Ik heb mijn leidinggevende ook al ingelicht. Dat is natuurlijk ontzettend vroeg, maar ik kon het niet langer voor me houden. We kunnen het goed met elkaar vinden en ik had haar 2 weken geleden ingelicht dat wij een intake gepland hebben bij de fertiliteitspoli, en dat ik geen idee had hoe het verder zou verlopen. Tranen met tuiten gehuild. Daar ging het gesprek nu verder op, en het voelde veel beter om het prille nieuws te delen, in plaats van te doen alsof ik druk aan het voorbereiden was op een heftige periode met lastig te plannen ziekenhuis bezoekjes.
o dat is naar. Tuurlijk mogen zijn gevoelens er ook zijn. Zou het gewoon even ruimte geven, dan zal hij waarschijnlijk wel bijdraaien. En anders had hij zich maar trouw aan “Broekje uit , jasje aan” moeten houden.
Wat zegt hij dan ? Is het ; hij had dit niet verwacht en moet wennen aan het idee. Ziet hij obstakels , ruimte in huis , financieel etc. Of wil hij het gewoon echt niet.
mijn diensthoofd was op de hoogte van elke stap in ons traject. En dat terwijl ik nog maar sinds november op deze dienst zit, maar toen ik nieuws kreeg dat het actief opgepikt ging worden vond ik het wel zo eerlijk. en het voelde goed naar mijn traject toe ook want geen stress over moeten liegen waarom je weg bent of later bent ... helpt ook wel denk ik dat het openbare sector is, dus daar denken ze niet in termen van "geld" dat je kost terwijl je er niets voor presteert. En ze leven erg mee met alles.
Ja dat zeker er zijn er toch best veel die dit meemaken. Maar idd wj gaan gewoon lekker onze babyboomer showen in de zomer. Lekker in een jurkje heerlijk, en hopelijk idd nog mooi zomerweer na de bevalling zodat we lekker kunnen wandelen. Kijk er nu al zoooo naar uit
Misschien heeft hij gewoon even tijd nodig? Mannen zijn gewoon anders in dit soort dingen. Dat merkte ik ook tijdens het hele traject wat wij gelopen hebben. Mannen reageren nuchter of minder emotioneel. Het lijkt soms alsof ze minder ermee bezig, maar het is een ander niveau denk ik.. En andere vraag: hoe ziet hij het anders voor zich? Je bent nou eenmaal zwanger. Soms stel ik die vraag wel eens ipv de discussie aangaan of elkaar overtuigen van je mening.
Ik heb van week 23 tot 37 progesteron (Utrogestan) genomen. Ik neem het nu ook alleen een ander merk. Hoop dat ik het deze keer niet meer moet nemen de rest van de zwangerschap. acetylsalicylzuur Komt me onbekend voor. Ik ken salicylzuur wel van wat er in acne producties zit maar dit mag niet tijdens de zwangerschap dus het zal wel iets anders zijn.
@Bodien geef hem even tijd, het is ook nog wel pril. Als het wat concreter (handje, gezichtje, handjes,…) wordt dan zal hij wel bijdraaien. @luitbelgie welkom! Hebben we er nog een Belg bij? Ik heb het mijn leidinggevende verteld maar die is super medelevend en was van alle stappen in het traject op de hoogte. Hij heeft het mega goed onthaald en houdt zijn armen al warm voor de baby te knuffelen. Zo leuk! Ik voel me wel echt niet fit. Heel de dag misselijk voorlopig blijft het bij enkele valse pogingen van overgeven. Ik ben al medicatie aan het nemen maar helaas nog geen effect.
Hoi dames, Even een vraagje, hoe gaat het met jullie buik? Ik ben nog pril zwanger maar ik heb zo’n ongelofelijke opgeblazen buik. Echt mijn broeken met strech staan in de band al op spanning. Is dat normaal zo vroeg? Ik herken het helemaal niet van mijn eerste zwangerschap. Ik ben overweeg om een andere broek te kopen zodat mijn mooie broeken niet uitlubberen. Al is dat wat overdreven, maar hopelijk snappen jullie wat ik bedoel.
Bij mij hetzelfde. Echt opgezet. Voel ook veel beweging van de darmen en hoor de darmen gewoon. Merk het ook Volgens mij is dit gewoon je buik die alvast wat ruimte aan het maken is , straks zal je opgeblazen gevoel ook minder worden. Merken jullie het ook aan huisdieren? Mijn ene kat die altijd al lief was is nu extreem! Denk dat ze het liefst de hele dag in zo’n buidel gedragen wil worden op m’n buik want dan kan ze lekker de hele dag tegen mij aan geplakt zitten.
Haha herkenbaar hier ook veel lucht in de buik. Dat is volgens mij ook mijn enige symptoom tot nu toe. Ene moment is het geheel opgezet andere moment minder aanwezig
Hier ook een ontzetten opgeblazen buik, het lijkt wel of ik al op de helft ben.maar idd heb gelezen dat dit is omdat er ruimte gemaakt wordt voor het groeien van de baby. Jaa de dieren, haha de katten die zijn niet weg te slaan. Eentje was heel aanhankelijk en lag al continu bij me, maar nu nog erger. Alleen dat gespin met die poezelige pootjes op m'n borsten is dan weer net wat minder fijn. De hond(grote hond) die normaal enorm enthousiast is neemt een beetje afstand en als ie bij me komt zitten heel erg rustig. En ineens gaat ie zelf in de bench liggen de laatste weken.
Ja hij ziet vooral obstakels....ook als mijn kinderen niet luisteren deze dagen zegt hij....zie je nou wel....ze lopen nu al over ons heen, hoe wil je dat straks met 3...en hoe wil ik dat gaan doen met slaapkamers, hij is bang dat hij hierdoor zijn baan verliest, vanalles zegt hij....ik heb zoiets van we doen het goed. De kinderen doen het goed op school, ze helpen me graag mee thuis, ze hebben sport en een sociaal leven. Daarnaast moet ik wel zeggen dat ik soms kamp met depressies. Dus het ene moment gaat mijn huishouden beter dan de andere keer...
Klinkt voor mij meer dat hij zorgen heeft over hoe het straks moet. Misschien helpt het om er over te praten en afspraken te maken. Kwa huishouden ; Misschien slim om nu , nu je nog geen dikke buik hebt en energie om een grote schoonmaak te houden en te kijken wat er weg kan. Heb je straks als de baby er is niet achterstallig onderhoud. Misschien samen een schema maken , dat er een concreet plan is. Dat hij niet denkt ja ja je zegt dit nu maar …. Hoeven niet hele grote projecten te zijn, maar dat je elke week iets doet. Waarom zou hij bang zijn voor zijn baan ? Je zou over de nachten afspraken kunnen maken. Dat je niet beide elke nacht een gebroken nacht hebt. Mijn vriend is zzper, normaal werkt hij 2 weken en is daarna 2 weken vrij. Hij is nu al aan het kijken of hij niet grote klussen kan krijgen van het voorjaar dat hij langer weg is, zodat hij september thuis kan zijn.
Het is vreselijk hoe opgeblazen ik ben Van mezelf heb ik een platte buik, maar nu krijg ik m'n broeken met moeite dicht. Gisteren ben ik ook een beetje bloed verloren. Ik weet dat dat niet direct reden tot paniek hoeft te zijn, maar ik schrok toch Gelukkig sindsdien geen bloed meer gezien, dus hopelijk blijft het hierbij.