uitleggen. Die afspraak zou nu aanstaande vrijdag zijn... We werden dus op dat moment buiten gezet met alle vragen en invullingen die door je hoofd gaan.... En we moesten dit maar even 5 weken parkeren. Nu heeft het team dus weer een overleg gehad en hebben ze mogelijk besproken dat iemand anders het gesprek met ons aan moet gaan over de uitleg. Waarom? Geen idee... Vandaar dat ze nu willen dat we woensdag bij een ander persoon ons moeten melden. De afspraak van vrijdag is onze ogen nu overbodig maar daar denkt het ziekenhuis dus anders over... Die willen en en..... Daarnaast hadden wij een start gemaakt met het geboorteplan bij de verloskundige maar dit moet straks over gedaan worden bij de gyn. In het ziekenhuis weten ze dus nog helemaal niet eens wat onze wensen, ideeën en twijfels zijn rondom de bevalling. Sinds mijn suiker heb ik aangegeven erg te balen van elke keer weer op en neer naar het ziekenhuis, met geregeld meerdere keren per week. Ook voor mijn vriend die tot nu toe elk bezoek is mee geweest, word het gewoon lastig met zijn werk. Gelukkig heeft hij heel flexibel werk (hij kan vanuit huis werken bv) en zijn ze erg begaan met ons maar leuk is het gewoon allang niet meer zo. Gisteren keek ik erg uit naar de controle bij de gyn. Ik zit giga met mijn suiker in de maag en maak me echt de hele dag zorgen erover. Ik prik en pas mijn eten op het prikken aan, in plaats van de suiker aan te passen op mijn eten. Ik wist dus bijna zeker dat ik aan het afvallen was. Ik heb hier alleen geen betrouwbare weegschaal. Dus ik was erg blij dat eindelijk weer kon wegen op dezelfde weegschaal (heb zelfs dezelfde kleding aangetrokken). Mijn vermoedens werden door die weegschaal dus ook bevestigd en ook mijn bloeddruk van nu voor het eerst opgelopen, wel gelukkig nog binnen de normen... Ik kwam dus bij de gyn en ik gaf meteen aan me echt zorgen te maken om mijn voeding en gewicht. Waarop ik lacherig een heel lullig antwoord krijg van, ja er zijn vrouwen die helemaal niet aankomen in hun zwangerschap en toch een gezond kindje krijgen, dus maak je maar niet druk om dat je wat afvalt. Dat is straks alleen maar makkelijk als het er weer af moet nouja zulke dingen dus gisteren. En even voor de duidelijkheid, ik had en heb nog steeds een keurig gezond gewicht. Er is zeker geen sprake van een verhoogd bmi oid. Ik ben nu in totaal 5 kilo aangekomen in de zwangerschap van voor ik zwanger werd naar nu. We hebben 40 minuten moeten wachten voor we aan de beurt waren en echt binnen 5 minuten stonden we buiten. In die tijd heeft ze een echo gemaakt, onze vragen en zorgen weg gelachen, een bloedprik formulier ingevuld, de afspraak voor woensdag geregeld en ons vriendelijk de hand geschut met tot volgende keer! Ze deed in elk geval haar best de verloren tijd in te halen..... Het begint gewoon en optel som te worden van frustraties, onzekerheid, onduidelijkheid, te veel mensen die zich met van alles bemoeien zonder ons iets vragen en onze eigen " beleefdheid/volgzaamheid" wat nu echt op begint te breken. Dus morgen maar eens flink de rem er op denk ik.
Jeetje fenne wat een gedoe. Vind het helemaal niet netjes dat ze dat zo snel aan het einde van een gesprek nog mee delen. Het zal wel weer zo'n rotzooitje zijn qua communicatie. Gaat het vaak op fout, dat is erg jammer. Kunnen ze in het team wel lekker veel overleggen maar vergeten ze eventjes dat ze dat ook naar naar jou moeten communiceren! En dat lijkt me toch eigenlijk wel het belangrijkste toch? Moeten ze daar dan ook niet schriftelijk toestemming voor vragen? Dat je eerst iets moet tekenen voordat ze mogen filmen? Ik had waarschijnlijk gelijk al gezegd, nee dat doe ik niet. Maar als jij daar open voor staat, moeten ze je wel respecteren en eens zien of dat het kan met jouw wensen rondom de bevalling. Daar staat toch voorop. Snap wel dat je er helemaal boos over kan worden, want zo krijg je ook het gevoel dat ze niet aan je denken. Ik hoop dat het gaat lukken om morgen duidelijk te zijn, en hopen dat ze er wat beter mee om gaan. Ik maak me ook zorgen om m'n gewicht. Dat schommelt echt alle kanten op. Vk zegt hier ook dat het allemaal prima is. Ze zegt altijd, ja dat is normaal, dat hoort zo. Ik vind van niet, en alleen zeggen dat het prima is, neemt mijn zorgen ook niet weg. Jammer dat ze niet even wat meer de tijd neemt..
Pff wat een gedoe Fenne! Ik vind het eigenlijk best schofterig dat ze zo met jullie omgaan! Wil je überhaupt wel gefilmd worden? (Ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken...) Ik zou, en zeker als ze me op deze manier behandelen, gewoon keihard nee zeggen, en ze lekker met die afspraken laten zitten. Als ik er geen zin in heb, dan gebeurt het ook echt niet! Zoals al eerder gezegd: je gezondheid staat voorop. En dus ook om met zo min mogelijk stress die bevalling in te gaan. Je hebt al zorgen over je suiker ed. (Overigens ook belachelijk dat ze daar zo luchtig mee omgaan, alsof jouw zorgen en vragen niet serieus genomen worden!) Wanneer ze dan, nota bene achter je rug om, dingen afspreken om te gaan filmen, zou voor mij echt de maat vol zijn. Prioriteiten stellen, laat ze maar lekker een ander filmen, en in plaats van zich daar druk over te maken, JOUW zorgen en vragen behandelen! Dat weegt toch zeker zwaarder dan zo'n stomme filmopname?
Ik ben nu al 10 kilo aangekomen dus die 5 kilo van jou is wel heel erg netjes hoor. Hopelijk krijg je morgen inderdaad een goed gesprek en wordt er dan wel naar jullie geluisterd.
Wat een gdoe Fenne, precies wat sterretje zegt: Ze zoeken maar iemand anders om te filmen, ik zit daar echt niet op te wachten! Veel succes morgen! Ik mag morgen ook weer naar de gyn. Weer bloed prikken, ben weer benieuwd naar de waarde. Voor mijn gevoel heb ik duidelijk meer last gekregen.
Fenne, ik zit echt met open mond je verhaal te lezen, ongelofelijk dat dit kan. Heeft je ziekenhuis een klachtenfunctionaris? Het zou fijn zijn als er ook namens jullie iemand spreekt ipv alleen vóór jullie beslist. Zoals gezegd, als jij niet wil dat er gefilmd wordt, dan kunnen ze toch echt het heen en weer krijgen! Maar idd, niet te beleefd en volgend meer zijn, het is duidelijk dat ze daar misbruik van maken. LW, wat zijn je zorgen precies qua gewicht? AnneRose, jij bent ook echt bescheiden qua gewicht! Hier vandaag een heftige dag gehad weer. Sochtends veel gedoe met ex, dus het begon niet fijn. In het ziekenhuis gelukkig goede meeting van doorbloeding, iets meer vruchtwater en stabiele bloeddruk. Gyn vindt wel dat de groei van beide afbuigt onder de laagste lijn, dus moest gelijk aan de ctg. Gelukkig was dat ok en omdat ik thuis volledig rust hou mocht ik deze keer nog naar huis. Maar vanaf nu minimaal twee keer per week echo en ctg en bij afwijkende waarden word ik zeker opgenomen... Ben dus nu laatste wasjes aan het doen en m'n koffer "af" aan het maken, want het zal niet lang meer duren voordat ik word opgenomen.
He Madivi Dat lijkt mi heel apart, dat je eigenlijk nu al weet dat je de volgende controle gelijk moet blijven in het ZH. Heb je alles al klaar thuis? Bed, wieg, kleertjes gewassen ed? Wordt je dan ook gelijk ingeleid of zou je nog zo een x aantal dagen/weken in het zh moeten liggen wachten? Sterkte hoor!
@Madivi, sterkte de komende tijd! En idd, als je wordt opgenomen moet je daar dan blijven, net zo lang tot de bevalling op gang komt? Of gaan ze je dan inleiden? In ieder geval spannende tijd! Ik had gisteren zelf even een baaldag. Die vent van mij laat mij voor mijn gevoel alles alleen doen en beslissen. De naam, ik heb zelf maar de knoop doorgehakt. Het geboortekaartje.. Ik heb al tig keer gevraagd even op de sites te neuzen. Ik doe het nu zelf maar De boxkleden moeten nog opgezocht worden, de kruiken moeten even opgediept worden uit de kast, zodat ik kan controleren of ze nog goed zijn. Onze slaapkamer moest nog ruimte krijgen voor het wiegje... Vandaag dus maar de slaapkamer aangepakt. Nu wel spijt van, want heb weer harde buiken en maagzuur. Maar het is af. Morgen duik ik de kast in voor de kruiken. Grr ik haat het wanneer mijn vent zo lui is Gelukkig wel wat leuke dingen in het vooruitzicht: ben weer aan de knutsel met een geboortekistje voor een vriendin. De kinderwagen komt overmorgen, en vrijdagavond worden de box en het wiegje gebracht die we van vrienden mogen lenen! Voor mijn gevoel heb ik nog veel te veel te doen... Kalmeer Anne, stress is niet goed!
Hihi AnneRose, Je wordt vast gillend gek als ik je vertel dat alles nog in dozen zit hier, dat de tijdelijke slaapkamer (wij slapen op zolder en dit is niet handig in de eerste weken) nog een flinke rommel is. Het bed nog verplaatst moet worden, we nog een tummytub moeten kopen, en over een naam hebben we het helemaal nog niet gehad.. Geboortekaartje? wat is dat hihi
Haha daar zou ik helemaal van in de stress schieten Sammie! Het komt denk ik ook omdat onze oudste te vroeg was, zoals ik eerder al vertelde. Dus ik heb echt zo'n gevoel dat ik nu op mijn laatste dagen/weken van de zwangerschap loop, terwijl dat helemaal niet zo hoeft te zijn
Nou, dat is wel spannend madivi. Ik hoop echt dat het nog even goed blijft gaan. Maar wie weet duurt het idd niet lang meer. Goed dat je je koffer al bijna af hebt. Ik wil er deze week ook aan beginnen, maar bij mij duurt het hopelijk nog wat langer Mijn zorgen om mijn gewicht? Ja, ik weet niet hoeveel ik nu mag aankomen.. Week 6 t/m 13 ongeveer ben ik iets meer als 12 kilo afgevallen (heb de laatste dagen niet meer bijgehouden). Ondertussen zit die 12 kilo er bijna bij. Dus vanaf het ziekenhuis ben ik 11 kilo aangekomen. Maar vanuit start gewicht zit ik nu op -1 kilo. Tweede zorg is dat ik in 2 weken ineens 3 kilo aankwam, dat ik dacht, is dat niet heel veel. Als ik elke keer zoveel aankom zit ik er vast ver boven. Maar laatste 2 weken kwam ik maar 1 kilo aan. Ik had die week ook weinig eetlust, dus niet gek. Maar dan denk ik weer, is dat niet te weinig. Ik weet gewoon niet wat goed is, omdat ik ook zoveel afgevallen ben. Dus een deel wat ik aankom, is ook voor mezelf (en nodig) en niet perse van de zwangerschap. Nou, heel verhaal... @sammie, ik zou ook gek worden hoor, haha. Hier staat alles al klaar. Matrasje wordt nu op maat gemaakt. En paar spullen krijg ik nog. Maar kleertjes liggen al weken gewassen in de kast. Geboortekaartjes is nog wel iets meer werk dan ik dacht. Ik maak ze dan ook helemaal zelf. Goh zelfs lettertype kiezen duurt al lang maar ook dat is bijna klaar. Volgende maand staat op de kalender klossen huren, huis beval / kraam klaar maken, en de maand erna voedingsbhs kopen. M'n kraampakket heb ik ook al in huis. Owjha en deze week dus m'n vlucht koffer maken, en een lijstje met wat ik laatste moment moet inpakken.