Hoi Zijn hier nog meer vrouwen die zwanger zijn en last van nierstuwing hebben? Zo ja, Wat doen jullie hieraan tegen de pijn, en hoe slapen jullie? Ik ben vorig weekend opgenomen in t ziekenhuis omdat ik verging van de pijn. (ko-lieken aanvallen) Heb 3 en halve dag aant infuus met buscopan gelegen en pijnstilling en antibiotica. heb morgen de laatste antibiotica en verder slik ik 4 x 2 paracetamol. T is redelijk uit te houden, maar mocht ik het niet trekken moet ik het melden bij de vk.. Meer mensen die dit hebben? of hebben meegemaakt? graag reacties. Groetjes Danielle
HI, Ik heb hetzelfde meegemaakt. Een vreselijke pijn die 3 weken geleden begon. Toen was ik de hele dag op de verlos afdeling in de ziekenhuis en toen naar huis gestuurd. Ze dachten dat het nierstenen was maar ik had geen echt antwoordt gekregen van wat het was.De volgende week was het erger de pijn was zo heftig dat ik niet mee kon lopen de ambulance moest me ophalen en toen was ik alweer in de ziekenhuis. Dit keer infus en pijnstiller buscopan ik was opgenomen maar mocht vrijdag alweer naar huis.Zaterdag morgen alweer pijn toen heeft mijn vriend me naar de ziekenhuis gebracht en ja ik was direct opgenomen alweer buscopan en 4x2 paracetamol per dag. Maandag mocht ik alweer naar huis en tot nu toe 1 week later kan ik niet zeker zeggen dat het niet meer komt.Ik heb sins zondag geen medicijnen meer genomen en hopelijk blijft het zo. Maar ja nierstuwing is erger dan weeen geloof me . Groetjes Jeni en succes hopelijk komt de pijn niet meer
Hoi Jeetje wat vervelend he! Klinkt idd het zelfde. Ik ben nu *afkloppen* 2 a 3 weken pijn vrij. Heb wel eens dat het zuert in me rug en dan denk ik direct. ooooh jee maar dan trekt het vaak wel weer weg met rust.. En natuurlijk word het allemaal zwaarder en is normale rugpijn ook wel normaal bij een zwangerschap op t laatst. Jij ook succes! Liefs Danielle
ik had er ook last van maar niets aan gedaan en het ging na n week of 3 a 4 vanzelf over en daarna geen last meer van gehad
Ik had je topic eerder niet gezien. Ik had met 30 weken zwangerschap 's ochtends opeens (kwam echt uit 't niets) vreselijke buikpijn. Thuisgebracht door een collega, want autorijden kon ik niet meer. Van de verloskundige moest ik naar de huisarts, daar kon ik 's middags terecht, maar toen ik thuis was ben ik bijna direct doorgegaan, want de pijn was niet te houden. Bij de huisarts aangekomen bleek 't een blaasontsteking te zijn, daar kreeg ik een kuur tegen. Thuisgekomen bleven de koliekaanvallen komen, deed echt vreselijk pijn. Tijdens zo'n aanval kon ik niet lopen, niet staan, niet liggen, was echt heel erg (weeën zijn inderdaad minder erg, dan weet je ook dat 't ergens goed voor is). Dit heeft twee dagen en nachten geduurd. Vooral de nachten waren erg. Na die twee dagen en nachten nogmaals de verloskundige gebeld, omdat we het niet vertrouwden. Die antibiotica had toen al wel aan moeten slaan. Zij heeft me helemaal gecheckt en gelukkig was er geen bevalling in gang gezet. Die heftige pijnen kunnen namelijk weeën opwekken. Vervolgens ben ik weer bij de huisarts geweest, want die pijn moest toch ergens vandaan komen. Hij wilde me wegsturen met een laxeermiddeltje, maar toen ik aan bleef dringen heeft 'ie contact opgenomen met de dienstdoende gynaecoloog. De huisarts dacht zelf namelijk ook wel aan nierstuwing of nierstenen, maar had geen idee wat 'ie me daartegen mocht geven tijdens de zwangerschap :-s M'n man (verpleegkundige) had thuis al gezegd dat er waarschijnlijk Buscopan gegeven zou worden en inderdaad, de gynaecoloog zei ook dat Buscopan zou moeten werken. De tabletten opgehaald bij de apotheek en de pijn ging gelukkig weg. Twee dagen bleef 't nog een beetje zeuren, maar daarna heb ik nergens last meer van gehad. Ik hoefde gelukkig niet naar 't ziekenhuis, was 't na die antibiotica/paracetamol/Buscopan niet overgegaan, dan had ik na 't weekend naar 't ziekenhuis gemoeten. Maar 't doet echt vreselijk pijn. Ik hoop voor je dat je er geen last meer van krijgt. @Female24: Je had er ook last van, maar je hebt er niets aan gedaan en 't ging na 3/4 weken vanzelf over? Ben je ermee bij de huisarts geweest dan? Als je het zo erg had als TO en ikzelf, dan kon je dat echt geen 3/4 weken uithouden denk ik. Het is ook heel gevaarlijk om er niks aan te doen, omdat die koliekaanvallen weeën op gang kunnen brengen! Mocht je er ooit weer es last van krijgen, dan zou ik 't goed in de gaten houden!
@ female.. nee idd net wat Minke zegt.. Als je het zo erg had dan kon je niet lopen zitten of staan. Ik heb de hele nacht rond gelopen van de pijn toen. met warme kruiken in de weer maar niks hielp. En eenmaal bij de dokter die drukte op m`n rug en ja hoor direct door naar zkh.! maar goed aant infuus en idd de buscopan en antibiotica en toen nam de pijn af.. Hopen voor ons dat dit eenmalig was! Liefss
hallo ik ben 20 weken zwanger en bij mij deze week ook nierstuwing ondekt, maandag nacht was ik al van 2 uur wakker en om half 4 hield ik het niet meer van de rugpijn het leek op rugweeen ik dacht dat ik ging bevallen pffhoe ik ben in de douche gestapt op hoop van verlichting en dat deed het inderdaad, toch gaan werken want het was verminderd de pijn, wel nog steeds een zeurend gevoel in buik en rug maar niet meer de helse pijn. Ik dacht dat het een soort van bandenpijn was omdat ik in korte tijd flink gegroeid ben. en bekkeninstabiliteit heb. dinsdag ook nog zeurende pijn in mijn buik en rug, en zo ontezettend moe maar het ging. Woensdag hield ik het niet meer ik had buikpijn alsof mijn buik scheurde verloskundige gebeld en gezegd dat ik het niet meer hield van de buikpijn, ik had licht vochtverlies en kon niets meer op mijn buik verdragen welke aanraking ook ik dacht dat ik in mijn broek plastte van de pijn, zij mij doorgestuurd naar spoed spreek uur op het ziekenhuis. controles gedaan onderzocht en ik had een schimmelinfectie zij de co assistente nou ja het zal wel dacht ik zei zijn de dokters he. Ontzettend moe en al vroeg gaan slapen. Donderdag morgen nog steeds buikpijn en nu begon ook de rugpijn weer, ik naar de afd gynaecologie gebeld want ik hield het wederom niet van de pijn, mijn vriend naar huis gekomen van z'n werk en mee naar het ziekenhuis. Weer opnieuw alle onderzoeken en gekeken als ik niet ontsluiting had want het leek echt op rugweeen, maar ik mag nog niet bevallen ik ben pas 20 weken kindje is nog helemaal niet levensvatbaar, ik maaktte me hartstikke ongerust, nou de kleine leek nergens last van te hebben en spartelde gewoon leuk en enthousiast rondgelukkig, maar wat dan, ik kreeg ineens een slag op mijn rug nou ik verging van de pijn, de nieren dus. nieren nagekeken en mijn rechternier bleek gestuwd, gelukkig er was een oorzaak, hele dag op het ziekenhuis gezeten want wat gingen ze met me doen, een stent was een oplossing maar is ook niet helmaal zonder gevaar dus eerst proberen met paracetamol en buscopan. Gisteren kon ik helemaal niks anders dan alleen maar liggen, bij het naar bed gaan weer een koleik gehad maar was zo uitgeput dat ik gewoon in slaap ben gevallen, vanmorgen werd ik wakker ik moest mijn bed uit overal pijn, spierpijn van het liggen, en vandaag ja hoe voel ik me ik weet het eigenlijk niet, kan wel rechtzitten maar niet te lang, ik heb licht vocht(urine)verlies, ben ontzettend moe, steken in mijn blaas en af en toe krampen in mijn buik ondanks de buscopan. en pijn aan mijn rug maar ik weet niet als het van mijn nieren is of van mijn bekken. pfff Donderdag moet ik weer op controle, ben beniewd hoop dat de medicijnen aanslaan lees namelijk niet al te positieve reacties van stents, maar ja de vraag is blijft dit 20 weken aanduren of gaat het weg ik weet het niet, kan in elk geval nog niet genieten van mijn beebje ik heb al van 13 weken ontzettende last van mijn bekken en nu dit erbij, ik heb eigenlijk alleen maar pijn de rose wolk gaat echt voorbij, door de pijn ook moe en af en toe behoorlijk lastig pff meh ja. Ik ben blij dat er nog meer mensen zijn met deze klachten zodat ik eindelijk kan uitwisselen wat we voelen, maar ik gun dit niemand verschrikkelijk die pijnen. Dames heel veel succes en hou ons op de hoogte hoe het jullie vergaat.