Normaal kort je baarmoederhals pas enkele dagen/ weken voor de bevalling in. Er kunnen verschillende redenen zijn voor de inkorting. Bijvoorbeeld heel veel vruchtwater, meerlingzwangerschappen, infecties, een aangeboren zwakte van de baarmoederhals,…. Of zoals in mijn geval door een eerdere ingreep aan de baarmoederhals. Hierdoor waren ze op voorhand al gewaarschuwd al was het bij mijn zoontje dus nooit een probleem. De meeste vrouwen starten pas met progesteron wanneer de baarmoederhals verkort. Ik ben dus nooit echt gestopt geweest met progesteron na het medisch traject.
Hopelijk werkt het bij jou goed! Ik ga mij er zeker ook even in verdiepen. Ik heb op eigen houtje mijn utrogestan verhoogd van 1 naar 2x daags Ik dacht, baat het niet dan schaadt het ook niet.
Yes! Eerste mijlpaal bereikt. Op naar nog vele anderen! Dat hij nog maar lekker eventjes mag blijven zitten. Jeetje wat schrikken zeg! Hopelijk was je er op tijd bij en doet de rust jullie goed. Spannende weken zo voor jullie!
Oh jeetje, terwijl utro dan normaal soelaas biedt, ben je daar nu dus al volop mee bezig en is dat geen optie meer. Wel eng dat de oplossingen zo al wat wegvallen, gelukkig die extra optie van magnesium en lijkt die wel te helpen.
Utro heeft bij mij ook weinig gedaan Ik gebruik het al vanaf 16 weken, toen was mijn bmh nog normaal, 8 weken later nog maar 1cm. Wellicht heeft het iets afgeremd maar geen idee. Ik denk dat als je al risico hebt op een verkorte bmh er vrij weinig is wat het tegen kan houden. Een cerclage biedt ook niet altijd een goede oplossing, daarnaast moet die geplaatst worden voor de 24 weken want erna doen ze niet meer. Dan is de enige optie simpelweg rust houden, rust houden en nog eens rust houden. Daarnaast hopen dat de baby zo lang mogelijk blijft zitten. Je kan een verkorte bmh absoluut proberen te voorkomen met allerlei hulpmiddelen en medicatie maar 100% garantie krijg je nooit. Helaas, want wij wilden bijvoorbeeld hierna nog wel een kindje maar met deze ellende gaan we daar nog even 3x over nadenken.
Ik vraag me ook af in hoeverre het er mee te maken heeft, maar zou een 2de kindje of 3de kindje erger zijn? Zou de baarmoederhals als afgezien hebben van een eerste zwangerschap of puur toeval? Mijn eerste zwangerschap was gewoon altijd oké met harde buiken en overtijd gegaan. (Weliswaar ook met Utro) zo gek dat het dan nu zo anders is. Toen was mijn ingreep ook helemaal nog niet zo lang geleden.
Ik ben daar bij mezelf wel van overtuigd. Hij heeft gewoon al een soort "geleden" onder hoge druk en geeft dan sneller toe. Althans, zo denk ik er zelf over. Zeker als je zelf maar door blijft gaan(onderandere door hoge druk vanuit de maatschappij) en jezelf dus geen rust gunt, al een kleintje rond hebt lopen etc. etc. Dan denk ik dat het risico gewoon groter is dat het eerder gebeurd. En laten we wel wezen, bij mij persoonlijk zijn we er nu ook achter gekomen omdat ik dus een cervixmeting had staan ivm vroeggeboorte van de eerste. Voor de zekerheid. Dus wie weet heb ik zelf hier met de eerste ook weken mee rond gelopen. Toen gaf ik ook aan dat ik veel harde buiken had, met 18 weken heb ik een week op de bank gelegen omdat het zo erg was. Niet dat ze er toen over nadachten om die cervix te meten, want waarom zou je luisteren naar een vrouw die klachten aangeeft En dit is echt puur wat ik denk en meemaak he. Totaal niet wetenschappelijk onderwezen. Ik zal het volgende week eens vragen bij de gyn.
Zo iets is zou toch echt niet mogen dat ze het niet controleren… Nu ik merk hier ook totaal andere meningen over die ingreep aan de baarmoederhals. Toen ik deze gehad heb, was de professor heel duidelijk; je mag direct zwanger worden en je hebt maar 0,01 % kans extra op vroeggeboorte. Als ik 4 weken later na het bloedverlies weer wou opstarten bij fertiliteit wouden ze me niet behandelen, want ik moest 3 maand wachten! Uit onderzoek bleek dat je meer kan hebt op miskramen na zo’n ingreep. En dan in de eerste zwangerschap rond 25 weken heel veel harde buiken gekregen opeens lag het allemaal aan de ingreep en moest ik starten met Utro. Niet echt rechtlijnige adviezen allemaal… Ik hoop zo dat jullie kindje nog goed blijft zitten. Ze hadden me ook gezegd dat het heel onvoorspelbaar is, sommige dames doen hun termijn blijkbaar wel nog uit met amper een baarmoederhals! Ik hoop dat dit voor jullie ook mag zijn.
Nouja wat bijzonder. Lijkt mij logisch dat je eerst even moet helen na een ingreep aan je baarmoederhals. Maargoed, ik ben zelf niet zo te spreken over vrouwenzorg, ik ben er echt van overtuigd dat teveel weggezet wordt met "het zit tussen je oren". Ik hoop voor jullie ook dat de beeb nog even lang en breed mag blijven zitten! Lekker rustig aan doen hoor! Vooral op je gat zitten en broeden maar! Het is inderdaad niet te voorspellen, in het LUMC gaven ze mij aan dat ze gewoon niet konden zeggen wanneer ik zou gaan bevallen. Kon morgen zijn maar kon ook nog 6 weken duren. Toen ik tegen de verpleegkundige zei dat ik toch wel heel graag de 30 weken zou willen halen zei ze: nou 28/29 is ook al heel goed hoor! Toen proefde ik wel een beetje een "dit gaat niet lang meer duren" vibe. Maargoed, we zien wel.
Klopt inderdaad! Er is gewoon nog te weinig onderzoek naar vrouwenprobleem gedaan. Ja hier was ook 28 weken de oké grens! Hebben ze bij jou geen test voorgesteld? Onze gynaecoloog had het over 1 of andere test dat als die positief zou zijn je binnen dit en 2 weken zou bevallen negatief zou je er weer 2 weken tegenaan kunnen. Maar indien die test positief is, zouden ze longrijping geven zodat de baby voorbereid is om op de wereld te komen.
Ja de fibrinogeentest. Hebben ze ons niet aangeboden gezien we besloten hadden voor de 26 weken niet actief te behandelen. Maar ik weet welke je bedoelt!
Sorry dames, een hele late reactie. Maar wat een heftige en spannende tijden voor jullie @Zuul en @Newbie123. Hopelijk blijft de rust behouden en blijven jullie kleintjes nog weken bij jullie! Ik duim ook voor jullie.