Fenske, hier helaas niet gelukt, zitten/liggen is nogal pijnlijk. Hopelijk voor jou wel. Floor, zo dat is vroeg (in de ochtend) Huilbuien zijn niet herkenbaar, wel opeens weer heel erg moe zomaar zonder aankondiging is opeens die man met de hamer er. Ook gewoon om 11 uur 's morgens. Jammer dat de verbouwing niet wil vlotten en rugklachten werken dan ook niet mee. Meer werk dan gedacht? Zebra, zo knap dat je kunt slapen. Bij ieder oetje en aaahtje hoorde ik dat erg hard omdat er zo'n 30 man tegelijk riep. Succes alvast voor woensdag, ik ga ook een poging doen.
Zoo dat was ff flink terug lezen! Fijn dat het met de meeste zo goed gaat!! En lola wat een opluchting zeg! Ik ben vorige week van de trap gevallen en heb daarbij mijn stuitbotje gebroken! Pijn pijn pijn! Enige wat ik kan doen is rustig aan en pijnstillers nemen! En ik had al last van mijn onderrug door bekkenklachten! Ik kan deze zwangerschap wel janken van alle ongelukkigheid! Met baby gaat alles gelukkig heeel erg goed , groeit flink en volgende week gaan we haar bekijken op een pret-echo! Zin in! Ik zie wel heel erg op tegen de bevaling! Door rugweeen , 2,5 liter bloedverlies en vucuum bevalling bij zoonlief vind ik het nu doodeng! Zo ff weer een update van mijn kant !
Veel meer werk als gedacht. maar dat heb je altijd met verbouwingen, je komt telkens weer wat tegen. Poppy, vreselijk zeg! Ook nog. Hoop dat het botje goed geneest. Tot nog toe vind ik de hele zwangerschap ook niet echt een leuke tijd.. eerst de spanning gaat het wel goed. Dan de rugklachten/pijn in mijn bil. En komt alles op tijd af met verbouwen stress. Nee van mij mag het okt worden. Zwanger zijn is niet echt mijn ding denk ik
Bij mijn 1e was zwanger zijn geweldig!!! Ik wou toen wel voor altijd zwanger zijn ! De bevalling heeft voor mij denk ik lichamelijk een hele klap gegeven waar ik nu pas achter kom! En nu vraag ik me af hoe ga ik deze bevalling ooit overleven! Met ook nog een gebroken stuit! Is het jou 1e floor32.
O, Poppy, dat is pech hebben. Hopelijk geneest het snel. Zou de breuk niet alcgeheeld kunnen zijn voor de bevalling? Ik herken je verhaal verder wel een beetje. Ik heb het ook een stuk zwaarder dan de vorige keren. Jammer is dat he. Ik probeer ondanks de ellende toch nog te genieten van de zwangere momentjes die wel leuk zijn. Waarschijnlijk is dit mijn laaatste zwangerschap.
Ik vond mijn eerste zwangerschap totaal niet fijn, vanaf week 20 ziekenhuis in , ziekenhuis uit voor echo's en ctg's vanaf week 30 om de dag ctg in het ziekenhuis en vanaf week 35 elke dag een thuis ctg dus pff neeee ik heb niet kunnen genieten. deze zwangerschap vind ik saai en heel lang duren misschien omdat we er de vorige keer zo verplicht bijna dagelijks wel mee bezig waren en ik zoveel afspraken had dat het eigenlijk ons vaste ritme was om in het ziekenhuis te zitten. nu gaat alles tot nu toe volgens het boekje en vind ik het allemaal zo lang duren en zo weinig controles etc. nu ook gewoon bij de vk waar je binnen 10 minuten buiten staat en geen extra echo's fijn natuurlijk omdat het betekend dat alles goed verloopt! maar totaal anders dan de vorige keer en dat is toch ook heel erg raar
Poppy Ik ben vorige jaar met 14 weken bevallen van een compleet kindje. Dat zie ik als mijn eerste kindje, maar mijn eerste voldragen kindje wordt dit. Heb alleen mega snel last van mijn rug. Nu sinds drie dagen een bekneld gevoel in mijn rechter bil en recht last van mijn lies als ik loop. Daarnaast veel "hormoon" spanningen en huilbuien. Straks naar de fysio even kijken wat we ermee kunnen doen en wat ik vooral niet moet doen. Merk dat ik nu vaak ga zitten en niets doe, maar dat lijkt me ook niets. Daarbij ook gewoon moe, zit nu op mijn werk en zou zo in slaap kunnen vallen. Het is dat er af en toe cliënten aan de deur staan, die ik ook liever niet zie als wel.. Tot nog toe gaat deze zwangerschap volgens het boekje en wordt ik goed in de gaten gehouden. Dus eigenlijk zou ik blij moeten zijn. Maarja dat is ook zo dubbel
@ lola28 Ohh, wat fijn om te lezen dat alles goed is. @ poppy14 Jeetje, dat is ook k*t zeg! veel beterschap ermee hoor. Hoop dat alles snel geneest.
Ik had bij mijn eerste ook geen leuke zwangerschap, vooral de eerste 5 maanden waren verschrikkelijk. Ben er ook heel ziek van geweest dat ik wel is gezegt heb 'als ik dit van te voren wist had het voor mij niet gehoeven' .. Ik was dan ook heel bang weer zo ziek te zijn bij een 2de. Maar toen het uiteindelijk 2 jaar en 3 miskramen duurde voor we echt zwanger waren was ik allang blij dat het nu wel goed ging. En zelfs deze keer in totaal misschien 3 weekjes beetje beroerd geweest. Totaal niet te vergelijken met mn zoon. Ook qua kwaaltjes heb ik haast nergens last van dus mag dit keer echt mn handen dichtknijpen! Ik geniet nu ook echt van mn zwangerschap en hoop natuurlijk dat alles zo makkelijk en goed blijft gaan als nu. De eerste weken waren wel heel spannend omdat het hiervoor al 3x was mis gegaan dus waarom zou het een 4de keer wel goed gaan denk je dan snel. Wel blijf ik het nog eng vinden, en ben ik pas echt gerustgesteld als ze in mn armen ligt. We zijn nu met het kamertje begonnen en zei ook al tegen mn vriend dat het eigenlijk zo gek is, hier hebben we 2 jaar over gesproken, en nu zijn dan eindelijk met het kamertje bezig, het word nu wel heel echt en kan het nog amper geloven maar kan echt niet meer wachten! Laat het van mij maar al oktober zijn!
@lola, wat fijn meid, dat het toch gewoon goed zit. @poppy, auw, pijnlijk zeg! Weet hoe het voelt, heb ik paar jaar terug gehad, gebeurt tijdens het schaatsen. En inderdaad, zeer pijnlijk, hoop dat het gauw geneest. Mijn zwangerschap is tot nu toe best wel een eitje, af en toe wat sneller moe en nu veel last van hooikoorts, en in het begin bijna niet misselijk geweest. Sowieso niet overgegeven, vond het begin alleen echt heel spannend, vanwege mijn eerder miskraam. Maar op dit moment, nee weinig te klagen, en ik besef me maar al te goed dat ik daar mee echt geluk heb.
Poppy, aiii pijnlijk! Hopelijk kun je goed herstellen en heb je er tijdens de bevalling niet al teveel last van. Kan je zorgen wel begrijpen. Floor, klopt meer werk kom je bij verbouwingen altijd tegen helaas. Hopelijk kan de fysio wat tips geven. En die vermoeidheid herken ik wel, erg lastig. Nijntje, erg goed van je om ervan te blijven genieten. Ook vanwege je waarschijnlijk laatste zwangerschap. Zebra, dat is een behoorlijk verschil idd. Je werd geleefd en nu mag je leven. Ik was de ecg's ook snel beu en ik heb ze alleen in de laatste weken gehad. MH, fijn die weinige kwaaltjes en lekker met het kamertje bezig. Lang op gewacht, dan is het ook onwerkelijk. Juf, heerlijk zeg weinig kwaaltjes!! Ben bij de arbo arts geweest ivm met mijn kwaaltjes. Steken, harde buiken etc. Nu zijn mijn werkzaamheden teruggeschroefd naar 16 uur ipv 28 en halve dagen. Geen cliënten wassen etc. alleen administratieve taken, zeker voor 2 weken om zonder pcm te kunnen werken. Kan ik zonder pcm werken mag ik het 1 uur per dag ophogen tot 20 uur maar zeker niet meer tot aan mijn verlof. Wat een domper voor het werk en voor mezelf. Maar moet de rust pakken.
Fijn Mopke! Heerlijk dat er goed op gelet wordt. Hier bij de fysio geweest, zit een zenuw klem door een overbelaste spier in mijn bil, dus los gemasseerd. Het deed voornamelijk pijn als ik liep. Nu.... nu doet het alleen maar pijn hahaha massage klinkt lekker, maar als je de goede hebt haahah En vandaag 26weken dansje!! joehoe
Ach Mopke, wat jammer dat het werkniet gaat zoals je zou willen, maar jouw lijf en kindje zijn nu belangrijker he. Poppy wat een pech met je stuitje, ik hoop dat het heelt voor je bevalling en dat de pijnstillers hun werk doen. Floor32, ik herken de huilbuien wel hoor, helaas. Ik wijt het maar aan de situatie waarbij de papa en ik niet meer samen zijn. Maar t blijft ingewikkeld want volgende week gaan we samen een weekje weg. Kwam hij eergister ineens mee. Het is belangrijk voor ons meisje dat we gewoon goede vrienden blijven, maar toch is dit vreemd. Voor mij dan. We hebben dan ook zeker geen ruzie maar samen weg gaan terwijl er geen 'samen' meer is.. tja wat moet ik er van denken... Verder hier vrijwel geen klachten, gaat me fysiek allemaal verbazingwekkend gemakkelijk af dat zwanger zijn. Beetje misselijk weer sinds een week of twee maar dat is niet heel heftig. Ik schrik nog wel dagelijks van mijn spiegelbeeld, omdat het 'mijn lijf' niet is. Klinkt misschien wat raar maar zo voelt het haha
Pasta, ik ken de situatie niet, maar zou het kunnen dat dit een lijmpoging is van je ex? misschien toch ergens de hoop/verlangen dat het nog goed komt ?
Geen idee Zebra, echt geen idee. Hij was degene die het niet 'aankon' en dus besloot (op vervelende en kwetsende wijze) dat we niet verder konden gaan. Gelukkig kunnen we prima door 1 deur samen, dus ik maak er maar het beste van dat weekje. Een weekje weg is sowieso fijn!
hmm oke. gekke situatie. natuurlijk is het belangrijk voor jullie kindje dat je goed met elkaar overweg kunt. maar een weekje weg samen is dan toch een hele stap als er geen samen meer is. misschien is hij wel aan het nadenken gegaan en wellicht voor hem een eerste stap om te kijken wat zijn gevoel zegt. in ieder geval een weekje weg is altijd fijn hopelijk brengt het je ook nog veel goeds zou je er voor open staan mocht hij het wel weer willen proberen ?
Tsja ik heb eigenlijk geen idee. Ik neig naar een 'ja'. Ik weet dat we samen de opvoeding en dergelijke voor onze rekening gaan nemen, maar zelf heb ik dat het liefste 'gewoon' (en nee zo gewoon is het blijkbaar niet meer) onder 1 dak ipv 2. Ik vind het erg moeilijk dat ik mijn kind niet kan bieden wat ikzelf als ideaal zie. En natuurlijk ken ik ook de verhalen waarbij het wél goed gaat wanneer de ouders niet samen meer zijn maar toch... blijft een soort meisjesdroom he (naast dat eigen paard want dat heb ik al gehad hahahahaha)
Jeetje pasta dat lijkt me ook moeilijk idd... Vind een weekje weg dan ook wel een groot iets. Iets samen doen met de kleine, snap ik. Maar dat kan ook een dagje dierentuin zijn. Doe voor jezelf wat goed voelt en als er een sprankel hoop is dat het weer "gelijmd" kan worden, meteen voor gaan zou ik zeggen.
Floor, dat is het nadeel van een goede massage. Merk je nu wel wat verschil? Het is idd fijn dat ze meedenken en ja mijn kindje is belangrijker natuurlijk. Maar voel ook verantwoordelijkheid tov mijn werk. Pasta, erg moeilijke situatie! Een weekje weg willen helpt niet mee voor de twijfels vooraf natuurlijk. Maar hopen dat het weekje weg voor jullie relatie meewerkt.
Hier trouwens inmiddels het kraampakket binnen en de intake vandaag gehad van de kraamzorg. Begint wel echt te korten zo.