Jeetje zj wat heftig zeg. Ik hoop en duim voor je dat de kleintjes nog een tijdje blijven zitten waar ze zitten. Hopelijk kunnen ze de tijd zolang mogelijk rekken. Annerose, wat sneu voor jullie en jullie zoontje om zo'n ongeluk te zien gebeuren. Ik snap dat dit indruk heeft gemaakt op jullie allemaal. Ik ben het wel eens met de tips die al gegeven zijn. En denk ook wel dat jullie er goed mee omgaan. Het zal even wat tijd nodig hebben denk ik voor het zijn plaatsje heeft gekregen. Madivi, ik hoop dat het allemaal mee is gevallen met het suiker drankje en dat je waardes prima in orde blijken te zijn! Ik moet zelf op 24 weken ook een suiker controle. De vk vertelde al dat het best pittig is en het drankje erg vies zou zijn. Ik kijk er in elk geval nog niet naar uit, maarja het is wel belangrijk! Ik heb nog een vraagje aan jullie. Ik heb al weken last/pijn in mijn blaas/blaas streek. Vooral tijdens en direct na het plassen doet het pijn, dat opstaan en lopen echt niet leuk is (zacht uitgedrukt). Uiteindelijk zakt de pijn wel weg na een paar minuutjes en blijft het nog een beetje na zeuren. Ik heb een behoorlijk verleden met blaasontsteking/nierbekontsteking en nierstenen. Op blaasontsteking word ik preventief maandelijks getest, hier blijkt de urine steeds "schoon" te zijn. Het zou natuurlijk ook iets met banden te maken kunnen hebben oid. Ik heb eigenlijk zelf niet zo'n idee waar het precies vandaan komt. Wel weet ik dat tijdens de 20 weken echo ons mannetje met zijn hoofd bijna tot onder mijn schaambeen lag dus ook hij kan misschien gewoon in die hoek zijn "hangplek" hebben gevonden en veel op de blaas drukken of pijnlijk op de banden zijn .... Ik ben in elk geval letterlijk helemaal beurs, bont en blauw gedrukt tijdens de echo dat de groen/blauwe plekken nog steeds zichtbaar zijn Nu heb ik woensdag weer controle bij de vk en daar wil ik het ook zeker even bespreken maar misschien komt het iemand bekend voor.
Anne Rose, hoe is het vandaag met je mannetje? Fenne, mij viel het echt zo mee! De smaak van wat ik kreeg was wel zoet (beetje als AA drink), maar geen drama. De prikdame vertelde dat ze tegenwoordig een kleinere drank met betere smaak gebruiken dan vroeger. Ik heb twee uur gezeten en op een beetje wee gevoel na nergens last van gehad (maar ja, 12 uur niet eten én geen maagzuur tablet, dat is niet gek). Nu dus afwachten of dat een goed of slecht teken is! Vwb je blaas, dat klinkt inderdaad vreemd en vervelend. Ik herken het niet als banden/baby pijn. Kunnen ze niet wat urine op kweek zetten ipv alleen een stickie gebruiken? Drink je genoeg water? Hebben jullie al wel eens harde buiken? Ik heb nu echt af en toe savonds dat m'n hele buik een keiharde bal wordt, wat een onprettig gevoel zeg. M'n buik groeit ook ineens heel snel. Vanochtend gewogen, ben nu 6 kilo aangekomen, dat vind ik best netjes met twee!
Hij heeft het er nog een aantal keer over gehad vandaag. We zijn niet naar buiten geweest. Het was niet echt mooi weer en ik had koppijn, dus vriendlief is even op de fiets boodschappen wezen doen. Morgen heeft hij weer een ochtendje peuterspeelzaal. Afleiding genoeg! ^^
@fenne, Nee herken het niet echt. Wat ik zou doen, is een soort second opinion doen. Als jij het gevoel hebt dat het je blaas is. Ik weet niet waar ze controleren, maar je kan dan bij je vk vragen of ze nog eens extra willen testen, en dan bij je huisarts. En idd op kweek laten zetten. Zodat je echt zeker weet dat dat het niet is. En dan maar verder kijken Heb nu zelf paar dagen last pijn onderin m'n buik, alleen links. Dacht miss wel mijn darmen, maar het blijft maar zeuren die pijn. Dus zal morgen echt eens gaan bellen naar de vk. Vind het zo moeilijk om te bepalen wanneer ik mag bellen in het weekend. Dus dat heb ik maar niet gedaan, dan denk ik, gaat vast wel over. @madivi, ik heb ergens in week 16 al een harde buik gehad. Dat was puur van de stress (lag ineens een dikke vette rekening op de mat, die ik niet kan betalen, nu gelukkig wel opgelost hoor). Maar ja, dat was een duidelijke harde buik. Nu is het soms wat gespannen, maar geen idee of dat dan ook een harde buik is. Meestal heb ik daar geen last van. Owjha, enne... Zo gezellig met je vriend -of iets anders- onder de lakens, daar krijg ik het soms ook wel eens van... Denk dat ik op dit moment wel mag spreken van een prenatale depressie. Heb niet het gevoel dat m'n dipje snel over is. Ben het allemaal behoorlijk zat, en ik moet nog zo lang. Wil niet uit bed komen, en onder de dekens blijven liggen tot dat het tijd is voor de bevalling. Maarja dat gaat niet. Denk dat het weer ook totaal niet mee werkt. Heb wel vaker last van een winter dip, maar die begint meestal in december al wel. Maarja, toen was het nog lekker weer voor december.. Is het herkenbaar, dat je er soms even doorheen zit en niet meer wil, of gaat het bij jullie wel goed? (Naja, al snap ik dat sommige het nu ook niet makkelijk hebben.)
AnneRose, dat zal m vast helpen met verwerken! Het lijkt me ook echt lastig om die eerste pijnlijke ervaringen te zien bij je kleintje. Vriendin van me heeft een puberzoon die zijn eerste liefde kwijt is, ach het breekt je hart om hem te zien huilen. LonelyWolf, wel herkenbaar ja (los van de problemen nu), die hormonen kunnen echt heftige dingen met je gemoedstoestand doen. Dat gevoel van in bed willen verdwijnen herken ik wel. Wees maar een beetje extra lief voor jezelf deze dagen. Onlangs las ik dat de kans op postnatale depressie ook vrij groot is als je je nu down voelt. Zorg iig dat je verloskundige en kraamzorg er vast van weten, dan kunnen zij extra alert zijn. Verder helpt het mij om genoeg vitamine D te nemen (en genoeg is voor mij 5000iu om op peil te blijven, terwijl de standaard potjes misschien 200 hebben). Sindsdien zijn bij mij de harde randjes van de winterdip af. Misschien de moeite waard om eens te laten checken?
@madivi, Ik heb nu 1x echt een duidelijke harde buik gehad na dat ik met mijn moeder 2 uurtjes was gaan shoppen. Toen ik thuis uit de auto stapte in 1x boem een harde buik midden op straat hihi. Het was idd geen aangenaam gevoel maar trok wel weer redelijk vlot weg. Verder heb ik mogelijk soms een harde buik, al is dat minder duidelijk dan de eerste, als ik fysiek wat te veel heb gedaan. Dan merk ik gewoon echt dat ik even een pas op de plaats moet maken en mijn lichaam moet ontspannen. @ lonelywolf Ik heb het in het begin wel een beetje gehad dat ik het allemaal even niet zag zitten. Toen ik echt zo ziek was met name. Geen echte depressie maar heb wel een paar binnens huis uitgesproken dat het zo niet hoefde van mij. Iedereen heeft het dan over lekker genieten en wat leuk enz en ik kon alleen maar denken, ik wou dat ik me dag wat beter zou voelen, want genieten is het zeker nog niet. Nu ik me lichamelijk beter voel en mijn energie weer een beetje terug heb, gaat het geestelijk gezien ook echt beter. Mijn zus heeft in haar eerste zwangerschap een hele heftige prenatale depressie gehad in haar hele zwangerschap. Ik wil er openbaar niet te veel over zeggen maar we hebben ons toen echt flinke zorgen om haar gemaakt. Na de geboorte was het gelukkig direct verdwenen er was bij haar dus geen sprake van een postnatale depressie. Ik weet niet of je vk op de hoogte is hiervan maar zou het zeker met hun bespreken! Ik weet niet of je er bekend mee bent maar zij kunnen je doorverwijzen naar een pop poli. Dit is een team van specialisten (maatschappelijk werk, psycholoog, psychiater, gynaecoloog en kinderarts) op het gebied van geestelijke gezondheid en zwangerschap. Het is speciaal voor vrouwen die zwanger zijn ( of willen worden) tot een half jaar na de geboorte van een kindje. Ik loop zelf momenteel bij de pop en moet zeggen, na in het begin echt wel wat weerstand te hebben gehad, ik er nu wel erg blij mee ben. Bij mij is het dan niet om een depressie oid maar om o.a. mijn pijnklachten en zorgen te kunnen bespreken nu ik geen medicatie mag door de zwangerschap. Want wat ik al schreef, als het lichamelijk beter met mij gaat, gaat het geestelijk ook beter met mij. Ik vind het persoknlijk erg prettig dat ze me op alle gebieden in elk geval goed in de gaten houden! Bedankt voor het mee denken. Morgen moet ik naar de vk en zal daar de pijnlijke blaas? eens goed bespreken. Donderdag moet ik naar mijn dieetiste ( ivm lactose intolerantie) en dat is bij mijn huisarts in de praktijk. Dan neem ik sowieso weer even ochtendurine mee voor controle en misschien dat de vk nog ideeën heeft. Ik ben vannacht voor het eerst wakker geworden door onderrug/bekken pijn. Ik kon echt geen houding meer vinden. Uiteindelijk weer inslaap gevallen maar steeds wakker om van zijkant te wisselen.
@fenne, Het zal bij mij ook wel veel lichamelijk zijn. En idd vooral dat mensen zeggen geniet ervan. Of straks zul je wel genieten. Maar dat moment komt maar niet. De eerste baby kleertjes kopen, dat was wel leuk. Dus vooral met leuke dingen bezig houden. Ik loop al een lange tijd bij ggz, dus heb daarvan wel hulp. Heb idd ook veel gelezen over de poppoli, maar volgens mij zit er geen in die buurt bij mij. Even denken, ja vitamine D las ik ook veel, zal dat ook eens proberen. Net met de vk gebeld. Buikpijn kan ook van stress komen, dus ik mag morgen even langs komen, kunnen we wat uitgebreider praten en kijken wat ik nog meer kan doen. Ik heb al vaker last gehad van depressies, voor m'n zwangerschap. Dus een postnatale, had ik me idd ook al op bedacht. Ik denk dat je dat van te voren nooit kan inschatten. Maar ik houd er wel rekening mee.
Hoi allen Zoonlief heeft zich weer vermaakt op de peuterspeelzaal het hondje op het spoor was wel zijn gesprek van de dag. Hij vertelde het aan de juffen, en in de kring. Het is goed dat hij op die manier verwerkt wat hij heeft gezien. Vanmorgen is hij over mijn voet gestruikeld, en klaagt sindsdien over pijn aan zijn teen. Er is niks aan te zien, en ik kan zijn tenen bewegen. Maar hij loopt (voornamelijk zonder schoenen) vrij moeilijk. Zelfs kusjes van mama helpen niet, en dat zegt toch heel wat Kleine tegenvallertje: we zouden een commode van een collega van mijn vriend krijgen. Die van ons is te klein. We hebben weinig ruimte in dit huis, en dus moet de commode ook dienst gaan doen als kledingkast. Dus eentje met lades was de wens. Helaas is de commode tijdens het demonteren dusdanig beschadigd, dat hij niet meer gebruikt kan worden. Dus nu op zoek naar een andere. Gelukkig helpt onze toneelgroep enorm goed mee, en hebben ze een andere gevonden op marktplaats. Een van hen is zelfs bereid om die voor ons op te halen! Dus deze week heb ik dan tóch mijn commode! Kan ik eindelijk inzicht krijgen in welke kleertjes ik allemaal al ik dozen heb liggen, en wat ik nog bij moet halen. (Schrikbarend veel nog... Maar goed) Oh en harde buiken heb ik dadelijks wel een paar keer! Als ik gefietst heb, of boodschappen gedaan heb, als ik de was heb gedaan... Het schijnt bij een tweede sneller te gaan. Het kan geen kwaad volgens de vk. In de tussentijd is onze kleine man druk aan het stuiteren, draaien, schoppen... Pff het lijkt wel happy hour iedere avond! Vannacht ging hij pas na 0:00 uur een beetje rustig liggen
Even snelle reactie van mij ivm tijdgebrek; Fenne ik herken het wel als bandenpijn. Bij m'n oudste had ik dezelfde klachten en ook steeds schone urine. Uiteindelijk bleken het bij mij wel 'gewoon' mijn banden te zijn. En ook nu begint het weer sinds een week of 2, mijn buik is al best groot (ik ben maar 1.60 en die pens heeft weinig ruimte dus komt sneller naar voren), en als ik (tè) lang mijn plas heb opgehouden en dan naar het toilet ga, voel ik als het ware m'n baarmoeder omlaag zakken. Dan meteen bij het opstaan die scherpe pijn linksonderin. En ook bij na een tijdje zitten weer opstaan, dan voel ik het ook. Vk zegt nog steeds dat 't bandenpijn is, ik maak me er geen zorgen meer om
Even snel: Ben opgenomen in Maastricht. Lig aan de weeënremmers en heb longrijpingsinjecties gehad. Actief beleid wordt ingezet vanaf 24 weken (donderdag). Neonatoloog en gynaecoloog zien het positief in betreffende de kindjes. Mijn baarmoederhals is wel erg verkort en niet stabiel genoeg. Eerste mijlpaal nu is dus het halen van donderdag en dan weer verder.
Heftig!! we zijn toevallig even ver dus je situatie raakt me erg! Nog 1 hele dag doorkomen en een nacht en dan ben je 'veilig'
Jeetje ZJ, wat schrik... Hoe ben je de nacht doorgekomen? Hoe gaat het met jou? Heel veel sterkte, ik hoop dat het goed gaat!
Dankjewel allemaal! Heb een onrustige avond/ begin nacht gehad. Lichte weeën kwamen door de weeënremmers heen. Ze hebben toen nog extra medicatie gegeven en toen werd het gelukkig weer wat rustig. Uiteindelijk wel kunnen slapen. Vandaag overleven en dan morgen 24 weken!
Heftig zj. Ik hoop zo voor je dat de kleintjes nog even een tijdje veilig kunnen blijven zitten. Heel veel sterkte