Voor degene die het leuk vinden, hierbij de link naar de Facebook pagina! Hij staat op privé dus niemand die je op Facebook hebt kan zien dat je lid bent https://fb.me/g/p_HPbV1tGKNCrh1HoX/cCJFOkFA
Top, dank! Volgens mij staat hij wel ook op onvindbaar? Of wil je de pagina echt houden voor mensen alleen van hier? Ik weet dat de pagina voor toen bij ons zoontje wel afgeschermd was, maar wel vindbaar zeg maar ook voor andere zwangere vrouwen
Ja dacht dat is misschien wel leuk, dat de groep sowieso niet al te groot wordt dat het nog een beetje persoonlijk blijft? Als jullie daar anders over denken kan ik hem vast ook op wel vindbaar zetten
Hoihoi. Ik meld mij hier ook voorzichtig, ben benieuwd of ik gespot wordt hier op het forum door 1 van de meiden uit de juli ‘22 groep waarmee ik nog actief in een whatsapp groep zit. Heb daar nog niks gedeeld, behalve mijn vriend en ik zelf weet nog niemand hier iets van. Ik ben dus begin juli 2022 bevallen dmv een spoedkeizersnede van ons zoontje. Gynaecoloog gaf advies 6 tot 12 maanden te wachten, dus eigenlijk wilden we er pas vanaf juli langzaam weer voor gaan. Alleen hebben we dus éénmalig risico genomen omdat ik dacht 4 dagen voor eisprong te zitten met de gedachte dat als het zo zou zijn, het ook wel goed komt.. omdat we dit risico hadden genomen ben ik wel vanaf dinsdag gaan testen en toen had ik direct een heel licht streepje welke ik niet op foto kreeg. De dagen erop is hij langzaam gaan oplopen, vrijdag was de dag waarop ik eigenlijk ongesteld had moeten worden, maar goed dat bleek toch anders te zijn. Desalniettemin zijn we er hartstikke blij mee!!! ♥️ Wel alleen een beetje angst om hoe de omgeving erop zal reageren.. Wel wat bruinverlies vandaag en vrijdag een klein stolseltje gehad, moet zeggen dat ik daar wel een beetje van schrok. Maar zolang de testjes oplopen en het niet volop bloeden wordt, probeer ik vertrouwen te hebben in mijn lichaam. Vermoedelijke uitgerekende datum zal 6 oktober zijn. 21 februari de eerste echo. Moet zeggen dat ik dit net zo spannend vind weer als de eerste keer.
♡Uitgerekend oktober 2023♡ 1 oktober Sappie91 - 31 jaar - 1e kindje 2 oktober Marleenvdw - 27 jaar - 2e kindje Saar96 - 26 jaar - 3e kindje (1e samen) 3 oktober 4 oktober EvievdB - 38 jaar - 2e kindje Sam0601 - 32 jaar - 1e kindje 5 oktober krisje123 - 24 jaar - 1e kindje 6 oktober Ploop - 29 jaar - 2e kindje 7 oktober 8 oktober 9 oktober 10 oktober 11 oktober 12 oktober 13 oktober 14 oktober 15 oktober 16 oktober 17 oktober 18 oktober 19 oktober 20 oktober 21 oktober 22 oktober 23 oktober 24 oktober 25 oktober 26 oktober 27 oktober 28 oktober 29 oktober 30 oktober 31 oktober Afspraken: Februari 08-02 marleenvdw - eerste echo ( 6+3 ) 08-02 Saar96 - 6wk echo 13-2 Sappie91 - eerste echo (7 weken) 15-2 EvievdB eerste echo (7 weken) 21-2 Sam0601 eerste echo + intake (7,5 week) 21-2 Ploop - 1e echo (7,5 weken) ------------------------------------------ jongen (0) | meisje (0) | verrassing (0) ------------------------------------------
Van harte gefeliciteerd @Ploop! Vandaag 4+3 dan? Heb je last van kwaaltjes of voel je je normaal? Lijkt me ook lastig ervaren als je ook met een jong kindje zit en misschien nog borstvoeding geeft? Helemaal welkom hier in de groep. Het allerbelangrijkste is dat jij en je vriend hier heel blij mee zijn, toch? En je zit aan de korte kant van het advies van het ziekenhuis, maar er niet vóór dus dag zou lichamelijk ook gewoon moeten lukken! Waarom vrezen jullie voor de reacties in jullie omgeving? En hoe gaat het met jullie en jullie zoontje? Ik heb zelf een nichtje van iets meer dan zes maanden en vind dat zo'n fantastische leeftijd
Het is mijn eerste kindje inderdaad. Ik ben nog jong (24) en niemand in onze omgeving heeft kleine kinderen. Ik ben bang voor vanalles eigenlijk haha. Hoe de omgeving gaat reageren, dat onze relatie er onder gaat lijden, dat we straks veel minder vrijheid zullen hebben. En dit wisten we natuurlijk van tevoren ook, en normaal ben ik helemaal niet zo’n onzeker type. Het zullen wel hormonen zijn
Gefeliciteerd! Bruinverlies had ik ook best veel. Dat is inmiddels helemaal gestopt! Zolang het bruin blijft is er geloof ik niks om voor te vrezen
Wat super leuk dat de groep zich zo uitbreidt! Welkom @krisje123 en @Ploop Ik ga meteen even van de gelegenheid gebruik maken om jullie iets voor te leggen. Mijn testen liepen heel snel op (zoals hierboven te zien), maar de test van vandaag is even donker, of misschien wel iets lichter dan die van gisteren. Raak ik nu terecht in paniek? NOD is vandaag en ik stress hem echt. Onderste test is gisteren, bovenste vandaag.
Je testen zijn heel mooi voor op nod! Ik zie hem niet lichter worden als gister hoor op de foto dan. Je urine kan ook minder troebel zijn dan gister. Ik test altijd met middagurine nooit met ochtendurine. Ik zou met er niet druk om maken ze knallen hartstikke mooi nu.
♡Uitgerekend oktober 2023♡ 1 oktober Sappie91 - 31 jaar - 1e kindje Marleenvdw - 27 jaar - 2e kindje 2 oktober Saar96 - 26 jaar - 3e kindje (1e samen) 3 oktober 4 oktober EvievdB - 38 jaar - 2e kindje Sam0601 - 32 jaar - 1e kindje 5 oktober krisje123 - 24 jaar - 1e kindje 6 oktober Ploop - 29 jaar - 2e kindje 7 oktober 8 oktober 9 oktober 10 oktober 11 oktober 12 oktober 13 oktober 14 oktober 15 oktober 16 oktober 17 oktober 18 oktober 19 oktober 20 oktober 21 oktober 22 oktober 23 oktober 24 oktober 25 oktober 26 oktober 27 oktober 28 oktober 29 oktober 30 oktober 31 oktober Afspraken: Februari 08-02 marleenvdw - eerste echo ( 6+3 ) 08-02 Saar96 - 6wk echo 13-2 Sappie91 - eerste echo (7 weken) 15-2 EvievdB eerste echo (7 weken) 21-2 Sam0601 eerste echo + intake (7,5 week) 21-2 Ploop - 1e echo (7,5 weken) ------------------------------------------ jongen (0) | meisje (0) | verrassing (0) ------------------------------------------
Ja volgens mijn berekening wel. Kwaaltjes: ik ben best moe, maar hebben hier ook veel gebroken nachten. Gisteravond lag ik in bed en voelde ik me een vleugje misselijk, maar dat ging gauw voorbij en nu eigenlijk ook nergens last van. Vorige zwangerschap was mijn misselijkheidspiek rond de 13,5 week (toen ook echt spugen, daarvoor niet) en nog geen 2 weken later was het over de misselijkheid. Wel de hele zwangerschap last gehad van maagzuur waarvoor ik omeprazol gebruikte. Oh en de vorige zwangerschap echt mega zere borsten en pijnlijke tepels de eerste weken vd zwangerschap, maar nu helemaal niet! Denk dat mijn lichaam de stof wellicht nog herkend. Ik geef geen borstvoeding, heb tot 5 weken gecombineerd gegeven aan mijn zoontje en daarna gestopt. Het was de vraag of het ging lukken en wonderbaarlijk genoeg kwam er dus wel wat uit. Ik heb een paar jaar terug een borstverkleining gehad waar veel klierweefsel is weggenomen + tepelverplaatsing, daarom was het de vraag of het zou werken. Dan komt daarbij dat ik mijn zoontje de eerste 5 uur na de bevalling (spoedkeizersnede) niet heb gezien, hij heeft wel een paar minuten bij mij gelegen maar is daarna direct meegenomen naar de neonatologie. En een keizersnede is sowieso niet de beste manier om je borstvoeding op gang te brengen, dus ik ben echt blij met elke druppel die ik hem heb mogen voeden. Nu dat ze zo kort op elkaar zitten, weet ik niet of ik het wil proberen. Maar goed, heb nog 8 maanden tijd om daar rustig over na te denken haha. En ja we zitten aan de korte kant van het advies, dat maakt wel dat ik het extra spannend vind omdat ik hoop dat het nu wel lukt om vaginaal te bevallen. Er zal sowieso een kansberekening gemaakt worden, op basis daarvan zal ik een keuze maken tzt. Er was in principe geen indicatie waarom het niet vaginaal zou kunnen, dus er is altijd nog een kans dat het wel positief uitpakt. Maar ook dat zullen we zien, enige wat ik echt van de vorige zwangerschap en bevalling heb geleerd is dat je er open minded in moet gaan en de enige eigen regie die je hebt is hoe je het graag voor je zou zien. Maar het verloop heb je eigenlijk geen grip op en je moet het over je heen laten komen. Ja ik ben dus best bang voor de reacties: vriend en ik zijn beide nog student. Ik werk fulltime en ben dus mijn laatste studiejaar gaan doubleren en doe dat nu over. Ik moet nu écht voor juli klaar zijn. Maar ik loop er tegenaan dat ik enorme faalangst heb en moet dus echt hier doorheen.. Mijn vriend werkt parttime en is dit jaar juli klaar met zijn bachelor en moet dan nog 1 jaar master volgend schooljaar. Hij zegt op zijn beurt het nu juist zo fijn te vinden om vader te zijn (en opnieuw te worden), omdat hij veel tijd thuis doorbrengt en onze kleine dus praktisch echt zelf ziet opgroeien. Daarnaast gewoon geen idee wat familie ervan vind, ik had vorige zwangerschap verwacht dat mijn ouders het super leuk zouden vinden en mijn schoonouders het niet oké vonden. Het was echter zo dat mijn schoonouders mega enthousiast waren en mijn eigen ouders een beetje reageerden van “nee je maakt een grapje, hoe ga je dat dan doen?” en eigenlijk gematigd blij reageerden.. dat deed toch wel zeer ofzo. En ik ben ook wel een beetje bang hoe ze op werk zullen reageren. Ik heb een collega die echt al jaren probeert zwanger te raken en in een traject zit inc hormonen nu, maar tot nu toe zonder resultaat. En vorige keer was ik dus echt van slag omdat ik blij was met mijn eigen geluk maar haar niet wilde passeren. En nu was ik de laatste die zwanger was op werk en met verlof ging en nu ook weer de eerste.. Verder lief dat je het vraagt: met ons gaat het goed, ook voelt het wel een beetje onwerkelijk nog hoor! Ons zoontje doet het ook goed, alleen veel gedoe met (verborgen) reflux. Hij heeft daar opnieuw medicatie voor (waren een maandje gestopt maar helaas een rebound) en sindsdien gaat het wel weer beter, maar nog niet optimaal helaas. Echt al maanden hebben we gebroken nachten, en dat ze 1x komen in de nacht zou nog te doen zijn. Maar hij komt minimaal 2/3 keer met de medicatie nu (met goede nachten gelukkig wel maar 1x) en zonder medicatie was het niet bij te houden en leefden we thuis echt in shifts.. Maar goed, desalniettemin gaat ook dit over en verder is het een heerlijk kereltje!♥️
Nee klopt, had het vorige zwangerschap ook. Maar ik had dus echt helder rood/roze verlies vrijdag en echt een flink stolseltje. Vandaar dat ik wel schrok. Maar testen zijn daarna nog opgelopen en het was 1 malig een hele pijnlijke steek waarna dat gebeurde. Dus ik ga er vanuit dat het goed zit, hoop ik
Het kan alle kanten op. Onze relatie is er eigenlijk alsmaar sterker door geworden. Minder vrijheid, ja en nee.. ligt ook een beetje aan je partner en hoe je er zelf in staat. Het komt echt helemaal goed hoor, jullie gaan er echt een draai in vinden!
De hormoonbalans schommelt nog hartstikke dus het ene moment zit er meer hcg in je urine dan het andere moment. Daarom raden ze eigenlijk ook aan om minimaal 48 uur te wachten voor je weer een test doet, omdat het elke 48-72 uur verdubbeld. Maar ik herken het wel, hier ook altijd piet paniek haha. Ik moet en zal elke dag testen voor oploop en kan helemaal van de leg zijn als de test vandaag minder duidelijk is dan die van gister. Vorige zwangerschap had ik dat ook, maar heb toch echt een volmaakt en prachtig zoontje mogen krijgen! (Al zeg ik het zelf ♥️)
Ja, lastig dit, want dit zijn eigenlijk allemaal dingen waar je nu nog weinig nuttigs over kunt voorspellen. Dat maakt ook dat de angst voor 'wat als' helemaal niet zinvol is. Maaaar: dat is natuurlijk makkelijk gezegd. Kijk, de angst voor je relatie kun je mogelijk ook omzetten in: "we moeten ons er bewust van zijn dat er dingen gaan veranderen. Wat hebben wij samen nodig om onze relatie op pijl te houden?" Voor de hoeveelheid vrijheid: zoek eens uit waar je dan precies bang voor bent? Is dat angst voor minder me-time? Of angst dat je niet meer dezelfde dingen kunt doen? En wat betreft dat wat anderen er van vinden: dat zul je nooit kunnen veranderen, en dat is prima, toch? Het gaat er vooral om wat jullie er van vinden!
Goed om te horen dat ik niet de enige paniekmiep ben, haha. En ik weet ook dat er niks anders opzit dan gewoon morgen weer even afwachten, maar die onzekerheid is echt killing